واکنش نماینده خمینی شهر به تایید تجاوز دختر 5 ساله: اصلا معلوم نیست تجاوز صورت گرفته باشد/یعنی بچه کوچک را به طرق مختلف نمیشود رفع بکارت کرد؟
تاریخ انتشار: ۲۵ خرداد ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۹۱۹۰۹۶۵
ساعت 24-ابطحی، نماینده مجلس: هرچیزی وارد بشود خونریزی ایجاد می‌کند، من نباید این‌ها را رسانه‌ای کنم، اگر بر اساس ورود «شیشه پپسی» بوده باشد چه؟
پس از آنکه رئیس سازمان اورژانس اجتماعی کشور خبر تلخ تجاوز به یک کودک افغانستانی ساکن خمینی‌شهر از سوی سه مرد را که گفته می‌شود ایرانی بوده‌اند، رسانه‌ای کرد،نامه‌ای در پایگاه اطلاع‌رسانی سیدمحمدجواد ابطحی، نماینده این شهر منتشر شد که بسیاری را متعجب کرد و واکنش‌های فراوانی را برانگیخت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
او در این نامه صراحتا از انوشیروان محسنی بندپی، رئیس سازمان بهزیستی کل کشور، می‌خواهد که رئیس اورژانس اجتماعی کشور را به دلیل رسانه‌ای کردن موضوع و سوء استفاده رسانه‌های ضد انقلاب از کار برکنار کند.
خبرگزاری پانا به دنبال انتشار این نامه و واکنش‌های منفی گسترده به آن، با این نماینده اصولگرا و عضو جبهه پایداری گفت‌وگو کرده است و از چرایی نگارش آن از او پرسیده است
آنچه می‌خوانید مشروح این گفت‌وگو است:
آقای ابطحی، شما نامه‌ای نوشتید و خواستار عزل رئیس اورژانس اجتماعی کشور به دلیل افشای تجاوز به کودک حدود شش ساله افغانستانی شدید، این اقدام در حیطه اختیارات نمایندگی است؟ بر اساس قانون اساسی نماینده حق اظهارنظر در تمام موارد را دارد اما درخواست عزل نیز شامل اختیارات نمایندگی شما می‌شود؟
مقام مافوق او (رئیس اورژانس اجتماعی کشور) آقای محسنی بندپی (رئیس سازمان بهزیستی کشور) از دوستان خوب ما در مجلس هشتم است و بنده را می‌شناسد و دغدغه مرا نیز درک می‌کند. در ضمن من همان شب هم در روزنامه 19 خرداد دیدم که اقای جعفری (رئیس سازمان اورژانس اجتماعی کشور) اظهارات خود را تکذیب کرد و گفت که رسانه‌ها این اظهارات را به من نسبت داده‌اند.
یعنی اصل ماجرا چیز دیگری بوده و ایشان به نوعی از مواضع خود کوتاه آمد. واقعیت مطلب این است هرکسی در جایگاه خودش باید اظهارنظر کند و بداند چه می‌گوید. اگر ایشان رئیس سازمان اورژانس اجتماعی کشور نبود من مشکلی با حرف‌هایش نداشتم.
این طبیعی است که رئیس اورژانس اجتماعی کشور در حیطه اختیارات خود درباره مسئله‌ای که اتفاق افتاده اظهارنظر کند و پاسخ سوالات را بدهد.
نه، نه، هیچ رسانه‌ای از ایشان سوالی نکرده است ، ایشان خودش این مسئله را رسانه‌ای کرد. اصلا خبری نبود. بحث من این است که مخصوصا در زمینه مسائل اخلاقی و آبروی افراد باید به تبعات امنیتی موضوع دقت کرد. من نمی‌گویم مجازات نکنند بلکه باید متجاوز را به اشد مجازات رساند. ما خودمان مقید به این هستیم، خود من در مجلس هشتم طرح تشدید مجازات را دادم که رسانه‌های ضد انقلاب مانند صدای آمریکا عکس من را زدند و نوشتند قاتل!
من تشدید مجازات را برای این مسائل اخلاقی درخواست کردم. حادثه‌ای رخ داده بود که ما خودمان درخواست تشدید مجازات این قبیل جرائم را کردیم، اما بحث من این است که آموزه‌های دینی و اسلام به ما می‌گوید که در این مسائل خیلی خیلی با احتیاط وارد شویم. شما می‌دانید اثبات زِنا یا لواط چگونه است؟
بله، می‌دانم.
پس می‌دانید اثبات زِنا یا لواط در اسلام کاری بسیار سخت است اما اگر اثبات هم بشود مجازاتش وحشتناک است تا قبح کار از بین نرود. شما ببینید یک سلسله اخبار منتشر شد که مثلا این دختر (دختر افغانستانی که مورد تجاوز 3 مرد قرار گرفته است) این‌طور شد، آتنا چنان شد، ستایش چنین شد، فلانی فلان شد، مدرسه غرب تهران هم آن‌طور شد.
اورژانس اجتماعی باید آسیب شناسی اجتماعی کند، اصلا کارش همین است. به نظرتان بهتر نبود به جای نوشتن این نامه و درخواست عزل رئیس اورژانس اجتماعی کشور، درخواست اولویت قراردادن لایحه رسیدگی به حقوق کودکان را ارائه می‌کردید؟
بله، خود ما هم دنبال آن موضوع هستیم.
یعنی درخواست در اولویت قرار گرفتن این موضوع را کرده‌اید؟
نه، خانم سلحشوری (نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی و عضو فراکسیون امید) به دنبال آن است.
حرف من این است که اصولا این اخبار تا اثبات نشده‌اند نباید منتشر شود. شما به عنوان یک خبرنگار الان می‌روید و یک نفر به شما یک تهمتی می‌زند؛ آیا به محض اینکه تهمت به شما زد و این پخش شد، دیگر شما می‌توانید آن‌را جمع کنید؟
مثلا می‌توانید بگویید که آقا اشتباه اسمی بوده؟
به قول معروف تا «شلوار حقیقت به نصفه بیاید، دروغ تمام فضا را گرفته»، یعنی نمیشود دیگر آن‌را جمع کرد به ویژه در این قبیل مسائل که اسلام به عنوان دین برتر به ما دستور داده که شما حق ندارید این اخبار را پخش کنید.
داستان حضرت علی (ع) در این مورد را شنیده‌اید؟ آمدن به پیغمبر خدا گفتند که یا رسول‌الله یک زن و مردی رفتند داخل یک خانه، خلیفه دوم بلند شد که برود، پیغمبر خدا گفت که نه، بنشین. ایشان حضرت علی را فرستاد، حضرت علی چشم‌هایش را بست و وارد خانه شد و با صدای بلند گفت که «یاالله» و در همان زمان آن افراد فرار کردند.
ایشان بعد از این اتفاق آمد نزد پیغمبر خدا و گفت که یا رسول‌الله من زمانی که چشمانم را باز کردم هیچ فردی را در آن خانه ندیدم. این یعنی حضرت علی کار اشتباهی کرد؟
آقای ابطحی این کودک خردسال بوده، مورد متفاوت است با مثال حضرت علی که گفتید.
نه، ببینید، ما می‌خواهیم بگوییم اصلا معلوم نیست تجاوز صورت گرفته باشد.
خبرگزاری‌ها و سایت‌های خبری معتبر کشور به نقل از پزشکی قانونی نوشتند که تجاوز تایید شده است و ازاله بکارت صورت گرفته است.
یعنی بچه کوچک را به طرق مختلف نمیشود رفع بکارت کرد؟ فقط باید تعرض جنسی صورت گرفته باشد؟ من رشته تحصیلی‌ام حقوق است، من حقوق‌دان هستم؛ بنابراین می‌دانم نظر پزشکی قانونی برای قاضی حجت نیست.
اما مادر بچه خردسال افغانستانی می‌گوید که کودک را وقتی پیدا می‌کنند به بیمارستان می‌برند و در آنجا به اتاق عمل برده می‌شود چون خونریزی داشته است.
هرچیزی وارد بشود خونریزی ایجاد می‌کند، من نباید این‌ها را رسانه‌ای کنم، اگر بر اساس ورود «شیشه پپسی» بوده باشد چه؟
اگر به قول شما چنین هم باشد که گزارش پزشکی قانونی چیز دیگر می‌گوید، بازهم تعرض به این کودک خردسال صورت گرفته است.
پس تعرض است، کودک‌آزاری است. ما از کودک‌آزاری حتی به صورت روحی هم ناراحتیم چه برسد به جسمی اما این مورد را که هنوز ثابت نشده است، چرا می‌گویید؟
من حقوقی صحبت می‌کنم، من خیلی با این مسائل مشکل دارم. مثلا همین مسئله مدرسه غرب تهران اول گفتند 40 دانش‌آموز بعد گفتند 16 دانش‌آموز بعد شد 7 تا الان هم شد هیچی.
پس شفاف‌سازی چه می‌شود؟
چرا در زمینه برجام به دنبال شفاف‌سازی نیستید؟
شما مدام به آقای ظریف از مجلس می‌گویید که محرمانه را بگویید.
بله، باید بگوید، دستور رهبری است، اصل 75 قانون اساسی است، قانون اساسی این‌را به ما می‌گوید. قانون اساسی می‌گوید معاهدات بین‌المللی باید به مجلس تقدیم شود.
همین تناقض است آقای ابطحی. چطور است که شما در مسئله برجام خواستار شفافیت هستید اما در مورد این موضوع می‌گویید فلان شخص چون شفاف‌سازی کرده باید برکنار شود؟
الان که این مسئله را نداریم، شما رشته‌ات حقوق نیست و من باید با شما بحث کنم.
من دانشجوی حقوقم.
پس تمام دیگر، خودت می‌دانی.
نه نمی‌دانم.
ببینید رهبری دیدار داشته با مسئولان در زمینه آسیب‌های اجتماعی کجا گفتند همه چیز را بگویید؟
اما در زمینه مدرسه غرب تهران به واسطه رسانه‌ای شدن موضوع رهبر معظم انقلاب دستور اکید دادند که با بانیان برخورد قاطع شود. ایشان نگفتند کسی که خبر را منتشر کرده است، برکنار یا مجازات کنید.
بله باید برخورد شود. حالا رفته‌اند برخورد کنند؟ باید با تجاوزی که صورت گرفته است برخورد کنند اما الان تجاوز صورت نگرفته است. شاکی ندارد.
در زمینه همان مدرسه غرب تهران هم خود بچه‌ها حاضر نشدند بروند آزمایش. به اندازه‌ای که فیلم مستهجن نشان داده و دعوت به مشروب‌خواری کرده و به فساد فراخوانده که این‌ها هم جرم است باید مجازات شود اما اگر لواط باشد آن جداست و حدشرعی دارد.
آقای ابطحی اما...
باید بروم. دیگر زیادی‌ات شد.
منبع: ساعت24
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.saat24.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ساعت24» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۹۱۹۰۹۶۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
درگیری شدید دولت و مجلس بر سر گزارش‌های مرکز پژوهش‌ها
رسانه رسمی مجلس در یادداشتی نوشت: خبرگزاری ایرنا در اقدام اخیر خود حتی پا را فراتر نهاده و هدف اصلی خود از این رویکرد را عیان کرده است، یعنی تلاش برای دخالت در فرایند انتخاب رئیس مجلس.
به گزارش انتخاب، اختلاف بین دولت و مجلس به رسانه‌های این دو قوه نیز کشیده شده است. بعد از حملات اخیر رسانه‌های دولت به گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس، حال سایت خانه ملت نیز وارد فاز پاسخگویی شده است.
خانه ملت، خبرگزاری رسمی مجلس در پاسخ به حمله خبرگزاری دولت به گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس نوشت: مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی با بیش از ربع قرن فعالیت به جایگاهی رسیده که گزارش‌ها و اظهارنظرهای آن، به‌عنوان مرجعی مستقل از نگاه‌های جناحی و سیاسی، محل استناد گزارش‌های اثرگذار کشور قرار می‌گیرد. چه بسا در دوره‌های مختلف مجلس، نگاه کارشناسی این مرکز حتی خلاف نظر رئیس یا اعضای هیئت‌رئیسه یا اکثریت نمایندگان مجلس بوده است که این خود بیانگر استقلال فکری این مرکز بوده است. این بعد کارشناسی و استقلال در طول سال‌ها انباشت تجربۀ علمی به دست آمده است.
در ادامه آمده است؛ اما این دیدگاه مستقل و کارشناسی گاه به مذاق برخی خوش نیامده و انتقاد‌هایی غیرکارشناسی و غیرعلمی را برانگیخته است. با نگاهی به رویکرد رسانه‌های دولت‌های گذشته نیز این انتقاد‌های غیرکارشناسی دیده می‌شود و می‌توان شواهد آنها را در بایگانی‌های اینترنتی پیدا کرد. اکنون نیز همچون گذشته، به نظر می‌رسد این انتقاد‌ها در پایان دورۀ عملکرد مجلس یازدهم شدت بیشتری هم پیدا کرده است، رویکردی که با رگه‌های مغرضانه و سیاسی‌کاری‌های جانب‌دارانه به‌دنبال تخریب این نهاد و حتی دخالت در فرآیند ادارۀ آن است.
طی هفته‌های اخیر، و پس از انتشار گزارش‌های مرکز پژوهش‌های مجلس در حوزه‌های مختلف، برخی رسانه‌های داخلی تیتر‌هایی بی‌دقت از این گزارش‌ها استخراج کردند و گاه رسانه‌های فارسی‌زبان معاند برداشت‌هایی مغرضانه از آن گزارش‌ها به مخاطبان خود ارائه کردند. پس از بازنشر این مطالب در فضای رسانه‌ای، رسانه‌های دولت، همچون ایرنا و ایسنا، سراسیمه و آشفته به‌جای توجه به اصل گزارش، خوانش آن و داشتن رویکرد حل مسئله، حمله به مرکز پژوهش‌های مجلس را در دستور کار خود قرار دادند.
نمونۀ بارز این گزارش‌ها و بازی‌خوردن رسانه‌های دولت را می‌توان در موارد زیر به عینه مشاهده کرد:
۱. یکی از این موارد، انتشار گزارش «بررسی مفهوم هزینه‌های کمرشکن سلامت و سیاست‌هایی برای محافظت مالی» توسط مرکز پژوهش‌های مجلس بود. یک روز پس از انتشار این گزارش، برخی رسانه‌ها آن را بازنشر و دستمایۀ خبرسازی خود کردند. وزارت بهداشت نیز، در اقدامی شتاب‌زده، جوابیه‌ای نسبت به این گزارش داد.
فردای آن روز هم، خبرگزاری ایرنا به‌طور ناصواب مصاحبه‌هایی علیه مرکز پژوهش‌های مجلس منتشر کرد، ناصواب از آن جهت که نگاهی به آمار استنادشده در این گزارش نشان می‌داد دورۀ مورد مطالعه به‌کلی مربوط به بازۀ زمانی ۱۳۹۰ تا ۱۴۰۰ است و عملکرد حوزۀ سلامت در دولت قبل بررسی شده است. حتی آمار و مستندات این گزارش نیز از دل آمار مرکز ملی آمار ایران استخراج شده است که مرکزی است ذیل سازمان برنامه و بودجه و معاونت ریاست جمهوری.
۲. در نمونه‌ای دیگر، مرکز پژوهش‌های مجلس گزارشی منتشر کرد با عنوان «بررسی وضعیت گردشگری داخلی از منظر دسترس‌پذیری برای اقشار مختلف جامعه و ارائۀ بسته تقنینی». پس از انتشار، برخی رسانه‌های داخلی و رسانه‌های معاند با تیتر «حذف سفر از سبد خانوار» برای این گزارش خبر ساختند. این تیتر عصبانیت خبرگزاری ایسنا و وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی را هم برانگیخت و بهانۀ هجمه علیه این مرکز شد.
درحالی‌که در هیچ کجای این گزارش مستند، اشاره‌ای به «حذف سفر از سبد خانوار» یا حتی مضمون آن نشده است. بلکه باز هم این گزارش براساس آمار مرکز ملی آمار ایران نگاشته شده بوده و حتی بالاتر از آن: این آمار مربوط به سال‌های پیش از ۱۴۰۰ بوده. این نشان می‌دهد یک نفر در رسانه‌های دولت حتی صفحۀ چکیدۀ این گزارش را نخوانده است تا پس از آن دست‌به‌قلم شود و علیه مرکز پژوهش‌ها بنویسد.
۳. در دوره‌های مختلف فعالیت مرکز پژوهش‌های مجلس، مرسوم است که در زمان بررسی بودجه در مجلس شورای اسلامی گزارش‌های کارشناسی این مرکز در حوزه‌های مختلف ارائه شود تا نمایندگان با افق دید بازتری در تصویب بودجه تصمیم بگیرند. در سال جاری نیز، این گزارش‌ها به‌صورت مستمر تهیه و منتشر شدند. پس از انتشار یک گزارش با عنوان «بررسی بخش دوم لایحۀ بودجۀ سال ۱۴۰۳ کل کشور (۱۰): بودجۀ حامی فقرا (ظرفیت‌های فقرزدایی لایحۀ بودجه)» برخی اطلاعات گزارش از گزند تیترسازی همان رسانه‌های در امان نماند.
این رسانه‌ها با استناد اشتباه به این گزارش از گسترش فقر در جامعه خبر دادند، درحالی‌که در همان ابتدای گزارش اشاره شده است که رویکرد انقباضی بودجه کسری تراز عملیاتی بودجه را کاهش می‌دهد و به همین دلیل تورم را کاهش و وضعیت فقر را در کشور بهبود می‌بخشد. اما باز هم رسانه‌های دولت این گزارش را نخواندند و دست به قضاوت‌های نابجا زدند. یا مثال دیگر، گزارشی که در آن به رشد محرومیت‌زدایی به‌دلیل اقدامات دولت اشاره شده بود. البته که این نمونه‌ها منحصر به همین چند مثال نیست، اما، چون مجال آن نیست آن را موکول به وقتی دیگر می‌کنیم.
خبرگزاری ایرنا نیز در رویکرد سیاسی خود تیترخوانی را به خوانش دقیق گزارش ترجیح داده و در آخرین اقدام خود نوشته است «گزارش‌های مرکز پژوهش‌های مجلس دربارۀ لایحۀ بودجۀ ۱۴۰۳ و سایر موضوعات اقتصادی به مذاق رسانه‌های آن سوی آب خوش آمده. گویا این مرکز به محلی برای تهیۀ گزارش‌های منفی علیه وضعیت اقتصادی و اجتماعی ایران تبدیل شده و هیچ اقدام مثبتی در کشور صورت نمی‌گیرد که به چشم مسئولان مرکز بیاید».
درحالی‌که نگاهی حتی نه‌چندان عمیق به گزارش‌های مرکز پژوهش‌های مجلس نشان از توجه به نقاط و اقدامات مثبت دولت دارد و اگر نقدی صورت گرفته، راهکار‌ها و پیشنهاد‌هایی برای رفع آنها پیشنهاد شده است. گفتنی است تاکنون بیش از ۶۰۰ نامۀ راهبری برمبنای گزارش‌های مرکز پژوهش‌های مجلس به دولت محترم و دستگاه‌ها و وزارتخانه‌های مختلف ارسال شده و در آنها راهکار‌هایی برای رفع مشکلات ارائه شده است.
آیا دولت محترم آن‌قدر از عملکرد خود مطمئن است که سایر نهادها و مراکز پژوهشی را به دروغ‌گویی و سیاه‌نمایی متهم می‌کند؟ آیا شایسته نیست حتی اگر نقدی کارشناسی هم به دولت وارد شد، با نگاه علمی و کارشناسی و به‌دور از همهمه‌های رسانه‌ای به آن پرداخته شود؟ یا اگر نگاه انتقادی و غیرواقع‌بنیانه ازسوی رسانه‌های داخلی و معاند خارجی با استناد به گزارشی علمی یک مرکز صورت گرفت، بهتر نیست به‌جای تأختن به آن مرکز علمی از دل همان گزارش در حمایت از عملکرد دولت سخن گفت و جواب رسانه‌ها را به‌صورت رسانه‌ای داد؟ اگر تاب و تحمل نقد کارشناسانه هم در دولت وجود ندارد، پس اساساً چگونه باید متوجه مشکلات شد؟ واقعاً رسانه‌های دولت تفاوت تخریب و نقد کارشناسانه را از یکدیگر تشخیص نمی‌دهند؟
رسانه‌های دولتی در این هجمه به غیرمستندبودن آمار‌ها در گزارش‌های مرکز پژوهش‌های مجلس اشاره می‌کنند، درحالی‌که این آمار‌ها برگرفته از مرکز ملی آمار ایران است و تمامی روش‌ها و رویکرد‌ها روشی علمی و پژوهشی دارد. خبرگزاری دولت.
خبرگزاری ایرنا در اقدام اخیر خود حتی پا را فراتر نهاده و هدف اصلی خود از این رویکرد را عیان کرده است، یعنی تلاش برای دخالت در فرایند انتخاب رئیس مجلس. این خبرگزاری نوشته است «انتظار می‌رود با تشکیل مجلس جدید و تغییر مدیریت مرکز پژوهش‌های مجلس، این نهاد تحقیقاتی به وظیفۀ اصلی خود بازگردد و مجدداً به بازوی مشورتی نمایندگان مجلس برای بررسی لوایح و طرح‌ها تبدیل شود. برای فعالیت‌های سیاسی، فضای کافی در کشور وجود دارد و نیازی به آلوده‌کردن مرکز پژوهش‌ها نیست».
بد نیست رسانۀ محترم دولت نگاهی به قانون اساسی و اصل استقلال قوا بیندازد. به نظر می‌رسد این رسانه در جایگاهی نیست که بتواند برای تعیین مدیران مجلس تکلیف تعیین کند یا آرزو‌های خود را در رسانه‌ای که از بودجۀ عمومی ارتزاق می‌کند بیان کند. این تلاش حتماً مخالف مشی و تأکید‌های رئیس‌جمهوری محترم است و اگر کسانی در ایرنا یا گوشه‌وکنار دولت چنین فکری را در سر می‌پرورانند بهتر است نگاهی به فرمایش‌های داهیانۀ رهبر معظم انقلاب بیندازند.
در آخر باید عنوان کرد که رسانه‌های دولت بهتر است به‌جای حاشیه‌سازی‌هایی که بازنمایی منفی برای جامعه دارد و بازیچۀ دست رسانه‌های معاند قرار می‌گیرد، در راستای هم‌افزایی و همدلی به‌منظور پیشبرد اهداف متعالی کشور به‌ویژه بهبود معیشت مردم گام برداریم و موضوعات فرعی را ارجح بر موضوعات اصلی کشور ندانیم.
گزارشگر قديمى راديو دار فانى را وداع گفت