عوارض جانبی مصرف دارو ایبوپروفن (Ibuprofen)
تاریخ انتشار: ۱۳ تیر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۹۵۰۸۲۴۶
به گزارش «پارسینه»، ایبوپروفن یک داروی غیراستروئیدی و ضدالتهابی است. این دارو سبب کاهش هورمونهایی شده که در بدن باعث التهاب و درد میشوند. ایبوپروفن برای کاهش تب، بهبود درد یا التهابها در شرایط مختلفی از جمله؛ سردرد، کمردرد، آرتریت، دندان درد، گرفتگی عضلات در هنگام قاعدگی زنان، یا جراحتهای خفیف ایجاد شده مورد استفاده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
عوارض جانبی: هرگونه علائم آلرژیکی نسبت به این دارو شامل؛ عطسه، آبریزش بینی، خس خس قفسهی سینه یا به دشواری نفس کشیدن، کهیر، التهاب صورت، لب ها، زبان یا گلو را مشاهده کردید سریعاً دکتر را در جریان بگذارید. اگر علائم سکتهی مغزی یا حملهی قلبی را مشاهده کردید، سریعاً به اورژانس اطلاع دهید. علائم سکته عبارتند از: درد قفسهی سینه که تا آرواره یا شانههای شما امتداد پیدا کند، بیحسی یا ضعف ناگهانی در یک سمت از بدن، لکنت زبان، ورم پا، احساس تنگی نفس. مصرف ایبوپروفن را در صورت مشاهده موارد زیر نیز متوقف کنید و بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید: – تغییرات در بینایی
– تنگی نفس، حتی به صورت خفیف
– تورم یا افزایش وزن ناگهانی
– علائم خونریزی معده، ازجمله: سرفه به همراه بالا آوردن خون، مدفوع تیرهرنگ یا خونی، استفراغی که شبیه دانههای قهوه است.
– مشکلات کبدی، نشانههای آن شامل: حالت تهوع، درد در قسمت بالای شکم، خارش، کاهش اشتها، ادرار تیرهرنگ، مدفوع به رنگ خاک رس، احساس خستگی، علائمی شبیه آنفولانزا، یرقان یا زرد شدن پوست یا چشمها.
– مشکلات کلیوی، علائم آن شامل: ادرار ناچیز یا عدم ادرار، ادرار دردناک یا به سختی ادرار کردن، احساس خستگی یا تنگی نفس، تورم در پا یا مچ پا.
– کم شدن گلبولهای قرمز خون، شامل علائم: رنگپریدگی، احساس سبکی در سر یا تنگی نفس، ضربان قلب تند، مشکلات در تمرکز کردن.
– واکنشهای پوستی شدید، ازجمله: تب، گلودرد، تورم در صورت یا زبان، قرمزی و سوزش چشم ها، درد پوست به همراه ایجاد جوشهای پوستی به رنگ قرمز یا ارغوانی که به خصوص تا صورت یا قسمت بالایی بدن گسترش پیدا کرده و باعث ایجاد تاول یا پوستهپوسته شدن شوند. عوارض جانبی متداول مصرف این دارو: – نفخ، اسهال، یبوست
– معده درد، سوزش قلب، حالت تهوع، استفراغ
– خارش خفیف یا جوش
– وز وز گوش
– سرگیجه، سردرد، عصبانیت لازم به ذکر است که امکان دارد عوارض جانبی دیگری نیز در صورت استفاده از این دارو بهوجود آید در صورت مشاهده موارد دیگر حتما به پزشک مراجعه کنید. تاثیر داروهای دیگر بر ایبوپروفن (تداخلهای دارویی): اگر از داروهای ضد افسردگی مانند اس سیتالوپرام، سیتالوپرام، فلوکستین (Prozac)، سرترالین (زولوفت)، فلووکسامین، پاروکستین، ترازودون یا ویلازودون استفاده میکنید، حتما قبل از مصرف ایبوپروفن به دکتر خود گزارش دهید، ببینید مصرف همزمان این داروها برای شما مشکل درست میکند یا نه؟ مصرف هر داروی دیگری به همراه یک داروی ضد التهابی غیر استروئیدی، میتواند باعث شود که به راحتی دچار کبودی یا خونریزی شوید. اگر داروهای زیر را مصرف میکنید از پزشک خود یا دکتر داروخانه در مورد امکان مصرف ایبوپروفن به همراه این داروها حتما سوال کنید: – متوترکسات
– لیتیوم
– رقیق کنندههای خون، مانند؛ وارفارین، کومادین، جانتووین
– داروهای استروئیدی، مانند: پِرِدنیزون
– داروهای قلب یا فشار خون، شامل؛ داروهای مُدِر یا قرص آب البته لیست بالا دربرگیرنده همهی داروها اعم از داروهای با نسخه و بدون نسخه ازجمله؛ ویتامینها و داروهای گیاهی را که احتمالا با ایبوپروفن تداخل دارد را در بر نداشته است. نکته: هیچگاه از یاد نبرید این دارو و در کل همهی داروها را از دسترس کودکان دور نگهدارید. هرگز داروهای مصرفی خودتان را به دیگران تجویز نکنید.
منبع: پارسینه
کلیدواژه: ایبوپروفن دارو ضدالتهابی عوارض دارو
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.parsine.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارسینه» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۹۵۰۸۲۴۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جزئیات جدید از حادثه مرگبار مسمومیت الکلی پزشکان در مهمانی | پای مادهی دیگر وسط آمد!
در پی انتشار خبر مسمومیت الکلی ۲۹ نفر از پزشکان در شیراز، یک پزشک به خبرآنلاین میگوید: «خبر نارسایی کلیوی چند تن از مهمانان در این حادثه، صحت ندارد و این اشخاص به درخواست خودشان دیالیز شدند.»
طی هفته گذشته در پی انتشار خبری مبنی بر برگزاری یک مهمانی خصوصی در شیراز با حضور مهمانان پزشک، اعلام شد ۲۹ نفر از افراد حاضر در مهمانی دچار مسمومیت الکلی و در بیمارستان بستری شدند.
اخبار منتشرشده از سوی رسانههای رسمی تا به امروز، حاکی از آن است که طی این اتفاق، چند تن از مهمانان دچار نارسایی کلیوی شدهاند، یک پزشک زن فوت شده و یک پزشک دیگر به کما رفته است.
خبر «نارسایی کلیوی چند تن از پزشکان» کذب است
دکتر هادی یزدانی، پزشک و دکترای حرفهای پزشکی، پیرویِ این موضوع در گفتوگو با خبرآنلاین، در قالب اطلاعات تکمیلی و معتبر میگوید: «خبر فوت پزشک خانم در این حادثه صحت دارد، اما خبری که مبنی بر نارسایی کلیوی چند تن دیگر از پزشکان منتشر شده، به ضرس قاطع غلط است.»
او، به نقل از منابع موثق محلی، اشاره میکند: «پنج نفر از حاضران در مهمانی به درخواست خود، دیالیز کلیوی شدند. آزمایشهای انجامشده، نشاندهنده اسیدوز خون در این افراد بود؛ که سبب شد این پنج نفر با آگاهی و خواست شخصی دیالیز انجام دهند.»
همچنین بر اساس پیگیریهای صورتگرفته از سوی خبرآنلاین و گفتوگو با یکی از پزشکان شیراز، مشخص شد که «هیچیک از این افراد به کما نرفتهاند و اخباری که پیرامون این موضوع در حال انتشار است، صحت ندارد. حتی خبر «مسمومیت ۲۹ نفر» نیز کذب است؛ زیرا در مجموع حدود پنج [الی شش] نفر دچار مسمومیت شده بودند که با انجام دیالیز، شرایطشان بهبود یافت.»
به بیان سادهتر، تنها تلفات ناشی از این اتفاق، فوت یک پزشک زن است و باقی افراد در سلامت کامل به سر میبرند.
حادثه اخیر، مسمومیت با «متانول» نبوده؛ نتایج آزمایشات چیز دیگری را نشان میدهد
در ادامه گفتوگو، این پزشک تصریح میکند: «مسمومیت اخیر، ناشی از مصرف متانول نبوده؛ چرا که بررسیها و نتایج آزمایشات، مصرف مادهای دیگر به نام «اتیلن گلیکول» را تأیید میکند.»
دکتر مهرداد شریفی، معاون درمان دانشگاه علوم پزشکی شیراز، نیز پیشتر اعلام کرده بود که «مشروبات مورد استفاده در این مهمانی، تقلبی و دستساز و حاوی الکل صنعتی بوده است».
شایان ذکر است که در روند تولید مشروبات الکلی (اتانول)، برخی ترکیبات سمی، بهویژه متانول، بدون دخالت خارجی و به مقدار بسیار کم طی فرآیند تخمیر شکل میگیرند و سبب سمی شدن نوشیدنی میشوند. اما در خصوص اتیلن گلیکول باید گفت که این یک ماده شیمیایی و صنعتی است و معمولاً در فرآوردههایی مانند ضد یخ برای موتور اتومبیل استفاده میشود و مصرف خوراکی آن به هیچوجه رایج و مرسوم نیست.
دکتر مهرداد اسماعیلیان، متخصص طب اورژانس و عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در اینباره به خبرآنلاین میگوید: «اتیلن گلیکول در فرآیند تخمیر مشروبات الکلی تولید نمیشود و اگر نتایج آزمایشات مندرج در پرونده پزشکان مسموم شیراز نشاندهنده مصرف اتیلن گلیکول باشد، قدری عجیب است و محتمل است که این ماده بهصورت دستی و با دخالت خارجی به نوشیدنیها افزوده شده باشد؛ چرا که تشکیل طبیعی آن در مکانیسم تولید الکل جای نمیگیرد.»
او ادامه میدهد: «اغلب مسمومیتهای الکلی در ایران ناشی از مصرف الکلهای دستساز است و به این دلیل که در روند تولید این مشروبات هیچ نظارت و کنترلی روی فرآورده وجود ندارد، تشکیل ترکیبات سمی در الکل ناگزیر است.»
تا وقتی سطح اتانول در خون بالا باشد، علائم مسمومیت ظاهر نمیشوند
مراجعه به پزشک در ساعات اولیه را جدی بگیرید
یکی از عمده مشکلاتی که در خصوص مسمومیتهای الکلی مطرح است، تعلل در مراجعه به مراکز درمانی است؛ که البته این قصور از سوی مصرفکننده نیست، بلکه علائم با تأخیر بروز پیدا میکنند. به عبارتی، مصرفکننده در ساعات اولیه هیچگونه اختلال بینایی، کاهش سطح هوشیاری، مشکلات مغزی و ... را تجربه نمیکند.
اسماعیلیان در توضیح این مسئله میگوید: «علت دیر نمایان شدن علائم مسمومیت این است که در لحظات نخست پس از مصرف مشروبات الکلی، سطح اتانول در خون بالاست؛ اما به مرور و با پایین آمدن سطح اتانول در طی فرآیند جذب و متابولیسم، متانول خود را نشان داده و عملکرد بدن فرد را تحت تأثیر قرار میدهد؛ آن وقت تازه علائم مسمومیت نمود پیدا میکنند.»
او ادامه میدهد: «بسته به میزان مصرف، شدت علائم و زمان بروز آن در افراد متفاوت است؛ حتی در برخی موارد ممکن است علائم تا ۲۴ ساعت بعد هم ظاهر نشوند و فرد متوجه مسمومیت نشود. اما در اغلب موارد ۶ الی ۱۲ ساعت پس از مصرف، علائم نمود پیدا میکنند.»
مسمومیت با متانول چگونه از مسمومیت با اتیلن گلیکول تمییز داده میشود؟
بنا به گفته این متخصص طب اورژانس، عمده عوارض مصرف متانول، مغزی است؛ به طور مثال در پی مصرف متانول، ممکن است مصرفکننده در پی علائم عصبی، دچار کاهش سطح هوشیاری شود، یا اعصاب چشمی درگیر شوند که در بر دارنده اختلالات بینایی و حتی کوری است. در مواردی که حجم مصرف بسیار زیاد باشد، فرد دچار ایست قلبی-تنفسی میشود و احتمال مرگ بالاست.
اما عوارض مسمومیت با اتلین گلیکول اغلب کلیوی است، هرچند عوارض مغزی نیز در این مورد قابل مشاهده است اما سطح آن نسبت به مسمومیت با متانول کمتر است و در عوض، صدمات کلیوی جدیتر، اختلال در عملکرد قلبی، ریوی و حتی مرگ را به همراه دارد.
اسماعیلیان در رابطه با نحوه تشخیص دقیق نوع مسمومیت میگوید: «آزمایش گاز خون شریانی (ABG)، بهترین راه برای تمییز مسمومیت با اتیلن گلیکول از متانول است؛ که طی آن اگر در ادرار مصرفکننده، «کریستال کلسیم اگزالات» مشاهده شد، مسمومیت با اتیلن گلیکول تشخیص داده میشود.»