چرا «احمدی نژادی ها» از درک رفتار «قاسم سلیمانی» عاجز هستند؟!

تابناک - «محمود ملکی» احمدی نژادی ها از روز گذشته،هدف تازه ای را برای هجمه های خویش پیدا کرده اند؛سردار سر لشکر قاسم سلیمانی؛فرمانده سپاه قدس ایران در ساعات گذشته در رسانه ها و شبکه های اجتماعی احمدی نژادی ها به شدت مورد هجمه قرار گرفته ؛صرفا به این خاطر که از اظهارات ضد صهیونیستی رئیس جمهور در سفر به سوئیس و اتریش، حمایت و قدردانی کرده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به گزارش«تابناک»، هجمه های کنونی احمدی نژادی ها و امثال رسایی ها در این مرحله،بیشتر ثبت مقدمات حمله بعدی آنان در روزها و ماه های آینده است؛زمانی که احتمالا اختلافی بین رئیس جمهور و سپاه پاسداران رخ بنماید و آن روز، احمدی نژادی ها «پز» بصیرت شان را بدهند و دیگران را به بی بصیرتی به خاطر امروز متهم کنند! طبیعتا این حرکت را نامی جز فرصت طلبی نمی توان نهاد! اما چرا احمدی نژاد و احمدی نژادی ها، از درک رفتار قاسم سلیمانی عاجز هستند؟مگر قاسم سلیمانی نمی داند که فرصت طلبانی چون احمدی نژادی ها در کمین هستند؟ مگر نمی داند که اختلاف نظر روحانی و سپاه پاسداران چه اندازه است و هر آن ممکن است بخشی از این اختلاف رخ بنماید؟مگر نمی داند که موضع گیری رئیس جمهوری که عموما روحیه دیپلماتیکی دارد،ممکن است با عمل وی در آینده تفاوت داشته باشد؟ آیا فقط احمدی نژادی ها و رسایی ها، این مسائل را می دانند و بقیه از این موضوع غافل هستند؟

بر اساس این گزارش، تحلیل عدم درک رفتار قاسم سلیمانی برای احمدی نژادی ها را می توان در دو کلید واژه «اخلاص» و «مصلحت» جستجو کرد؛ دو کلید واژه ای که هر دو در دایره واژگان انقلاب اسلامی جای دارند و شاگردان واقعی حضرت امام(ره) با آن آشنایی دیرینه ای دارند.

اخلاص عبارت است از خالص ساختن قصد از غیر خدا و پرداختن نیت از ما سوی اللّه ؛فرد مخلص،یا فردی که به دنبال اخلاص در عمل است؛همه حرکات و سکانتش برای قرب الهی است؛هزینه دادن هایش برای نزدیکی به باریتعالی است؛چنین فردی بازنده شدن را به جان می خرد،نیش ها را به جانش می نشینند، چون به بالاتر از دنیا می اندیشید.در مقابل اخلاص در نیت و عمل، نیت و عمل ریاکارانه و کاسب کارانه وجود دارد؛یعنی عمل برای رسیدن به قدرت دنیوی،برای پایمال کردن رقیب، برای کینه کشی؛برای پیروز شدن به هر قیمتی؛ قدرت کامیابی در دنیا؛سرکوفت زندن به رقیب به خاطر موفقیت های دنیوی!

با محاسبات غیر مخلصانه احمدی نژادی ها و رسایی ها،شهید و شهادت،بی معنا است؛هشت سال دفاع از کشور در مقابل دشمن،امکان وقوع ندارد؛چرا که با محاسبه عقلی دنیوی،هیچ رزمنده ای توان حرکت نداشت؛جرات شهادت هم نداشت؛تصور کنید مثلا فرماندهان جنگ یا ررمندگان محاسبه می کردند که بعد جنگ ممکن است افرادی چون احمدی نژاد و رسایی در این کشور قدرت بگیرند و خون آنان پایمال شود،آیا هرگز این کار را انجام می دادند؟ آیا رزمنده ای که خود را خالص کرده بود و هدفی جز قرب الی الله نداشت و به سوی شهادت رفت، را می توان امروز شماتت کرد؟ می توان گفت تصمیم شتابزده ای برای شهادت گرفته است؟ چون بعد از او صاحبان زر و زور و تزویر،همان طور که دیدیم، خون او را پایمال خواهند کرد؟

احمدی نژادی ها و رسایی ها حرکتی بر مبنای اخلاص انجام نمی دهند؛شاید قبول ندارند چنین راهبردی را در عمل سیاسی ؛چرا که چنین راهبردی لزوما به پیروزی دنیوی ختم نمی شود! آنچه در درون سردار سلیمانی هم می گذرد بر ما پوشیده است؛ اما عمل بی درنگ وی در حمایت از اظهارات ضد صهیونیستی روحانی،بوی اخلاص می دهد؛بوی از خودگذشتگی برای آرمانی که حتما خدایی است؛تقویت جبهه مقاومت ضد تجاوزگری؛ این حمایت بی درنگ، همین حالا هم ممکن است برای او هزینه داشته باشد و فردا هم شاید بیشتر از امروز او را هدف طعن و کنایه احمدی نژادی قرار دهد!اما اگر نیت،خالص شده باشد؛چرا باید از هزینه ها و طعنه ها و کنایه ها، هراسان بود؟

عنصر دیگر که احمدی نژادی چه در دوران ریاست هشت ساله او بر دولت جمهوری اسلامی  و چه در دوران پس از قدرت، به آن بی تفاوت بودند،نقش «مصلحت» در تصمیم گیری هاست؛ آنان چه در دوران هشت ساله ریاست جمهوری و چه اکنون،آنچه را که خود تشخیص میدادند و مفید می دانستند، فارغ از اینکه برای نظام سیاسی و کلیت جامعه،چه پیامدی دارد را اجرا می کردند؛ بدون اینکه به عنصر زمان و مکان توجهی کنند؛ممکن است گفته شود همین عدم توجه به مصلحت بود که احمدی نژاد را از محافظه کاری رایج دور کرده بود و برای او محبوبیتی فراهم کرده بود؛ این سخن اگر چه ظاهرش درست است؛اما باطنی به شدت اشتباه دارد؛ اینکه مصلحت سنجی های افراطی و دروغین دوران پیش از احمدی نژاد همه را به ستوه آورده بود و به او به شکل یک در هم کوبنده این ساختار محافظه کار نگاه می کردند؛ به معنی موفقیت عدم توجه به مصلحت نیست،بلکه به معنای دوری جستن از مصلحت سنجی های افراطی و دروغین و منفعت طلبانه ای است که برخی به خاطر منافع شخصی و قبیله ای برای خود، ایجاد کرده بودند؛و گرنه مصالحی که در توجه به زمان و مکان تصمیم گیری،خیر عمومی را تامین می کند،جای تردید ندارد.

حال حمایت از اظهارات ضد صهیونیستی رئیس جمهور،ولو اینکه ادامه دار نباشد و یا با عملی آنگونه که انتظار می رود،همراه نباشد، در چنین زمانی و در چنین دوره ای،اگر به یکپارچه کردن حاکمیت در مقابل ظلم بیانجامد، اشکالی هم ندارد که سردار سلیمانی به قیمت تلاش برای یکپارچه سازی حاکمیت علیه تجاوزگری، طعن و کنایه هم بشنود! احمدی نژادی ها هم او را بکوبند؛اگر در این زمان،صدای واحد از حاکمیت در مقابل تجاوزگری، شنیده شود یا چند روزی چند نفر از طایفه ای بر قاسم سلیمانی افسوس بخورند، ارزش آن را حتما،خواهد داشت.

 

منبع: تابناک

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tabnak.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تابناک» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۹۵۲۸۸۱۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

روایت دختران حاج قاسم از اصفهان تا خانه پدری

ما دختران و مادران اصفهانی برای این انقلاب و سردمدارانش می‌خواهیم غوغا به پا کنیم، می‌خواهیم به دشمنان بگوییم که از شهادت هراس نداریم و برای رسیدن به آن هرکاری می‌کنیم؛ بهتر است این‌طور بگویم که به کرمان رفتیم تا به دشمنان ثابت کنیم امنیت کشور ما با کارهای شما به خطر نمی‌افتد.

به گزارش خبرگزاری ایمنا، ما دختران و مادران اصفهانی برای این انقلاب و سردمدارانش می‌خواهیم غوغا به پا کنیم، می‌خواهیم به دشمنان بگوییم که از شهادت هراس نداریم و برای رسیدن به آن هرکاری می‌کنیم؛ بهتر است این‌طور بگویم که به کرمان رفتیم تا به دشمنان ثابت کنیم امنیت کشور ما با دو تا بمب به خطر نمی‌افتد؛ تا زمانی که ما نوجوانان و جوانان به همراه مادران غیورمان در میدان هستیم، نمی‌گذاریم به وجبی از این خاک نگاهی چپ بیفتد.

زیارت کرمان پر از برکت و همراه با خاطرات خوش معنوی و زمانی برای همدلی است؛ در این هنگام آموختم که جز گفتن شکر در مواقع سختی چیزی بر زبانم جاری نباشد چراکه ما دختران حاج قاسم و پای کار این مکتب هستیم؛ سفرمان را از بهشت روی زمین اصفهان یعنی گلستان شهدا آغاز کردیم؛ ساعاتی پیش از حرکت همه با کوله پشتی‌های سبک اربعینی یکی یکی در خیمه جمع شدیم، بر سر مزار شهدای عزیزمان شهید زاهدی، خرازی، کاظمی و هم رزمانشان رفتیم و اذن رفتن خواستیم.

ساعت موعد فرا رسید و به سوی مقصد راهی شدیم؛ در طی مسیر با سربندهای یازهرا (س)، لبیک یا خامنه‌ای، یا علی‌اصغر و عکس‌هایی از شهیدان خرازی، همت، زین‌الدین، کاظمی و… را به شیشه اتوبوس زدیم تا وجود آن‌ها را کنار خودمان و در طول مسیر حس کنیم؛ کتاب می‌خواندیم، با همسفری‌ها درمورد شهدا، مکتب حاج قاسم، آرمان کشور و مواردی مختلفی صحبت می‌کردیم و سعی داشتیم بهتر به معنویات خود بپردازیم.

پنجشنبه صبح برای اقامه نماز جماعت بیدار شدیم، عجب صحنه‌ای بود و چه جمعیتی از استان اصفهان آمده بود، بیش از چهل اتوبوس و این لحظات آماده می‌شدیم برای آن اجتماع پرشور؛ چفیه‌ها را سر می‌کردیم و یکی یکی با نظم خاصی کنار هم و پشت‌سر هم می‌نشستیم. خادمان پرچم‌هایی با شعار «فلسطین کلید رمزآلود فرج است» و عکس زیبا حاج قاسم را به دست‌مان می‌دادند تا در مراسم با افتخار آن را دست گرفته و بالا ببریم.

همه جمع شدیم و معرکه بزرگ و حماسی مادر دختری در مصلی کرمان طنین گرفت؛ همه باهم یک صدا شعار می‌دادیم و می‌گفتیم: «حسین حسین شعار ماست شهادت افتخار ماست، وای اگر خامنه‌ای حکم جهادم دهد ارتش دنیا نتواند که جوابم دهد و…» عجب صحنه‌ای بود، چقدر دلنشین و پرغرور بود؛ آری باید بگویم که مردم و زنان میهن من چنین دلاوران غیوری هستند که همچون زینب کبری نمی‌گذارند علم این امت و ملت زمین بماند و خود به دل معرکه می‌زنند.

آرام آرم باید برای رفتن به بیت آماده می‌شدیم؛ بار خود را سبک کردیم، برای بغل دستی خود به یاد شهدا و با مداحی «حسین حسین میگیم می‌رویم کربلا» سربند برای هم بستیم، علم یا زهرا، یا مهدی و… را به دست گرفتیم، مداحی در باند پخش شد و پیاده‌روی ما از مصلی تا بیت آغاز شد؛ عجب قاب دشمن سوزی بود، عجب اتحادی بین‌مان موج می‌زد؛ چه مسیری را طی کردیم تا رسیدیم به بیت؛ آسمان اشک شوق می‌ریخت، خیابان‌ها بوی خاک و گل گرفته بودند، جمعیت دو هزار نفره ما ازدحامی را به وجود آورده بود که جای سوزن انداختن نداشت...

به بیت‌الزهرا (س) رسیدیم، جایی که حاج قاسم آن را به عشق حضرت فاطمه ساخت و در آن برای پرورش امت و اسلام، مراسم و فعالیت‌های مختلفی را انجام می‌داد؛ چه جایی بود، چه معنویتی داشت، چه حس و حالی در آن نهفته بود، گویا به چند مکان به طور هم‌زمان سفر کرده بودم… از گلیم پهن شده آبی رنگ زیبا که وصف حال دیدارهای رهبری را داشت گرفته تا فرش حرم امام حسین، حضرت زینب و ضریح قدیمی حضرت رقیه که اطراف تابوت حاج قاسم، همرزمش و شهید گمنام قرار گرفته بود.

پس از گذشت ساعاتی در این بیت نورانی، نوبت به نقطه متفاوت سفر می‌رسد؛ قرارمان ساعت عاشقی ۱:۲۰ در گلزار شهدای کرمان بود؛ همه اتوبوس‌ها آرام آرام رسیدیم که در بدو ورود توفیق دیدار شهید گمنام ۱۹ ساله نصیب‌مان شد؛ چه مهمانی‌ای بود آن شب… جوانی گمنام و هم سن و سال ما به استقبالمان آمده بود و چه لحظه‌ای از این زیباتر؟!ته دلم می‌گفتم «حاجی خوب بلده از دختراش استقبال کنه! شکلات، شیرینی پنجره‌ای، کیک، چایی و…؛ الحمدلله که چنین پدری دلسوز و مهربانی داریم.»

در بین برنامه‌ها یادی کردیم از دختر کوچولویی که به گلزار شهدا رفته بود تا شکلات پخش کند و برای سردار هم شکلات برد و سردار شکلات را با دستان خود در دهان نگین گذاشت؛ آری آن شب نگین هم میزبان ما بود و چقدر گریه کردیم با گریه‌هایش و چه خاطراتی مرور شد...

دقایقی بر سر مزار رفتیم و خوب درد و دل این روزهایمان را برای حاجی گفتیم، عاقبت بخیری خواستیم، توفیق شهادت و…. پس از زیارت مزار او، نوبت به زائرانش رسید و همه ما به‌دنبال مزار دختر کاپشن صورتی با گوشواره قلبی می‌گشتیم؛ مزاری که خیلی بزرگ نبود، حوالی قد و قواره یک دختر نحیف ۱.۵، ۲ ساله؛ چه صحنه‌ای بود، چقدر دردناک بود، فکر من پیش آن مردی بود که کل خانواده‌اش را در یک روز از دست داده و در آن لحظات ما بودیم که با دلی جا مانده در گلزار شهدا کرمان راه افتادیم و به اصفهان آمدیم…

کد خبر 750958