بسیاری از بیماری های جسمی ریشه روحی دارد

به گزارش ایسکانیوز مریم افضلی روانشناس و معلم اوتیسم آموزش و پرورش استثنایی در این یادداشت می نویسد: بی شک آن چه برای درمان بیماری های انسان موفقیت یک پزشک یا درمانگر را تضمین می کند Team work است.

انسان موجودی پیچیده و چند بعدی است که گاه دانسته های علمی بشر هم نمی تواند پاسخ یک سری سوالات را بدهد. جهان پزشکی امروز این باور را دارد که انسان تنها مجموعه ای از پوست، گوشت، رگ، هورمون، نورون های عصبی و… نیست.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در بسیاری از اختلالات می توان رد پای فیزیولوژی، عصب شناسی، حواس، هوش و حتی ناخوداگاه روان تحلیلی و عوامل بسیار دیگری را پیدا کرد و به همین دلیل است که برای وارد شدن به هر حیطه لازم است متخصصی وارد عمل شود. متاسفانه در کشور ما بیماران تمایل به فردگرایی دارند و با مراجعه به یک متخصص، دیگر تخصص ها را نادیده گرفته و مایل هستند تمام جنبه های بیماری خود را تنها با مراجعه به یک مرجع رفع کنند.

در صورت اینکه همکاری مجموعه ای از تخصص ها می تواند میانبری برای رسیدن به بهبودی باشد و صدمات وارده به بیمار را نیز کمتر نماید. گاه می توان بدون تجویز دارو با کمک یک روان شناس یا مشاور به درمان پرداخت و گاه تجویز یک داروی ساده توسط روان پزشک می تواند جلسات روان درمانی را کوتاه تر و هدف درمانی را نزدیک تر کند.

در مدت زمانی که به درمان های مشاوره ای مشغول هستم تنها یک متخصص اعصاب و روان را یافتم که نظر نهایی خود را در رابطه با خواب های شبانه یک کودک به تعویق انداخت تا تشخیص یک مشاور را هم بداند. در کنار این متخصصین مسئول، هستند همکارانی که پیش از هر درمان غیر دارویی وارد عمل شده و نسخه ای می نویسند که سالیان سال یک بیمار را گرفتار آن کرده و به علت جلوگیری از عارضه ی تحمل ناگزیر به افزایش دوز دوره ای می شوند که گاهی تنها منجر به علامت درمانی و نه علت درمانی می شود. از طرفی بسیاری از مشاوران و روان شناسان در مشکلات حاد بدون دارو درمانی تنها به جلسات خود اکتفا می کنند که از مرز مشخص نیز می گذرد .

از مراجعی شنیدم که صد ساعت به جلسات روان درمانی نزد یک روان شناس می رفته که سرانجام بدون نتیجه و ناامید تصمیم به ترک آن جلسات گرفته است. آیا نمی شود پیش از رسیدن به صد ساعت هزینه، زمان و… بیمار را به متخصص دیگری ارجاع داد؟

گاهی بسیاری از بیماری های جسمی نیز ریشه روحی دارد. شاید بیماری که دایما برای اسپاسم های روده و معده به متخصص گوارش مراجعه کرده و در هیچ یک از آزمایشات و یا معاینات بالینی نشانی از بیماری مشاهده نمی شود، دچار بیماری Hysteria باشد و یا زوجی که به خاطر ناتوانی های جنسی به متخصص زنان و زایمان مراجعه می کند احتیاج به جلسات روان درمانی داشته باشند. نکته قابل توجه این است که در هر شرایطی لازم است سلسله مراتب رعایت شود.

به عنوان مثال بیماری که به نظر می رسد دچار مشکلات روحی است ابتدا باید به مشاور یا روان شناس مراجعه کند و در صورت تشخیص به روان پزشک یا متخصص دیگر ارجاع داده شود. در صورتیکه حتی افرادی که در خود احساس مشکل می نمایند ابتدا به روان پزشک مراجعه می کنند و سایر تخصص ها را نادیده می گیرند.

وجدان حرفه ای ایجاب می کند که اطلاعات لازم به بیمار داده شود و سلسله مراتب به او یادآوری شود. تکنیک های بسیاری در روان درمانی وجود دارد که تاثیرات بسیاری در مراجعان می گذارد. به عنوان مثال کودکی که دارای ADHD است و سالیان متوالی ریتالین، ریسپیریدون و…. مصرف می کند و سال به سال تنها تعداد قرص های مصرفی او بالا می رود با شرکت در کلاس های هنر درمانی می تواند به تخلیه هیجانات خود بپردازد و حتی به بسیاری از مشکلات رفتاری او جهت داده شود. برطبق مطالعات تاثیر دارو و اینگونه جلسات در کنار یکدیگر نتایج موفقیت آمیز بسیاری به همراه می آورد که از تاثیر هر کدام به تنهایی به صورت معنا داری بیشتر است.

در دنیای روان شناسی امروز تکنیک های بسیاری وجود دارد که توجه سایر متخصصان به آن ها می تواند دنیای درمان را دگرگون سازد. روان درمانی امروز، دیگر شامل یک اتاق مشاوره برای حرف زدن نیست .نصیحت درمانی پاسخ گوی نیازهای روحی مراجعان نیست. گاه یک روان درمانگر مجبور می شود در اتاق بازی درمانی با کودکی بازی کند یا در اتاق هنر درمانی با بیمار خود غرق در رنگ، نقاشی، گل و سفال، چسب و آفرینش شود. گاه لازم است در اتاق روان درمانی role playing اجرا کند و یا از سایکودراما ، نمایش درمانی و … بهره مند شود. تنها لازم است به تخصص یکدیگر احترام بگذاریم و اعتماد کنیم. هدف جامعه درمانی افزایش کمیت و البته کیفیت زندگی بیمار در کمترین زمان و هزینه ممکن است که این هدف والا با فردگرایی بدست نمی آید.

700

نویسنده:

اوتیسم بیماری بیماری های جسمی بیماری روحی ریشه درمان بیماری های جسمی روانشناسی روان درمانی معلم اوتیسم آموزش و پرورش استثنایی مریم افضلی

منبع: ایسکانیوز

کلیدواژه: اوتیسم بیماری بیماری های جسمی بیماری روحی روانشناسی روان درمانی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.iscanews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسکانیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۹۵۶۳۱۲۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

متخصص ریه: قلیان اکسیژن مبنای علمی ندارد

فوق تخصص ریه گفت: موارد استفاده از گاز N۲O یا همان گاز خنده‌آور بسیار محدود است و آنچه به عنوان قلیان‌های اکسیژن مطرح شده بیشتر بُعد تجاری و تبلیغاتی دارد و جنبه علمی ندارد

به گزارش تسنیم، یک فوق‌تخصص ریه با اشاره به اینکه گاز خنده در صنایع داروسازی و برای بیهوشی کاربرد دارد، گفت: آنچه به‌عنوان قلیان‌های اکسیژن مطرح شده است، بیشتر بُعد تجاری و تبلیغاتی دارد و جنبه علمی ندارد.

اخیراً وزارت بهداشت اعلام کرده که طرح ارزیابی اثرات قلیان اکسیژن را در 10 استان کشور آغاز کرده است؛ رئیس دبیرخانه ستاد کشوری کنترل دخانیات وزارت بهداشت می‌گوید در این دستگاه که به "پاک‌دم" نیز شناخته می‌شود از ترکیب گازهای اکسیژن و نیتروژن استفاده شده است؛ به‌گفته وی، گاز موجود در این دستگاه به‌عنوان گاز خنده نیز مشهور است و باعث ایجاد احساس نشاط در مصرف‌کنندگان می‌شود!

با وجود این، برخی پزشکان نسبت به خطرات استفاده از این نوع قلیان، هشدار داده‌اند و البته طبق مشاهدات میدانی در مراکزی که این نوع از قلیان‌ها را سرو می‌کنند، عوارض متعددی در افرادی که قلیان اکسیژن را مصرف می‌کنند، قابل رؤیت است.

در همین راستا دکتر حمید سهراب‌پور؛ فوق‌تخصص ریه و استاد بازنشسته دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی با بیان این که گاز N2O یا همان گاز خنده‌آور در صنایع داروسازی کاربرد دارد، گفت: موارد استفاده از این گاز بسیار محدود است و در بیهوشی‌های سطحی در زمان قدیم استفاده می‌شد و آنچه به‌عنوان قلیان‌های اکسیژن مطرح شده است، بیشتر بُعد تجاری و تبلیغاتی دارد و جنبه علمی ندارد.

وی افزود: همچنین این‌که عنوان شده است استفاده از این قلیان جنبه اکسیژن‌درمانی دارد درست نیست زیرا اکسیژن‌درمانی به این معناست که فرد با استفاده از کپسول، اکسیژن را استنشاق کند در حالی که این قلیان صرفاً شامل اکسیژن نیست.

این فوق‌تخصص ریه متذکر شد: اتصالات و لوله‌های هر نوع قلیانی، محل مناسب برای تجمع باکتری‌ها و رشد قارچ‌هاست و بنابراین خطرات زیادی برای ریه افراد دارد.

این پزشک متخصص داخلی و فوق‌تخصص ریه همچنین به مضرات استفاده از قلیان‌های دخانی اشاره و تصریح کرد: قلیان دخانی و حاوی تنباکو نیز مقادیر زیادی از دود را وارد ریه‌ها می‌کند که این امر به سلامتی ریه آسیب جدی وارد می‌کند؛ مواد آروماتیک و معطر موجود در تنباکوها نیز به‌شدت سرطان‌زاست؛ بنابراین باید وزارت بهداشت، فرهنگ‌سازی‌های لازم برای کاهش مصرف انواع دخانیات و قلیان‌ها را انجام دهد و با سایر دستگاه‌ها برای کاهش تولید و مصرف این نوع مواد دخانی، رایزنی کند.

کانال عصر ایران در تلگرام