دنباله‌روی دهلی‌نو از واشنگتن نقش موازنه‌گر آن را تضعیف می‌کند
تاریخ انتشار: ۲۶ تیر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۹۷۱۶۹۵۷
استاد دانشگاه و محقق «مرکز تحقیق درباره سیاستگذاری» در هند با هشدار درباره ادامه «چرخش» نخست‌وزیر کشورش در قبال آمریکا هشدار داده که دهلی نو دنباله‌رو ایالات متحده نشود. به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری دانشجو، «بارات کارناد» استاد دانشگاه و محقق «مرکز تحقیق درباره سیاستگذاری» در هند یادداشتی با این عنوان منتشر کرد: «دهلی نو باید حرکت و چرخش خود به سمت آمریکا را تغییر دهد».
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
او در «هندوستان تایمز» نوشت: «نشانه‌های متناقضی از دهلی نو دارد بروز می‌کند. واشنگتن نشست ۶ جولای دوجانبه وزرای دفاع و خارجه خود با دولت برآمده از حزب مردم (بهاراتیا جاناتا) هند را لغو کرد. هند تاکید کرده بود که بر سر روابطش با روسیه و ایران، سازشی نخواهد کرد. نخست‌وزیر نارندرا مودی و ولادیمیر پوتین رئیس‌جمهور روسیه در نشست ۲۱ می‌در سوچی روابط دوجانبه دو کشور را ارتقا دادند و دهلی نو در حال آماده کردن حساب‌های بانکی جایگزین برای پرداخت پول نفت ایران است. دهلی نو، اما به دنبال دریافت مجوز مستثنی شدن از تحریم‌های کاتسا هم بوده است.
به گفته کارناد، برخی معتقدند که اقدام هند در خرید سامانه اس ۴۰۰ از روسیه، تاکید و سرمایه‌گذاری در بندر چابهار ایران به عنوان اساس استراتژی ژئوپلیتیکی در افغانستان و آسیای میانه به همراه تلافی سریع اقدام آمریکا در اعمال تعرفه‌های فولاد و آلومینیوم، تلاش دهلی نو در جهت یک بازنگری سیاست و موضع بوده، اما او همچنین اعتقادی ندارد. وی معتقد است: «مشخصه سیاست خارجی نخست‌وزیر مودی تا حالا، چرخش و تمایل او به سمت آمریکا بوده است. این مشخصه، رویکرد ۷۰ ساله جهانی هند در حفظ فاصله از قدرت‌های بزرگ را تضعیف کرده است؛ رویکردی که نفوذ دیپلماتیک هند، آزادی عمل و مانور سیاسی این کشور و جایگاه آن به عنوان یک موازنه‌گر در نظام بین‌الملل را تقویت کرد».
از نظر این تحلیلگر هندی، «سیاست سنتی عدم تعهد این کشور، در یک دهه اخیر جامه تازه "خودمختاری استراتژیک" به خود گرفت، اما اصل مرکزی قدرت موازنه‌گر در آن تغییر نکرد و این مفهوم در دوره دونالد ترامپ طرفداران تازه‌ای به خود جلب کرده است؛ دوره‌ای که در آن به نظر می‌رسد آمریکا با دوستانش در اروپا و آسیای جنوب شرقی بدتر از کسانی که دشمنانش فرض می‌شوند، رفتار می‌کند».
کارناد از امضای «توافقنامه حمایت لجستیک» هند با آمریکا در سال ۲۰۱۶ به شدت انتقاد کرد توافقی که طبق مفاد آن، آمریکا اجازه می‌یابد عملیات‌های هوایی، دریایی و زمینی در هند انجام دهد.
نویسنده هندی ضمن تاکید بر اینکه آمریکا قابل اعتماد نیست، به سابقه تاریخی از مواضع واشنگتن علیه دهلی نو در سال‌های گذشته اشاره کرد.
او نوشت: «واشنگتن در سال ۱۹۸۲ پیش از حمله مشترک هوایی هند و اسرائیل برای پیشگیری از تهدید سلاح‌های اتمی پاکستان برای بمباران تاسیسات سانتریفیوژ‌های اورانیوم در "کاهوتا" به پاکستان خبر داد و موجب ناکام ماندن حمله شد. در سال ۱۹۹۸، آمریکا محتوای نامه محرمانه آتال بیهاری واجپایی نخست‌وزیر به رئیس‌جمهور بیل کلینتون را در اختیار چین قرار داد؛ نامه‌ای که در آن تصریح شده بود که به خاطر تهدید چین، آزمایش‌های اتمی هند توجیه شده بود و در سال ۲۰۰۸ هم آمریکا اطلاعاتی را که درباره تدارکات زیرشاخه‌های سازمان اطلاعات ارتش پاکستان برای حمله تروریستی به بمبئی داشت، در اختیار دهلی نو قرار نداد».
او در پایان یادداشت خود به نخست‌وزیر هند درباره ادامه سیاست «چرخش و تمایل» به سمت آمریکا هشدار داد و نوشت: «مودی قول داده بود جایگاه هند را در جهان ارتقا دهد. تبدیل هند به یک دنباله‌رو، چنین نتیجه‌ای نخواهد داشت».
منبع: خبرگزاری دانشجو
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۹۷۱۶۹۵۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اینسایدر: برنامه پوتین جنگ همه‌جانبه با ناتو نیست، تضعیف درونی است
تحلیلگران نظامی غربی بر این باورند که پوتین به جای حمله به‌دنبال تضعیف ناتو از درون است تا نقاط ضعفی ایجاد کند که در صورت تمایل بتواند در آینده به آنها حمله کند.
به گزارش ایسنا، برخی از کشورهای غربی مانند آلمان و لهستان نسبت به برنامه‌های احتمالی روسیه علیه سایر کشورهای اروپایی هشدار می‌دهند، اما اینکه آیا ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه واقعا قصد حمله به ناتو را دارد و حمله ممکن است چگونه باشد، هنوز مشخص نیست.
اعضای ائتلاف ۳۲ عضوی ناتو هر کدام سوگند یاد کرده‌اند که بر اساس ماده ۵ پیمان واشنگتن از یکدیگر در برابر حمله محافظت کنند. این بدان معناست که حمله روسیه به یک عضو می‌تواند جرقه جنگی با چند کشور مجهز به سلاح هسته‌ای را ایجاد کند.
این در حالیست که پوتین در ماه مارس هرگونه برنامه‌ای برای حمله به اعضای ناتو را رد کرد و چنین ادعاهایی را «کاملا بیهوده» توصیف کرد. با این حال، روسای نظامی غربی متقاعد نشده‌اند. یک ماه پیش از آن، پوتین غرب را با احتمال حمله اتمی به دلیل حمایت از اوکراین تهدید کرد. او به پیشنهاد اخیر امانوئل ماکرون، رئیس‌جمهور فرانسه مبنی بر اینکه ناتو می‌تواند برای حمایت از کی‌یف به اوکراین نیرو بفرستد، اشاره کرد.
در همین حال تحلیلگران در گفت‌وگو با «بیزنس اینسایدر» گفتند که پوتین در حال انجام یک بازی طولانی است و نتیجه جنگ اوکراین و تلاش طولانی مدت روسیه برای تضعیف و فرسایش ناتو عوامل کلیدی در تصمیم‌گیری در مورد حمله روسیه خواهد بود.
فیلیپ اینگرام، افسر سابق اطلاعات نظامی انگلیس به این رسانه آمریکایی گفت پوتین یک مزیت کلیدی نسبت به غرب دارد. در حالی که رهبران غربی برای دوره‌های انتخاباتی حدودا چهار ساله برنامه‌ریزی می‌کنند، پوتین رهبری است که هیچ رقیب جدی برای قدرت خود ندارد. این بدان معناست که او می‌تواند چندین دهه نگاه به جلو داشته باشد.
اینگرام گفت: «او در حال حاضر خواهان رویارویی مستقیم با ناتو نیست. اما او به شیوه‌ای متفاوت فکر می‌کند و به شیوه‌ای متفاوت از ما در غرب برنامه‌ریزی می‌کند و بنابراین، روشی جدا از متد کشورهای ناتو برای انجام کارها دارد.»
فیلیپ اینگرام گفت: «بنابراین، جاه‌طلبی او در رشد این نیست که سال آینده به کشورهای ناتو و ناتو حمله کند. اما او شرایطی را برای این کار تعیین خواهد کرد.»
تحلیلگرانی مانند اینگرام بر این باورند که پوتین به دنبال تضعیف ناتو از درون خواهد بود تا نقاط ضعفی ایجاد کند که در صورت تمایل می‌تواند در آینده به آن حمله کند. برای انجام این کار، پوتین احتمالا به اصطلاح «جنگ هیبریدی» روسیه علیه کشورهای ناتو را تشدید خواهد کرد.
آنطور که ناتو می‌گوید، جنگ هیبریدی «اغلب در مناطق خاکستری زیر سایه یک جنگ متعارف انجام می‌شود. ابزارها یا ابزارهایی که برای راه انداختن جنگ ترکیبی به کار می‌روند و با هم ترکیب می‌شوند، اغلب به سختی قابل تشخیص، نسبت دادن و تایید هستند.» آنها می‌توانند شامل گسترش تئوری‌های توطئه و اطلاعات نادرست، تقویت احزاب افراطی در برخی کشورها، دامن زدن به تهدیدات تروریستی و راه‌اندازی حملات سایبری برای تضعیف بنیان جوامع غربی باشد.
روث دیرموند، کارشناس حوزه ارتش روسیه در کینگز کالج لندن در این باره می‌گوید: «خطری که روسیه برای ناتو ایجاد می‌کند، بعید است که یک تهاجم باشد، بیشتر احتمال دارد که ناشی از طیفی از تهدیدات نظامی و غیرنظامی دیگر باشد؛ آنچه اغلب تهدیدات ترکیبی نامیده می‌شود.»
به گفته آنها، هدف اصلی این است که ایالات متحده را از «تعهد» خود برای «دفاع از متحدان اروپایی» خود دور نگه دارد، چه با این امید که در یک کمپین نظامی پرهزینه دیگر در جاهای دیگر درگیر شود، یا اینکه از پروژه ناتو خسته شود.
برایدن اسپرلینگ، تحلیلگر شرکت رند به بیزنس‌اینسایدر گفت: «به همین دلیل، من انتظار دارم که روسیه از تمام ترفندها و قابلیت‌های موجود در دست خود برای تضعیف وحدت غرب در سال‌های آینده استفاده کند.»
برخی اشاره می‌کنند که روسیه در حال حاضر درگیر جنگ با ناتو است، البته به صورت پنهانی.
رابرت دوور، استاد امنیت بین‌الملل در دانشگاه هال در بریتانیا هم می‌گوید این سوال که آیا روسیه به ناتو حمله خواهد کرد یا نه، بیهوده است. او گفت: «روسیه در حال حاضر درگیر درگیری معنادار با کشورهای ناتو و متحدان آنهاست.
جنگ اوکراین محدودیت‌های جدی برای قدرت نظامی ناتو ایجاد کرد. این ائتلاف نظامی برای تولید گلوله‌های توپخانه و مهمات کافی برای اوکراین به تقلا افتاده است. در جریان بن‌بست در آمریکا بر سر کمک به کی‌یف، کشورهای اروپایی ناتو قادر به جبران این کمبود نبودند و نیروهای اوکراین به ازای هر ۱۰ شلیک نیروهای روس، یک بار پاسخ می‌دادند و همین هم در بخش‌هایی از خط مقدم نزدیک به فروپاشی بود.
اسپارلینگ، تحلیلگر شرکت رند گفت، ایالات متحده اخیرا این کمک‌های چند میلیارد دلاری به اوکراین را نهایی کرد، اما مشکلاتی که این وضعیت آشکار کرد، عمیق است. او گفت این نقطه ضعفی است که روسیه ممکن است در صورت عدم رفع آن، از آن بهره‌برداری کند.
او افزود: «این درگیری نشان داد که ارتش‌های غربی تا چه اندازه برای جنگی که مطابق با شرایط آنها نیست، آمادگی لازم را ندارند. در حالی که ما این شکنندگی را حفظ می‌کنیم، خطر بیشتری وجود دارد که روسیه فکر کند می‌تواند دست به چنین کاری بزند.»
دیرموند، کارشناس حوزه ارتش روسیه در کینگز کالج لندن به این رسانه آمریکایی گفت: «تصور یک سناریوی کوتاه مدت یا میان مدت که در آن دولت روسیه منابع لازم برای درگیر شدن در جنگ دیگری در مقیاس اوکراین را داشته باشد، دشوار است. جنگ با ناتو روسیه را نابود می‌کند، همانطور که پوتین به خوبی می‌داند، و حتی اگر فکر می‌کند این احتمال وجود دارد که ایالات متحده برای دفاع از یکی از اعضای ناتو در برابر تهاجم روسیه اقدام نکند، او هیچ نشانه‌ای از تمایل به این موضوع از طریق بازی با رولت هسته‌ای روسی نشان نمی‌دهد.»
اینگرام، افسر سابق اطلاعات نظامی انگلیس هم گفت، اما هر چقدر هم که طول بکشد، پوتین مصمم است به نوعی پیروزی در اوکراین دست یابد تا بتواند از آن به‌عنوان یک پلتفرم برای برنامه‌ریزی کمپین بعدی روسیه استفاده کند. پس از اوکراین، پوتین این میدان را بررسی خواهد کرد و مشتاق بهره‌برداری از فرصت‌های بیشتر برای گسترش قدرت روسیه خواهد بود. همانطور که اینگرام می‌گوید: «او می‌خواهد اتحاد جماهیر شوروی به دست یک رهبر روسیه بازگردد و این هدف نهایی اوست.»
انتهای پیام
تداوم بارندگی‌ها در کشور / دمای هوا در بعضی مناطق کاهش می‌یابد