دور جدید تحریم‌های آمریکا علیه ایران آغاز شد/ بیزنس اینسایدر: تحریم‌ها علیه ایران و روسیه احتمالا نتیجه‌ای نخواهند داشت/ ایران می‌تواند با گزایش به سمت روسیه و چین تحریم‌ها را کم اثر کند
تاریخ انتشار: ۱۵ مرداد ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۰۰۲۵۱۲۶
سیاستمداران ایالات متحده ادعا می‌کنند تحریم‌ها بر علیه دولت‌های مخالف یک روش مؤثر برای دستیابی به سیاست خارجی است.
پایگاه خبری تحلیلی فردا: کنگره خواهان تحریم‌های شدید جدید بر علیه روسیه است و دولت ترامپ "شدیدترین تحریم‌های تاریخ" را بر ایران تحمیل می‌کند. ولی احتمالات علیه این تحریم‌های یکجانبه است – مطالعه‌ای که در این مورد انجام شده است به این نتیجه رسیده است که تحریم‌های ایالات متحده تنها در ۱۳ درصد مواقع به اهداف سیاست خارجی خود دست یافته است.بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
اعضای کنگره، به‌خاطر مداخله روسیه در انتخابات امریکا، خواهان تحریم‌های جدید سخت‌تر علیه روسیه هستند. کاخ سفید می‌گوید تا زمانی‌که پیونگ یانگ پیشرفت خود را در زمینه‌ی هسته‌ای زدایی نشان ندهد، تحریم‌ها علیه کره شمالی باقی خواهند ماند. پس از پایان دادن به توافق هسته‌ای ایران، دولت ترامپ به گفته‌ی پومپئو وزیر امور خارجه امریکا، در حال اعمال "شدیدترین تحریم‌های تاریخ" بر ایران است، و به دنبال توافق بهتری برای محدود کردن تسلیحات تهران و تغییر در سیاست‌های او در منطقه است؛ و حتی ترکیه متحد ناتو نیز به‌خاطر زندانی کردن چند شهروند امریکایی با تحریم‌هایی مواجه است.
سیاست گزاران ادعا می‌کنند که تحریم‌ها ابزار کارآمدی برای دستیابی به اهداف سیاسی هستند، ولی آیا این موضوع صحت دارد؟ آیا اقدامات جدید علیه مسکو و تهران موفق به‌نظر می‌رسند؟
تحقیقات انجام شده در مورد تحریم‌ها نشان داده است که این اقدامات بعضی اوقات می‌توانند مؤثر واقع شوند. ولی سه عنصر اصلی در این میان وجود دارد: متحدان، اشتیاق به اجرای تحریم‌ها، و انگیزه‌ی چانه زنی. فقدان هر یک از این سه مورد احتمالا در مورد روسیه و ایران موفق نخواهد بود.
تحریم‌های یک جانبه به ندرت نتیجه‌بخش خواهد بود
(وجود) متحدان حامی تحریم‌ها و تقویت‌کننده‌ی آنها معمولا برای دائمی و پایدار کردن تحریم‌ها ضروری به حساب می‌آیند. تحریم‌های یک جانبه مانند موارد پیشنهاد شده علیه روسیه و ایران به ندرت موفق خواهند شد. اگرچه اتحادیه اروپا به‌خاطر اقدامات روسیه در اوکراین تحریم‌هایی بر روسیه اعمال کرده است، آخرین اقدامات قانونی پیشنهاد شده از سوی کنگره، یکجانبه خواهند بود.
در دنیایی که به‌صورت فزاینده‌ای در حال جهانی شدن است، تحریم‌های یکجانبه، حتی زمانی‌که از سوی بزرگترین اقتصاد دنیا وضع می‌شود، با موانع بزرگی مواجه خواهد شد. یک مطالعه‌ی مهم که در دهه ۱۹۹۰ توسط مؤسسه اقتصاد بین‌الملل پیترسون منتشر شد به این نتیجه دست یافت که تحریم‌های یکجانبه ایالات متحده تنها در ۱۳ درصد مواقع به اهداف سیاست خارجی‌اش دست پیدا کرده است.
نمونه‌های نادری که در آنها تحریم‌های یکجانبه به نتیجه رسیده‌اند کشور‌هایی را شامل می‌شود که روابط تجاری شدیدی با ایالات متحده داشته‌اند، که مشخصا در مورد روسیه یا ایران صادق نیست. روسیه در فهرست شرکای تجاری ایالات متحده در پایین لیست قرار دارد، و ایران عملا هیچ ارتباط اقتصادی یا تجاری با ایالات متحده نداشته است. هیچ یک از این دو کشور، ایران و روسیه، به تجارت با امریکا متکی نیستند و احتمال ندارد تسلیم فشار‌های اقتصادی امریکا شوند.
علاوه بر این، زمانی‌که یک کشور با تحریم مواجه می‌شود، غالبا می‌تواند در جا‌های دیگر به دنبال پیوند‌های تجاری بگردد. این مسئله در مورد کوبا صادق بوده است. زمانی‌که ایالات متحده پس از به قدرت رسیدن فیدل کاسترو، تحریم‌هایی را علیه شریک تجاری سابقش اعمال کرد، هاوانا برای کمک به سمت مسکو دست دراز کرد و به بلوک شرق پیوست.
ایران، در مواجهه با تحریم‌های ایالات متحده و دیگر کشورهای غربی، اقتصادش را متنوع کرد و به تجارت با شرق و فروش فزاینده‌ی نفت و خرید کالا‌های چین، هند و دیگر کشورهای آسیایی رو آورد.
واشنگتن به استراتژی دور زدن تحریم‌ها از سوی تهران واکنش نشان داد و او را به وضع تحریم‌های ثانویه در برابر شرکت‌های خارجی داد و ستد کننده با ایران مبنی بر ممنوعیت کسب و کار در امریکا، تهدید کرد. تحریم‌های خارجی این‌چنینی از سوی دیگر کشورها به‌عنوان نقض قانون بین‌المللی با مخالفت مواجه شد.
اتحادیه اروپا با این رویکرد مخالفت کرد و پیمان بست روابط تجاری‌اش را علیرغم تحریم‌های ثانویه با ایران حفظ کند. روسیه و چین نیز با این سیاست جدید ایالات متحده مخالفت کردند.
اشتیاق به دنبال کردن تحریم‌ها
فاکتور دوم که بر کارآمد بودن تحریم‌ها تأثیرگذار است این است: آیا این کشور تحریم‌هایی را وضع کرده است که به آنها مشتاق است و می‌تواند تطابق آنها با مقیاس‌های مورد نظرش را حفظ کند؟
آینده‌ی از دست دادن ۲ میلیون بشکه نفت ایران در روز باعث آشفته شدن بازار جهانی شده است. وزارت کشور ایالات متحده برای آرام کردن سرمایه‌گذاران در اوایل جولای به صورت غیر رسمی اعلام کرد که واشنگتن به کشور‌هایی مانند چین، هند و ترکیه اجازه خواهد داد تا واردات نفت ایران را بر مبنای "مورد به مورد" کاهش دهند. این امر نشان می‌دهد ایالات متحده به برخی دولت‌ها اجازه می‌دهد واردات از ایران را محدود کنند، و در نتیجه تأثیر تحریم‌ها را محدود می‌کند.
به عبارت دیگر، ممکن است کفه‌ی تمایل به کاهش تأثیر بالقوه‌ی تحریم‌های جدید در بازار‌های مالی جهان در برابر کفه‌ی اهداف اولیه‌ی تحمیل آنها، سنگین‌تر و مهم‌تر باشد.
مشکل سازگاری ضعیف، بر تحریم‌های جاری سازمان ملل بر کره شمالی نیز اثرگذار است. در زمان ملاقات ترامپ – کیم و ادعای رئیس جمهور کره شمالی مبنی بر اینکه پیونگ یانگ هیچ خطر هسته‌ای ندارد، چین و روسیه نسبت به ادامه این تحریم‌ها اکراه نشان دادند. آنها اخیرا تلاش شورای امنیت سازمان ملل را برای محکومیت قاچاق نفت کره شمالی، مسدود کردند.
اگر ایالات متحده و متحدان اصلی‌اش نتوانند یا نخواهند هزینه‌ی اجرای تحریم‌ها را متحمل شوند، اثرگذاری آنها را از بین خواهد برد.
اجبار و انطباق
سومین عامل تأثیرگذار بر موفقیت تحریم‌ها عبارت است از نیاز به ترکیب تحریم‌ها با چانه‌زنی‌های دیپلماتیک. تحقیقی که به همراه جورج لوپز، استاد برجسته‌ی مطالعات صلح، انجام دادم نشان می‌دهد که تحریم‌ها زمانی به خوبی عمل خواهند کرد که در چارچوب چانه‌زنی قرار بگیرند تا تحمیل اقدامات جبری با محرک‌هایی برای انطباق با شرایط ترکیب شوند.
پیشنهاد از میان برداشتن تحریم‌ها می‌تواند یک موقعیت چانه‌زنی کارا برای متقاعد کردن دولت هدف برای پذیرش توافقات و تغییر سیاست خود است. این مسئله در توافق صلح دایتون ۱۹۹۵ اتفاق افتاد، زمانی‌که پیشنهاد از میان برداشتن تحریم‌ها به‌عنوان انگیزه‌ای برای صربستان مطرح شد تا سیاست‌های تهاجمی خود را پایان دهد و آرامش سیاسی را بپذیرد.
نکته جالب در مورد ایران این است که این نوع دیپلماسی مبتنی بر تحریم‌ها دقیقا در دستیابی به توافق هسته‌ای ۲۰۱۵ موفق بوده است. تحریم‌های شدید ایالات متحده، سازمان ملل و اتحادیه اروپا با پیشنهاد از میان برداشتن تحریم‌ها، در صورتی که ایران با درخواست محدود کردن برنامه‌ی هسته‌ای خود و پذیرش بازرسی‌های سرزده، ترکیب شدند. کمیسیون بین‌المللی انرژی اتمی از ۲۰۱۶ تا اوایل ۲۰۱۸ در ۱۰ مورد جداگانه تایید کرد به تعهدات خود پایبند بوده است و تحریم‌ها از بین رفتند.
تنها راه
بنا بر تمام این دلایل، من بر این عقیده هستم که سیاست جدید ایالات متحده در بازتحمیل تحریم‌های یکجانبه، رویکرد چند جانبه‌ای را به‌خاطر سیاست یکجانبه‌ای کنار گذاشت که شانس موفقیت اندکی دارد.
تحریم‌های ایالات متحده و سازمان ملل بر روسیه به‌خاطر سیاست‌هایش در اوکران ممکن است تأثیر مداومی داشته باشد، ولی اقدامات جدیدی که در کنگره در حال بررسی هستند، احتمالا تأثیر خاصی نخواهند داشت.
ممکن است سیاستگذاران در مورد تحریم‌های تهدید آمیز درشت‌گویی کنند، ولی اگر یکجانبه باشند و پیاده‌سازی آنها پرهزینه باشد، سیاست آنها ضعیف است. وقتی تحریم‌ها بخشی از تلاش دیپلماتیک چند جانبه، مانند اقدامات دولت اوباما در برابر ایران، باشند که در آنها پیشنهاد از میان برداشتن تحریم‌ها به‌عنوان انگیزه‌ی دستیابی به توافق مذاکراتی مطرح شود، نتیجه‌ی بهتری در پی خواهد داشت.
ممکن است دولت ترامپ فکر کند می‌تواند به تنهایی این سیاست خارجی را دنبال کند، ولی در مورد تحریم‌ها، مانند سیاست‌های عدم گسترش و دیگر سیاست‌ها، غالبا مشارکت چند جانبه، کلید موفقیت است. مترجم: فاطمه بختیاری دزفولی منبع: بیزنس اینسایدر
منبع: فردا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.fardanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فردا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۰۰۲۵۱۲۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اینجا «ایالات متحده اسرائیل» است!
خبرگزاری مهر، گروه مجله _ فاطمه برزویی: «ایالات متحده اسرائیل» عبارتی است که این روزها در فضای مجازی توسط شهروندان آمریکایی استفاده می‌شود؛ شهروندانی که می‌خواهند به اعمال قدرت و نفوذ اسرائیل در مناسبات سیاسی، اقتصادی و ایالات متحده آمریکا کنایه بزنند. لابی اسرائیل در آمریکا به جایی رسیده که مجلس نمایندگان آمریکا روز چهارشنبه (۱۲ اردیبهشت) با پیش نویس قانونی موافقت کردند که بنا بر آن، تعریف «یهودی ستیزی» تغییر خواهد کرد و در دستور کار وزارت آموزش، مقامات و دستگاه‌های مجری قانون و همچنین قوانین مبارزه با تبعیض نژادی قرار می‌گیرد.
نکته اساسی این قانون آن است که باعث می‌شود انتقاد از رژیم صهیونیستی دلیل کافی برای «یهودستیز» شناخته شدن فرد یا گروه باشد، در حالی که بسیاری از مردم دنیا و به ویژه پیروان دین یهود تاکید دارند که صهیونیست‌ها، فرقه‌ای سیاسی هستند که جزو پیروان این دین به شمار نمی‌روند. هر چند منتقدین و برخی از نمایندگان و سناتورهای آمریکایی با این قانون مخالف هستند و آن را نوعی گمراهی در نژادپرستی می‌دانند. اما با این وجود به نظر می‌رسد دولت آمریکا به شدت به دنبال تصویب کامل این قانون است.
اگر این قانون اجرایی شود احتمالاً رهبران جنبش دانشجویی در دانشگاه‌های آمریکا به اتهام یهود ستیزی تحت پیگرد قرار می‌گیرند و ممکن است این آغازی برای مقابله با هر گونه جنبش دانشجویی همبستگی با فلسطین در آینده باشد. این در صورتی است که بر اساس اعلام سی‌ان‌ان در این ۱۵ روز ۱۷۰۰ دانشجوی آمریکایی بازداشت شده‌اند.
اینجا ایالات متحده اسرائیل است
اعمال قدرت و سیاست اسرائیل در آمریکا باعث دهن کجی کاربران مجازی شده و آنها شروع به تمسخر دولت خود در شبکه‌های مجازی کرده‌اند تا جایی که در چند روز اخیر هشتگ «ایالات متحده اسرائیل» در فضای مجازی پربازدید شده است؛ هشتگی که به حمایت بی‌اندازه ایالات متحده از اسرائیل کنایه میزند. کاربران از این طریق به نفوذ و لابی صهیونیست‌ها در کشور خود اعتراض کرده و به نوعی می‌گویند آمریکا توسط اسرائیل اشغال شده است.
یک کاربر با انتشار فیلمی از خود در شبکه مجازی «تیک تاک» باعث شکل‌گیری موج گسترده‌تری از این هشتگ شد. او در این ویدئو شروع به شمردن خدماتی که آمریکا به اسرائیل می‌دهد می‌دهد می‌کند و می‌گوید: «به ایالات متحده اسرائیل خوش آمدید. ما بیش از ۳۰۰ میلیارد دلار از زمان جنگ جهانی دوم به اسرائیل داده‌ایم؛ به ایالات متحده اسرائیل خوش آمدید. ما به آیپک (کمیته روابط عمومی آمریکا-اسرائیل) اجازه دادیم تصمیم بگیرد که چه کسی و چه نوع فردی را می‌تواند در قدرت سیاسی کشور ما نگه دارد. به ایالات متحده اسرائیل خوش آمدید، جایی که وقتی اسرائیل غیرنظامیان فلسطینی را قتل عام و هدف قرار می‌دهد، ما می‌گوئیم که آنها حق دارند از خود دفاع کنند. به ایالات متحده اسرائیل خوش آمدید، جایی که ما به قوانین و قطعنامه‌هایی رأی خواهیم داد که می‌گویند مخالفت با اسرائیل ضدیهودی است. به ایالات متحده اسرائیل خوش آمدید؛ ۳۷ ایالت ما قوانین ضد BDS (قوانینی با هدف تحریم رژیم صهیونیستی) را تصویب کرده‌اند یعنی کسانی که می‌خواهند به دولت اسرائیل اعتراض یا بایکوت کنند را مجازات می‌کند. به ایالات متحده اسرائیل خوش آمدید، جایی که سیاستمداران و شرکت‌های خبری ما برای پر نگه داشتن جیب خود چشم بر قتل عام می‌بندند. به ایالات متحده اسرائیل خوش آمدید؛ آیندگان ما را به خاطر نقش ما در نسل کشی و محو مردم فلسطین سرزنش خواهد کرد.»
کاربر دیگری قدرت نفوذ اسرائیل بر آمریکا را یک «تهدید بزرگ» برای مردم این کشور می‌شمارد و می‌نویسد: «شرم آور است. به نظر می‌رسد که اسرائیل کنترل بسیاری از جهان از جمله آمریکا را در دست دارد. این یک تهدید واقعی برای مردم ایالات متحده است.»
«جک» به این موضوع اشاره می‌کند که دیگر انتقاد از اسرائیل هم در آمریکا غیرقانونی است و می‌نویسد: «لابی اسرائیل به تازگی قانونی را تصویب کرده است که انتقاد از اسرائیل را غیرقانونی می‌داند. اعتراض به اسرائیل را غیرقانونی اعلام کردند، تحریم اسرائیل را غیرقانونی اعلام کردند. ما در ایالات متحده اسرائیل هستیم!»
یک فعال شبکه اجتماعی نیز از دستگیری به دلیل اعتراض به اسرائیل در خاک آمریکا نوشت: «به ایالات متحده اسرائیل خوش آمدید. به خاطر اعتراض به اسرائیل دستگیر خواهید شد! شما نمی‌توانید اسرائیل را تحریم کنید. سیاستمداران آمریکایی در شرف تصویب قانون آگاهی ضد یهودی هستند تا یهودی‌ستیزی را به عنوان انتقاد از اسرائیل باز تعریف کنند.»
یک کاربر دیگر با انتشار فیلمی از رئیس‌جمهور فعلی آمریکا که می‌گوید اینجا سرزمین «آزادی بیان» است گفت: «با سرزمین آزادگان ایالات متحده اسرائیل آشنا شوید! جایی که دموکراسی و آزادی بیان با ریاکاری و استانداردهای دوگانه روبرو می‌شوند.»
یک فعال اجتماعی دیگر از خشونت اعمال شده به اساتید دانشگاه توسط نیرو امنیتی می‌گوید: ««ایالات متحده اسرائیل» آمریکا با خشونت یک استاد دانشگاه را در حالی که از معترضان فلسطینی محافظت می‌کند دستگیر کرد. در جریان تظاهرات فلسطین در غزه زنی فریاد میزند من یک پروفسور هستم در حالی که پلیس ایالات متحده به او دستبند میزند.»
کاربری دیگری هم بدون هیچ گونه تعارفی می‌نویسد: «شاید بتوانید نام کشورها را به ایالات متحده اسرائیل تغییر دهید!»
کاربری با انتشار چند فیلم از برخورد نیروی امنیتی در طول این دو هفته نوشت: «نحوه برخورد، مقامات رسانه‌ها و پلیس آمریکا با اعتراضات دانشگاهی این اطمینان را می‌دهد که ایالات متحده در واقع ایالات متحده اسرائیل است. صهیونیست‌ها تمام کشور را تصرف کردند ذهنیت غیرانسانی در حال انتشار است.»
یکی دیگر از کاربران با کنایه به دستگیری صدها نفر توسط پلیس آمریکا مدعی دموکراسی گفت: «گسترش اردوگاه‌های حامی فلسطین که منجر به دستگیری صدها نفر شد. ایالات متحده اسرائیل ایالات متحده گارد ملی را برای دانشجویان معترض اعزام می‌کند. آیا این دموکراسی است؟»
آمریکا کشوری است که قبل از شروع عملیات «طوفان الاقصی» نیز از رژیم صهیونیستی بارها حمایت کرده و بعد از ۱۵ اکتبر شدت آن بیشتر شده است. اگر تا قبل از آن این حمایت بیشتر به شکل غیررسمی مانند مشارکت گسترده یهودیان در انتخابات و حضور یهودیان در پست‌های حساس آمریکا بود بعد از طوفان الاقصی بیشتر جنبه رسمی پیدا کرده است. برای مثال قدرت سازمان‌ها و گروه‌های سازمان‌یافتهٔ یهودی و صهیونیستی که در تصمیم‌گیری‌های مجلس قانون‌گذاری آمریکا و دستگاه حاکمه آمریکا، به طور مستقیم، اعمال فشار می‌کنند بیشتر شده است.
کشور بلژیک کنایه سنگینی به آمریکا برای جرأت نداشتن مقابل رژیم صهیونیستی زد و گفت: «ایران را تروریست می‌خوانید اما آیا می‌توانید اسرائیل را که ۱۵ هزار کودک را به قتل رسانده تحریم کرده و تروریست بخوانید؟»
محال است تن به ذلت بدهیم
«هیهات من الذله» صدایی که شاید انتظار داشته باشید از کشورهای اسلامی به گوش‌تان برسد اما این روزها گوشه و کنار کشوری به اسم ایالات متحده آمریکا پر کرده و از قلب دانشگاه‌های نیویورک و لس آنجلس به گوش می‌رسد. شماری از دانشجویان آمریکایی در جنبش پر سر و صدای خود برای حمایت از فلسطین، این جمله معروف از امام حسین (ع) در روز عاشورا را فریاد می‌زنند؛ یعنی «محال است تَن به ذلّت دهیم». همان دانشجویانی که شاید در میانشان مسلمان، مسیحی، یهودی یا حتی آتئیست دیده شود، همان‌ها که از هر رنگ پوست و نژادی میانشان دیده می‌شود اما اکنون مسئله فلسطین و انسانیت برای‌شان حرف اول را میزند و با هر دین و مذهبی که باشند، سکوت مقابل ظلم را شایسته خود نمی‌دانند.
همان‌هایی که از خشم مقامات ابایی ندارند، کتک می‌خورند، بازداشت می‌شوند یا حتی از دانشگاه محروم، اما باز هم در مسیر دفاع از انسانیت، کوتاه نمی‌آیند.
دانشجویان آمریکایی در جنبش خود کار می‌کنند که اسرائیل کیلومترها دورتر از آنها می‌ترسد و تهدیدشان می‌کند. اکانت وابسته به موساد در توئیتر خود نوشت: «تکنولوژی شناسایی صورت می‌تواند تشخیص دهد که آیا در تجمّعات طرفدار فلسطین در دانشگاه‌ها شرکت کرده‌اید یا نه. موقعیت‌های شغلی و مدارک تحصیلی‌تان بی‌ارزش خواهند بود و موقعیت‌های استخدامی‌تان هم محدود خواهد شد.» آنچه این جنبش رقم زده باعث شده رسانه‌های دنیا و شبکه‌های اجتماعی مدعی‌ترین کشور در زمینه آزادی بیان را زیر سوال ببرند و ایالات متحده چیزی جز یک طبل تو خالی ندانند.
بیداری دانشجویان از دو هفته گذشته به طور جدی شروع می‌شود. زمانی که گروهی از دانشجویان حامی فلسطین در دانشگاه کلمبیا چادر می‌زنند و با سرکوب شدید نیروهای امنیتی مواجهه می‌شوند؛ گروه دیگری هم در دفاع از این جنبش و برای حمایت از غزه برخاستند؛ از دانشجویان معمولی تا پروفسورها و کادر دانشگاه.
قدرت جنبش دانشجویی را دست کم نگیرید
ماهیت جنبش دانشجویی همین است. ایده‌ها و فعالیت‌های گروهی که در اعتراض‌های اجتماعی دخالت می‌کنند و سرنوشت گروهی از جامعه را رقم می‌زنند یا در آن تغییر ایجاد می‌کنند. تاریخ جنبش‌های دانشجویی به بلندای سابقه تأسیس دانشگاه‌هاست و کسی از مبدا آن خبر ندارد. اما اگر بخواهیم به یکی از اولین‌هایش رجوع کنیم می‌توانیم تحصن «گرینزبورو» در آمریکا را مثال بزنیم.
روز اول فوریه ۱۹۶۰ چهار دانشجوی سیاه‌پوست آمریکایی در اعتراض به سیاست تفکیک نژادی در اماکن عمومی، وارد سالن غذاخوری یکی از فروشگاه‌های زنجیره‌ای «وولورث» در شهر «گرینزبورو» ایالت کارولینای شمالی شده و یک قهوه سفارش دادند که اما وقتی از پذیرش سفارش آنها خودداری شد، این ۴ دانشجو تحصن خود را شروع کردند.
سه روز بعد، ۳۰۰ نفر دیگر به جمع آنها اضافه شدند و بعد از چند ماه، این تحصن‌ها به بیش از ۵۰ شهر گسترش یافت و مورد توجه گسترده رسانه‌ها و روزنامه‌ها قرار گرفت. تجربه تحصن دانشجویی ۴ نفره که ۶۴ سال پیش رقم خورد حالا در سال ۲۰۲۴ به واسطه تحصن دانشجویان آمریکایی بار دیگر قدرت این جنبش‌های دانشگاهی را به رخ همه کشیده است تا جایی که خروش دانشجویان آمریکایی پس از کلمبیا و چند ایالت دیگر، نه تنها در خود این کشور شیوع پیدا کرد بلکه سایر کشورها را نیز در بر گرفت و همچنان نیز ادامه دارد.
کد خبر 6096896
امیدواری ژینولا به کامبک پاری سن ژرمن مقابل دورتموند: آنها از نظر جسمانی، تکنیکی و تاکتیکی آماده هستند