به نقل از «ایکنا»

نقش ابراز محبت در تقویت روابط زن و مرد

تاریخ انتشار: ۱۸ مرداد ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۰۰۵۸۹۹۳

به گزارش ایکنا از لرستان، از اصول تقویت روابط زن و مرد ابراز محبت به همدیگر است و این مهربانی و مهرورزی اگر با انجام وظایف و رعایت کردن حقوق زناشویی باشد، باعث می‎شود روابط محکم‌تر شود.این در حالی‎است که آشنایی با حق و حقوق و وظیفه دینی و سعی در انجام آن علاوه‌بر رضایت خداوند، جلب توجه او در کسب توفیقات و استجابت دعا را در پی دارد و محبت و پیمان زناشویی و کانون گروه خانواده را محکم نگه می‎دارد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

از امام جعفرصادق(ع) روایت است: مردی به امیرمؤمنان علی(ع) از همسرش شکایت کرد، حضرت به سخنرانی ایستاد و فرمود: ای مردم به هیچ حال از زنان اطاعت نکنید و آن‌ها را بر مالی امین مگردانید و تدبیر ام رخود را به آن‌ها وامگذارید که اگر به حال خود واگذار شوند، به مهلکه و تدبیر امر خود را به آن‌ها وامگذارید که اگر به حال خود واگذار شوند، به مهلکه‌ها درآیند، که من آن‌ها را در مقام خواستم چیزی بی‎ورع و به‌هنگام شهوت ناشکیبا یافتم.اگر چه پیر شوند دست از کبر برندارند و هرچند عاجز شوند خودخواهی از دست ندهند اگر مختصری ا زخواسته‌هایشان را ندهی احسان بسیار را سپاس نگویند، خوبی را فراموش کنند و بدی را نگهبانی نمایند یا بهتان ساقط گردانند و به گردن‌کشی ادامه دهند و پذیرای شیطان باشند، به هر حال با آن‌ها مدارا کنید و به زبان خوش با آن‌ها سخن گویید، شاید به نیک کرداری گرایند.(طبرسی، حسن بن فضل، مکارم‌الاخلاق، ترجمه میرباقری، ج 1، ص 387)

نبی مکرم اسلام فرمود: «مردی که بر بدخویی همسرش صبر کند؛ خداوند اجر مصائب ایوب را به وی می‌دهد و زنی که بر بدخویی شوهرش شکیبایی کند؛ خداوند ثواب آسیه را به او می‎دهد» و نیز از امام صادق(ع) نقل است: «زن نمی‎تواند کاری مثل بنده آزاد کردن و بخشش و نذر در مال خود انجام دهد مگر ب اجازه شوهر، مگر در حج واجب و زکات و نیکی به والدین و صله‌رحم» و نیز پیامبراکرم(ص)فرمودند: «حق مرد بر زن این است که چراغ برایش برافروزد و طعام خوب بیند و تا در حیاط به استقبال شتابد و به او خوش‌آمد گوید و طشت و حوله آرد و دست او بشوید و جز به‌واسطه علتی خود را از او منع ننماید».

از امام صادق(ع) نیز نقل است: جمعی خدمت نبی اکرم(ص) آمدند و گفتند: ما مردمی را می‎بینیم که به یکدیگر سجده می‎کنند، حضرت فرمود: اگر زنی برای شوهر سینه و پستان‌ها را بریان کند حق شوهر را ادا نکرده است و اگر با این همه یک لحظه نسبت به شوهر نافرمانی کند در درک اسفل جهنم جای گیرد مگر آن‌که توبه نماید و بازگردد» و فرمود: «زن حق خداوند عزوجل را ادا نکرده تا حق شوهر را ادا کند».از امام باقر(ع) نقل است: «خداوند بر مردان و بر زنان هر دو جهاد نوشته است جهاد مرد بذل مال و جان است و تا کشته شود و جهاد زن آن است که بر غیرت و ناراحتی‎های شوهر صبر کند» و فرمود: «نجات‌یابندگان از مردها کم است و از زن‌ها کمتر و در حدیث دیگر جهاد زن خوب شوهرداری است».(طبرسی، حسن بن فضل، مکارم‌الاخلاق، ترجمه میرباقری، ج 1، ص 410)

امام صادق(ع) در حدیثی فرموده است: «هر زنی که شب کند و شوهر بر او به حق خشمگین باشد خداوند نماز او را قبول نکند تا از او خوشنود گردد» و نیز فرمود: «هر زنی که بی‎اجازه شوهر از خانه بیرون رود تا برگردد حق خرجی ندارد» و فرمود: هر زنی که برای غیر شوهر عطر بزند خداوند نمازش را قبول نکند تا از آن غسل کند چنان‌که از جنابت غسل می‎کند» و فرمود: «هر زنی که در غیر خانه شوهر بی‎اجازه او جامه از تن درآرد تا وقتی‌که به خانه بازگردد در لعنت خدا باشد» و از آن حضرت نقل است: «هر زنی که به شوهر بگوید: من از تو تاکنون خیر ندیده‌ام همه اعمالش باطل گردد».(طبرسی، حسن بن فضل، مکارم‌الاخلاق، ترجمه میرباقری، ج 1، ص 410)

از انس نقل است: مردی به جهاد رفت و به رنش سفارش کرد که تا وقتی‌ بازگردد از بالاخانه فرود نیاید و پدر زن در طبقه پایین بود، پدر بیمار شد، زن به محضر پیغمبر(ص) فرستاد که از او اجازه گیرد نزد پدر رود، پیغمر(ص) جواب فرستاد: از خدا بترس و از شوهر اطاعت کن.. از آن حضرت: در زمان نبی اکرم(ص) مردی برای کاری بیرون رفت و از همسرش پیمان گرفت که تا بازگردد، از خانه بیرون نرود، پدر زن مریض شد و قاصدی خدمت پیغمبر(ص) فرستاد که قصه را به حضرت بازگوید و از او اجازه خواهد که به عیادت پدر رود، پیغمبر(ص) اجازه نداد و پیغام داد که در خانه‌ات بنشین و فرمان شوهر ببر، پدرمرد، زن از پیغمبر اجازه خواست به جنازه پدر حاضر شود، حضرت فرمود: در خانه بنشین و شوهر را اطاعت کن، مرد را دفن کردند، پیغمبر برای زن قاصدی فرستاد که خداوند متعال تو و پدرت را آمرزید به‌واسطه این اطاعت که از شوهر نمودی».

نبی مکرم اسلام(ص) فرموده است: «بهترین شما آن است که برای خانواده خود بهتر باشد و من بهترین شما هستم برای اهل‌بیت و خانواده خود بهتر هستم» و نیز از امام محمدباقر(ع) نقل است پیغمبر درباره زن چندان سفارش کرد تا جایی‎که گمان کردم که او را به جز به‌واسطه فاحشه آشکار(زنا و بی‌عفتی) طلاق نتوان داد و فرمود: هر کس حتی بر یک سخن ناگوار زن شکیبایی کند؛ خداوند او را از دوزخ‌ رهایی بخشد و بهشت را برایش حتمی سازد و 200 هزار حسنه برایش بنویسد و دویست هزار گناه از او محو نماید و دویست هزار درجه بالایش برد و به هر موی تنش عبادت سالی برایش بنویسد.

اسحق بن عمار از امام ششم پرسید حق زن به شوهر چیست؟ فرمود: شکمش را سیر کند، بدنش را بپوشد و اگر جهالت کرد از او درگذرد.ابراهیم خلیل به خداوند از تندخویی ساره شکوه کرد، خداوند به او وحی فرمود: زن همانند استخوان دنده است اگر بخواهی راستش کنی می‎شکند و اگر با او همچنان مدارا نمایی از او بهره‌ور گردی، گفتم: این سخنان از کیست؟ حضرت خشمگین شد و فرمود به خدا این سخن پیغمبر(ص) است. نقل است: امام صادق(ع) زنی داشت که او را اذیت می‎کرد و امام از او در می‎گذشت و نیز پیغمبر(ص) فرموده است: هیچ بنده‌ای از کسب حلال برای عیالش خرج نمی‌کند مگر آن‌که خداوند متعال هر درهمی را هفتصد برابر به او عطا نماید. و نیز فرمود: بهترین مردان امت من کسانی هستند که به اهل خانه خود تعدی روا ندارد و بر آن‌ها رحمت آرد و ستم نکند بعد این ایه را خواند: «مردان به‌واسطه برتری‎هایی که خداوند به آنان داده بر زنان تفوق دارند.

از امام باقر(ع) نقل است که فرمود: هرکه همسر دارد و لباس و غذای او را ندهد بر امام لازم است بین‌شان جدایی افکند.از امام موسی کاظم(ع) روایت است که فرمود: عیال یک مرد اسیران اویند و هرکه خداوند به او نعمتی دهد بر اسیرانش وسعت دهد وگرنه ممکن است نعمت برود.

نبی مکرم اسلام(ص) فرموده است: زن وسیله خوشی است، هرکه زن می‎گیرد او را نگه دارد و ضایع مگذارد و امیرمؤمنان علی(ع) به محمد جنفیه فرمود: پسرم اگر نیرومندی، بر طاعت حق نیرومند باش و اگر ضعیفی بر گناه باش، و اگر می‎توانی کاری کن که زن جز به اندازه کا رخود، شغلی نداشته باشد چنین کن، که برای حفظ جمالش جمالش بهتر و برای جانش راحت‌تر، و آسان‌تر است که زن گُل است و قهرمان نیست و به هر حال با وی مدارا کن و خوب مصاحبت کن تا عیش تو صافی و خوب و غیرمکدر باشد. از امام صادق(ع) نقل است: «از خدا بترسید درباره دو ضعیف: مملوک و زن».

انتهای پیام

منبع: ایکنا

کلیدواژه: خبرگزاری قرآن ایکنا لرستان اجتماعی روابط زن مرد

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iqna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایکنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۰۰۵۸۹۹۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

مطابق با سیره امام صادق(ع) نهی از منکر باید همراه با محبت باشد

خبرگزاری مهر-گروه دین و اندیشه: فردا ۲۵ شوال سالروز شهادت صادق آل محمد (ص) رییس مذهب شیعه جعفری است. امام صادق (علیه السلام) در سال ۱۴۸ قمری به دست عوامل منصور دوانقی مسموم شد و بر اثر آن، به شهادت رسید.

برای تبیین سیره تبلیغی امام صادق (ع) باید مقدماتی در خصوص تبلیغ صحیح بیان کرد. تبلیغ به معنای رساندن پیام به فرد یا افراد است. خداوند در آیه ۵۴ سوره نور می‌فرماید: «قُلْ أَطِیعُوا اللَّهَ وَأَطِیعُوا الرَّسُولَ فَإِنْ تَوَلَّوْا فَإِنَّمَا عَلَیْهِ مَا حُمِّلَ وَعَلَیْکُمْ مَا حُمِّلْتُمْ وَإِنْ تُطِیعُوهُ تَهْتَدُوا وَمَا عَلَی الرَّسُولِ إِلَّا الْبَلَاغُ الْمُبِینُ»، همچنین در آیه ۱۸ سوره عنکبوت می‌فرماید: «وَإِنْ تُکَذِّبُوا فَقَدْ کَذَّبَ أُمَمٌ مِنْ قَبْلِکُمْ وَمَا عَلَی الرَّسُولِ إِلَّا الْبَلَاغُ الْمُبِینُ». در هر دو آیه از «الْبَلَاغُ الْمُبِینُ» استفاده شده و اساساً از شئونات رسالت، تبلیغ و رساندن پیام است و این رساندن اینگونه نیست که حرفی روی هوا زده شود، بلکه مقصود آن است که باید پیام بر دل‌ها اثر کند.

تبلیغ، عناصر و مولفه‌هایی دارد. هرکسی که مشغول کار تبلیغی می‌شود در واقع می‌خواهد پیام مهمی را برساند. از جمله عناصر مهم دیگر تبلیغ، پیام رساننده و در وهله بعد کسی است که پیام را دریافت می‌کند.

همچنین شیوه رساندن پیام و اینکه از چه ابزار و شیوه‌ای برای بیان پیام استفاده می‌شود از اهمیت برخوردار است. در تبلیغ رساندن پیام است که اهمیت دارد؛ پس از مقدماتی که به آن اشاره شد به سیره تبلیغی امام صادق (ع) می‌رسیم که درباره تمامی مؤلفه‌های یاد شده می‌توان نظر امام را جویا شد و پیگیری کرد. طبیعتاً الگو قرار دادن آن حضرت تأثیر بسزایی در امر تبلیغ دین دارد.

عمیق بودن و کوتاه بودن پیام اهمیت به سزایی دارد، امام صادق (ع) این مولفه‌ها را در قالب موضوعاتی نظیر امام شناسی، مبارزه با انحرافات و مبارزه با طاغوت و ظلم و ستم، وحدت و برادری، تاکید بر مواسات و حمایت از نیازمندان و بسیاری از امور مهم دیگر بیان می‌فرماید و همه این پیام‌ها موضوعیت دارند، از سوی دیگر مبارزه با غلات را در دستور کار خود قرار می‌دهد، یعنی کسانی که پیام غلط و دروغ را در جامعه می‌پراکنند، افرادی که در امر محبت به اهل بیت (ع) اهل افراط هستند و آنان را در جایگاه خدایی می‌نشانند.

در شرایط امروز ابزارها متفاوت شده و تبلیغ در قالب‌های مختلف از جمله فضای مجازی نمود یافته و با شکل سنتی خود فاصله فراوانی گرفته است، بنابراین مبلغ باید پیام را در روزگار کنونی به بهترین شکل به مخاطب منتقل کند. مبلغ نباید از ناملایمات خسته شود و باید به حرفی که خود می‌زند باور داشته و به آن عمل کند، باید صبور باشد و با سعه صدر به سوالات پاسخ بگوید. این موارد را در بیانات و سیره امام صادق (ع) می‌توان یافت.

مساله دیگری که در مورد مبلغ اهمیت دارد و در سیره امام صادق (ع) به وضوح نمایان است، عامل بودن به آن چیزی است که مبلغ مردم را به آن دعوت می‌کند، به بیان دیگر عالم عامل بودن؛ لذا امام صادق (ع) می‌فرماید: «کونوا دعاة الناس بغیر ألسنتکم» (با غیر زبان‌هایتان مردم را دعوت کنید). این بدان معناست که باید در مقام عمل مردم را دعوت کرد؛ مردم باید مشاهده کنند که مبلغ خود اهل عمل است و به سخنانی که مطرح می‌کند عمل کرده و صرفاً شعار نمی‌دهد. امام صادق (ع) در حدیث دیگری نیز همین مساله را مورد توجه قرار داده و می‌فرماید با عمل خود بدون اینکه سخن بگویید و به صورت خاموش، مردم را به سنت ما اهل بیت دعوت کنید.

«مفضل بن عمر» از شاگردان و اصحاب امام صادق (ع) بود، روزی در خیابان دو نفر را مشاهده کرد بر سر موضوع ارث با یکدیگر دچار اختلاف شده بودند، مفضل این دو را به منزل خود دعوت کرد و پس از حل مشکل آنها و فیصله دادن دعوا با پرداخت ۴۰۰ درهم از جیب خود گفت: این درهم‌ها برای من نیست بلکه از آن امام صادق (ع) است که این مبلغ را نزد من گذاشته است تا با آن مشکلات شیعیان را حل کنم؛ این رویکرد امام در واقع همان اقدام عملی است.

از سوی دیگر مبلغ باید انسان زیرکی باشد و به راحتی دچار فریب نشود. این سیره امام صادق (ع) است، برای مثال در برخورد با ابومسلم، ابوسلمه خلال و بسیاری از موارد دیگر حضرت متوجه شدندکه آنان به دنبال مطامع سیاسی خود هستند و لذا حضرت در زمین این افراد بازی نکردند؛ یک مبلغ نیز باید چنین باشد و با شناخت موقعیت و زمان و مکان سخن بگوید، از سوی دیگر توجه به تبلیغ آشکار و پنهان نیز اهمیت دارد. امام صادق (ع) با توجه به شرایط آن روزگار تبلیغ پنهانی را هم تجربه کردند، همچنین با توجه به موقعیت خاصی که از نزاع میان بنی امیه و عباسیان پیش آمده حوزه علمیه بزرگی را سامان داده و شاگردان متعددی را تربیت کردند؛ همچنین به پرسش‌ها در قالب برگزاری مناظرات پاسخ گفته و با افرادی چون ابن مقفع، سفیان ثوری و … مناطره داشتند.

مطابق با سیره امام صادق (ع) امر به معروف یا نهی از منکر باید همراه با محبت باشد. در دوران زندگی آن امام همام ابوبصیر از یاران نزدیک امام صادق (ع) می‌گفت: مرا همسایه‌ای بود که مرتکب کارهای ناشایست متعدد می‌شد به درخواست خودش حال وی را برای امام بازگو کردم. حضرت فرمود: به او بگو که: «آنچه را که تو بر آن هستی واگذار و من از برای تو بر خدا بهشت را ضامن می‌شوم؛ دَعْ مَا أَنْتَ عَلَیْهِ وَ أَضْمَنَ لَکَ عَلَی اللَّهِ الْجَنَّةَ».

به شقرانی به اعتبار اینکه یکی از اجدادش برده بوده و رسول خدا او را آزاد کرده بود «مولی رسول اللّه» می‌گفتند و این افتخاری برای وی بود. امام با کمال محبت به ایشان فرمود: «کار خوب از هر کسی خوب است، ولی از تو به واسطه انتسابی که با ما داری و تو را وابسته به خاندان رسالت می‌دانند خوب‌تر و زیباتر است. و کار بد از هرکس بد است، ولی از تو به خاطر همین انتساب زشت‌تر و قبیح‌تر است»

نکته دیگر آن است که در امر تبلیغ باید مخاطب شناس باشیم، امام صادق (ع) همواره نسبت به جوانان تاکید داشت و آنان را به کسب معارف دین و دانش اندوزی دعوت می‌کرد. توجه به مخاطبان جوان از جمله مسائلی بود که حضرت به آن توجه داشت؛ همچنین توجه به ظرفیت روحی افراد در انتقال یک پیام، امام صادق (ع) فرمود: کسانی که ایمان کامل‌تری دارند نباید از دیگران بیشتر از ظرفیتشان انتظاری داشته باشند.

اما یکی از مهمترین روش‌ها در سیره تبلیغی امام صادق (ع) آن است که ایشان در لحظات خاص پیام را منتقل می‌کنند؛ برای مثال حضرت در لحظات پایانی عمر مبارک خود، اقوام و نزدیکان را فراخوانده فرمودند: شفاعت ما اهل بیت به کسی نمی‌رسید که نمازش را سبک بشمارد؛ همچنین در باب زمان شناسی می‌توان به بهره‌برداری حضرت از مجلس عزای امام حسین (ع) اشاره داشت، رساندن پیام و بیان مطالب مختلف در ایام حج، بنابراین مکان و زمان اهمیت بسزایی در انتقال پیام دارد. در نهایت باید بر این نکته تأکید کرد که تبلیغ و رساندن پیام عناصری دارد. این عناصر تک تک باید مورد توجه قرار بگیرند تا پیام به درستی منتقل شود، همه این موارد در سیره امام صادق (ع) قابل مشاهده است.

کد خبر 6083774