به نقل از «مهر»

ترمز هزینه های سلامت زیرپای پزشک خانواده/ نقشه راه در بایگانی

تاریخ انتشار: ۲۱ مرداد ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۰۰۹۹۹۷۸

به گزارش خبرنگار مهر، برنامه پزشک خانواده که برخی آن را «پزشکی خانواده» می دانند، سال های سال است که تکیه کلام وزرای بهداشت است. یعنی، به محض اینکه دولت تغییر می کند و سکان وزارت بهداشت به یکی دیگر از پزشکان کشورمان سپرده می شود، اولین سئوال خبرنگاران در مواجهه با وزیر بهداشت، این است که چه برنامه ای برای پزشک خانواده دارید.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وزرای مربوطه هم با وسواس و دقت، پاسخ می دهند که اهداف و برنامه هایی برای اجرایی شدن آن داریم و ماجرا در همین جا تمام می شود.

برنامه پزشک خانواده از دهه هشتاد با ورود به روستاهای کشور کلید خورد و به دنبال آن، اجرای این برنامه در شهرهای زیر ۲۰ هزار نفر آغاز گردید. اما، آنچه که از این برنامه انتظار می رفت، و در سایر کشورهای پیشرفته دنیا اجرا می شد، محقق نشد تا اینکه اجرای آزمایشی آن در استان فارس (البته در شهر شیراز) و استان مازندران شروع شد و هنوز هم بعد از گذشت چند سال، این برنامه همچنان به صورت پایلوت در این دو نقطه کشور، در حال اجرا است که البته با مشکلات خاص خود همراه است.

کارشناسان حوزه سلامت و اقتصاددانان سلامت، بر این عقیده اند که تنها راه ارتقای برنامه های سلامت و کنترل هزینه ها، اجرای نظام ارجاع و برنامه پزشک خانواده است. موضوعی که سال های سال است وزارت بهداشت در ادوار مختلف، بی اعتنا از کنار آن عبور کرده و هر گاه مورد انتقاد قرار گرفته است، عنوان شده که زمینه ها و زیرساخت های لازم برای اجرای سراسری این برنامه و نظام ارجاع در کشور فراهم نیست.

انتظارات برآورده نشد

اصغر سلیمی سخنگوی کمیسیون شوراها و امور داخلی کشور در مجلس، با عنوان این مطلب که انتظارات از اجرای طرح پزشک خانواده برآورده نشده است، گفت: اجرای طرح پزشک خانواده در بسیاری از کشورهای پیشرفته موفقیت آمیز بوده چراکه زیرساخت‌های اجرای آن به درستی دیده شده است. ارزیابی‌هایی که از اجرای طرح پزشک خانواده در کشور شده نشان دهنده عدم موفقیت اجرای طرح در عمل است و همین امر موجب گلایه مندی مردم و برخی از پزشکان این طرح شده است.

وی افزود: به دلیل کمبود پزشک و امکانات در مناطق دور افتاده، ممکن است برخی از این مناطق چند روز را بدون پزشک بگذرانند و مجبور شوند برای مراجعه به پزشک متخصص از روستا خارج شوند که در این صورت با مشکلاتی مواجه می‌شوند به عنوان مثال بیماران زمانی می توانند به پزشکان مراجعه کنند که از قبل برای آنان وقت تعیین شده باشد و اگر بیماری خارج از وقت تعیین شده با مشکلی مواجه شود و به پزشک مراجعه کند نمی تواند از مزایای پزشک خانواده بهره‌مند شود.

سلیمی گفت:  مراجعه به برخی از پزشکان متخصص نیز مشکلات مختلفی برای بیماران ایجاد کرده است، از جمله آزمایش‌ و نسخه‌های متعدد که با حد مناسب و استاندارد فاصله زیادی دارد، در نتیجه با توجه به مشکلات مختلف و عدم وجود زیر ساخت مناسب‌، نبود اعتبار و امکانات بعید است طرح نظام پزشک خانواده  به زودی به نتیجه مطلوب برسد.

وی افزود: بهتر است در دانشگاه‌ها واحدهای درسی در رابطه با سیستم ارجاع و پزشک خانواده وجود داشته باشد تا تا فارغ التحصیلان اطلاعات کافی از این طرح و اجرای آن داشته باشند. اگر طرح پزشک خانواده به نتیجه دلخواه و مطلوب وزارت بهداشت، درمان و آموزش برسد قطعا در حوزه سلامت و بهداشت به موفقیت بزرگ و منزل‌گاه خوبی خواهیم رسید.

جلوگیری از مراجعات مکرر به پزشک

محمد نعیم امینی فرد نایب رئیس کمیسیون بهداشت و درمان مجلس، با بیان اینکه جلوگیری از مراجعات تکراری با توسعه طرح پزشک خانواده امکان پذیر است، گفت: تضمین کیفیت خدمات پزشکی از طریق پزشک خانواده  را می‌توان تا حد بالایی تامین کرد.

وی با بیان اینکه جلوگیری از مراجعات تکراری با توسعه طرح پزشک خانواده امکان پذیر است، یادآور شد: تجمیع بیمه‌ها در گرو توسعه زیر ساخت‌های لازم و رفع هم پوشانی است.

کنترل هزینه های سلامت بدون پزشک خانواده امکان پذیر نیست

احمد حمزه عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس، با اشاره به این مطلب که رویه فعلی در حوزه بهداشت و درمان هزینه های بسیاری بر خانواده ها و نظام سلامت کشور تحمیل می کند، گفت: متاسفانه مراجعات بسیاری از بیماران به مراکز درمانی تخصصی و فوق تخصصی بیهوده بوده و بیماران دارای بیماری های جزئی باید از ظرفیت پزشک خانواده برای درمان بیماری خود استفاده کنند، در شرایطی که دفترچه بیمه روستایی و بیمه خدمات درمان در دست مردم قرار دارد؛ افراد به هر مرکز درمانی و در هر زمانی برای اقدامات درمانی و بهداشتی مراجعه می کنند.

وی با اشاره به اینکه هزینه های حوزه سلامت با بی توجهی در استفاده از خدمات درمانی به شکل سرسام آوری افزایش پیدا کرده است، افزود: چطور ممکن است در شرایطی که یک بیمار از چندین پزشک به طور همزمان برای تکمیل مسیر درمانی خود استفاده می کند هزینه ها را کنترل کرده و به دنبال آن بار مراجعات مردمی به مراکز درمانی به ویژه  بخش دولتی را کنترل کرد.

حمزه با تاکید بر اینکه نظام ارجاع و پزشک خانواده تنها راه جلوگیری از هدر رفت هزینه ها در نظام سلامت است، تصریح کرد: هرچند که این مسائل جزء قانون بوده و در برنامه پنجم و ششم توسعه تصویب شده است، اما به دلیل نبود زیرساخت های لازم در اکثر نقاط کشور نمی توان اجرای کامل آنها در دستور کار قرار داد؛ پزشک خانواده نیازمند پرونده الکترونیک بوده و این پرونده در زیرساخت مخابراتی قوی قابلیت استفاده دارد که در همه نقاط کشور در دسترس قرار ندارد.

حمزه با بیان اینکه وزارت بهداشت باید برای اجرای پزشک خانواده و سیستم ارجاع در مناطق آماده پیش قدم شود، گفت: هزینه های حوزه سلامت را بدون توجه به این مسائل به هیچ عنوان نمی توان کنترل کرد، ضمن اینکه در طرح تحول سلامت به طور شایسته به جایگاه پزشکان عمومی بها داده نشده و همین امر باعث دلسردی این افراد از ارایه خدمت شده است؛ بنابراین باید این نکته را مورد توجه قرار داد که سطح اول خدمات با پزشکان عمومی است و وزارت بهداشت در نخستین گام جهت ارتقای جایگاه پزشکان عمومی، باید طرح پزشک خانواده را در کل کشور اجرایی کند.

بهروز بنیادی عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس، گفت: تا زمانی که سیستم ارجاع و زیرساخت های لازم فراهم نشود، به طور طبیعی حضور پزشک خانواده در مناطق کارایی لازم را ندارد، زیرا مردم پس از مراجعه به پزشک خانواده نیازمند ارجاع به مراکز بالاتر و استفاده از پرونده الکترونیک سلامت هستند که باید تمامی این کمبودها را رفع کرد. البته وزارت بهداشت در طی یک سال گذشته با سرعت قابل قبولی زیرساخت های سیستم ارجاع در بحث فناوری اطلاعات را فراهم کرده است.

هر چند که نمایندگان مجلس و دیگر دست اندرکاران نظام سلامت، متفق القول بر اجرای نظام ارجاع و برنامه پزشک خانواده برای برون رفت از مشکلات مالی نظام سلامت تاکید دارند، اما مشخص نیست چرا تنها نقشه راه نظام سلامت کشور که می تواند منجر به ارتقای سلامت جامعه و در عین حال، کنترل هزینه ها در این حوزه شود، همچنان در بایگانی است. در واقع می توان گفت که ترمز هزینه های سلامت زیر پای پزشک خانواده است.

کد خبر 4371063 حبیب احسنی پور

منبع: مهر

کلیدواژه: پزشک خانواده طرح تحول سلامت وزارت بهداشت وزارت بهداشت سازمان غذا و دارو دارو سرطان تجهیزات پزشکی پرستار دیابت اهدای خون زنان چاقی کمیسیون بهداشت و درمان بیمارستان زوال عقل سید حسن هاشمی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۰۰۹۹۹۷۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

حال خوب پدر و مادرها با اقدام خوب وزارت بهداشت

صدایم می‌زنند که به حسابداری برو. راستش دست و پایم می‌لرزد. مگر یک خبرنگار، کارمند، کارگر یا هر قشری چقدر درآمد دارد...

به گزارش مشرق، ایمان ملکوتی کارشناس امور خانواده در یادداشتی در روزنامه ایران نوشت:

آدم تا پدر و مادر نشده نمی‌داند استرس و اضطراب چه طعمی دارد. روزگار هم بالا و پایین زیاد دارد، مثلاً در عصر یک روز بهاری همچنان که مشغول کاری و در فکر و خیال، خنده بچه‌ها در گوش‌هایت زمزمه می‌کند، ناگهان با صدای زنگ تلفن به خود می‌آیی که خودت را برسان، پسر کوچکی که هنوز یک سالش هم نشده، حالش خوب نیست و باید به بیمارستان برویم. نام بیمارستان که می‌آید ناخودآگاه در ذهن تمامی مردم کلید واژه‌های بستری، هزینه، دارو و ... نیز امتداد پیدا می‌کند.

حال شما فکر کن که دکتر شیفت دستور بستری هم بدهد، انگار آسمان به زمین آمده و همانجا می‌نشینی و مبهوت، رفت‌وآمدهای همراهان دیگر بیماران را تماشا می‌کنی. شما را نمی‌دانم ولی این لحظات برای همه پدرها سخت است، استرس و حرف‌های مادر بچه، صحبت‌های دکتر، نگرانی از نوع بیماری و دودوتا چهارتا کردن ذهنی از میزان پول مورد نیاز در کنار هم، تشکیل‌دهنده یک سناریوی غم‌انگیز پدر فرزندی است.

روی تابلوی اورژانس بیمارستان دولتی مفید برگه‌ای نظرم را جلب می‌کند: «به دستور مقام عالی وزارت، تمام هزینه‌های بیماران زیر ۷ سال رایگان است.» زیر لب می‌گویم چه باحال و بدون توجه خاصی از کنارش می‌گذرم، چون هم دل و دماغ فکر کردن به این را ندارم هم خیلی هضمش آسان نیست؛ مگر می‌شود؟! با خودم فکر می‌کنم چند نفر دیگر روزانه به این برگه نگاه می‌کنند و جرقه امید و اطمینان در ذهنشان می‌آید؟ آیا واقعاً این کار شدنی است؟ هزینه بیمارستان رایگان؟ گرفتاری و شلوغی روزهای بیمارستان خیلی مجال فکر کردن به این موضوع را نمی‌دهد و سلامتی خود فرزند اینقدر مهم است که تو حاضری هرچقدر هم لازم باشد هزینه بپردازی ولی او دوباره مثل روز اول بخندد.

روز اول، روز دوم، روز سوم و... همراه با نگرانی، آزمایش‌ها و انجام مراحل درمان کودک طی می‌شود و تو این روزها بدون اعتنا به آن برگه دستور وزیر بهداشت در ذهن خودت مشغول حساب و کتاب هزینه‌های بیمارستان هستی. روز پنجم، دکتر برگه ترخیص را امضا می‌کند. صدایم می‌زنند که به حسابداری برو. راستش دست و پایم می‌لرزد. مگر یک خبرنگار، کارمند، کارگر یا هر قشری چقدر درآمد دارد که بتواند این هزینه‌ها را دوباره جبران کند. با این فکر و خیال جلوی حسابداری می‌رسم.

- پدر بچه شمایید؟

- بله.

- این برگه را ببرید صندوق و بیاورید تا برگه ترخیص را بدهم.

به برگه نگاه می‌کنم. یک کد با یک شماره که انگار رقم پرداختی است. چندبار می‌خوانم: ۳ میلیون؟! با خودم می‌گویم برای ۵ روز خوب است. دوباره یاد برگه روی اورژانس که دستور وزیر رویش بود می‌افتم؛ پس آن چه بود؟ به راهم ادامه می‌دهم و به صندوق پرداخت می‌رسم.

- آقا کارت بکشید، ۳۰۰ هزار تومان.

چشمانم برق می‌زند. یحتمل این هم برای همان یک شب اتاق اختصاصی مادر و بچه است که باید بپردازم. برگه روی شیشه اورژانس راست می‌گفت: «به دستور مقام عالی وزارت، تمام هزینه‌های بیماران زیر ۷ سال رایگان است.»

نفس راحتی می‌کشم و می‌خندم. یاد جمله رهبری می‌افتم که چند سال قبل فرمودند، همراهان بیمار جز دغدغه مریضداری نباید دغدغه دیگری داشته باشند. «دم وزارت بهداشت گرم» می‌گویم و لبخند می‌زنم. آسمان چقدر آبی است. حال فرزندم رو به بهبود است. دوباره می‌خندد و من خوشحالم از آرامشی که بخشی از آن را مدیون تدبیر متولیان درمان کشورم هستم.

حالا چند روزی گذشته است و سرگرم کارم که خبری نظرم را جلب می‌کند: «از امروز تمامی بیمارستان‌های دولتی و واحدهای تابعه دانشگاه مکلف هستند پذیرش، بستری، اعمال جراحی، اقدامات تشخیصی – درمانی و ترخیص کودکان زیر هفت سال بیمه‌شده را به صورت رایگان انجام دهند.» یاد روزهای بستری فرزندم می‌افتم و لبخند می‌زنم؛ لبخندی از سر آرامش. راستی روزانه چه تعداد پدر ایرانی درگیر با این موضوع لبخند بر لبانشان می‌آید؟ کار خوب را باید گفت و تبلیغ کرد.