پروژه انتقال آب دریای عمان به مشهد نیازمند سرمایهگذار خصوصی؛ برآورد ۱۰ ساله برای اجرای پروژه
تاریخ انتشار: ۲۷ مرداد ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۰۱۹۶۶۰۴
مدیر دفتر مطالعات پایه آب منطقهای استان خراسانرضوی گفت: پروژه انتقال آب دریای عمان به مشهد نیازمند سرمایهگذار خصوصی است. ۲۷ مرداد ۱۳۹۷ - ۱۱:۱۸ استانها خراسان رضوی نظرات
به گزارش خبرگزاری تسنیم از مشهدمقدس، وضعیت کمبود آب در مشهد و استان خراسانرضوی مانند سراسر کشور مناسب نیست و روز به روز نیز برنامههای بیشتری باید در این حوزه اجرا شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
از سوی دیگر امسال با توجه به کاهش بارندگیها در استان خراسانرضوی ورودی آب به سدهای خراسانرضوی کاهش یافته و باید تمهیدی بلندمدت در این حوزه اندیشیده شود. در زمینه آخرین وضعیت منابع آبی استان و همچنین آب سدهای استان گفتوگویی با احمد قندهاری؛ مدیر دفتر مطالعات پایه خراسان رضوی صورت دادهایم که در ادامه میخوانید:
تسنیم: آخرین وضعیت سد دوستی چگونه است؟
قندهاری: سد دوستی تا به امروز 846 میلیون متر مکعب آب به مشهد منتقل کرده است. همین حالا بیش از 2.5 متر مکعب بر ثانیه آب از این سد وارد مشهد میشود. در واقع این سد در مدت فعالیت خود بسیار کارایی بالایی داشته است.
تسنیم: در این کاهش ورودی آب چه دلایل و عواملی دخیل است؟
قندهاری: بنا بر تحقیقات ما دو عامل اصلی سبب کاهش ورودی به این سد شده است. عامل اول فعالیتهای بالادستی بدون توجه به فعالیتهای پایین دست است. بنابر قواعد بینالمللی حسن همجواری و حق همسایه باید رعایت شود. بهویژه که ما با این کشور نزدیکی فرهنگی، قومیتی زیادی داریم اما در بالادست سدسازی و جذب حداکثری آب رودخانه هیرمند صورت میگیرد.
تسنیم: عامل دوم این مسئله چیست؟
قندهاری: دلیل دوم دلیلی جهانشمول است. خشکسالی در اکثر نقاط منطقه وجود دارد که این موضوع شامل افغانستان هم میشود. امسال ما نسبت به حجم هر سال بسیار کمتر ورودی داشتیم تا آنجا که در ادامه کارایی سد دوستی در سال جاری دچار تردید شدیم هرچند معتقدم در دل این چالشها، فرصتهای جدیدی نهفته است.
تسنیم: به نظر شما چه میتوان کرد؟
قندهاری: در حوزه هریرود تحقیقات زیادی انجام شده و بهقطعیت میگویم اگر بخواهیم هر 3 کشور از این رودخانه منفعت حداکثری ببریم چارهای جز همکاری و تعامل نخواهیم داشت. فعالسازی جدی دیپلماسی بین ما افغانستان و ترکمنستان همهگونه انتفاع با مشارکت هر 3 کشور صورت خواهد گرفت؛ مسلم است بیشترین منافع در زمان همکاری هر سه کشور خواهد بود.
تسنیم: آمارها حاکی از چیزی در حدود 48 میلیون متر مکعب هدر رفت آب بهصورت سالانه در مشهد حکایت دارد. تائید میکنید؟
قندهاری: در حوزه آبی هدررفت آب در حوزه شهری از نگاه شبکه، هدر رفت محسوب میشود اما از نگاه کلی هدررفت تعریف نمیشود. این هدررفت که اشاره کردید در عمق زیاد وارد منابع زیرزمینی میشود و به چرخه منابع آبی بازخواهد گشت. اما از لحاظ اقتصادی شبکه آبی متضرر خواهد شد. آب با هزینه زیاد تصفیه و جابجا میشود اما در نهایت دوباره به منابع زیرزمین برمیگردد.
تسنیم: پس شما این آمار هدر رفت را تائید نمیکنید؟
قندهاری: استاندارد قابل قبولی برای هدر رفت وجود دارد؛ براساس عدد و رقمی که همکاران آب و فاضلاب به ما ارائه میدهند، میزان هدررفت معقول است. در واقع بنا بر همین آمار هدر رفت شبکه آب مشهد استاندارد است.
تسنیم: یعنی میزان مصرف آب در مشهد استاندارد است؟
قندهاری: از نگاه مدیریت تقاضا آب توسط شهروندان هدر میرود. ما در مشهد آب زیاد مصرف میکنیم. سرانه مصرف 216 لیتر بر ثانیه بسیار بالا است این سرانه باید به 150 لیتر بر ثانیه کاهش یابد.
تسنیم: دلیل این بالا بودن سرانه را چه میدانید؟
قندهاری: در تمام دنیا نخستین گام در جهت کاهش مصرف، قیمتگذاری آب شرب است. در ایران هزینهای که مشتری پرمصرف آب مصرف میکند در برابر هزینه مشتری کم مصرف عدد ناچیزی است. شما برای یک ماه آب را با بهترین شرایط در نزدیکترین نقطه یعنی منزل خود در دسترس دارید. در انتهای ماه عددی ناچیز برای آن پرداخت میکنید لذا قدر آن را نمیدانیم و در حفظ و حراست از آن کوتاهی میکنیم.
تسنیم: حالا در جهت کاهش این سرانه چه باید کرد؟
قندهاری: بانوان در منزل نقش اساسی در مدیریت آب منزل دارند. متاسفانه هزینه مصرف آب در در سبد اقتصادی خانوار جایی ندارد. فرقی هم ندارد که برای قشر ضعیف باشد تا مرفه. این به ضرر خود ماست. منابع آب شرب محدود است. در مقیاس دیگر نقاط منابع قابل شرب ما محدود است. چطور ما برای یک بطری آب معدنی 2 هزار تومان هزینه میکنیم؟ یعنی برای یک لیتر دو هزار تومان اما در حوزه آب شرب در منزل رعایت نداریم.
تسنیم: منظور شما این است که تعرفه آب بها در جهت جلوگیری از مصرف بیش از اندازه کافی نیست؟
قندهاری: سیستم قیمتگذاری در ایران از نوع پیشرفته ترین سیستمهای قیمتگذاری است. سیستم پلکانی قیمتگذاری میتواند با تفکیک مصرف کننده به صورت تصاعدی افزایش یابد. در یک مقیاس استاندارد دولت موظف است برای هر شهروند به اندازه ای آب تامین کند. این آب تا یک حدی حتی رایگان است. اما از آن مقدار بیشتر بسته به میزان مصرف، قیمت آب متفاوت و تصاعدی افزایش خواهد یافت. اما در حال حاضر تصاعدی عادلانه افزایش نمییابد. یعنی پرمصرفترین شهروند هم حداکثر شاید مساوی با هزینه یک پرس شیشلیک هزینه بدهد.
تسنیم: چه زمان بحران آب به خط قرمز خود میرسد؟
قندهاری: این بسته به این موضوع دارد که ما خط قرمز را کجا ببینیم؟ اینکه در در لوله آب نباشد یا مثلا پیش بینی کنند از فلان روز آب وجود ندارد. در حال حاضر بحران و خط قرمز وجود دارد. هشدارها از مدتها قبل داده شده است. نیم قرن پیش در سال 1348 برداشت آب از دشت مشهد را ممنوع اعلام کردیم. پنجاه سال از آن زمان گذشته است اما چه تغییری ایجاد شده است؟
تسنیم: ولی نسبت به نیم قرن پیش کمبود آب دیگر ملموس شده است؟
قندهاری: بله. نشستهای مختلف در دشتهای اطراف، ترکهای داخل زمین در دشت مشهد، دشت نیشابور یا دشت جوین این روزها موید این موضوع است. دشت رشتخوار یا خواف هم تعریفی ندارند. منابع آبی شور شدهاند و حفر و برداشت از چاههای غیرمجاز هم افزایش یافته است. اینها همه علائمی هشدار دهنده هستند؛ پس خط قرمز و بحران فرا رسیده است. اگر از ظرفیتهای قانونی اسلامی به درستی استفاده کنیم مانند بازگشایی کشف رود مسیر 150 کیلوتر در طرفین ساماندهی شد و متخلفان شناسایی و اقدامات قانونی و بازدارنده انجام شد. در حوزه آب هم باید این اتفاق بیافتد.
تسنیم: حوزه کشاورزی وصنعت از پر مصرفترین منابع آبی است. در جهت مدیریت مصرف در این حوزهها چه باید کرد؟
قندهاری: تحقیقات نشان میدهد مشاغل خراسانیها نسبت به سایر مشاغل کشور پر مصرفتر در حوزه آب است. حالا چه از کشاورزی یا صنعت و... اگر میخواهیم از این موضوع جلوگیری کنیم نیازمند آمایش سرزمینی هستیم. نیازمند استفاده از ظرفیتهای جدید هستیم. باید به سمت فعالیتهای کم آبتر برویم. بسیاری از محصولات کشاورزی که امسال تولید شده را شما اگر حداقل قیمت آب را بگذارید و محصولات میوه و باغدار را هم احتساب کنید ببینید اینقدر آب مصرف شده؛ آیا اصلا پول آب از محل فروش محصول تامین شده است؟ ما باید معیشت کشاورز و درآمد او را در نظر بگیریم اما تولید را هم مدیریت کنیم. 86 درصد آب زیرزمینی مصرف در حوزه کشاورزی صورت میگیرد لذا باید در حوزه کشاورزی سرمایهگذاری انجام شده و ر این حوزه تغییر رویکرد جدی انجام دهیم.
تسنیم: وضعیت سدهای دیگر مانند سد کارده یا ارداک چگونه است؟
قندهاری: در سالهای اخیر بنا شد تا از کیفیت سد کارده به نحو احسنت استفاده شود. توسعه بالا دست این سد بهم ریخته است. لذا بخشی از این سد هر ساله در اختیار شهرداری قرار گرفته و در ازای آن، آبهای کیفی در اختیار ما برای ورود به سیستم شبکه آبی شهری قرار میگیرد. آب سد ارداک نیز کیفیت خوبی دارد و برای مصرف مشهد استفاده میشود.
تسنیم: اما عمده مصرف مشهد بر عهده سد دوستی است?
قندهاری: بله عمده این حوزه بر عهده سد دوستی است.
تسنیم: زمانی بحث انتقال آب از دریای عمان داغ شده بود اما گویا به فراموشی سپرده است?
قندهاری: نه اتفاقا اصلا این طور نیست. شما گستره ناهمگون شرق کشور را با هم مقایسه کنید. بحران آب تنها برای مشهد نیست. بخش عمدهای از استان از سیستان و بلوچستان، بخش اعظمی از خراسان جنوبی و بخشی از مشکلات مشهد درگیر بحران آب است.
شما آب بطری را به قیمت لیتری دو هزار تومان میخرید. پس هر مترمکعب همین آب بطری میشود دو میلیون تومان که من و شما به راحتی در قالب بطری خریداری میکنیم. طبق تحقیقات و برآوردها قیمت تمام شده هر مترمکعب اگر از دریای عمان منتقل شود بیست هزار تومان خواهد شد. شما دو میلیون تومان را با بیست هزار تومان مقایسه کنید؟ این بحث صرفه اقتصادی هم هست.
تسنیم: یعنی در حال پیگیری جهت انتقال آب از دریای عمان به مشهد هستید؟
قندهاری: در آخرین جلسهای که به همراه وزیر بر روی موضوع صحبت شد گامهای خوبی برداشته شد. خط انتقال آب از عمان خط عمان مانند سایر پروژههای آبی ریسکهای زیادی دارد. برای ما مهمتر منابع مالی آن است. دولت در حال حاضر این امکان مالی را ندارد اما با توجه به صرف اقتصادی با همین قیمتهای کنونی این پروژه از لحاظ اقتصادی به صرفه است. در حال حاضر هم در حوزه تحقیقاتی را پشت سر گذاشتهایم و منتظر ورود سرمایهگذار خصوصی به این موضوع هستیم.
تسنیم: چه زمانی را برای انجام این پروژه تخمین میزنید؟
قندهاری: اگر ساز و کار مالی آن چیده شود در کمتر از 10 سال امکان اجرایی کردن این پروژه وجود دارد. امیدواریم این موضوع اتفاق بیافتد تا عمده روستاهای ما که دچار کم آبی و یا به تدریج دچار بیآبی شدهاند از این بحران نجات پیدا کنند.
تسنیم: این روزها اظهارنظرهایی پیرامون وضعیت آب، مافیای سدسازی و.... انجام میشود. موضع شما در این باره چیست؟
قندهاری: شما میتوانید در کنار بنشینید و انتقاد کنید و نقد کنید از مافیا و.. سخت بگوییم. اما وقتی در مسئولیت قرار بگیرید و جایگزینی وجود ندارد و راهکارهای دیگر غیرعملی است مجبور هستید با وجود ریسکها به آن سمت بروید. پیرامون بحث مافیای آب و سدسازی هم خیر. معتقدم چنین چیزی وجود ندارد و بنده این موضوع را تائید نمیکنم.
گفتوگو از صادق عسکری
انتهای پیام/ ز
R41347/P41362/S6,1188/CT2منبع: تسنیم
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۰۱۹۶۶۰۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چگونگی مردمیسازی توسعه بالادست صنعت نفت و گاز با توان بخش خصوصی و سرمایههای خرد مردمی
فرشاد جامع با اشاره به تسهیل مشارکت صنایع و بخش خصوصی در توسعه میادین مشترک اظهار کرد:با تکیه بر ماده 15 برنامه هفتم توسعه، از این پس، فرصت توسعه میادین مشترک نفتی به صنایع بزرگ برای هدایت منابع و توانمندی خود در این حوزه امکان پذیر خواهد شد و مجوز توسعه میادین مشترک در بستری رقابتی و با شفافیت کامل و رابطه مالی جذاب بین دولت و بخش غیردولتی اقتصاد فراهم خواهد شد. همچنین توسعه میادین مشترک نفت و گاز نیز می تواند منجر به افزایش سرمایه گذاری مستقیم خارجی (FDI) در کشور شود. با جذب شرکتهای بینالمللی نفت و گاز برای مشارکت در این پروژهها، کشور میتواند از تخصص، فناوری و سرمایه آنها بهرهمند شود و رشد و توسعه این بخش را بیش از پیش افزایش دهد.
وی ادامه داد: یکی از فرصتهای مهم برای سرمایهگذاری عمومی در صنعت نفت، شرکت در استخراج منابع نفتی و گازی مشترک است. بهرهبرداری بهینه از این منابع بسیار حیاتی است، چرا که در صورت عدم فعالیت کافی از سوی یک کشور، کشورهای همسایه قادر به استخراج این منابع خواهند بود، که این مسئله میتواند به ضرر منافع ملی باشد.
وی ادامه داد: بنابراین، فعالیت پویا در این حوزه نه تنها به حفظ سهم کشور از این منابع کمک میکند، بلکه فرصتهایی برای ایجاد ارزش افزوده و رشد اقتصادی را نیز فراهم میآورد. توجه و سرمایهگذاری در استفاده از این منابع، زمینهساز کسب درآمدهای پایدار و تقویت جایگاه رقابتی کشور در سطح بینالمللی خواهد بود.
این کارشناس انرژی در رابطه با زیرساخت و بستر اصلی مشارکت سرمایه های خرد مردمی در مدل جدید قراردادی بین دولت و بخش خصوصی گفت: راهبردهای توسعهیافتهای مانند «شرکت سهام پروژه» و استفاده از «سهام ممتاز» با دقت و نکتهبینی طراحی شدهاند تا فرصتهای جدید و قابل توجهی را برای سرمایهگذاری مستقیم شهروندان در پروژههای عظیم نفتی فراهم آورند.
وی گفت: این استراتژی، نه تنها به افزایش مشارکت عمومی منجر میشود بلکه در راستای توزیع عادلانهتر ثروت نیز نقش مؤثری ایفا میکند. در این چارچوب، مدل «شرکت سهام پروژه با تضمین کف سود»، امنیت و اطمینان سرمایهگذاران را به طور قابل توجهی افزایش میدهد.
وی تاکید کرد: این مدل تضمین میکند که سرمایهگذاران، حداقل سود مورد انتظار خود را دریافت دارند، که این امر به کاهش ریسک و جذب سرمایههای بیشتر کمک میکند. از طرفی، استفاده از «سهام ممتاز» امکانات ویژهای به سرمایهگذاران میدهد که فراتر از سود معمول است؛ به این صورت که سهامداران ممتاز، نقش مهمی در تصمیمگیریهای کلیدی پروژه داشته و از مزایای اداری و مالی خاصی برخوردار میشوند، که این خود بستری را برای تعامل پویا و مؤثر بین مدیریت شرکت و سهامداران فراهم میآورد.
جامع ادامه داد: با تکیه بر مدل جدید عقد قراردادهای توسعه میادین مشترک با استفاده از توان بخش خصوصی در کنار مدل شرکت سهام عام پروژه که زیرساخت و بستر اصلی مشارکت سرمایه های خرد مردمی در مدل جدید قراردادی بین دولت و بخش خصوصی است؛ این امکان را خواهیم یافت که به طور مشخص در توسعه بالادست صنعت نفت و گاز از مشارکت مردم و حضور توان بخش خصوصی بهره ببریم و مردمیسازی توسعه صنعت نفت و گاز به وقوع بپیوندد.
وی در پایان گفت: توسعه میادین مشترک نفت و گاز پتانسیل بسیار زیادی برای تحقق رشد اقتصادی پایدار در کشور دارد. با استفاده از قدرت سرمایه های کوچک مردم و بخش خصوصی، کشور می تواند فرصت های جدیدی را برای رشد، ایجاد شغل، نوآوری و توسعه باز کند. کشور با رویکرد استراتژیک و فراگیر می تواند اطمینان حاصل کند که این پروژه ها نه تنها به نفع اقتصاد است بلکه به رفاه مردم و حفاظت از محیط زیست نیز کمک می کند. از طریق همکاری و تعهد، کشور می تواند راه را برای آینده ای روشن تر و مرفه تر برای همه شهروندانش هموار کند.
زهرا طوسی