کوله‌پشتی مناسب چه ویژگی‌هایی باید داشته باشد؟

به گزارش پارس نیوز، 

پرهام پارسانژاد عضو هیئت مدیره انجمن فیزیوتراپی ایران درباره نکاتی که والدین برای خرید کیف دانش‌آموزان باید به آنها توجه کنند، اظهار کرد: کیف دانش‌آموزان باید به صورت کوله‌پشتی بوده و ۲ بند داشته باشد؛ قرارگرفتن ۲ بند کوله‌پشتی روی شانه‌ها وزن کیف را به صورت مساوی بر ۲ طرف بدن تقسیم و این قرینگی در اعمال نیروی وزن کوله‌پشتی از وارد شدن آسیب به ستون فقرات، شانه و مچ دست دانش‌آموز جلوگیری می‌کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وزن کوله‌پشتی چقدر باید باشد؟

وی درباره مناسب‌ترین وزن کوله‌پشتی بیان کرد: وزن کیف و محتویات درون آن باید بین ۱۲ تا ۱۵ درصد وزن بدن باشد؛ سنگین بودن کوله‌پشتی بدن را به سمت عقب می‌کشاند، بنابراین دانش آموز برای جلوگیری از عقب رفتن بدن، به جلو خم می‌شود؛ این خم شدن به جلو در طولانی مدت افزایش قوس پشتی، ضعف عضلات پشت ستون فقرات، کوتاهی عضلات سینه‌ای و شکمی و بر هم خوردن توازن ماهیچه‌های جلو و پشت بدن را به همراه دارد.

این عضو هیئت مدیره انجمن فیزیوتراپی ایران افزود: دانش‌آموزان نباید کوله پشتی‌هایشان را روی یک شانه بیندازند یا با یک دست آن را حمل کنند.

انحراف جانبی ستون فقرات؛ ارمغان تلخ حمل یک طرفه کیف

پارسانژاد تاکید کرد: حمل یک طرفه کیف انحراف جانبی ستون فقرات را به دنبال دارد، بنابراین افراد تا قبل از سن بلوغ برای درمان این عارضه باید از کمربند‌های فلزی اصلاح کننده استفاده کنند همچنین برای ایجاد و تقویت تعادل عضلانی و جلوگیری از افزایش زاویه انحراف ستون فقرات انجام فیزیوتراپی ضروری است.

وی تصریح کرد: سنگین بودن کوله پشتی علاوه بر انحراف جانبی ستون فقرات تعادل دانش آموز را هنگام راه رفتن، بالا و پایین رفتن از پله‌ها و سوار و پیاده شدن از سرویس مدارس به‌ هم می‌زند و سبب زمین خوردن آنها می‌شود؛ همچنین این بی‌تعادلی نبود کنترل مناسب بر روی مفاصل را به همراه دارد بنابراین در این موارد احتمال بروز پیچ خوردگی مچ پا و کشیدگی عضلانی و تاندونی بیشتر می‌شود.

این عضو هیئت مدیره انجمن فیزیوتراپی ایران درباره ابعاد کوله‌پشتی گفت: لبه بالایی کوله‌پشتی نباید از سطح شانه‌ها بالاتر قرار بگیرد و لبه پایینی آن هم باید کمی بالاتر از قوس کمر باشد؛ حجم بزرگ کیف هم می‌تواند تعادل دانش آموز را به هم بزند.

پارسانژاد اظهار کرد: بند‌های کوله پشتی باید ضخیم بوده و پدگذاری شده باشند تا به عضلات و تاندون‌های سر شانه آسیب وارد نشود؛ ضخامت این بند‌ها باید پنج سانتی‌متر باشد

وی بیان کرد: بند‌های کوله‌پشتی باید قابل تنظیم باشند؛ روی سینه قرار بگیرند و به ناحیه زیر بغل فشار وارد نکنند؛ کوله پشتی باید علاوه بر بند‌های سرشانه یک بند کمری هم داشته باشد تا قسمت پایینی آن را روی بدن ثابت نگه دارد بنابراین در این صورت وزن کوله‌پشتی روی تمام سطح پشت دانش آموز توزیع می‌شود و کوله‌پشتی لق نمی‌زند.

این عضو هیئت مدیره انجمن فیزیوتراپی ایران افزود: لایه پشتی کوله‌پشتی باید تهویه مناسبی داشته باشد تا موجب تعریق کمر نشود همچنین این لایه باید آنقدر محکم باشد تا اجسام نوک تیز مانند قیچی به پشت دانش آموز فرو نرود همچنین داخل کیف باید محفظه بندی شده باشد تا هر کدام از کتاب‌ها و لوازم در جای خود قرار بگیرند و هنگام راه رفتن و دویدن به طرفین پرتاب نشوند.

پارسانژاد یادآوری کرد: درد در ناحیه پشت گردن، شانه‌ها یا گزگز و مورمور دست‌ها و ضعف در بازو‌ها نشان‌دهنده غیر استاندارد بودن کیف دانش‌آموزان و فشار بند بر اعصاب زیر بغل کودکان است که باید اصلاح شود.

 

منبع: پارس نیوز

کلیدواژه: هیئت مدیره ایران والدین دانش آموز درمان زمین استاندارد کودکان دانش آموز دانش آموزان درمان کودکان وزن پارس پارس نیوز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارس نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۰۵۶۵۰۹۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

سن مناسب برای انجام تست دیابت

اعظم کوه‌کن، با بیان اینکه جامعه نسبت به بیماری دیابت آگاهی کافی و لازم ندارد،  گفت: بسیاری از افراد جامعه نمی‌دانند که بهترین سن و زمان مناسب برای انجام تست دیابت  چه موقع است. با توجه به شیوع روزافزون دیابت و براساس دستورالعمل های جهانی، تست غربالگری قند خون از  ۴۵ سالگی به ۳۵ سالگی کاهش یافته، به همین دلیل، افراد بالای ۳۵ سال باید نسبت به انجام تست قند خون اقدام کنند.

وی با اشاره به برگزاری پویش «سلامت غربالگری دیابت و فشار خون بالا» طی سال گذشته از سوی وزارت بهداشت، افزود: با توجه به اینکه میزان شیوع دیابت در کشور زیاد است، مسئولان باید به این مهم توجه کنند. نتایج حاصل از اجرای این پویش می‌تواند برای برنامه‌ریزی‌های آینده به کار گرفته شود. گام نخست برای کنترل و پیشگیری از چاقی، دیابت و فشار خون در جامعه، برنامه‌ریزی صحیح کشوری در حوزه سلامت و تغییر سبک زندگی آحاد جامعه است.

کوه‌کن ادامه داد: همچنین اطلاع‌رسانی وآگاهی‌بخشی به مخاطبان  از اهمیت و اعتبار فراوانی برخوردار است. در این خصوص افراد مستعد دیابت که شامل افراد با تغذیه نادرست، زندگی کم تحرک، خویشاوندان درجه اول مبتلا به دیابت باید نسبت به انجام تست قند خون تشویق شوند و در این زمینه باید اطلاع‌رسانی و فرهنگ‌سازی از طریق «رسانه‌های عمومی» و «آموزش و پرورش» در مجامع عمومی صورت گیرد و این باور که چاقی یک بیماری است و سلامتی را تهدید می‌کند، در ذهن جامعه نهادینه شود. در این راستا لازم است برنامه‌ریزی‌های مناسب برای پیشگیری و کنترل فراهم شود؛ به نحوی که مراکز آموزشی معتبر درباره دیابت و برای بیماران دیابتی و خانواده‌ها در تمام شهرها وجود داشته باشد. 

وی درباره ضرورت برنامه‌ریزی برای بیماران دیابتی گفت: به طور کلی می‌توان گفت اقدامات لازم برای پیشگیری و کنترل بیماری دیابت را در ۳ بخش می‌توان متمرکز کرد؛ گام نخست، آموزش همگانی و مردمی و روز آمد کردن دانش پزشکان و گام دوم، دسترسی به تجهیزات، داروها و فناوری روز حوزه دیابت و سومین گام، اقدامات موثر است؛ منظور این است که مراکز درمانی به صورت جامع‌نگر به درمان چاقی و دیابت توجه کنند؛ یعنی فقط دارو تجویز نکنند بلکه باید با مشاوره رو در رو با افراد دیابتی و خانواده‌ها بار تحمیل بر جامعه و کشور را کاهش داد. مشاوره‌های لازم با بیماران از جمله سیاست‌های تاثیرگذار مثبت است که پذیرش بیماری برای بیماران و اطرافیان را فراهم می‌کند. اجرای این برنامه‌ها به پشتیبانی وزارت بهداشت و دولت نیاز دارد. 

این متخصص با بیان اینکه بررسی وضعیت مراجعه‌کنندگان به مراکز درمانی بیانگر این است که آموزش یک حلقه مفقوده در ارتباط با دیابت به حساب می‌آید، افزود: به طور مثال، برخی از افرادی که به دیابت مبتلا هستند اطلاعی درباره میزان قند ناشتا یا قند ۲ ساعته ندارند؛ مشاهده می‌شود در پاره‌ای موارد حتی افراد تحصیل‌کرده نسبت به میزان قند خون خود بی‌اطلاع هستند. برنامه‌های مربوط به دیابت باید به صورت فصلی یا ماهانه انجام شود؛ به نحوی که عموم مردم نسبت به بیماری دیابت آگاهی داشته باشند. هنگامی که مردم نسبت به دیابت آگاهی داشته باشند، دانش عمومی افزایش می‌یابد.

منبع: خبرگزاری ایسنا