به نقل از «خرداد»

دلیل فشار بین المللی برای عدم حضور ایران در سوریه شرایط داخلی است

تاریخ انتشار: ۲۷ شهریور ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۰۶۸۵۷۲۹

 خرداد:قاسم محب علی، معتقد است که در بستر تحلیل هایی که رقبای تهران از وضعیت سیاسی، اجتماعی و خصوصا اقتصادی اخیر ایران، ذیل بازگشت تحریم ها دارند به این باور رسیده اند که کشور در روزهای و ماه های منتهی به تحریم های ثانویه یعنی تا ۱۳ آبان ماه روز به روز ضعیف تر می شود، لذا باید به موازات کاهش توان ایران به دنبال افزایش فشارهای خود بر ایران بود تا تهران به خواسته های آنان تن دهد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به گزارش خرداد ؛جمعه هفته گذشته کارگروه متشکل از ۷ کشور (متشکل از آمریکا، انگلیس، فرانسه، آلمان، عربستان، اردن و مصر) در ژنو سلسله نشست هایی را برای تعیین روند تشکیل کمیته قانون اساسی در سوریه شکا دادند که خروجی این جلسه شروطی برای آینده سیاسی سوریه بود که از جمله مهترین آنها قطع روابط دولت سوریه با ایران بود. این در حالی است که پیش ا این نشست ژنو شاهد برگزاری نشست سه جانبه تهران با حضور سران ایران، روسیه وترکیه در حصوص مساله آینده سوریه بودیم. مضافا این که در میدان تحولات سوریه نیز شاهد حمله موشکی شنبه شب اسرائیل به فرودگاه دمشق و حمله شب گذشته تل اویو به استان لاذقیه نیز هستیم.
دیپلماسی ایرانی برای تحلیل شرایط کنونی میدانی و دیپلماتیک سوریه با محوریت ریشه های اوج گیری تلاش برای حذف ایران از پرونده سوریه گفت وگویی را با قاسم محب علی، سفیر اسبق ایران در مالزی و یونان، رئیس سابق اداره کل خاومیانه وزارت امور خارجه و کارشناس مسائل خاورمیانه و جهان عرب انجام داده است که در ادامه می خوانید:
روز جمعه هفته گذشته سلسله نشست‌های بین‌المللی با محوریت تشکیل کمیته قانون اساسی سوریه به میزبانی استفان دی‌میستورا، فرستاده سازمان ملل به سوریه با کشورهای عضو "کارگروه کوچک”متشکل از آمریکا، انگلیس، فرانسه، آلمان، عربستان، اردن و مصر در ژنو برگزار شد. هرچند که این نشست ها بدون حصول توافق نامه ای پایان یافت، اما این کارگروه در بیانیه‌ای به استفان دی‌میستورا اصول کلی شامل دیدگاه این گروه برای آینده سوریه را تقدیم وی کردند که حاوی شروطی برای دولت سوریه از جمله قطع کامل روابط با ایران است. این در حالی است که در بیانیه ۲۵ ژانویه همین کارگروه به دی میستورا مساله عدم حضور ایران در سوریه مطرح نشده بود. به واقع اهداف پشت پرده حذف ایران از پرونده سوریه در این شرایط چیست؟با نزدیک تر شدن به پایان پرونده سوریه مساله آینده حضور بازیگران می تواند تعیین کننده ای در سرنوشت این پرونده و حتی منطقه باشد. اکنون مساله حضور ایران در نزدیکی مرزهای اسرائیل کانون برخی نگرانی های جهانی شده است. اگر چه که روسیه و دیگر بازیگران حاضر در سوریه تعهداتی مبنی بر عدم تهدید از جانب ایران داشته اند، اما تل آویو همواره نگرانی های جدی خود را فارغ از فاصله مکانی و تعیین برخی حدود مرزی داشته و دارد. از دید اسرائیل مهم نفس حضور ایران در سوریه است. لذا مادامی که ایران در جنوب سوریه و شمال مرزهای اسرائیل حضور دارد، تلاش ها برای حذف تهران از پرونده سوریه ادامه خواهد داشت. حتی این تلاش ها جدی تر هم خواهد شد. در این راستا اکنون مساله حضور ایران در کنار مرزهای اسرائیل دیگر مطرح نیست، بلکه نقطه تمرکز به تلاش هایی برای عدم حضور ایران در کل خاک سوریه باز می گردد. از این رو محور تلاش و فشار بر ایران با تمرکز بر نفوذ منطقه ای ایران در دستور کار آمریکا، کشورهای اروپایی و برخی کشورهای عربی منطقه به شکل جدی قرار دارد. اگر تا یک سال پیش مساله حضور و نفوذ ایران در برخی کشورهای و مناطقی از خاورمیانه را می توانستیم با برخی مذاکرات تعدیل کنیم، اکنون تلاش جامعه بین الملل حذف کامل نفوذ ایران در خاورمیانه است که اکنون این تلاش ها سعی دارد با پرونده سوریه به دلیل نگرانی اسرائیل کارش را شروع کند. پس در حال حاضر یکی دیگر از نقاط اختلاف دو جبهه سنتی در سوریه یکی به رهبری آمریکا و عربستان و دیگری هم به رهبری روسیه به حضور ایران باز می گردد. اگر چه کمابیش در طول این ۷ سالی که از جنگ سوریه می گذرد این مساله مطرح بوده است، اما اخیرا مساله حضور ایران به شکل جدی به گسل میان دو طیف انجامیده است. شاید دو طیف در خصوص آینده سوریه و حفظ تمامیت ارضی آن اختلاف نظری نداشته باشند، ولی مساله حضور ایران به ریشه تنش ها بدل شده است. در این بستر روسیه هم به دنبال تعدیل شرایط است؛ هم به دنبال حفظ ایران در سوریه است، چرا که به آن نیاز دارد و هم به دنبال دادن تضمین هایی به جبهه مقابل و به خصوص تل آویو است.
پس حمله موشکی اخیر اسرائیل به فرودگاه دمشق و استان لاذقیه را می توان ذیل این تلاش ها دانست؟بله. اسرائیل از هر راه ممکن به دنبال نمایش قدرت است. قبلا نیروها و تجهیزات ایران در سوریه را مانند تی ۴ را هدف قرار داده بود. اکنون هم به حمله هوایی به خود پایتخت سوریه برای اجرای نمایش قدرت است. به هر حال باید سوریه متوجه شود که بازیگری به نام اسرائیل در کنار مرزهای جنوبیش نگران تحولات میدانی است و تهدید جدی از دل این تحولات دارد. پس چون که نه می توان اسرائیل را جابه جا کرد و یا این که سوریه را به جای دیگری از جهان برد، یقینا مشکلات سرجای خود باقی است و حملات ادامه خواهد داشت، مگر این که مساله نفوذ و نقش ایران میان دو طرف به سرانجامی برسد. فعلا که دمشق طی درخواست رسمی و مکرر خود طی این ۷ سال به دنبال حفظ نقش ایران است و از آن سو نیز تهران با همین درخواست، بهانه ای برای حضور مستمر خود در خاک سوریه دارد. از این زوایه چنانی که گفتم فعلا این تنش ها ادامه خواهد داشت و متعاقبش هم تلاش های جامعه جهانی حذف ایران در سوریه بیشتر خواهد شد.
چرا این تلاش ها در این بازه زمان اوج گرفته است؟مشخص است، به تعبیر رقبای ایران و در بستر تحلیل هایی که این بازیگران از وضعیت سیاسی، اجتماعی و خصوصا اقتصادی اخیر ایران، ذیل بازگشت تحریم ها دارند به این باور رسیده اند که تهران در روزهای و ماه های منتهی به تحریم های ثانویه یعنی تا ۱۳ آبان ماه روز به روز ضعیف تر می شود، لذا باید به موازات کاهش توان ایران به دبنال افزایش فشارهای خود بر ایران بود تا تهران به خواسته های آنان تن دهد. از این رو در این فاصله زمانی فشارها بر ایران به دلیل حضور در سوریه اوج گرفته است. البته عدم حضور ایران کانون دیگر اختلافات هم خواهد بود.
با این تفاسیر ذیل قطعنامه ۲۲۵۴ برای آینده سوریه اختلاف نظرهای جدی در خصوص ساختار سیاسی آتی و نیز چگونگی تقسیم قدرت هم میان دو جبهه مطرح است؟این مساله هم مطرح است، اما اکنون مساله عدم حضور ایران است که کانون اختلاف است. آینده ساختار سیاسی و چگونگی تقسیم قدرت به بعد از پایان یافتن تحولات میدانی به خصوص بعد از مساله ادلب و شرق فرات و مساله کردهای سوریه باز می گردد. اما اکنون مساله که مهم این است که اساسا ایران نه در آینده و ساختار سیاسی سوریه که حتی در تحولات میدانی سوریه هم حضور نداشته باشد. از این زاویه یقینا اگر سوریه به دنبال بازگشت خود به میان کشورها و جامعه جهانی و نیز خاورمیانه عربی است، یقینا باید این اختلافات را حل کند؛ اول، مساله حضور ایران، نه در آینده، بلکه همین الان. دیگری هم مساله ساختار سیاسی این کشور. اگر این دو مساله میان طرفین حل شود دیگر مسائل قابل طرح و بررسی و نهایتا حل آن است.
مساله دیگری که در بیانیه کارگروه گوچک مطرح است این است که از دل بیانیه تقدیمی به دی مسیتورا این گونه برداشت می‌شود که این ۷ کشور از آینده سوریه در مناطق جداگانه در سوریه صحبت می‌کند به طوری که مناطقی را تحت کنترل دولت و یک منطقه را آزاد شده تلقی کرده است. آیا در سایه این نکته باید انتظار حکومتی فدرالی، کنفدرالی، ایالتی و یا فدراسیونی برای ساختار سیاسی آتی سوریه باشیم؟تمام مسائلی که مطرح کردید گزینه هایی است که میان طرفین مطرح است. برای حصول توافق نهایی چانه زنی هایی شکل گرفته که در آینده هم بیشتر و بیشتر خواهد شد. همان طوری که پیشتر عنوان کردم مساله مهمی که می تواند در آینده مطرح باشد که ناظر به سول شما هم است به همان اختلاف نظر بر سر حضور ایران باز می گردد. چرا که تهران می تواند اختلاف نظر جدی بر سر آینده سوریه را شکل دهد. چون یقینا در آینده ساختار سیاسی مساله حکومت اکثریت و اقلیت دگرگون خواهد شد. بافت جمعیتی سوریه نشان می دهد که اکثریت بیش از ۷۵ درصدی اهل سنت این کشور آینده سیاسی را در دست خواهند داشت و در کنار آنها کردهای سوریه هم نقش تعیین کننده دارند. مضافا این جامعه مسیحی و دروزی های سوریه هم می تواند سهمی از این ساختار را به خود اختصاص دهند. با این تفاسیر جامعه اقلیت علوی که اکنون قدرت را در دست دارد، نمی تواند سهمی جدی در قدرت داشته باشد. این مساله اختلافی تهران خواهد بود. چون ایده آل مد نظر ایران مشارکت علوی ها در ساختار سیاسی سوریه نیست، بلکه در دست داشتن قدرت است که امر تقریبا محالی است. اینجا است که آن بحران جدی سر باز می کند.
منظور از عود کردن مجدد بحران چیست؟ببینید اکنون پرونده استان ادلب در جریان است. اگر این مساله هم پایان باید تازه مساله مهم سوریه یعنی شرق فرات و کردها مطرح است که خود تفسیر جداگانه می طلبد. اما با فرض این که شرق فرات هم به سرانجام برسد تازه بر می گردیم نقطه سر خط؛ چرا؟! چون تازه همان دعوایی که جنگ ۷ ساله سوریه را شکل داده خود را نشان می دهد. ایران به دبنال بشار اسد و بشار اسدهای خود برای حفظ و بقای علوی های به عنوان هم پیمان جدی خود است، اما از آن سو جامعه جهانی به خصوص کشورهای عربی منطقه و جامعه سوریه این ساختار را نخواهند پذیرفت. اینجا است که بحران دوباره خود را نشان می دهد. لذا جامعه جهانی نه تنها برای مساله امنیت اسرائیل که برای آینده ساسی این کشور هم که شده به دنبال حذف و عدم حضور تهران در سوریه است، چه در تحولات میدانی و زمینی و از آن مهمتر چه در تحولات سیاسی و دیپلماتیک برای تعیین آینده و ساختار سیاسی سوریه. برچسب ها: ایران ، تحریم ، سوریه

منبع: خرداد

کلیدواژه: ایران تحریم سوریه

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khordad.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خرداد» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۰۶۸۵۷۲۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

حمله به رفح به یک درگیری سیاسی داخلی برای اسرائیل تبدیل شده است

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از مرکز اطلاع رسانی فلسطین، یکی از رهبران جنبش حماس با اشاره به موضوع حمله زمینی رژیم صهیونیستی به رفح تاکید کرد: کشورهایی که اقدام به صدور بیانیه‌های مشترک می‌کنند، بهتر است تحرکی عملی برای توقف جنگ در غزه داشته باشند.

اسامه حمدان تاکید کرد که با گروه‌های فلسطینی طرحی را برای تشکیل دولت اضطراری بر اساس قاعده توقف جنگ در غزه ارائه دادیم.

حمدان گفت ما در برابر فرصتی حقیقی برای وحدت فلسطینیان بر سر پروژه آزادسازی و تشکیل کشور مستقل فلسطین هستیم.

وی افزود: عملیات رفح بیشتر از اینکه یک تحرک نظامی باشد، به یک نزاع سیاسی داخلی برای اسرائیل تبدیل شده است.

اسامه حمدان تاکید کرد شاخه نظامی حماس مادامی که اشغالگری وجود داشته باشد، پابرجا خواهد بود و پس از تشکیل کشور فلسطین هم در مورد آن تصمیم‌گیری خواهیم کرد.

از سوی دیگر، جنبش مقاومت اسلامی حماس در بیانیه‌ای اعلام کرد با ادامه تلاش تیم‌های پزشکی برای یافتن اجساد شهدایی که توسط ارتش جنایتکار رژیم صهیونیستی اعدام شده و در گورهای دسته جمعی در بیمارستان ناصر در خان یونس دفن شدند، مجدداً از سازمان ملل و دیگر نهادهای بین‌المللی ذی‌ربط می‌خواهیم تیم‌های تخصصی پزشکی قانونی و تجهیزات لازم را برای جست و جوی مفقودین و شناسایی اجساد شهدا به نوار غزه اعزام کنند، به ویژه اینکه بیش از نیمی از ۲۹۲ جسدی که تاکنون در بیمارستان ناصر کشف شده‌اند، هویت آن‌ها مشخص نشده است.

در این بیانیه آمده است: ما بر ضرورت تشکیل فوری کمیته مستقل بین‌المللی برای تحقیق در مورد این جنایت وحشیانه تاکید داریم که روز به روز ابعاد تازه‌تری از آن مشخص می‌شود، از جمله کشف گورهای دسته جمعی شامل اجساد بیماران و مجروحان غیرنظامی و زنان و کودکان که مورد شکنجه وحشیانه قرار گرفتند، علاوه بر وجود نشانه‌هایی دال بر دفن زنده بعضی از آن‌ها.

حماس تاکید کرد که ما نسبت به چشم‌پوشی از این جنایات و ادامه سیاست حمایت از رژیم اشغالگر و سرپوش نهادن بر جنایات آن و مصون نگه داشتن جنایتکاران اسرائیلی از هرگونه مجازات هشدار می‌دهیم.

از سوی دیگر، با افزایش گمانه زنی‌ها در خصوص احتمال حمله رژیم صهیونیستی به شهر رفح انتقادات در محافل سیاسی از حمله مذکور افزایش یافته است.

در همین راستا اسرائیل زیو رئیس سابق شعبه عملیات رژیم صهیونیستی تاکید کرد: ورود به رفح منجر به تحقق پیروزی نخواهد شد. ترس من این است که این حمله به سلسله شکست‌های دیگری بیانجامد.

از سوی دیگر عیران عتسیون معاون سابق رئیس شورای امنیت داخلی رژیم صهیونیستی تصریح کرد: ورود به رفح از لحاظ راهبردی هیچ اهمیتی ندارد. این عملیات موفقیت آمیز نخواهد بود.

روز گذشته رادیو ارتش رژیم صهیونیستی اعلام کرد چند تیپ از نیروهای لشکر ۹۹ ارتش این رژیم مجدداً به بخش‌های مابین جنوب و شمال نوار غزه بازگشتند تا جایگزین نیروهای تیپ موسوم به ناحال شوند.

رسانه‌های عبری در روزهای اخیر گفته‌اند که تیپ ناحال همان تیپی است که در حال آمادگی برای حمله به رفح است.

این در حالی است که در روزهای اخیر برخی از تیپ‌های ارتش رژیم صهیونیستی از برخی منطقه‌های غزه از جمله خان یونس خارج شده بودند.

همچنین ارتش رژیم صهیونیستی آمار جدیدی را از تلفات نظامیان صهیونیست در نبردهای جاری در نوار غزه اعلام کرد.

ارتش رژیم صهیونیستی اذعان کرد که در نبردهای ۲۴ ساعت گذشته میان مبارزان فلسطینی و نظامیان صهیونیست در نوار غزه ۱۱ نظامی صهیونیست زخمی شده‌اند.

همچنین ارتش رژیم صهیونیستی اعلام کرد که از هفتم اکتبر سال گذشته میلادی تاکنون ۳۳۰۵ نظامی صهیونیست به دست مبارزان مقاومت فلسطین زخمی شده‌اند.

بر اساس اعلام ارتش رژیم صهیونیستی از مجموع این ۳۳۰۵ نظامی صهیونیست ۱۵۸۴ نفر در جریان حمله زمینی ارتش رژیم صهیونیستی به نوار غزه زخمی شده‌اند.

کد خبر 6088816