Web Analytics Made Easy - Statcounter
به نقل از «ایرنا»
2024-05-07@02:18:57 GMT

من این دلکش زمین را خواهم از جان

تاریخ انتشار: ۱ مهر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۰۷۳۲۳۲۳

من این دلکش زمین را خواهم از جان

تهران- ایرنا- ایران کشوری بزرگ، پهناور، پربرکت و تاریخی است. ایران یادگاری است از تمدن‌های بزرگ بشری.

روزنامه ایران در یادداشتی به قلم احمد مسجدجامعی عضو شورای شهر تهران، آورده است: ایران نه فقط از معادن برخوردار است که بیش از آن تنوع فرهنگ و زبان و گروه‌های اجتماعی به هم پیوسته آن، سرمایه این سرزمین هستند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

ایران کشوری است متنوع و متکثر که بوم نشینان آن به این تفاوت‌ها آگاه بودند و در صلح و صفا در کنار هم زندگی می‏‌کردند. همدلی و همداستانی ایرانیان را در وقایع و حوادث پریروز و دیروز و امروز به روشنی می‌توان دید. گروهی تاریخ را فقط در وحدت سیاسی دیده‌اند؛ اما آنچه اهمیت دارد و موجب پایداری ایران در زمانی چنین طولانی شده وحدت معنوی است که حتی فراتر از وحدت زبانی است و آن روح ایران است که موجب پیوند میان ایرانیان در هر شرایطی بوده است.

ریشه‌های وحدت معنوی را می‌توان در اقلیم و آنچه آن را خاطرات ازلی می‌نامند همچون داستان‌های پهلوانی و جوانمردی و دفاع از آب و خاک و آیین جست‌و‌جو کرد. از این‌رو علاوه بر تاریخ نگاران ایرانی گروهی از مورخان ملل دیگر در دوران قدیم نیز حتی اثر خود را پس از ذکر انبیا با امرا و ملوک ایرانی آغاز می‌کردند. در شاهنامه فردوسی، ایرانیان از زبان‌ها و زیست بوم‌های مختلف‌اند و خاندان‌های پهلوانی و پهلوانان بی‌شمار از این سرزمین دفاع می‌کنند و هر یک از این گُردها از شهری و دیاری هستند. آنچه آنها را در کنار هم قرار می‌دهد نام ایران است و هر کدام در دفاع از این آب و خاک و سنت و آیین مشترک بر دیگری سبقت می‌جوید. این پهلوانی در حوزه‌ها و عرصه‌های فرهنگ و هنر و صنعت نیز چهره می‌نماید.

از این‌رو جهان ایرانی، فراتر از جغرافیاست و مثلاً نهادهای هنری آن را در سرزمین‌های گسترده‌ای می‌توان بازیافت. بواقع معنای این کلام، نفی تجربه‌های بسیار و پراکنده در نقاط مختلف این جغرافیا و تاریخ نیست، اما کلیت آن را که برخاسته از تجربه مشترک همه آن واحدها و بیانگر روح ایرانی است در آثار شاخص این سو و آن سوی عالم می‌توان سراغ گرفت. هر چند که هیچ کدام آنها فارغ از ظرایف زیست بوم محلی نیست. مگر موسیقی ایرانی جمع بین موسیقی نواحی گوناگون نیست که هر کدام به زبانی سخن می‌گویند و آداب و رسوم و آوازهای خود را دارند.

دفاع ایرانیان از تمامیت این سرزمین در همین سده معاصر نیز هنوز چندان روشن نشده است. زمانی که کسانی احتمال تکه تکه شدن این سرزمین را در ذهن داشتند به یکباره در دفاع از ایرانِ مشروطه، سپاهیانی از تبار سپهداران طبرستان و دلاوران خطّه آذربایجان و رزمندگان این سو و آن سوی زاگرس در قضیه استبداد صغیر به پایتخت سرازیر شدند و در کنار مردم قرار گرفتند تا به استبداد قاجاری پایان دهند و ایرانشان با حکومت قانون اداره شود و خواسته مجلسِ مبتنی بر آرای مردم جامه عمل بپوشد. شاید هیچ چیز به اندازه به توپ بستن مجلس آن هم به فرماندهی لیاخوف روسی احساسات ملی ایرانیان را در سرتاسر کشور جریحه دار نکرد. آیا آنها نمی‌توانستند بی‌تفاوت نسبت به میراث و تاریخ مشترک این سرزمین به فکر حفظ موقعیت شخصی و گروهی خود باشند و از این بلوا دوری کنند یا بدتر از آن به فکر گریز از مرکز و جدا کردن بخشی از ایران به نام خود باشند.

در مقاطع دیگر هم اگر کسانی با حمایت آشکار و پنهان بیگانگان خواستند آتشی برپا کنند عموم مردم در برابر آنها ایستادند تمامیت این روح ایرانی در جنگ هشت ساله پیش چشم همه جهانیان نمود یافت. اولین گروهی که در برابر تجاوز ایستاد هموطنان عرب و غیرعرب سوسنگرد و شادگان و سایر نواحی مرزی بودند و بزودی و از اقصی نقاط ایران بهترین جوانان جان خود را بر کف نهادند و در کنار تکاوران دلیر آبی-خاکی و خلبانان شجاع هوانیروز و نیروی هوایی و جان برکفان بسیج و ارتش و سپاه قرار گرفتند تا ذره‌ای از خاک پاک ایران در خوزستان و کردستان، زیر پای دشمن نماند و وحدت و هویت ایرانی آسیب نبیند.

کدام نقطه این سرزمین است که مردمانش برای نگهداری مرزهایش از جان جوانانش مایه نگذاشته است؟ البته پذیرفته نیست که به مسائل و مشکلات کشور و نقاط دوردست بویژه نقاط مرزی رسیدگی و از آنها فقرزدایی نشود. به نحوی که این تلقی به وجود آید که هر چه از مرکز به سمت مرزها می‌رویم بر کمبود امکانات افزوده می‌شود و مگر این ایرانیان مرزنشین از گروه‌های مختلف زبانی، مذهبی نبوده‌اند که قرن‌ها پاسدار مرزهای ایران در برابر هجوم عثمانی‌ها، ازبک‏ها و روس‏ها و انگلیس‏ها و دیگر قدرت‌های طمع‏کار بوده‌‏اند؟

باری این زبان حال همیشگی مردم ماست که از بیان شاعری وطن دوست، حسین پژمان بختیاری، سروده شده است:
اگر تاریخ ما افسانه رنگ است من این افسانه‌ها را دوست دارم
نوای نای ما گر جانگداز است من این نای و نوا را دوست دارم
به شوق خار صحراهای خشکش من این فرسوده پا را دوست دارم
من این دلکش زمین را خواهم از جان من این روشن سما را دوست دارم

*منبع: روزنامه ایران،1397،7،1
**گروه اطلاع رسانی**1893**9131

منبع: ایرنا

کلیدواژه: سياسي روزنامه ايران ايران

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۰۷۳۲۳۲۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

پاسخ به شبهه قرآنی تحلیلگر اسرائیلی در توجیه غصب سرزمین فلسطین

سوءاستفاده ایدی کوهن از آیات قرآن به نفع یهودیان، واکنش‌هایی را از سوی کاربران شبکه‌های اجتماعی در ‌پی داشت.

کوهن در صفحه شخصی خود در شبکه اجتماعی ایکس(توییتر سابق) نوشت:‌ «ما (یهودیان) به امر خدا وارد این سرزمین شدیم. ﴿ وَإِذ قالَ موسیٰ لِقَومِهِ یاقَومِ اذکُروا نِعمَةَ اللَّهِ عَلَیکُم إِذ جَعَلَ فیکُم أَنبِیاءَ وَجَعَلَکُم مُلوکًا وَآتاکُم ما لَم یؤتِ أَحَدًا مِنَ العالَمینَ* یاقَومِ ادخُلُوا الأَرضَ المُقَدَّسَةَ الَّتی کَتَبَ اللَّهُ لَکُم وَلا تَرتَدّوا عَلیٰ أَدبارِکُم فَتَنقَلِبوا خاسِرینَ﴾: و [یاد کن‌] زمانی را که موسی به قوم خود گفت: «ای قوم من، نعمت خدا را بر خود یاد کنید، آنگاه که در میان شما پیامبرانی قرار داد، و شما را پادشاهانی ساخت، و آنچه را که به هیچ کس از جهانیان نداده بود، به شما داد.» (سوره مائده/ ۲۰-۲۱)»

وی ادامه داد:‌ «و ما هرگز از این سرزمین خارج نخواهیم شد ... ﴿وَنُریدُ أَن نَمُنَّ عَلَی الَّذینَ استُضعِفوا فِی الأَرضِ وَنَجعَلَهُم أَئِمَّةً وَنَجعَلَهُمُ الوارِثینَ﴾: ما می‌خواهیم بر مستضعفان زمین منّت نهیم و آنان را پیشوایان و وارثان روی زمین قرار دهیم! (سوره قصص/ ۵) ... مسلمانان! این قرآن شماست.»

در واکنش به این اقدام، کاربران شبکه‌های اجتماعی به او پاسخ داده و از او خواستند که آیات تکمیلی را نیز در ادامه آیاتی که ذکر کرده بیان کند.

کاربری به نام «عبدالله» آیات تکمیلی این آیات را در شبکه ایکس آورده و نوشته است: «آیه را تکمیل کن: قَالُوا یا مُوسَیٰ إِنَّا لَنْ نَدْخُلَهَا أَبَدًا مَا دَامُوا فِیهَا ۖ فَاذْهَبْ أَنْتَ وَرَبُّکَ فَقَاتِلَا إِنَّا هَاهُنَا قَاعِدُونَ(۲۴) قَالَ رَبِّ إِنِّی لَا أَمْلِکُ إِلَّا نَفْسِی وَأَخِی ۖ فَافْرُقْ بَینَنَا وَبَینَ الْقَوْمِ الْفَاسِقِینَ(۲۵) قَالَ فَإِنَّهَا مُحَرَّمَةٌ عَلَیهِمْ ۛ أَرْبَعِینَ سَنَةً ۛ یتِیهُونَ فِی الْأَرْضِ ۚ فَلَا تَأْسَ عَلَی الْقَوْمِ الْفَاسِقِینَ(۲۶) : گفتند: «ای موسی، تا وقتی آنان در آن [شهر]ند ما هرگز پای در آن ننهیم. تو و پروردگارت برو[ید] و جنگ کنید که ما همین جا می‌نشینیم.»(۲۴) [موسی‌] گفت: «پروردگارا! من جز اختیار شخص خود و برادرم را ندارم؛ پس میان ما و میان این قوم نافرمان جدایی بینداز. (۲۵) خدا گفت: ورود به آن سرزمین به مدت چهل سال برایشان حرام شد و در آن بیابان سرگردان خواهند ماند. پس برای این نافرمانان اندوهگین مباش.»(۲۶)

اینک در پاسخ به این روزنامه‌نگار اسرائیلی، به تفسیر این آیات بر اساس تفاسیر شیعه می‌پردازیم:

در تفسیر نمونه ذیل آیه ۲۰ سوره مائده آمده است:

بنی‌اسرائیل و سرزمین مقدس

از این به بعد قرآن برای زنده کردن روح حق‌شناسی در یهود، و بیدار کردن وجدان آنها در برابر خطاهایی که در گذشته مرتکب شدند، تا به فکر جبران بیفتند، نخست چنین می‌گوید: به خاطر بیاورید «زمانی را که موسی به پیروان خود گفت: ای بنی‌اسرائیل نعمت‌هایی را که خدا به شما ارزانی داشته است بیاد آورید» (وَ إِذ قالَ مُوسی لِقَومِهِ یا قَومِ اذکرُوا نِعمَتَ اللّهِ عَلَیکم).
سپس به سه نعمت مهم اشاره کرده، نخست می‌گوید: «هنگامی که در میان شما پیامبرانی قرار داد» و زنجیر فرعونی را شکست (إِذ جَعَلَ فِیکم أَنبِیاءَ).
در پرتو این نعمت بود که از درّه هولناک شرک و بت‌پرستی و گوساله‌پرستی رهایی یافتند، و این بزرگترین نعمت معنوی در حق آنها بود.
سپس به بزرگترین موهبت مادی که به نوبه خود مقدمه مواهب معنوی نیز هست اشاره کرده می‌فرماید: «شما را صاحب اختیار جان و مال و زندگی خود قرار داد» (وَ جَعَلَکم مُلُوکاً).
زیرا بنی‌اسرائیل سالیان دراز در زنجیر اسارت و بردگی فرعون و فرعونیان بودند و هیچ گونه «اختیاری» از خود نداشتند، خداوند به برکت قیام موسی آنها را صاحب اختیار هستی و زندگی خود ساخت.
و در آخر آیه به‌طور کلی به نعمت‌های مهم و برجسته‌ای که در آن زمان به احدی داده نشده بود اشاره فرموده، می‌گوید: «به شما چیزهایی داده که به احدی از عالمیان نداد» (وَ آتاکم ما لَم یؤتِ أَحَداً مِنَ العالَمِینَ).

و تفسیر اطیب البیان تألیف سید عبدالحسین طیب (جلد ۶ – صفحات ۳۳۶ و ۳۳۷) در تفسیر آیه ۲۱ سوره مبارکه مائده نوشته است: 
«حضرت‌ موسی‌ فرمود ای‌ قوم‌ ‌من‌ (بنی‌ اسرائیل‌) داخل‌ شوید زمین‌ مقدس‌ ‌را ‌که‌ ‌خدا ‌برای‌ ‌شما مقرر فرموده‌ و به پشت‌ ‌بر نگیرید ‌که‌ به‌خسران‌ و زیان‌ منقلب‌ خواهید شد.»

«... ‌بعد ‌از آن‌ ‌که‌ خداوند بنی‌اسرائیل‌ ‌را ‌از چنگال‌ فرعون‌ و فرعونیان‌ نجات‌ بخشید و ‌از دریا گذشتند و فرعون‌ و فرعونیان‌ غرق‌ شدند و اموال‌ و زخارف‌ ‌آنها نصیب‌ اینها شد امریه‌ صادر شد ‌که‌ باید بروید ‌در ارض‌ مقدسه‌ ‌که‌ بیت‌المقدس‌ و فلسطین‌ و شامات‌ و طور سینا ‌باشد و تعبیر به مقدسه‌ ‌برای‌ این است‌ ‌که‌ محل‌ انبیاء و صلحاء و اتقیاء و مدفن‌ ‌آنها بوده‌ و مرکز نزول‌ وحی‌ و ملائکه‌، و ‌لو فعلاً ساکنین‌ ‌آنها اشرار و کفار هستند زمین‌ مقدس‌ ‌است‌ و اهلش‌ فاسد، چنانچه‌ مکه‌ معظمه‌ و مدینه‌ منوره‌ بسیار زمین‌ مقدّسی‌ ‌است‌ ولی‌ ‌از ‌بعد ‌از رحلت‌ حضرت‌ رسول(صلّی‌ اللّه‌ ‌علیه‌ و آله‌ و سلّم‌) اهل‌ ‌آن‌ ‌از نواصب‌ ائمه‌ اطهارند ‌که‌ انجس‌ ‌از کلب‌ هستند، بنی‌اسرائیل‌ متعذّر شدند و گفتند (إِن‌َّ فِیها قَوماً جَبّارِین‌َ) و سرّ ‌این مطلب‌ این است‌ ‌که‌ حضرت‌ موسی‌ دوازده‌ نقیب‌ ‌از دوازده‌ سبط انتخاب‌ فرمود ‌که‌ ‌از اوضاع‌ داخله‌ آنجا خبر گیرند. رفتند و دیدند ‌که‌ ‌آنها بسیار ‌با قوّه‌ و قدرت‌ و عظمت‌ بودند. خبر ‌برای‌ موسی‌ آوردند حضرت‌ موسی‌ امر فرمود کتمان‌ کنند و به بنی‌اسرائیل‌ نگویند ‌که‌ ایجاد خوف‌ ‌در ‌آنها شود. دو نفر ‌آنها یوشع‌ ‌إبن‌ نون‌ و کالب‌ ‌إبن‌ یوفنا کتمان‌ کردند ولی‌ بقیه‌ افشا کردند و بنی‌اسرائیل‌ خوف‌ پیدا کردند و اطاعت‌ موسی‌ نکردند و داخل‌ نشدند و گرفتار تیه‌ شدند. لذا می‌فرماید «یا قَوم‌ِ ادخُلُوا الأَرض‌َ المُقَدَّسَةَ» بعضی‌ گفتند بیت‌المقدس،‌ بعضی‌ گفتند فلسطین،‌ بعضی‌ گفتند شام،‌ بعضی‌ گفتند طور سیناء، و مانعی‌ ندارد ‌که‌ مراد سوریا و عراق‌ ‌باشد و شامل‌ جمیع‌ ‌آن‌ حدود مثل‌ جبل‌ عامل‌ و نحو ‌آنها بشود.

«الَّتِی‌ کَتَب‌َ اللّه‌ُ لَکُم‌» کتابة به‌ معنای‌ تقدیر ‌است‌ ‌که‌ تکوینی‌ ‌باشد بلکه‌ تشریعی‌ ‌است،‌ مثل‌ «کُتِب‌َ عَلَیکُم‌ُ الصِّیام»‌ُ بقره‌ ‌آیه‌ ۱۸۳ و نحوه‌.

«وَ لا تَرتَدُّوا عَلی‌ أَدبارِکُم»‌ ‌که‌ مخالفت‌ ‌این‌ واجب‌ مهم‌ ‌را نکنید و ‌بر نگردید.
 «فَتَنقَلِبُوا خاسِرِین»‌َ خسران‌ دنیا چهل‌ سال‌ ‌در تیه‌ (سرگردانی و گمراهی) گرفتار و خسران‌ آخرت‌ معذّب‌ به عذاب‌.»

منبع: ایکنا (خبرگزاری بین‌المللی قرآن)

دیگر خبرها

  • عرض و طول سرزمین‌های اشغالی تحت اشراف سلاح‌های ایرانی است
  • حساسیت ایرانی‌ها به مسایل اخلاقی قابل تحسین است
  • پاسخ به شبهه قرآنی تحلیلگر اسرائیلی در توجیه غصب سرزمین فلسطین
  • زائران ایرانی آماده حج تمتع شدند + تصاویر
  • آقای علم الهدی! برای دفاع از حجاب از زن باده نوشی مثل منیژه دفاع می‌کنید؟
  • فال حافظ امروز یک‌شنبه ۱۶ اردیبهشت ۱۴۰۳ با معنی و تفسیر
  • دفاع موشکی ایران در مقابل اسرائیل زمینه نابودی هر چه زودتر رژیم صهیونیستی را فراهم می‌کند
  • زائران حج، دفاع از ملت مظلوم فلسطین را مورد توجه قرار دهند
  • زائران حج امسال، دفاع از ملت فلسطین را مورد توجه قرار دهند
  • شیفتگانِ آن عارفِ عاشق/ ایرانیان زیادی مرید و دلبسته امام صادق بودند، از عطار و بایزید بسطامی تا جابر ابن حیان