به نقل از «ایرنا»

گرمایش زمین ، خودکشی را افزایش می دهد

تاریخ انتشار: ۱ مهر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۰۷۴۲۵۲۰

تهران - ایرنا - بر اساس تحقیقات جدید یک تیم بین المللی افزایش میزان خودکشی از اثرات قابل ملاحظه گرما است ، طبق این تحقیقات بین گرما و بروز خودکشی ارتباط معنا داری وجود دارد.

به گزارش روز یکشنبه ایرنا به نقل از آسیا تایمز، خودکشی در حال حاضر یکی از علل مرگ و میر در جهان و یکی از پنج دلیل اصلی مرگ در افراد بین 15 تا 55 سال است، این آمار چیزی حدود یک میلیون نفر در سال است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این گزارش اعلام کرده است که گرمای شدید در نیم کره شمالی زمین طی ماه های اخیر افزایش یافته است و انتظار میرود سال 2018 رکورددار گرمترین سال در تاریخ باشد.
بر اساس این گزارش دمای بالای هوا بر محیط زیست و سلامت جسمی انسان تاثیر می گذارد و بر سلامت روح و ذهن نیز تاثیر دارد.
به گفته محققان، گزارشات ثبت شده دما در سال های مختلف نشان میدهد که با هر یک درجه افزایش دما آمار خودکشی در مکزیک 0.7 درصد و در آمریکا 2.1 درصد افزایش داشته است، و برآورد شده اگر گرمایش زمین ادامه یابد تا سال 2050 بین 9 تا 45 هزار مرگ ناشی از خودکشی به این آمار افزوده خواهد شد.
به گفته 'لیزا پیج' محقق و روانشناس در کالج کینگ لندن ' درجه حرارت بالا منجر به رفتار پرخاشگرانه، تهاجمی و خشونت آمیز افراد می شود که به نوبه خود باعث افزایش تمایل به خودکشی خواهد بود. این موضوع باعث افزایش هورمون استرس کورتیزول، کاهش کیفیت خواب و اختلال در فعالیت های فیزیکی افراد می شود. این تغییرات می تواند فشار روانی را افزایش دهد.'
تغییرات آب و هوایی موجب افزایش شدت موج گرما، خشکسالی، طوفان، سیل و آتش سوزی خواهد شد و باعث گسترش بیماری های عفونی مانند ویروس زیکا، مالاریا و بیماری لیم میشود. کمبود غذا، آب، سوخت، مهاجرت اجباری و جنگ از پیامد های این تغییرات هستند.
برای کاهش این صدمات تدابیری اندیشیده شده است برای مثال استراتژی کاهش گازهای گلخانه ای پر قدرت یا نصب واحد های تهویه هوا می تواند از عواقب خطرناک گرمایش زمین جلوگیری کند اما اینها به تنهایی کافی نخواهند بود زیرا متاسفانه خدمات بهداشت روان در اکثر نقاط دنیا با کمبود بودجه مواجه است.
تغییرات آب و هوایی یک چالش بزرگ جهانی برای سلامت عمومی است که در حال حاضر راه حل آماده ای هم برای این موضوع وجود ندارد، هنوز برای برخی زود است که این خطر را جدی بگیرند. تغییرات اقلیمی به خودی خود علت اصلی خودکشی نیست، بلکه یکی از عوامل متعدد این امر است.
آساق**ا.پ**1663**

منبع: ایرنا

کلیدواژه: اجتماعي خودكشي گرمايش زمين مرگ و مير

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۰۷۴۲۵۲۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چرا با افزایش سن سرعت حرکت ما کم می‌شود؟

هنگامی که سن افزایش می‌یابد، کاهش تدریجی سرعت و چابکی بدن ما غیرعادی نیست. خواه قدم زدن آرام در اطراف محله باشد یا دستیابی به کنترل تلویزیون، حرکات ما با افزایش سن کاهش می‌یابد؛ بنابراین سوال این است که چه چیزی باعث این تغییر می‌شود؟ مطالعه‌ای که توسط مهندسان دانشگاه کلرادو بولدر (CU Boulder) رهبری می‌شود، به این سوال قدیمی پاسخ می‌دهد.

این مطالعه که در مجله JNeurosci منتشر شده است، یکی از اولین مطالعاتی است که به طور تجربی دلایل کندی حرکت را در میان بزرگسالان بالای ۶۵ سال بررسی کرده است. محققان دریافتند که افراد مسن ممکن است تا حدودی کندتر حرکت کنند، زیرا برای آنها برای حرکت کردن باید انرژی بیشتری نسبت به افراد جوان صرف کنند.

به نقل از اس‌اف، علا احمد (Alaa Ahmed)، یکی از نویسندگان این مطالعه، استاد دانشکده مهندسی مکانیک پاول ام رادی می‌گوید: نحوه حرکت ما، از حرکات چشم گرفته تا راه رفتن و صحبت کردن، دریچه‌ای به روی پیری و پارکینسون می‌گشاید. ما در تلاشیم تا اساس عصبی آن را درک کنیم.

برای این مطالعه، محققان از شرکت کنندگانی در محدوده سنی ۱۸ تا ۳۵ و ۶۶ تا ۸۷ سال خواستند تا یک کار ساده را انجام دهند: دستیابی به یک هدف روی صفحه نمایش که شبیه به انجام یک بازی ویدیویی بود. با تجزیه و تحلیل الگو‌های این دستیابی‌ها، محققان کشف کردند که به نظر می‌رسد افراد مسن‌تر حرکات خود را تحت شرایط خاصی تغییر می‌دهند تا منابع انرژی محدودتر خود را حفظ کنند.

دکتر اریک سامرساید (Erik Summerside)، سرپرست تیم تحقیقاتی، که دکترای خود را در زمینه یکپارچه‌سازی دریافت کرده است، می‌گوید: همه ما، چه جوان و چه پیر، ذاتا به دنبال دریافت بیشترین پاداش از محیط خود و در عین حال به حداقل رساندن میزان تلاش برای انجام این کار هستیم.

این مطالعه دو فرضیه را در مورد این که چرا سالمندان کندتر حرکت می‌کنند، بررسی کرد.

اولین مورد نشان می‌دهد که عضلات افراد مسن ممکن است با کارایی کمتری کار کنند و کالری بیشتری بسوزانند در حالی که وظایف مشابه جوانان را انجام می‌دهند. مورد دوم پیشنهاد می‌کند که پیری ممکن است مدار پاداش در مغز انسان را تغییر دهد، زیرا افراد دوپامین کمتری تولید می‌کنند که یک ماده شیمیایی در مغز است که مسئول ایجاد احساس رضایت پس از انجام یک کار به شمار می‌رود.

در طول این آزمایش، شرکت کنندگان از یک بازوی رباتیک برای حرکت مکان‌نما به سمت هدفی روی صفحه رایانه استفاده کردند. اگر موفق می‌شدند، پاداش کوچکی مانند انفجار هدف و پخش صدای «بینگ بینگ» دریافت می‌کردند. هر دو گروه سنی زمانی که فهمیدند این صدا را خواهند شنید زودتر به هدف خود رسیدند، اما به روش‌های مختلف به این هدف رسیدند. بزرگسالان جوان‌تر دست‌های خود را سریع‌تر به سمت پاداش حرکت می‌دهند، در حالی که بزرگسالان مسن‌تر عمدتا زمان واکنش خود را بهبود می‌بخشند.

هنگامی که محققان وزنه‌ای هشت پوندی را به بازوی رباتیک شرکت کنندگان جوان اضافه کردند، تفاوت بین دو گروه سنی ناپدید شد که توجه محققان را برانگیخت.

دکتر رابرت کورتر (Robert Courter)، سرپرست تیم تحقیق، توضیح می‌دهد: به نظر می‌رسد که مغز می‌تواند تغییرات بسیار کوچکی را در میزان انرژی که بدن مصرف می‌کند تشخیص دهد و حرکات ما را بر اساس آن تنظیم می‌کند. حتی زمانی که فقط با چند پوند اضافی حرکت می‌کنید، واکنش سریع‌تر به گزینه‌ای ارزان‌تر برای رسیدن به پاداش تبدیل شد، بنابراین جوانان روشی مشابه افراد مسن را تقلید کردند.

یافته‌ها نشان می‌دهند که به نظر می‌رسد هزینه‌های تلاش برای رسیدن، عامل تعیین‌کننده در کاهش حرکت افراد مسن است. در حالی که این مطالعه نمی‌تواند به طور کامل مراکز پاداش مغز را به عنوان مقصر رد کند، اما اگر دانشمندان بتوانند مکان و نحوه ظهور این تغییرات از بدن را شناسایی کنند، ممکن است بتوانند درمان‌هایی را برای کاهش تلفات پیری و بیماری ایجاد کنند.

احمد می‌گوید: با کنار هم گذاشتن همه این موارد، نتایج ما نشان می‌دهد که هزینه‌های تلاش برای رسیدن به هدف، حرکت افراد مسن‌تر را کُند می‌کند.

این تحقیق به طور بالقوه می‌تواند ابزار‌های جدیدی را برای تشخیص طیف وسیعی از بیماری‌ها از جمله بیماری پارکینسون، ام‌اس، افسردگی و اسکیزوفرنی در اختیار پزشکان قرار دهد. همانطور که ما به کشف راز‌های پیری و حرکت ادامه می‌دهیم، مطالعاتی مانند این ما را یک گام به درک و پرداختن به چالش‌های ناشی از افزایش سن نزدیک‌تر می‌کند.

منبع: ایسنا

باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی کلينيک