معاون روحانی: شریعتمداری استعفا نداده
تاریخ انتشار: ۴ مهر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۰۷۹۲۳۲۸
به گزارش جهان نيوز، حسینعلی امیری، معاون پارلمانی رئیسجمهور، در حاشیه جلسه امروز (چهارشنبه 4 مهر) هیئت دولت، در جمع خبرنگاران در پاسخ به این سوال که استعفای برخی وزرا صحت دارد یا خیر، گفت: بحث استعفایی مطرح نیست.
وی افزود: همه اعضای دولت در ابتدای کار به رییس جمهوری اعلام کردند که در هر مرحله و هر مقطعی که منافع و مصالح کشور اقتضاء میکند و لازم دانستند هر تصمیمی که درباره هر کدام از آنها صلاح ببینند، اتخاذ کنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
معاون رئیسجمهور درباره آخرین وضعیت لوایح چهارگانه و احتمال تصویب آن در مجلس نیز با بیان این مطلب که دیروز ایرادات شورای نگهبان در مجلس رفع و رجوع شد و بازگشت.اظهار داشت: یک مورد از لوایح چهارگانه باقی مانده که زمانی که در دستور کار صحن علنی مجلس قرار گرفت بنا به درخواست نمایندگان مجلس دوماه به تعویق افتاد. با این حال برای کشور و دولت این لوایح بسیار مهم و ضروری هستند.
دغدغههای نمایندگان مجلس درباره این لوایح در کمیسون های مختلف دولت و شورای عالی امنیت ملی مورد بحث قرار گرفته است و اصول امنیت ملی ما در هر چهار لایحه در نظر گرفته شده است.
امیری اضافه کرد: روابط و مناسبات مالی ایران با دیگر کشورهای دنیا در این لوایح بسیار تعیین کننده خواهد بود. در هفته جاری رئیس مجلس شورای اسلامی جلسهای را با مقامات دولتی دیگر و فراکسیونها و کمیسیونهای مجلس برگزار کردهاند و پرسشهایی که نمایندگان داشتند را پاسخ دادند. ما امیدواریم در شرایطی که در آن قرار داریم و ضرورت هایی که با آن مواجهه هستیم نمایندگان لایحه باقی مانده را نیز تصویب کنند.
معاون پارلمانی رییس جمهور در پاسخ به این پرسش که آیا دولت با ارجاع لوایح چهارگانه به مجمع تشخیص مصلحت موافق است یا خیر گفت: اختیارات مجمع در این زمینه مشخص است و البته رهبری می توانند نظارت بر سیاست های کلی نظام را به نهادی چون مجمع واگذار کنند، از این حیث مجمع تشخیص می تواند از بعد نظارت به این لوایح توجه داشته و آنها را مورد بررسی قرار دهد .
امیری همچنین تاکید کرد: برخی از نمایندگان مجلس یا دیگر صاحب نظران لوایح چهارگانه را به برجام ربط می دهند در حالی که این لوایح به مسائل ارتباط ایران با بانک های بین المللی مربوط است و حتی برخی از این لوایح در دولت های قبل به مجلس ارجاع شده است.
وی در پاسخ به این سوال که وزارتخانههایی که در حال حاضر دارای سرپرست هستند چه زمان وزرایشان مشخص می شوند،گفت: قطعا در موعد قانونی وزرای مربوط به این وزارتخانه ها توسط آقای روحانی به مجلس معرفی خواهند شد. به هر حال قانون سه ماه فرصت را تعیین کرده است.
معاون پارلمانی رئیسجمهور درباره استعفای محمد شریعتمداری از وزارت صنعت گفت: ایشان استعفا نداده است.
منبع:تسنیم
منبع: جهان نيوز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.jahannews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «جهان نيوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۰۷۹۲۳۲۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دولت روحانی چگونه سفره مردم را کوچک کرد؟
دولت یازدهم و دوازدهم به ریاست حسن روحانی سفره مردم را کوچک کردند و دهه ۹۰ را به علت ناکارآمدیها و ترک فعلهای بیشمار با میانگین رشد اقتصادی ۰.۶درصد به پایان رساندند.
به گزارش مشرق، روزنامه کیهان در ستون خبر ویژه خود نوشت: روزنامه ایران در گزارشی در اینباره نوشت: دهه ۹۰ به علت ناکارآمدیها و ترک فعلهای بیشمار دولت موسوم به تدبیر و امید از رشد اقتصادی محروم شد و میانگین رشد اقتصادی ۰.۶درصد به ثبت رسید. جهشهای شدید نرخ ارز و تورمهای مستمر بالا و تحقق تورم ۶۰درصدی، عدم تأمین واکسن در دوره کرونا، تشدید بیکاری در کشور، افت سرمایهگذاری خارجی، رشد فزاینده حجم نقدینگی و ثبت نرخ رشد نقدینگی ۴۰درصدی، تورم عدم ساخت مسکن و جهشهای قیمتی بخش ساختمان در دوره روحانی و کاهش درآمد سرانه ایرانیان در این دوره زمانی تنها لیست کوتاهی از خسارتهای دولت حسن روحانی است که این روزها وی از آنها به عنوان هدایایی برای دولت سیزدهم یاد میکند(!) وضعیت دولت تحویل داده شده توسط روحانی در سال ۱۴۰۰ در مقایسه با وضعیت پایان دولت دهم در سال ۹۲ نشان میدهد که روحانی میراثی از مجموعهای از ناکارآمدیها را برجای گذاشته است. در دولت احمدینژاد تورم ۳۸درصد، نرخ رشد نقدینگی ۲۹درصد و میانگین رشد اقتصادی ۲.۰۵درصدی تجربه شد که در مقایسه با وضعیت تحویل دولت روحانی به دولت سیزدهم، بهمراتب وضعیت بهتری بوده است. همچنین به لحاظ نابرابری، دولت روحانی کشور را در وضعیت نامطلوبی قرار داد؛ ضریبجینی به عنوان شاخصی برای سنجش نابرابری در دولت روحانی و عدم اتخاذ سیاستهای حمایتی از اقشار کمدرآمد روندی صعودی را طی کرد. در حالی که در دولت احمدینژاد به دلیل اجرای سیاست هدفمندی یارانهها شاخص نابرابری بهشدت در کشور کاهش یافت و توزیع درآمد نیز نسبتاً بهبود یافت.
بیتوجهی دولت روحانی به اصلاح اساسی ساختارهای اقتصاد باعث شد، کاهش تصنعی تورم با جرقه بازگشت تحریمهای آمریکا از بین رفته و دولت روحانی را رکورددار بزرگترین تورم دو دهه اخیر کند و باعث کوچک شدن سفرههای مردم شود.
در یک دهه گذشته تشکیل سرمایه و تولید ناخالص داخلی کشور با رشدهای پایین و بعضاً منفی روبهرو بوده است. نتایج عدم ثبات در شرایط اقتصاد کلان به دلیل ناکارآمدی و بیبرنامگی دولت گذشته در کاهش سرمایهگذاری و تولید و همچنین ترغیب فعالان اقتصادی به فعالیتهای سفتهبازانه در دهه ۹۰ قابل مشاهده است. بر اساس آمارهای بانک مرکزی، متوسط نرخ رشد یک دهه اخیر تشکیل سرمایه ثابت ناخالص کل، ماشینآلات و ساختمان طی دوره ۱۳۹۱ تا ۱۴۰۰ بهترتیب معادل ۶.۹-، ۹.۱- و ۵.۲- درصد بوده است. البته بر اساس آمار بانک مرکزی سال ۱۴۰۱ میزان سرمایهگذاری یا همان تشکیل سرمایه ثابت ناخالص با رشد ۶.۷درصدی، رکورد این شاخص را زده است. موردی که روحانی همواره سعی داشت بر آن تأکید کند، بلد بودن زبان دنیا و نوید ارتباطات اقتصادی- سیاسی با جهان بود، اما فارغ از کارنامه سیاسی که مشخص شد بلد بودن زبان دنیا، تنها بلوف بود، دولت در این زمینه در حوزه اقتصاد رفوزه شد. شاهد این مدعا هم میزان سرمایهگذاری خارجی به روایت بانک مرکزی است. با آنکه میزان سرمایهگذاری خارجی در سالهای ۹۰ و ۹۱ در اوج تحریمهای نفتی و هستهای بیش از ۴میلیارد دلار در سال بود اما پس از برجام روندی نزولی به خود گرفت به طوری که سال ۹۵ به ۳میلیارد و ۲۲۳میلیون دلار و سال ۹۶ به ۲میلیارد و ۴۳۰میلیون دلار رسید. این عدد سال ۹۶ به رقم ناامیدکننده یکمیلیارد دلار هم رسید.
شاخص درآمد ملی سرانه، یکی از مهمترین مؤلفههایی است که برای نشان دادن وضعیت اقتصادی یک کشور به کار میرود و بهبود این شاخص بیانگر وضعیت مناسب خانوارها، بنگاههای اقتصادی و بخشهای مختلف است. درآمد سرانه در یک دهه اخیر از ۹.۲میلیون تومان در سال ۹۰ به ازای هر نفر در سال ۹۸ به ۸/۴ میلیون تومان (به قیمت ثابت سال ۹۰) کاهش یافته است. این یعنی درآمد مردم در یک دهه اخیر نهتنها افزایش نداشته که کاهش هم یافته است. مرکز آمار در حالی این ارقام را اعلام کرده که اصلیترین دلیل این بحران، تورم فزاینده سالهای اخیر بوده است.