عوارض و خطرات جدی رابطه مقعدی
تاریخ انتشار: ۷ مهر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۰۸۳۸۶۷۰
رابطه مقعدی توسط بسیاری از زوجین انجام میشود، اما رابطه مقعدی دارای خطراتی است و نه تنها عوارضی برای زنان بلکه برای مردان نیز مشکلاتی ایجاد میکند که در ادامه به آن‌ها اشاره می‌کنیم.
متاسفانه در سالهای اخیر برقراری رابطه جنسی از راه مقعد بیشتر از قبل شده است که پزشکان و متخصصان توصیه نمی‌کنند. این نوع رابطه جنسی دارای خطرات و عوارضی است که در ادامه به تمام این موارد اشاره می‌کنیم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
اجازه بدهید واضح صحبت کنیم مقعد برای برقراری رابطه جنسی ساخته نشده است. مقعد یک مسیر یک طرفه است. از طرف دیگر واژن دارای یک پوشش ضخیم و ارتجاعی است و دارای پوششی مانند آکاردئون است و طوری طراحی شده که با دخول آلت تناسلی مردانه یا خروج نوزاد هماهنگ میشود. دکتر استرچر می‌گوید: بافت مقعد نازک‌تر است و دارای قابلیت ارتجاعی مشابه با واژن نیست، بنابراین احتمال پارگی آن زیاد است. پارگی مقعد نیز احتمال انتقال عفونت‌های جنسی و مقاربتی را افزایش می‌دهد.
گونوره رکتال یا مقعدی Rectal gonorrhea و کلامیدیا chlamydi و HIV
از خطرات جدی رابطه مقعدی هستند. طبق اعلام مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها در امریکا رابطه مقعدی یکی از پرخطرترین رفتار‌ها و مهم‌ترین عامل عفونت HIV محسوب میشود.
گونوره یا سوزاک gonorrhea
یکی از شایع‌ترین بیماری‌های منتقل شونده از راه تماس جنسی است. در اثر باکتری به نام گونوره ایجاد میشود و از راه واژن، دهان و یا تماس مقعدی منتقل میشود. شریک جنسی فرد در صورت نداشتن علائم هم ممکن است این بیماری را انتقال دهد. اما رابطه مقعدی احتمالا یکی از مهم‌ترین راه‌های انتقال ویروس انسانی پاپیلوم papillomavirus یا HPV است. تعداد کمی از مردان دگر جنس گرا مبتلا به HIV هستند، اما نیمی از مردان به HPV مبتلا هستند؛ بنابراین رابطه مقعدی برای مردان هم خطرناک است. HPV باعث بروز زگیل‌های مقعد و سرطان مقعد میشود.
کلامیدیا chlamydia
بیماری کلامیدیا نام بیماری مقاربتی است که توسط باکتری کلامیدیا تراکوماتیس ایجاد میشود. بسیاری از مبتلایان به این بیماری نشانه‌ای ندارند. ایجاد علایم ممکن است چند هفته پس از ایجاد عفونت رخ دهد. علایم در زنان شامل ترشحات واژن و سوزش ادرار می‌باشد. در مردان نیز ترشحات اندام جنسی، سوزش ادرار و تورم و درد یک یا هر دو بیضه است.
دکتر استرچر همچنین بیان کرد که احتمالا آزمایشات غربالگری برای عفونت‌های منتقله از طریق رابطه مقعدی توسط پزشک انجام نمی‌شوند، مگر اینکه پزشک به طور خاص از شما در مورد رابطه مقعدی سوال بپرسد یا اینکه شما خودتان درخواست چنین آزمایشاتی را داشته باشید.
به علاوه رابطه مقعدی باعث بروز درد، خونریزی و بی اختیاری مدفوع میشود. طبق بررسی‌هایی که در دانشگاه Northwestern انجام شد، زنانی که رابطه مقعدی را بخشی از رابطه جنسی معمول خود قرار می‌دهند، بیش از دیگران تغییراتی را در تحمل مدفوع مشاهده کرده اند و دچار بی اختیاری ادرار و مدفوع شده اند.
اما اگر تمایل دارید رابطه مقعدی را تجربه کنید، سالم‌ترین راه چیست؟ حتما از محافظ استفاده کنید. حتی اگر یک شریک جنسی دارید، لازم است در زمان رابطه مقعدی از کاندوم استفاده کنید و اگر بعد از رابطه مقعدی تصمیم به دخول از طریق واژن دارید، حتما کاندوم را عوض کنید تا از بروز عفونت مجاری ادرار پیشگیری کنید.
منبع: سیمرغ
منبع: پارسینه
کلیدواژه: رابطه جنسی بیماری مقعد
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsine.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارسینه» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۰۸۳۸۶۷۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آنچه بهتر است درباره سرخک و واکسیناسیون آن بدانید
دو مقاله در مجله انجمن پزشکی کانادا، مروری مختصر از این بیماری بسیار عفونی ارائه می‌دهد.
در حالی که افزایش موارد ابتلا به سرخک در کانادا نیز به تازگی گزارش شده است، بسیاری از پزشکانِ کانادایی ممکن است تجربه مستقیم با تشخیص و درمان سرخک نداشته باشند زیرا این کشور در سال ۱۹۹۸ میلادی به وضعیت حذف سرخک دست یافت.
پزشکان تاکید دارند افزایش فعالیت ویروس سرخک در جهان و در کانادا یادآور اهمیت ایمن سازی افراد علیه این بیماری است. از این رو روال منظمِ واکسیناسیون‌های معمول دوران کودکی از جمله سرخک که در طول همه گیری کووید-۱۹ نادیده گرفته شد باید فورا مورد بررسی قرار گیرند.
دکتر «سارا ویلسون»، یک پزشک در انتاریو، می‌گوید: پزشکان باید هنگام ارزیابی بیماران به ویژه آن هایی که سابقه سفر داشته‌اند یا کسانی که احتمالا در معرض شیوع محلی این بیماری قرار گرفته اند، هشیار باشند.
سرخک یکی از مسری ترین بیماری های عفونی تنفسی است. افراد مبتلا به سرخک دچار تب، سرفه، آبریزش بینی و ورم ملتحمه می شوند. همچنین بثوراتی که از روی صورت شروع و در سراسر بدن پخش می شود، حدود چهار روز بعد از ابتلا ممکن است ایجاد شود.
عوارض عفونت سرخک در ۳۰ درصد موارد گزارش شده است. اینها می توانند شامل عفونت گوش، ذات الریه، عوارض بارداری و عوارض عصبی از جمله آنسفالیت باشند. سرخک همچنین می تواند موجب نقص ایمنی ثانویه موقت شود. بیشتر موارد سرخک در کانادا در افراد واکسینه نشده به ویژه کودکان رخ می دهد.
با توجه به عفونی بودن سرخک، ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی باید در صورت ارجاع موارد مشکوک برای ارزیابی یا آزمایش، با رعایت اقدامات پیشگیرانه با مراکز مراقبت بهداشتی تماس بگیرند تا اطمینان حاصل شود که از اقدامات مناسب پیشگیری و کنترل عفونت برای جلوگیری از انتقال بیماری به دیگران، استفاده می شود.
با وجود برنامه‌های موثر واکسیناسیون، شیوع سرخک در کشورهای مختلف در حال افزایش است که بر نیاز به افزایش تلاش‌های واکسیناسیون تاکید میکند. راهنمای واکسیناسیون کانادا تجویز واکسن‌های سرخک، اوریون و سرخجه (MMR) را برای همه افراد در کانادا با برنامه‌های دز مشخص توصیه میکند.
برای مسافرت کردن یا زمان شیوع این بیماری، واکسیناسیون MMR می‌تواند فراتر از برنامه‌های استاندارد انجام شود؛ با دستورالعمل‌هایی که برای تسریع واکسیناسیون و پیشگیری پس از مواجهه ارائه شده است. بزرگسالان فاقد ایمنی سرخک یا سوابق واکسیناسیون نیز می توانند یک تا دو دز واکسن MMR را بسته به سن، سابقه سفر و عوامل خطر دریافت کنند. واکسن MMR ایمن و موثر است. با این حال، افراد مبتلا به نقص ایمنی یا زنان باردار نیاز به بررسی دقیق دارند. از این رو ایمنی جمعی از طریق واکسیناسیون انبوه بسیار مهم است.
درباره سرخک و واکسیناسیون آن چه می‌دانید؟
واکسن سرخک مؤثر و بی خطر است. با این حال افرادی که دچار نقص ایمنی هستند یا زنان باردار، قادر به دریافت آن نیستند و بنابراین ایمنی جمعی از طریق واکسیناسیون انبوه، بسیار مهم است.
پزشکان می‌گویند به افرادی که دو دُز واکسن سرخک دریافت نکرده‌اند، توصیه میشود مراقب باشند به این بیماری مبتلا نشوند.
متخصصان تاکید دارند اگر نمی‌دانید که آیا ایمنی کافی در برابر سرخک دارید یا خیر، به شما توصیه میشود که آزمایش آنتی‌بادی را در مراکز پزشکی انجام دهید و تأیید کنید که آیا واکسیناسیون ضروری است یا خیر.
علاوه به این، هنگامی که به کشورهای خارجی و مناطقی سفر می‌کنید که موارد بیشتری از ابتلا به سرخک در آن ها گزارش شده است به شما توصیه میشود پس از بازگشت به کشور خود، وضعیت جسمانی‌تان را به دقت بررسی کنید.
به گزارش نشریه تخصصی «مدیکال اکسپرس»، این مقاله مشخص میکند چه کسانی باید واکسن را خارج از برنامه توصیه شده معمولی دریافت کنند، به ویژه کودکانی که در برابر عوارض سرخک آسیب پذیر هستند.
این مطلب همچنین راهنمایی‌هایی را برای بزرگسالان ارائه می دهد تا یک دز یا بیشتر از این واکسن را بسته به سال تولدشان دریافت کنند.
درباره سرخک و واکسیناسیون آن چه می‌دانید؟
سرخک درمان خاصی ندارد اما برای کاهش تب بیمار از استامینوفن و ایبوپروفن استفاده میشود. برخی تحقیقات هم تأثیر خفیف ویتامین آ در کاهش علائم و کاهش مرگ و میر مبتلایان به سرخک را نشان داده است.
برخی افراد هم ممکن است به سینه‌پهلو و بیماری‌های عفونی مبتلا شوند که در آن صورت داروهای آن بیماری‌ها برایشان تجویز خواهد شد.
به گفته متخصصان، دوره نهفتگی به طور میانگین ۱۴ روز است و چهار روز پس از بروز راش‌ها قابلیت سرایت دارد.
منبع: خبرگزاری ایسنا
اعلام زمان و مکان بررسی مدارک آزمون استخدامی آموزگاری در فارس