چرا ایرانیان مسلمان با این همه دعا و مسجد هنوز مشکل دارند؟
تاریخ انتشار: ۸ مهر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۰۸۴۵۰۴۸
یکی از عوامل مهم انزوای دین در برخی لایه های جامعه، "نبود ِ فضای بهنجار زیست دینی" است. برخی دائماً می پرسند: «چرا ایرانیان مسلمان، با این همه دعا و ثنا در مساجد و امامزاده ها و اماکن مقدسه، در مشکلات غوطه ورند اما کشورهای اروپایی، روز به روز در حال پیشرفت اند؟» یا : « چرا مثلا آمار فساد، پرونده های قضایی، تصادف ها و .
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
پاسخ ساده است:
1- ایمان و دعا و ثنا، "اولاً و بالذات" به جهان واپسین (آخرت) مربوط می شود و دنیا پلی برای رسیدن به آن است، در حالیکه سعادت و رفاه دنیوی، نیاز به قانون مداری، نظم، برنامه ریزی و نظارت عمومی برای جلوگیری از شکل گیری و توسعه فساد دارد.
مثلاً کسی که بیمار می شود، ابتدا باید به پزشک و طبیب متخصص مراجعه کند و البته فراموش نکند که آن پزشک، هر چه علم و تجربه دارد، از الطاف خداست. بنابراین می تواند در کنار رفتن نزد او، به دعا و استغاثه بپردازد، تا "لطف خدا" شامل حالش شود.
اینکه یک بیمار، بدون مراجعه به پزشک، ابتدائاً به دعا و ثنای خدا بپردازد، در غالب موارد، به شکست قطعی و گاها، "مرگ آن بیمار" منجر می شود، چراکه توکل، کار خدا را به خدا واگذار کردن است، نه کار خود را به دوش خدا انداختن!
این مضمون از حدیثی از امام صادق علیه السّلام مشخص می شود که فرمودند: «خدای عزّ و جلّ به حضرت داود علیه السّلام وحی فرستاد که هیچ یک از بندگانم بدون توجّه به احدی از مخلوقاتم، به من پناهنده نشود که من بدانم که نیّت و قصد او همین است، سپس آسمان ها و زمین و هرکه در آنهاست با او نیرنگ بازند، جز آنکه راه چاره از میان آنها را برایش فراهم آورم و هیچ یک از بندگانم به یکی از مخلوقاتم پناه نبرد که "بدانم قصدش همان است"، جز آنکه اسباب و وسائل آسمان ها و زمین را از دستش ببرم و زمین زیر پایش را فروریزم و به هر وادی هلاکتی افتد، باک ندارم.»
نکته اینجاست که امام نفرمود: در موانع و مشکلات و بهبود زندگی دنیوی، به "مخلوقات" رجوع نکنید!" بلکه فرمود: «گمان نکنید که مخلوقات، "تاثیر نهایی و استقلالی" دارند بلکه مخلوقات، تنها وسیله ای برای جاری شدن الطاف خداوندی" هستند!
2- پیشرفت ظاهری، تنها ملاک برتری نیست. ای بسا کشورهایی مالامال از پیشرفت ظاهری باشند، اما "هویت انسان" در آن کشورها، شدیداً آماج تیرهای زهرآگینی چون مشکلات خاص خودشان، بی اعتقادی و بی هویتی باشد، چراکه انسان، برای "ابدیت" خلق شده است و تنها هدفش، این "موقت سرا" نیست.
جمع بندی بحث آنکه: دین مسئول پاسخگویی به همه مسائل نیست. دین، در کنار دیگر علوم و فنون و تخصص ها، ما را به سعادت و رفاه می‌رساند. از طرف دیگر، رفاه دنیوی نیز بدون "سطح قابل قبولی از معنویت در جامعه"، محکوم به شکست و بن بست است و انسان را به سرمنزل مقصود، نخواهد رساند.
منبع: الف
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.alef.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «الف» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۰۸۴۵۰۴۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
فال حافظ امروز یک‌شنبه ۱۶ اردیبهشت ۱۴۰۳ با معنی و تفسیر
دمی همدم و همراه شدن با حضرت حافظ پیشینه‌ای چند قرنی در میان ایرانیان و فرهنگ ایرانی دارد. بدون شک همه ایرانیان از خردسالی با حافظ و فال این شاعر و عارف نامی آشنایی دارند.
به گزارش «زیسان»، حافظ‌خوانی در مراسم‌های مختلف همانند لحظه سال تحویل و شب یلدا، بخشی از فرهنگ و سنت دیرینه جامعه ایرانی است. در کنار خواندن غزلیات، گرفتن فال حافظ نیز یک رسم همیشگی برای ایرانیان است.
این باور قدیمی در میان ایرانیان وجود دارد که حضرت حافظ داننده عالم نهان و غیب است و در لحظات مختلف با رجوع فال حافظ می‌توان تصمیم درست را گرفت. فال یک‌شنبه ۱۶ اردیبهشت به تفال حافظ بدین گونه است:
خُرَّم آن روز کز این منزلِ ویران بروم
راحتِ جان طلبم و از پِیِ جانان بروم
گرچه دانم که به جایی نَبَرد راه غریب
من به بویِ سرِ آن زلفِ پریشان بروم
دلم از وحشتِ زندانِ سِکَندَر بگرفت
رخت بربندم و تا مُلکِ سلیمان بروم.
چون صبا با تنِ بیمار و دلِ بی‌طاقت
به هواداریِ آن سروِ خِرامان بروم
در رهِ او چو قلم گر به سرم باید رفت
با دلِ زخم‌کَش و دیدهٔ گریان بروم
نذر کردم گر از این غم به درآیم روزی
تا درِ میکده شادان و غزل‌خوان بروم
به هواداری او ذَرِّه صفت، رقص‌کنان
تا لبِ چشمه‌ی خورشیدِ درخشان بروم
تازیان را غمِ احوالِ گران‌باران نیست
پارسایان مددی تا خوش و آسان بروم
ور چو حافظ ز بیابان نبرم رَه بیرون
همرهِ کوکبهٔ آصفِ دوران بروم
تعبیر و تفسیر غزلاحساس غم و تنهایی بر وجودت سایه افکنده است و می‌خواهی تغییری در وضعیت زندگی خویش بدهی. اگر می‌خواهی به مقصود و مراد دلت برسی از سرزنش‌ها و حرف‌های دیگران دلگیر و ناراحت مشو. تو می‌دانی که هدفت ارزش این همه سختی را دارد پس با قدرت به تلاشت ادامه بده. دقت و تعمق بیشتری داشته باش. بیهوده ناامید و مأیوس نباش و با اندک ناملایمتی هراسان نشو. اگر برخی از اطرافیانت به تو انرژی منفی می‌دهند، از آنها دوری گزین و به دوستان مثبت و دلسوز بپیوند.
tags # فال حافظ سایر اخبار
حقوق کدام یک از ایثارگران در سال ۱۴۰۳ افزایش داشت؟