به نقل از «ایسنا»

نقش پررنگ ایستگاه فضایی بین‌المللی در فعالیت‌های ناسا

تاریخ انتشار: ۱۱ مهر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۰۸۹۵۰۳۶

"ایستگاه فضایی بین‌المللی" که با همکاری سازمان‌های فضایی کشورهای گوناگون ساخته شده، سهم بزرگی از فعالیت‌های ناسا را به خود اختصاص داده است.

به گزارش ایسنا، در سال ۱۹۹۹، مجمع عمومی سازمان ملل، قطعنامه‌ای را تصویب کرد که به موجب آن، چهارم تا دهم اکتبر هر سال (12 الی 18 مهر)، به عنوان هفته جهانی فضا، انتخاب شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

هدف از این کار هم، ترویج و توسعه دانش فضایی و آشنا کردن مردم و جوانان از نقش فناوری فضایی در زندگی انسان‌ها روی زمین اعلام شد. این هفته حد فاصل دو رویداد تاریخی است. ۴ اکتبر ۱۹۵۷، اسپتونیک - ۱، نخستین ماهواره جهان توسط اتحاد جماهیر شوروی به فضا پرتاب شد. در ۱۰ اکتبر ۱۹۶۷، نخستین معاهده استفاده صلح‌آمیز از فضای ماوراء جو در سازمان ملل به امضاء رسید.

سازمان فضایی آمریکا(ناسا) فعالیت‌های خود را به مدت 60 سال ادامه داده و "ایستگاه فضایی بین‌المللی"(ISS)، طی 20 سال از این زمان، بخش مهمی از فعالیت‌های ناسا بوده است.

این ایستگاه هر 90 دقیقه یک بار، با سرعت 17 هزار و 500 مایل بر ساعت، دور زمین می‌گردد و روزانه 16 بار، نظاره‌گر طلوع و غروب خورشید است.

ایستگاه فضایی بین‌المللی، یک آزمایشگاه فضایی برای انجام پژوهش‌های جدید است. انجام دادن پژوهش‌ها و آزمایش‌های صورت گرفته در این ایستگاه، روی زمین به علت وجود جاذبه ممکن نیست یا دشواری‌هایی به همراه دارد. این ایستگاه، امکان رصد کردن زمین، خورشید و منظومه شمسی را فراهم می‌کند.

مرکز حمل و نقل مداری ایستگاه فضایی بین‌المللی، قابلیت بارگیری فضاپیماها را فراهم می‌کند و آن‌ها را پس از تنظیم، به مقصد مورد نظر می‌فرستد. مرکز سرویس ایستگاه، امکان تعمیر، نگهداری و تنظیم فضاپیماها و ماهواره‌ها را در مدار زمین فراهم می‌کند.

مونتاژ و نصب سازه‌های بزرگ فضایی، در مرکز ساخت و ساز این ایستگاه امکان‌پذیر است و مرکز همکاری پژوهشی با بخش خصوصی در زمینه مهندسی هوافضا، پیشبرد فناوری فضایی و تشویق بخش خصوصی به سرمایه‌گذاری در آن را ممکن می‌سازد.

از آنجا که سرنشینان ایستگاه فضایی بین‌المللی، فضانوردان کشورهای گوناگون با وظایف از پیش تعیین شده هستند، برنامه روزانه فضانوردان، یک سال پیش از پرتاب توسط گروهی از کارشناسان سازمان‌های فضایی گوناگون طراحی می‌شود تا تداخلی در انجام وظایف وجود نداشته باشد اما اصول کار تقریبا ثابت است.

آزمایش‌های ایستگاه فضایی بین‌المللی، کارآیی‌های بسیاری برای مردم ساکن زمین و اکتشافات پیشرفته داشته‌ و همواره در ذهن‌ها باقی مانده‌اند.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: استخدام ايستگاه فضايي بين المللي ناسا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۰۸۹۵۰۳۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ناسا ۲ ماموریت رصد زمین را پس از ۱۸ سال متوقف کرد

ماموریت پیشگامانه آب و هوای کلاودست(CloudSat) ناسا پس از نزدیک به ۱۸ سال فعالیت پربار در مدار زمین به پایان رسیده است.

به گزارش ایسنا، این ماهواره که در ماه آوریل ۲۰۰۶ پرتاب شد، اولین کاوش جهانی از ویژگی‌های ابرها را انجام داد.

به نقل از اسپیس، آژانس فضایی ناسا به تازگی این ماهواره را که در ماه آوریل سال ۲۰۰۶ در یک مأموریت برنامه‌ریزی شده ۲۲ ماهه برای مطالعه ساختار و ترکیب ابرها به فضا پرتاب شده بود، از کار انداخت.

مقامات ناسا نوشتند: همانطور که برنامه‌ریزی شده بود، فضاپیمای ما که به پایان عمر خود رسیده بود و دیگر قادر به انجام مشاهدات منظم نبود، ماه گذشته در مداری قرار گرفت که به متلاشی شدن نهایی آن در جو منجر می‌شود.

به گفته ناسا، کلاودست(CloudSat) ابزار قدرتمندی به نام رادار پروفایل ابری را حمل می‌کرد که اولین رادار با طول موج ۹۴ گیگاهرتز بود که تا به حال در فضا پرواز کرده است.

مقامات ناسا در مورد این ابزار نوشتند: رادار هزار برابر حساس‌تر از رادارهای هواشناسی معمولی زمینی بود و دید جدیدی از ابرها فراهم کرد که نه به عنوان تصاویر صاف روی صفحه، بلکه به صورت تکه‌های سه بعدی از جو که با یخ و باران پر شده است، بودند.

مشاهدات کلاودست به دانشمندان کمک کرد تا درک بهتری از ابرها در مقیاس جهانی داشته باشند و همچنین در مورد اینکه آنها چگونه به گرم و خنک شدن جو و سطح زمین کمک می‌کنند، بیشتر بیاموزند.

به گفته مقامات ناسا، این ماهواره همچنین بر فراز طوفان‌هایی مانند ماریا، هاروی و سندی پرواز کرد و داده‌هایی را جمع‌آوری کرد که درکی را در مورد چگونگی رشد و تشدید چنین طوفان‌های قدرتمندی ایجاد کرد. ابزار رادار پروفایل ابری در دسامبر ۲۰۲۳ خاموش شد و زمینه را برای از کار انداختن ماهواره در ماه گذشته و مانور کاهش مدار آن فراهم کرد.

کلاودست با ماهواره خواهر خود، به نام کالیپسو(CALIPSO) که نزدیک به ۱۸ سال پیش به مدار مشابه برادرش پرتاب شد، به طور هماهنگ کار کرد.

کالیپسو از لیدار برای مطالعه جو زمین، پرتاب لیزر از ابرها و ذرات موجود در هوا برای استنباط اطلاعات در مورد پوسته مه آلود سیاره ما استفاده کرد. ردپای همپوشانی رادار-لیدار این دو ماهواره، ساختار عمودی جو را برای مطالعه ابرهای نازک و ضخیم، و همچنین لایه‌های ذرات معلق در هوا مانند گرد و غبار، نمک دریا، خاکستر و دوده که می‌توانند بر تشکیل ابرها تأثیر بگذارند، آشکار کرد.

کالیپسو، تلاش مشترک ناسا و آژانس فضایی فرانسه، به طور باورنکردنی عمر طولانی داشت. در ماه اوت سال گذشته این ماهواره نیز از رده خارج شد. اما خروج کلاودست و کالیپسو از صحنه به این معنی نیست که ناسا عرصه رصد زمین را خالی کرده است. انواع ماهواره‌های این آژانس در حال مطالعه سیاره مادری ما هستند و ماهواره قدرتمند جدیدی نیز به تازگی در ماه فوریه پرتاب شده است.

به گفته اعضای تیم ماموریت، این ماهواره جدید که پیس(PACE) نام دارد، به مطالعه زیست‌شناسی اقیانوس‌های زمین با جزئیات بی‌سابقه‌ کمک خواهد کرد.

انتهای پیام