فرصتسوزی دولت در اصلاح بودجه
تاریخ انتشار: ۱۴ مهر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۰۹۲۹۰۱۲
کاهش درآمدهای دولت شفافترین افقی است که به عنوان نتیجه تحریمهای نفتی پیشروی اقتصاد ایران قرار دارد. دولتی که حداقل 50 درصد درآمدهایش به نفت وابسته است و از سوی دیگر با چسبندگی تقریبا 70 درصدی بودجه روبرو است (امکان کاهش آن وجود ندارد) . با این حال افزایش قیمت ازر امکانی است که بسیاری به آن دل بسته و میگویند دولت میتواند از آن طریق کسری بودجه خود را جبران کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
برخی پیشبینیها از آن حکایت دارد که با توجه به افق احتمال کاهش فروش نفت تا حتی روزانه 600 هزار بشکه دولت سال آینده با کاهش شدید منایع مالی روبرو خواهد بود، آیا راهکاری برای جبران این کمبود است؟ افزایش قیمت ارز میتواند این افت فروش نفت را جبران کند؟
بودجهریزی سال 1398 نسبت به 5 سال گذشته از تفاوتی برخوردار است و آن این است که چشمانداز برای سال 1398و یکی دو سال بعد از آن با کاهش منابع درآمدی و در مقابل افزایش هزینههای جاری کشور همراه خواهد بود. البته اگر کشور از فرصتهایی که در سالهای 1395 و 1396 برای اصلاح نظام بودجهنویسی کشور استفاده میکرد به نحوی که وابستگی خود را به درآمدهای نفتی کاهش داده و فرارهای مالیاتی شناسایی میشد و پایههای مالیاتی جدید اضافه میکرد که بتواند به آن منابع درآمدی بدهد و از آن طرف هم نظام هزینهای جاری و عمرانی کشور را متحول میکرد ما برای سالهای 1397 و 1398 کار بسیار سادهتری داشتیم به هر حال ما این فرصت را از دست دادیم و اکنون وارد شرایط تنگنای بودجهای شدیم که کار را برای سازمان برنامه و بودجه بسیار دشوار میکند. از این مقدمه که بگذریم پیشبینیها بر این است که صادرات نفت ما در سال 1398 به یکچهارم و یکپنجم سال 1396 کاهش پیدا خواهد کرد در مقابل موضوع افزایش نرخ ارز که تقریبا 4 برابر شده است، جهت افزایش درآمد کمک چندانی به دولت نمیکند و اینگونه نیست که کاهش میزان فروش ما از طریق افزایش قیمت ارز صادرات نفت جبران شود، به این دلیل که دولت تقریبا به تمام منابع ارزی نفتی سال آینده نیاز دارد که واردات کالای اساسی و دارو و موارد مشابه را پوشش دهد. با رقمی مانند ارز 4200 تومان و بسیار پایینتر از نرخ بازار.
چه برآوردی از میزان درآمد نفتی سال 1398 دارید؟
طبق بررسیها محدودیتها باعث میشود که ما با حدودا 40 درصد کاهش درآمد نفتی در سال آینده رو به رو باشیم، نسبت به میزان ریالی که در حالت عادی میتواند با نرخ ارز سابق و میزان پیشین صادرات نصیب دولت کند. این کاهش 40 درصدی بودجه ریالی بخش نفت باید از طریقی در بودجه کشور جبران شود.
دولت معمولا در تنگنا به بودجه عمرانی دست میبرد. از این طریق قابل جبران نیست؟
حتی اگر بودجه عمرانی کشور را صفر در نظر بگیرید باز هم افزایش بودجه جاری در سال آینده با توجه به اینکه تورم 30 درصدی تجربه میکنیم، نیازمند افزایش خواهد بود و این اجتناب ناپذیر است چرا که افزایش هزینه بودجه تا حد زیادی وابسته به میزان سطح عمومی قیمتها است و به تناسب آن افزایش خواهد یافت.
چه راههایی برای جبران این هزینه 40 درصدی وجود دارد؟
به نظر میرسد که افزایش درآمد اسمی مالیاتی بخش زیادی از این کاهش درآمد را جبران کند. درست است که اقتصاد در رکود است و ما نمیتوانیم نرخهای مالیاتی بیشتری از تولیدکنندگان و فعالان اقتصادی وصول کنیم ولی همان تورم 30 درصدی رخ خواهد داد و به صورت اسمی میتوان درآمدهای مالیاتی کشور را افزایش داد
درآمد مالیاتی به همان 30 درصد قابل افزایش است؟
قطعا نه به همان اندازه 30 درصد چون در سال جاری بخشی از فعالیتهای اقتصادی و کسب و کارها ممکن است در سال آینده رو به تعطیلی روند و بنابراین از جرگه مودیان مالیاتی خارج میشوند ولی فرض کنیم اگر 20 درصد درآمد اسمی مالیاتی قابل افزایش است این 20 درصد افزایش مالیات میتواند کاهش 40 درصدی ریالی درآمد نفتی را جبران کند. همه این موارد مشروط بر این است که دولت بودجه عمرانی نزدیک به صفر ببندد.
بستن بودجه صفر برای بخش عمرانی چه تبعاتی دارد؟ به هر حال دولت روی رشد اقتصادی از طریق بودجه عمرانی حساب باز کرده است.
بله. بستن بودجه صفر یعنی اینکه بزرگترین موتور رشد اقتصادی که از طرف دولت میتواند به رشد اقتصادی کمک کند نادیده گرفته شود ولی به هر حال راهکار دیگهای فعلا ترسیم نشده است. با اینحال همین به صفر رساندن بودجه عمرانی هم کافی نیست. باید هزینههای جاری دولت هم صرفا به اندازه سال 1397 باقی بماند. هر گونه افزایش هزینههای جاری یا هرگونه افزایش هزینههای عمرانی ما را وارد حوزه کسری بودجه میکند و دولت ناچار میشود مابهالتفاوت را از طریق فروش اوراق تامین کند.
دولت امسال سقف انتشار اوراق را افزایش داد و این نگرانی را ایجاد کرد که آیا میتواند به ایفای تعهدات خود بپردازد یا خیر. از طرف دیگر ما با افزایش تورم هم روبرو هستیم، اساسا انتشار اوراق در چنین شرایطی چقدر به دولت توصیه میشود؟
باید بدانیم که سال آینده سالی نیست که دولت بتواند اوراق قابل ملاحظهای را در بازار عرضه کند چرا که نرخ تورم و نرخ سود بالا خواهد بود و بنابراین به نفع دولت نیست که اوراق با نرخ سود بالا منتشر کند چون بدهیهای دولت را تشدیدخواهد کرد.
اگر دولت نتواند از طریق انتشار اوراق هزینههای جدیدش (جاری و عمرانی) را جبران کند پس راهکار چیست؟ تنها پاسخ ساده و در دسترس این است که سهم صندوق از درآمدهای نفتی را کاهش دهیم و اجازه بدهیم ارزهای بیشتری از فروش نفت در اختیار دولت بگیرد و آن را بفروشد و درآمدهای ناشی از آن را صرف افزایش هزینههای جاری و بودجه عمرانی کند، پیشبینی من این است که به احتمال خیلی زیاد بودجهریزان سال 1398 این راه را انتخاب بخواهد کرد. این شیوه در بلندمدت قابل استفاده است؟ سالهای آتی بخش صندوق کشش چنین اقداماتی دارد؟
خیر این شیوه فقط به یک سال و دو سال محدود است. چرا که اگر سهم صندوق از درآمد نفتی به صفر کاهش یابد دیگر سهمی وجود ندارد که دولت بتواند در سالهای بعد هم از آن استفاده کند و درآمدهایش را افرایش دهد. پیشنهاد من این است که از همین شرایط سخت و انقباضی بودجهای استفاده شود که برخی از اصلاحات سیاست مالی دولت را در دستور کار قرار دهیم. همانهایی که در سالهای گذشته فرصت داشتیم جدی بگیریم و در دستور کار قرار دهیم، مثل فرارهای مالیاتی و وضع پایه مالیاتی برای کسانی که از طریق فعالیتهای غیر مولد کسب درآمدهای هنگفت میکنند. همچنین دولت باید به نظام تامین مالی بودجههای عمرانی کشور سر و سامان دهد.
به مالیات اشاره کردید. با توجه به اینکه تورم بالا رفته و قدرت خرید خانوار پایین آمده در نتیجه بسیاری از فعالان حوزه کار مطرح میکنند که دولت باید در دریافت مالیات از حقوق بگیران چه بخش دولتی چه بخش خصوصی تجدید نظر کند. این در حالی است که باز به دنیال جهش ارز بسیاری از کسب و کارها در آستانه ورشکستگی قرار دارند و در نتیجه دولت نمیتواند فشار بیشتری روی آنها بیاورد. به نظر نمیرسد کمی در امکان جبران درآمد نفتی از طریق افزایش مالیات خوشبین هستید؟
پاسخ این سوال وابسته به این است که در 6 ماهه دوم 1397 دولت چه واکنشی نسبت به بحرانهای بخش واقعی اقتصاد یعنی بنگاههای اقتصادی نشان خواهد داد. اگر ما بتوانیم از طریق بخشی از مشوقها و تسهیلها و در اختیار گذاشتن سرمایه در گردش لازم و مواردی شبیه به آن بنگاههای اقتصادی را در شش ماهه دوم امسال مقاوم کنیم، به نحوی که در برابر فشارهای اقتصادی از گردونه فعالیتهای اقتصادی خارج نشوند، میتوان به این بخش امید داشت. پیشبینی من این نیست که درآمد مالیاتی ما کاهش پیدا کرده یا ثابت خواهد ماند تنها در صورتی پیش بینی من این است که شاهد کاهش درآمد اسمی مالیاتی خواهیم بود که اینقدر بخش تولید با کاهش تولید و بنگاههای اقتصادی غیر قابل پیش بینی باشد که GDP با نرخ بالایی کاهش یابد.
ببینید به هر حال مالیات ضریبی است از میزان تولیدی که در بخش واقعی اقتصاد صورت میگیرد بنابراین اگر دولت بتواند در شش ماهه دوم امسال برنامهای برای حمایت از بخش تولیدی موثر ایفا کند، منفعت آن را خود دولت خواهد برد از این طریق که مالیاتهای وصولی سال 1397 حتی افزایش هم خواهد یافت ولی اگر چنین نشود من هم موافق هستیم که آنچه مطرح کردید درباره کاهش درآمدهای مالیاتی محتمل است.
مدتهاست که بسیاری از کارشناسان درباره اضافه کردن پایه مالیاتی عایدی سرمایه و سود بانکی به دولت توصیه میکنند، شما چه پیشنهادی دارید؟
من با اضافه شدن پایه مالیاتی عایدی بر سرمایه موافقم ولی سود بانکی نه. اکنون فرصت خوبی برای این نیست که دولت گردش وجوه را از بانک به سمت بیرون بانک تحریک کند. بنابراین شاید زمان مناسبی برای مالیات بر سود سپرده نباشد. با این حال کشور نیاز به افزایش پایه مالیاتی جدید است که میتواند یکی از آنها پایه مالیاتی عایدی بر سرمایه باشد تا به موجب آن هر کسی که از محل فروش مستغلات، ارز و سکه و... درآمد ویژهای کسب میکند باید مانند تولیدکننده از محل فعالیت مولد کسب درآمد میکند باید به جرگه مالیاتدهندگان بپیوند. البته برای اینکه این پایه مالیاتی تاثیر روانی منفی بر جامعه نگذارد پیشنهاد من این است که آستانه اصابت این پایه مالیاتی را بالا در نظر بگیریم که فقط کسانی که از یک سطحی بالاتر درآمد از عایدی سرمایه دارند مشمول مالیات شوند. به این صورت در عین اینکه درآمد برای دولت ایجاد میکند ولی مردمی که با پساندازهای کوچک خود کار میکنند مشمول این پایه مالیاتی نمیشوند و فشاری به آنها وارد نمیشوند.
منبع: اکوفارس
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت ecofars.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «اکوفارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۰۹۲۹۰۱۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
علی جدی در گفت و گو با قدس: معافیت مالیاتی سرمایه گذاری در مناطق محروم باید حداکثری باشد
علی جدی در گفتگو با خبرنگار قدس با اشاره به ویژگیهای لایحه اصلاح قانون مالیاتهای مستقیم و ضرورت بررسی این لایحه در صحن علنی مجلس گفت: مشوقهای مالیاتی همواره امری مطلوب است. اینکه ما مالیات کمتری از مردم در مناطق کمتر توسعه یافته دریافت کنیم بسیار مناسب است.
وی با بیان اینکه ما باید مالیات بر درآمد در مناطق محروم را کاهش دهیم اظهار کرد: تمرکز لایحه اصلاح قانون مالیاتهای مستقیم بر کاهش مالیات بر عملکرد تولید از ۲۵ به ۱۵ درصد می تواند مشوق خوبی قلمداد شود.
این نماینده مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه متاسفانه بسیاری از صنایع با مشکلات سرمایه در گردش و نقدینگی مواجه هستند، گفت: به عنوان مثال فردی تمام سرمایه و زندگی خود را برای رونق صنعت به کار گرفته اما شرایط به نحوی پیش رفته که معطل ۱۰ میلیارد تومان سرمایه در گردش است. بنابراین ما باید این موارد را هم در راستای جهش تولید به درستی دیده و آنها را مد نظر قرار دهیم.
وی با بیان اینکه موارد مطرح شده در لایحه اصلاح قانون مالیاتهای مستقیم در راستای جهش تولید، موارد خوبیست بیان کرد: این امر میتواند موجب رونق سرمایههای خرد مردم شود. همچنین باید زمینههای ایجاد شود که مردم بتواند سرمایههای خرد خود را در موضوعات اقتصادی و تولیدی مشارکت داده و در قبال این مشارکت تضمین معافیت مالیاتی را داشته باشند.
وی با بیان اینکه نباید تضامین معافیت مالیاتی پس از انجام فعالیت، تغییر کند بیان کرد: این معافیتهای مالیاتی نباید تغییر کند به مانند معافیتهای مالیاتی که در مناطق محروم وجود دارد بنابراین این اقدامات، اقدامات خوبی است و دولت باید در این راستا کوشا باشد.
این نماینده مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه معافیتهای در نظر گرفته شده در لایحه اصلاح قانون مالیاتهای مستقیم میتواند مشارکت مردم در اقتصاد را افزایش دهد بیان کرد: معافیتهای جدید و مشوقهای مالیاتی حمایت از سرمایهگذاری خرد باعث میشود تا سرمایهگذار انگیزه و اقبال بیشتری برای مشارکت در سرمایهگذاری پیدا کند. کاهش مالیات تولید در کنار معافیتهای موثر و هدفمند در لایحه اصلاح قانون مالیاتهای مستقیم بسترساز افزایش مشارکت مردم در اقتصاد خواهد شد.
وی با بیان اینکه معافیت مالیاتی میتواند انگیزه خوبی برای سرمایهگذاری در مناطق کمتر برخوردار محسوب شود ادامه داد: اینکه برخی جهت سرمایهگذاری به مناطق آزاد و کمتر توسعه یافته میروند از باب این است که معافیتهای مالیاتی در این مناطق در نظر گرفته شده است. بنابراین اگر مالیاتها به سرمایهگذاری در بخش مناطق محروم و همچنین سرمایههای خرد داده شود،قطعاً میتواند موثر و مفید باشد.
این نماینده مجلس شورای اسلامی با اشاره به توجه لایحه اصلاح قانون مالیاتهای مستقیم به اعطای مشوق مالیاتی جهت جلوگیری از خام فروشی و تکمیل زنجیره ارزش تاکید کرد: به دلیل اینکه ما در کشور یک استراتژی مناسبی برای توسعه صنایع نداریم برخی اوقات در برخی از قسمتهای زنجیره تولید، میبینیم گلوگاه است و در برخی جاها نیز مازاد داریم لذا اگر تکمیل زنجیره تولید به نیت اینکه ما صادرات محور شویم و محصول صادراتمان را افزایش دهیم مناسب است بنابراین اگر مشوق مالیاتی لازم در این بخش اعمال شود حتماً تاثیرات خوبی خواهد داشت.
وی تاکید کرد: حتماً اعطای مشوق مالیاتی میتواند حلقههای زنجیره ارزش تولید را تکمیل کرده تا در انتها با افزایش صادرات مواجه شویم. به عنوان مثال ما در بخش پتروشیمی ها و فولادی ها این مسائل را زیاد مشاهده میکنیم.
این نماینده مجلس شورای اسلامی تاکید کرد: بنابراین اگر ما بتوانیم این بخشها را با اعطای مشوق مالیاتی تقویت کنیم میتوانند زنجیره ارزش تولید را تکمیل کنند.
وی با بیان اینکه لایحه اصلاح قانون مالیاتهای مستقیم میتواند به عدالت مالیاتی کمک کند تاکید کرد: حتماً اگر این لایحه در صحن مجلس مورد بررسی قرار گیرد کمک میکنیم تا به سرعت و پس از چکش کاری به تصویب برسد.
زهرا طوسی