به نقل از «ایران اکونومیست»

روش‌های بومی برای خداحافظی با ضایعات پوستی

تاریخ انتشار: ۱۵ مهر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۰۹۵۴۷۹۹

ایران اکونومیست - به گزارش ایران اکونومیست؛  پوست بزرگترین عضو بدن با مساحت تقریبی 1/ 5 تا 2 متر مربع است که تقریبا یک ششم وزن کل بدن را تشکیل می‌دهد.  
 
ایجاد سدی در مقابل ورود میکروب‌ها، تشکیل کانال‌هایی برای ارتباط با محیط خارج، تنظیم دمای بدن، دفع مواد سمی، محافظت در مقابل اشعه‌های مضر، جلوگیری از دفع آب بدن، تولید ویتامین D و بالاخره حفظ زیبایی فرد از جمله عملکردهای پوست است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 
پوست از سه لایه اپیدرم، درم و زیر پوست تشکیل شده است؛ اپیدرم خارجی‌ترین لایه پوست است و در اغلب نقاط بدن، ضخامتی در حدود 1/0 میلی متر دارد. هر چند این ضخامت در کف دست و پا به یک میلی متر نیز می رسد، سلول‌های شاخی و یا کراتینوسیت عمده‌ترین سلول‌های تشکیل دهنده این لایه هستند.
 
ترشح پروتئین کراتین توسط این سلول‌ها باعث قوام پوست و مقاومت آن در مقابل پارگی می‌شود، همچنین این سلول‌ها، کراتین را برای تشکیل ناخن و مو ترشح می‌کنند، سلول‌های شاخی در عمقی‌ترین ناحیه اپیدرم قرار گرفته‌اند و بعد از تقسیم به سطوح بالایی مهاجرت می‌کنند.
 
محققان پژوهشگاه رویان توانستند با استفاده از پیوند سلول‌های فیبروبلاست پوست را ترمیم و چین و چروک صورت را رفع کنند.

امیر باجوری مدیر درمان مرکز سلول درمانی پژوهشگاه رویان اظهار کرد: چین و چروک صورت بر اثر تولید نامناسب کلاژن یا کاهش حرکات ماهیچه‌ای در پوست ایجاد می‌شوند بنابراین استفاده از داروهایی که باعث مهار حرکات ناموزون یا کاهش استرس در ماهیچه‌های زیر پوست می‌شوند قادرند تا حد زیادی چین و چروک روی پوست را برطرف کنند.
 
پوستی شاداب و جوان با پیوند سلول‌های فیبروبلاست
 
مدیر درمان مرکز سلول درمانی پژوهشگاه رویان بیان کرد: پر کردن چین و چروک با استفاده از مواد پرکننده همانند تزریق کلاژن و یا اسید هیالورونیک از روش‌هایی دیگر است که امروزه به صورت گسترده در ترمیم چین و چروک پوست از آنها استفاده می‌شود؛ با این حال استفاده از این روش‌ها معمولا تنها به صورت گذرا مشکل را برطرف خواهد کرد و برای ایجاد تغییرات دائمی لازم است منابع تولید کلاژن و یا اسید هیالورونیک به صورت دائمی و مناسب در محل چین و چروک پوستی قرار گیرند.
محیط خارج سلولی چیست؟
 
باجوری ادامه داد: سلول‌ها برای رشد و تکثیر در محیطی قرار دارند که ما آن را محیط خارج سلولی می‌شناسیم، این محیط حاوی مواد مغذی و همچنین ساختارهایی است که به بافت، شکل داده و سلول‌ها را در خود جای می‌دهد، نوعی پروتئین به نام کلاژن، اصلی‌ترین ترکیب تشکیل دهنده محیط خروجی سلولی است و وجود انواع مختلفی از این پروتئین باعث می‌شود که ما پوستی سالم و یا چروکیده داشته باشیم.
فیبروبلاست چیست؟
 
وی افزود: فیبروبلاست یکی از سلول‌های مهم در تولید کلاژن و سایر مواد محیط خارج سلولی است؛ بنابراین این سلول‌ها مهم‌ترین نقش را در تشکیل ساختار بافتی و همچنین ترمیم زخم‌ها دارند، پسوند بلاست در نام گذاری این سلول‌ها اشاره به خاصیت بنیادی و یا قدرت تکثیر بالای سلول‌هاست.
 
مدیر درمان مرکز سلول درمانی پژوهشگاه رویان تشریح کرد: فیبروبلاست تقریبا تمام مواد محیط خارج سلولی و فیبرهای لازم برای تشکیل ساختارهای بافتی را ترشح می‌کند، برخلاف سلول‌های لایه سطحی پوست، سلول‌های فیبروبلاستی به صورت یک لایه روی پایه خود قرار نمی‌گیرند بلکه بیشتر، ساختارهایی را تشکیل می‌دهند همچنین سلول‌های فیبروبلاست قادرند به آرامی در بین لایه‌های متفاوت تشکیل دهنده بافت مهاجرت کنند.
 
باجوری مرگ و پیر شدن سلول‌های فیبروبلاست پوستی را با ترشح نامناسب پروتئین‌های محیط خارج سلولی مرتبط دانست و گفت: مرگ و پیر شدن این سلول‌ها منجر به از دست رفتن ساختار طبیعی پوست فرد می‌شود. پیشرفت‌های اخیر در علم سلولی و فراهم شدن امکان کشت سلول‌های فیبروبلاست در آزمایشگاه نشان می‌دهد که تزریق سلول‌های فیبروبلاست در نواحی آسیب دیده می‌تواند با ترشح مواد و پروتئین‌های لازم به دوباره سازی و طبیعی شدن لایه درم کمک کند.
 
مرگ سلولی چگونه است؟
 
وی بیان کرد: علاوه بر مرگ سلولی که عمدتا به صورت تورفتگی و یا چین و چروک در پوست بروز می‌کند، گاه به دنبال ترمیم نامناسب زخم شاهد بروز نواحی بدشکل در پوست هستیم که تزریق سلول‌های فیبروبلاست در این ناحیه با ترشح آنزیم‌های خاص می‌تواند باعث تخریب ضایعه و دوباره شکل‌گیری بافت به صورت طبیعی شود، بنابراین از این سلول‌ها می‌توان در کاهش آثار بر جای مانده از زخم‌ها و افزایش کیفیت و بهبود ظاهر پوست استفاده کرد.
 
عملکرد سلول‌های فیبروبلاست
 
مدیر درمان مرکز سلول درمانی پژوهشگاه رویان افزود: فیبروبلاست‌ها، سلول‌هایی چند وجهی هستند که ساختارهای خارج سلولی برای رشد و عملکرد سلولی ایجاد می‌کنند، از آنجایی که محیط زندگی سلول‌ها در بافت‌های مختلف متفاوت است، فیبروبلاست هر بافتی ویژگی‌های همان بافت را دارد و براساس ساختار موجود در بافت، پروتئین‌ها و فیبرهای تشکیل دهنده بافت را ترشح می‌کند.
 
باجوری اظهار کرد: سلول‌های بدن برای رشد و تکثیر و تبادل موادغذایی در محیطی قرار دارند که به آن، محیط خارج سلولی گفته می‌شود، محیط خارج سلولی از رشته‌ها و پروتئین‌های فیبریلی تشکیل شده است که علاوه بر تامین محیطی برای تبادل موادغذایی، باعث قوام و شکل‌گیری بافت نیز می‌شود و از سلول‌ها و  بافت‌های زیرین در مقابل فشارها و استرس‌های محیطی محافظت می‌کند، همچنین تشکیل بافت خارج سلولی برای رشد، ترمیم زخم و تشکیل بافت فیبروز ضروری است.
 
آیا در سلول‌های فیبروسلاست کلاژن وجود دارد؟
 
وی تصریح کرد: کلاژن، مهم‌ترین پروتئین تشکیل دهنده محیط خارج سلولی است که به صورت فیبرهای شکل یافته در محیط خارج سلولی قرار گرفته‌اند و شکل بافت را تعیین می‌کنند؛ کلاژن به صورت پیش ساز در سلول‌های فیبروبلاست ذخیره می‌شود و در هنگام نیاز توسط این سلول‌ها به محیط خارج سلولی ترشح می‌شود.
 
مدیر درمان مرکز سلول درمانی پژوهشگاه رویان ادامه داد: هیالورونیک اسید هم یکی از پروتئین‌های فراوان محیط خارجی است که با جذب آب و تشکیل ژل ضمن کمک به شکل گیری بافت در محافظت از بافت در مقابل فشارهای وارده، تاثیری چشمگیر دارد. محیط خارج سلولی بدن همواره در معرض فشار و استرس‌های محیطی است  به همین علت از جمله بافت‌هایی به شمار می‌رود که میزان بازسازی و ترمیم آن بسیار بالا است.
 
باجوری افزود: در تمام مراحل ترمیم بافتی و به خصوص ترمیم بافت پوست، سلول‌های فیبروبلاست نقش موثر دارند؛ ایجاد فیبرهای بافتی جدید، ترشح موادی مانند اسید هیالورونیک، ترشح مواد مغذی و تکثیردهنده سلولی، ایجاد ارتباط با سایر سلول‌ها جهت ترمیم مناسب پوست و سرانجام امکان تمایز به سایر سلول‌های موردنیاز در ترمیم بافتی از ویژگی‌های عملکردی این سلول‌هاست.
 
وی تشریح کرد: فراهم شدن امکان کشت سلول‌های فیبروبلاست از بافت پوست به واسطه پیشرفت‌های اخیر در علوم سلولی و همچنین انجام مطالعات گسترده در این زمینه نشان می‌دهد که استفاده از این سلول‌ها می‌تواند نقشی موثر در ترمیم بافت پوست به خصوص در مواردی که ترمیم طبیعی با مشکلاتی رو به رو است، داشته باشد.
 
استفاده از کشت سلول های فیبروبلاست برای ترمیم ضایعات پوستی
 
مدیر درمان مرکز سلول درمانی پژوهشگاه رویان گفت: پیشرفت‌های اخیر در علوم سلولی و هم چنین ایجاد امکانات لازم برای کشت سلول در شرایط استریل با کمترین نیاز به استفاده از مواد با منشاء حیوانی، موجب شده است که تکثیر و پیوند سلول‌های فیبروبلاست، به عنوان اصلی‌ترین سلول در ترمیم پوستی، مورد توجه پزشکان و بیماران قرار گیرد.
 
باجوری گفت: پیوند سلول‌های فیبروبلاستی شامل بیوپسی از ناحیه پشت گوش، جداسازی سلول‌های فیبروبلاست، کشت و تکثیر سلول‌ها در محیط کاملا استاندارد، جمع آوری سلول‌ها و تزریق آن‌ها در ناحیه ضایعه است.
 
محیط کشت مورد استفاده برای تکثیر سلول‌های فیبروبلاست بسیار ساده است و در آن نیازی به استفاده از محصولات حیوانی همانند سرم گاوی نیست لذا می‌توان به راحتی این سلول‌ها را با استفاده از سرم انسانی هم کشت و تکثیر داد.
آیا تزریق سلول‌های فیبروبلاست عوارض دارد؟
 
وی ادامه داد: مطالعات در پژوهشگاه رویان نشان می‌دهد که تزریق سلول‌های فیبروبلاست خودی، بسیار آسان  است و با عوارض خفیفی طی 24 تا 72 ساعت اول بعد از تزریق همراه است.
 
مدیر درمان مرکز سلول درمانی پژوهشگاه رویان در پایان یاد آوری کرد: مطالعه‌ای که سال 2007 در آمریکا روی 151 بیمار مبتلا به ضایعات ناشی از جوش‎های جوانی، تورفتگی کنار لب و بینی، خطوط پیشانی، کنار چشمی و تورفتی‌های زیر چشمی انجام شده است، نشان می‌دهد که سه نوبت تزریق سلول‌های فیبروبلاست با فاصله 3 تا 5 هفته به طور قابل توجهی بعد از گذشت شش ماه در هشتاد درصد بیماران موجب ترمیم ضایعات پوستی می‌شود، این روش بعد از شش ماه در نزدیک به پنجاه درصد ضایعات ناشی از آکنه، می‌تواند ترمیم قابل توجهی را نشان دهد.

منبع: ایران اکونومیست

کلیدواژه: ضایعات پوستی پژوهشگاه رویان

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۰۹۵۴۷۹۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کشف تکنیکی جدید برای تغییر گروه خونی اهدایی

پژوهشگران ترکیبی از آنزیم‌های تولیدشده توسط گونه‌ای باکتری‌های موجود در روده انسان را شناسایی کردند که در مطالعات آزمایشگاهی می‌توانند سلول‌های قرمز خون را با بازده بالا به نوع O تبدیل کنند.

به گزارش زومیت، سلول‌های قرمز خون مانند تقریبا تمام سلول‌های بدن انسان با ساختارهای قندی منحصربه‌فردی پوشیده شده‌اند. این ساختارها از فردی به فرد دیگر متفاوت هستند و برخی دارای ساختارهای نوع A هستند و برخی ساختارهای نوع B را دارند. برخی هر دو ساختار نوع A و B را دارند و برخی هیچ‌یک از این ساختارها را ندارند و در گروه O قرار می‌گیرند.

سیستم ایمنی که هرگز با انواع A یا B برخورد نکرده باشد، در صورت مواجهه با آن‌ها به این سلول‌ها حمله می‌کند و آن‌ها را از بین می‌برد، درحالی‌که گروه خونی O را بیشتر دریافت‌کنندگان بدون مشکل می‌پذیرند.

به دلیل این تطبیق‌پذیری، ذخایر خون نوع O اغلب مصرف می‌شود، خصوصا در شرایط اضطراری که پزشکان باید بدون دانستن گروه خونی بیمار سریع عمل کرده و جان او را نجات دهند.

تبدیل سلول‌های قرمز خون به نوع عمومی O ایده جدیدی نیست. در سال ۱۹۸۲ دانشمندان آنزیمی را در دانه‌های قهوه شناسایی کردند که می‌توانست قندهای سطحی سلول‌های نوع B را حذف کند. اما آن واکنش آنزیمی بسیار ناکارآمد بود و استفاده از آن در مقیاس بزرگ ممکن نبود.

 همچنین برخلاف وعده‌های اولیه نگرانی‌هایی درمورد ایمنی آن مطرح شد. به دلایل ناشناخته، با اینکه تقریبا کل آنتی‌ژن‌های سلول‌های خون اهداکننده حذف می‌شد، گاهی اوقات خون اهدایی با گیرندگان همچنان ناسازگار بود. بنابراین، دانشمندان به نقطه شروع برگشتند و آنزیم‌های دیگری را در مجموعه باکتری‌های روده شناسایی کردند.

مشکلی که وجود دارد این است که تا سال ۲۰۲۲ بیش از ۴۰ سیستم گروه خونی به غیر از سیستم ABO و فاکتور RH شناسایی شده است. حتی در گروه‌های خونی A و B، ساختارهای قندی با طول‌ها و چگالی‌های متفاوت روی غشای سلول‌های قرمز خون وجود دارد.

پژوهشگران برپایه پژوهش‌های گذشته چندین آنزیم کاندیدای ساخته‌شده توسط باکتری آکرمانسیا موسینیفیلا (Akkermansia muciniphila) را انتخاب کردند و سلول‌های قرمز خون از چندین اهداکننده و زیرگروه‌های مختلف A و B را درمعرض آن‌ها قرار دادند.

آنزیم‌ها با غلظت‌های بالای سلول‌های قرمز خون و در دمای محیط و فقط به مدت ۳۰ دقیقه انکوبه شدند و این امر موجب بهبود فرآوری طولانی‌تر و شرایط کمتر کارآمد کاندیداهای قبلی شد. این شرایط ملایم بدون استفاده از افزودنی‌ها (برای مثال دکستران) به همراه کارآیی بالای آنزیم، از پارامترهای مهم امکان‌سنجی در کاربردهای بالینی هستند.

حذف ساختارهای قندی بلند علاوه بر آنتی‌ژن‌های کوتاه‌تر و متعارف گروه‌های خونی A و B، ناسازگاری سلول‌های نوع B تیمارشده با نمونه‌های پلاسما را به کمتر از ۹ درصد رساند و از شدت واکنش‌ها کاست.

آنزیم‌های انتخابی علاوه بر آنتی‌ژن‌های کوتاه‌تر و متعارف A و B، تمام چهار ساختار قندی شناخته‌شده A و B را حذف کردند. حذف ساختارهای قندی طولانی ناسازگاری سلول‌های نوع B تیمارشده با نمونه‌های پلاسما را به کمتر از ۹ درصد رساند و از شدت واکنش‌ها کاست.

برای درک این موضوع که چرا بخش کوچکی از سلول‌های قرمز خون ظاهرا بدون قند همچنان با پلاسمای گروه خونی O واکنش متقابل دارند و برای بهبود روند تبدیل سلول‌های گروه خونی A به پژوهش‌های بیشتری نیاز است.

با‌این‌حال، پژوهشگران می‌گویند مطالعه جدید آن‌ها با شناسایی آنزیم‌هایی که انواع بیشتری از آنتی‌ژن‌های A و B را حذف می‌کنند، به تولید خونی که با همه گروه‌های خونی سازگار باشد، کمک می‌کند.

گروهی از پژوهشگران در سال ۲۰۲۲ در شرایط آزمایشگاهی از استراتژی مشابهی (با آنزیم‌های متفاوت) برای تبدیل ریه‌های اهدایی از گروه خونی A به گروه خونی O استفاده کردند. پژوهش جدید ممکن است این تلاش‌ها را به‌قدر کافی بهبود دهد که استانداردهای ایمنی موردنیاز برای کارآزمایی‌های پیوند عضو در انسان را برآورده سازد.

سلول‌های قرمز خون رشدیافته در آزمایشگاه نیز در کارآزمایی‌های بالینی تحت آزمایش قرار دارند تا مشخص شود که آیا ماندگاری آن‌ها بیشتر از خون اهدایی است یا خیر. اگر این‌طور باشد، این دستاورد می‌تواند تقاضا برای ذخایر خون را کاهش دهد و همچنین به بیمارانی که به تزریق مکرر خون نیاز دارند، کمک کند دچار عوارض نشوند.

یافته‌های مطالعه در مجله‌ی Nature Microbiology منتشر شده است.

کانال عصر ایران در تلگرام