«بهکده رضوی» در سراشیبی سقوط/بیکاری مهلک‌تر از جذام عمل کرد

فرهاد هدایتی (دبیر حزب اسلامی کار بجنورد) در گفتگو با خبرنگار ایلنا، با انتقاد از شیوه مدیریتی حوزه‌های کارگر در خراسان شمالی گفت: این استان با خشکسالی‌های پی در پی این سال‌ها روبه‌رو بوده است اما همچنان کشاورزی آن به شیوه سنتی اداره می‌شود. استانی که در بی‌آبی به سر می‌برد، غرقآب کردن زمین‌های کشاروزی‌اش، تنها آن را زمین‌گیر می‌کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

مدیریت ضعیف استان را زمین‌گیر کرده است تا آنجا که ۱۴ مدیر ارشد در اداره کار و تعاون این استان انتقالی گرفته و از این استان رفته‌اند. 

معضلات کارگران استان توسعه نیافتگی است

هدایتی با اشاره به زمان استان شدن خراسان شمالی گفت: این استان از آخرین مراکزی بود که به عنوان استان مطرح شد. برای همین توسعه‌یافتگی آنچنان که باید وارد آن نشده است. با اینکه اشتغال این استان بیشتر از کشاورزی و دامداری است، با این حال کارخانه‌های آن آنطور که باید وارد روند توسعه یافتگی نشده است. به همین دلیل هیچ کارخانه مربوط به صنایع تبدیلی و بسته‌بندی در این استان راه پیدا نکرده است. نرخ بیکاری در این استان ۸/۸ درصد است.

بیکاری مهلک‌تر از جذام عمل کرد

هدایتی بر این باور است که شرکت «کشت و صنعت بهکده رضوی» به علت همین مدیریت‌های غلط در سراشیبی سقوط است. این شرکت پیش‌تر با کشت غلات و دامپروری سبک و سنگین توانسته بود، مردم را از شهر به روستا آورده و مهاجرت معکوس انجام دهد. این منطقه در دوران قبل انقلاب تنها مجتمع جذامی‌ها شمال شرق کشور بود که قبل از انقلاب اسلامی با همکاری کشورهای فرانسه و آلمان راه‌اندازی شده بود و پس از انقلا ب مدیریت آن از انجمن مبارزه با جذام به کمیته امداد امام خمینی(ره) واگذار شد و پس از گذشت سال‌ها و رفع بیماری جذام، این منطقه به روستا تبدیل شد.

وی در ادامه تصریح کرد: قرار گرفتن ۶۳ هزار هکتار از مرغوب‌ترین اراضی یکپارچه زراعی استان خراسان شمالی در این منطقه موجب شد تا از تجمیع ۴ روستای این منطقه یعنی بهکده رضوی، سوقه، دشت گرگان و دامدامی بزرگ‌ترین مجتمع کشت و صنعت خراسان شمالی در بهکده رضوی تشکیل شود. این مجتمع در خرداد ۶۳ طبق مصوبه مجلس شورای اسلامی به کمیته امداد امام خمینی(ره) واگذار شد.

دبیر حزب اسلامی کار در توصیف چگونگی شکل‌گیری بهکده رضوی گفت: این شرکت تعاونی در حد فاصل رود اترک و انتهای جنگل گلستان بین مرز خراسان شمالی و گلستان قرار گرفته است. این منطقه تا ۱۴سال  پیش شامل ۴۳۵ خانوار می‌شد و با جمعیتی بالغ بر ۱۵۲۰ نفر از عمده‌ترین مراکز نگهداری مجذومان شفایافته در کشور بود که ۱۲۹ خانوار مجذوم شفا یافته در آن سکونت داشتند. اما امروز در ۴ روستای این مجتمع کمتر از ۱۰۰ خانوار حضور دارند که بیشتر اهالی این روستاها نیز به علت بهره‌وری پایین صنعت کشاورزی و دامپروری و همچنین عدم توسعه امکانات رفاهی، آموزشی و بهداشتی مجبور به ترک این منطقه و مهاجرت به شهرها شدند. عمده فعالیت‌های اقتصادی بهکده رضوی، کشاورزی و دامداری است که تقریبا همه افرادی که در این منطقه سکونت دارند در این مجتمع کشت و صنعت با کشاورزی یا دامپروری امرار معاش می‌کنند. 

وی گفت: فعالیت‌های مجتمع کشت و صنعت بهکده رضوی در دوران مدیریت کمیته امداد امام خمینی(ره) خراسان شمالی منجر به ایجاد بدهی‌های زیادی برای این مجتمع شد که معوقات دستمزد کارکنان بیشترین سهم را در این بدهی‌ها داشت. به حدی که در سال 92 این شرکت به 108 کارگر خود بدهی حقوق معوقه داشت و در حال حاضر واحدهایی از این شرکت به علت تعدیل نیرو تعطیل است.

وی در ادامه افزود: فعالیت‌های کشاورزی در این مجتمع تا سال ۸۴ با برخورداری از دو هزار هکتار زمین زراعی انجام می‌شد و از این مجموع، ۹۰۰ هکتار برای تولید محصولات مختلف ازجمله گندم، جو، ذرت علوفه‌ای، سورگوم علوفه‌ای، یونجه، زیره و کلزا و بیش از ۵۰ هکتار باغ میوه ازجمله سیب، گلابی، انگور، گیلاس، گردو، بادام و زردآلو اختصاص داشت. 

به عقیده هدایتی؛ تولید محصولات کشاورزی در اراضی بهکده که وسیع‌ترین و مرغوب‌ترین اراضی یکپارچه زراعی خراسان شمالی را دارد، به میزان مطلوب و رضایتبخش نیست.

وی در این زمینه می‌گوید: روش‌هایی که هم‌‌اکنون کشت و برداشت محصولات زراعی بهکده براساس آنها انجام می‌گیرد متعلق به زمان آغاز کار این مجتمع است و این روش‌ها در حال حاضر برای تولید کشت در اراضی وسیعی همچون بهکده رضوی مقرون به‌صرفه نیست.

مدیریت ضعیف از امکانات زمین شرکت استفاده نمی‌کند

به گفته هدایتی؛ با تغییر این روش‌ها به کشاورزی مکانیزاسیون و نوسازی و تجهیز ماشین‌آلات می‌توان بیشتر از دو برابر میزان کنونی تولید داشت. علاوه بر اینکه هزینه‌های تمام شده برای تولید نیز به حداقل خواهد رسید. افزایش قیمت کودهای شیمیایی، سموم مبارزه با آفات و امراض و داروهای دام پس از اجرای طرح هدفمندی یارانه‌ها از دیگر عوامل نارضایتی کشاورزان و دامپروران بهکده است که سهم آنها را از سودآوری فعالیت‌های کشاورزی و دامپروری کاهش داده است. نبود برنامه‌ریزی اساسی و بی‌توجهی به رفع موانع و مشکلات مجتمع کشت و صنعت بهکده رضوی توسط مسئولان این مجتمع و مدیران جهاد کشاورزی خراسان شمالی نه فقط موجب توسعه و رشد این مجتمع نشد بلکه بهره‌وری پایین مجتمع، منجر شد که هر سال میزان قابل توجهی از دام و اراضی مجتمع برای پرداخت دستمزد کارکنان و هزینه‌های بالای تولید، به فروش برسد. 

هدایتی معتقد است: مهاجرت بیش از ۷۰ درصد ساکنان روستاهای بهکده رضوی به شهر و تغییر شغل آن‌ها از کشاورزی و دامپروری به شغل‌های آزاد در شهر به علت بی‌توجهی دولتمردان به امکانات رفاهی، آموزشی و بهداشتی آنان است.

وی گفت: در طول ۳۰ سال گذشته هیچ ساختمانی برای درمانگاه در این منطقه احداث نشده است و ساختمان درمانگاه بهکده متعلق به زمان قبل انقلاب است که در حال حاضر بیشتر به خرابه می‌ماند. فساد اداری در مجموعه مدیریتی مجتمع کشت و صنعت بهکده رضوی یکی دیگر از موضوعات مهمی است که حسینی آن را به‌عنوان عاملی در کاهش بهره‌وری این مجتمع ذکر می‌کند. 

منبع: ایلنا

کلیدواژه: خراسان شمالی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.ilna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایلنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۰۰۰۱۳۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

واشنگتن پست: اسرائیل کشاورزی در غزه را نابود کرده است/ سطح ناامنی غذایی در غزه در مرحله بحرانی قرار دارد

به گزارش جماران، واشنگتن پست در گزارشی به بررسی تاثیر جنگ غزه بر وضعیت کشاورزی در این باریکه محصور و ویران شده از بیش از 200 روز جنگ پرداخته و می نویسد:  با گذشت بیش از شش ماه از حمله اسرائیل به غزه، توانایی این باریکه برای تولید غذا و آب تمیز به شدت مختل شده است. حملات هوایی و بولدوزرهای اسرائیل مزارع و باغات را با خاک یکسان کرده است. محصولات رها شده توسط کشاورزانی که به دنبال امنیت در جنوب غزه هستند، پژمرده شده اند و گاوها به حال خود رها شده اند.

اشرف عمر الخراس یک مزرعه خانوادگی در بیت لاهیا، در شمال غزه در نزدیکی مرز با سرزمین های اشغالی داشت. او گفت که در اواخر ژانویه، بولدوزرهای اسرائیلی آن را به همراه پروژه های گلخانه ای و انرژی خورشیدی او،  شخم زدند تا فضا را برای یک منطقه حائل نظامی آماده کرده باشند. او به واشنگتن پست گفت: ما در مزرعه بزرگ خود کار می کردیم که از اجدادمان به ارث رسیده بودیم. ما پرتقال، لیمو، سیب زمینی، بادمجان، گوجه فرنگی و خیار کشت کردیم.

سرنوشت این مزرعه قابل تعمیم به داستان کشاورزی در غزه است.  تجزیه و تحلیل بسیاری از داده های کشاورزی، تصاویر ماهواره ای و مصاحبه با کارشناسان و فلسطینیان در نوار غزه  نشان می دهد که چگونه یک سیستم کشاورزی در حال حاضر آسیب پذیر در آستانه فروپاشی است.

نیروهای نظامی اسرائیل در پاسخ به سوالی درباره میزان تخریب در بخش کشاورزی غزه مدعی شدند: «حماس و دیگر گروه ها» به طور غیرقانونی دارایی‌های نظامی خود را در مناطق پرجمعیت غیرنظامی جاسازی می‌کنند». ارتش اسرائیل ادعا می کند  که اقداماتش «بر اساس ضرورت نظامی و مطابق با قوانین بین‌المللی است».

حتی قبل از جنگ، بیشتر میوه‌ها و سبزیجات غزه به این منطقه وارد می‌شد. توانایی غزه برای تامین غذای مردم به دلیل محاصره اسرائیل و مصر، که پس از به دست گرفتن قدرت توسط حماس در سال 2007 اعمال شد، برای نزدیک به دو دهه محدود شده است. محدودیت منابع برق و آب؛ ممنوعیت دسترسی به آبهای ماهیگیری عمیق تر در سواحل ،  واردات و صادرات کالا را محدود کرده است. در چنین شرایطی کشاورزی و ماهیگیری اغلب  در مقیاس کوچک  ضروری بودند. مردم غزه در جایی که می توانستند کشاورزی و ماهیگیری می کردند، گلخانه هایی را روی پشت بام ها می ساختند، آب باران را برای آبیاری جمع آوری می کردند . در غزه پیش از جنگ  باغ های کوچک زیتون و درختان میوه چشم انداز زیبایی ساخته بود.  محصولات محلی نظیر گوجه فرنگی، خیار، بادمجان، سبزی و فلفل قرمز و سبز و چیلی به بازارها یا مستقیماً به میزهای آشپزخانه می رفتند. طبق گزارش اداره مرکزی آمار فلسطین، خانوارها تا سال 2022 بیش از 40 درصد از میوه ها و سبزیجات خود را به تولید محلی متکی بودند.

طبق گزارش UNOSAT، مرکز ماهواره‌ای سازمان ملل، قبل از جنگ، کشاورزی تقریباً نیمی از کل زمین غزه را تشکیل می‌داد. اکنون 45 درصد از آن زمین های کشاورزی آسیب دیده است. کارشناسان حقوقی می گویند که بر اساس قوانین بین المللی بشردوستانه، غیر نظامیانی که در درگیری گرفتار شده اند نمی توانند از دسترسی به غذا یا آب محروم شوند. این قاعده به هدف قرار دادن زیرساخت های غذایی نیز قابل تعمیم است و آن را عملا ممنوع می کند.

واشنگتن پست به نقل از یک دانشیار حقوق بین الملل می نویسد: «به استثنای بسیار محدود، حمله، تخریب، حذف یا بلااستفاده کردن این زمین ها ممنوع است.  وقتی غیرنظامیان با گرسنگی، تخریب زیرساخت های آب و غذا مانند مزارع کشاورزی  مواجه می شوند، عملا از حالت حفاظت شده خارج می شوند. این بدان معنا است که طرف مقابل قاعده حفاظت از غیرنظامیان را اجرا نکرده است.

براساس تصاویر ماهواره ای پیش و پس از جنگ غزه می توان گفت که نزدیک به نیمی از درختان زیتون و میوه این باریکه تا 3 آوریل آسیب دیده یا از بین رفته است.  نزدیک به یک چهارم از 7000 گلخانه این منطقه تخریب شده به گونه ای که  42 درصد آسیب دیده و احتمالاً غیرقابل استفاده هستند.

ساکنان غزه - که از لحاظ تاریخی به کمک آنروا، آژانس سازمان ملل برای پناهندگان فلسطینی وابسته هستند - اکنون حتی بیشتر به کمک های محدودی که مجاز به ورود به این منطقه هستند تکیه می کنند. براساس گزارش ها برخی از مردم برای زنده ماندن به خوردن علف و خوراک حیوانات روی آورده اند. 

ماکسیمو تورو، اقتصاددان ارشد در سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد، می گوید که سطح ناامنی غذایی در غزه در مرحله بحرانی قرار دارد. او گفت: «این کاملاً ساخته دست بشر است.  هزاران جان و به طور بالقوه صدها هزار جان اکنون در معرض خطر هستند.»

با افزایش تأثیر جنگ، بخش‌هایی از غزه بسیاری از زیرساخت‌های تامین آب خود را از دست داده‌اند؛   50 درصد در شمال غزه، 54 درصد در غزه مرکزی، 50 درصد در خان یونس و 33 درصد در رفح غیرقابل استفاده است.

علاوه بر این، به گفته دفتر هماهنگی امور بشردوستانه سازمان ملل، تنها دو کارخانه از سه کارخانه آب شیرین کن تا حدی کار می کنند و بسیاری از مردم غزه با آب شور زنده می مانند.

ترمیم این همه آسیب ممکن است چندین دهه طول بکشد. جورجینا مک آلیستر، استادیار دانشگاه کاونتری در انگلستان با اشاره به کار سخت بازسازی غزه می گوید: در 30 سال کار به عنوان یک متخصص در سیستم های غذایی و کشاورزی در سایه جنگ ، هرگز با این سطح از ویرانی و ناامنی برخورد نکرده بودم.