دارا در گفت‌وگوی مشروح با فارس: مشکلات اقتصادی با توان داخلی حل می‌شود نه راهکار سیاسی/ برای مشکلات موجود بن‌بستی نداریم
تاریخ انتشار: ۲۱ مهر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۰۴۰۱۴۹
به گزارش خبرنگار سیاسی خبرگزاری فارس، اخیرا ۲۹۲ استاد اصلاح‌طلب دانشگاه در نامه‌ای که از آن به «هشدارنامه» نام برده‌اند به مشکلاتی همچون چالش کم آبی، خشکسالی، ریزگردها، فقر، رکود تورمی، ناامنی‌های اقتصادی و اجتماعی اشاره کرده و برای حل آن راهکارهایی همچون رفع حصر، آزادی زندانیان سیاسی و حق دسترسی وکیل در پرونده‌های زندانیان سیاسی ارائه کرده‌اند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
بر همین اساس گفت‌وگویی تفصیلی داشتیم با جلیل دارا دکترای علوم سیاسی و عضو هیأت علمی دانشگاه تربیت‌مدرس و از وی درباره این انتشار این نامه پرسیدیم و اینکه آیا با راهکارهای ارائه شده در این نامه می‌توان امیدی به رفع مشکلات داشت، یا نه. دکتر دارا معتقد است که این نامه با نگاهی سیاسی نوشته شده و امضا‌کنندگان آن بیشتر به دنبال منافع شخصی خود هستند تا حل مشکلات. وی همچنین اعتقاد دارد برای حل مشکلات کشور می‌توان از نامه‌ای که اخیرا 900 نفر از اساتید انقلابی نوشته‌اند، استفاده کرد.
متن گفت وگوی خبرنگار خبرگزاری فارس، با جلیل دارا در ادامه آمده است:
* هر بحران و هر مشکلی باید با راه‌حل متناسب با آن حل شود
فارس: اخیرا ۲۹۲ استاد اصلاح‌طلب دانشگاه در نامه‌ای برای حل مشکلات کشور راهکارهایی را ارائه کرده‌اند که به اعتقاد بسیاری از دانشگاهیان این راهکارها نمی‌تواند به ما کمکی کند، با توجه به اینکه شما این نامه را کاملا مطالعه کردید، می‌خواستیم بدانیم که نظر شما در این رابطه چیست؟
دارا: بله. به اعتقاد بنده هر بحران و هر مشکلی باید با راه‌حل متناسب با آن حل شود. راهکارهایی که در این نامه به عنوان راه‌های برون‌رفت از بحران مطرح شده راهکارهایی است که ارتباطی با مشکلات ذکر شده در آن نامه ندارد. عمده مشکلاتی که در این نامه مطرح شده، مشکلات اقتصادی است و راهکارها بسیار سیاسی هستند.
* دغدغه امضاءکنندکان نامه رفع معضلات اقتصادی نیست
این نامه در ارائه راهکار دچار یک سیاست‌زدگی شده در حالی که برای عبور از مشکلات اقتصادی راه‌حل سیاسی چاره‌ساز نیست البته مسائل سیاسی و سیاست هم تأثیرگذار هست اما اینکه ما یک بسته صرفاً سیاسی برای حل مشکلات اقتصادی بدهیم، به معنای تخصصی ندیدن موضوع است.
فارس: پس شما معتقدید این نامه به رفع مشکلات موجود کمکی نمی‌کند؟
دارا: واقعیت این است که با راهکارهایی که در این نامه به آن اشاره شده به نظر می‌رسد دغدغه امضاءکنندکان این نامه رفع معضلات اقتصادی نبوده و بیشتر به دنبال تحقق یکسری اهداف سیاسی هستند.
اینها پیشرفت و توسعه را فقط با نگاه به بیرون می‌بینند در حالی که تمام کشورهایی که ما می‌بینیم حتی کشورهای شرقی و کشورهایی که الان در حال توسعه هستند برای پیشرفت نگاه به داخل را مدنظر قرار داده‌اند و به ظرفیت‌ها و توانمندی‌های داخل و داشته‌هایی که یک کشور می‌تواند داشته باشد و دارد، توجه کرده‌اند.
* تزریق ناامیدی به جامعه و جوانان
فارس: با مباحثی که شما مطرح کردید این نامه بیشتر بدنبال تزریق ناامیدی به جامعه و جوانان است تا حل مشکلات؟
دارا: به نظر من این دوستان می‌خواهند اینگونه القاء کنند که با نگاه به داخل نمی‌توانیم به پیشرفت و یک جایگاه توسعه‌یافته برسیم و این دیدگاه، دیدگاهی است که کمک از غرب را برای پیشرفت می‌طلبد.
مقام معظم رهبری که فرمودند « کسانى که در داخل کشور این فکر را که مطلوب و محبوب دشمنان است ترویج مى کنند، اینها خیانت مى کنند؛ این خیانت به کشور است»، به این مسئله باید واقعا توجه کرد. غربی‌ها به دنبال منافع خودشان هستند و ما هم اگر بخواهیم حل مشکلات اقتصادی‌مان را به دیگران بسپاریم مطمئناً هیچ اتفاقی نخواهد افتاد و هیچگاه دیگران مشکلات اقتصادی ما را حل نخواهند کرد.
* مشکلات اقتصادی با اتکا به نیروها و توان داخلی حل می‌شود نه راهکارهای سیاسی
فارس: شما برای حل مشکلات اقتصادی چه پیشنهادی دارید؟
دارا: مشکلات اقتصادی از مباحثی است که باید با اتکا به نیروها و توان داخلی، نیروهای دانشگاهی و متخصص و نیروی جوان کاری که در کشور وجود دارد و با همت دولت و نیروهای دست‌اندرکار حل شود.
ما منابع مادی کم نداریم و اینگونه نیست که کشور ضعیف و تهی از منابعی باشیم، کشور ما منابع عظیمی دارد و در همه حوزه‌ها توانمند هستیم.
* برای مشکلات موجود بن‌بستی نداریم
فارس: در روزهای گذشته 900 استاد دانشگاه دیگر هم برای رفع مشکلات موجود نامه‌ای نوشته و راهکارهایی ارائه کردند، نظر شما که از امضا‌کنندگان این نامه هستید، چیست؟
دارا: بله در روزهای گذشته برای حل مشکلات اقتصادی منتشر شد که در این نامه تأکید شده برای مشکلات موجود بن‌بستی نداریم. اینکه ما بن‌بستی را جلوی مشکلات موجود بگذاریم برای اینکه مسیرمان را به سمت توسل به غرب ببریم و غرب بخواهد مشکلات ما را حل کند، اشتباه بزرگی است.
ما مشکلات را خودمان می‌توانیم حل کنیم به شرط اینکه توجه به داخل داشته باشیم، نیروی دانشگاهی نخبه، نیروی جوان با نشاط، توجه به همسایگان و کشورهای منطقه از مسائلی است که می‌تواند به ما کمک کند.
ما در منطقه‌ای قرار داریم که می‌توانیم با یک همگرایی خوب با کشورهای منطقه مشکلات اقتصادی‌مان را حل کنیم.
* غربی‌ها فقط دنبال منافع خودشان هستند
راه‌حل مشکلات این است که دولت از نیروها و قشر فرهیخته دانشگاهی و متخصصین استفاده کند، نگاه توسعه درون‌زا داشته باشد، نگاه به داخل داشته باشد نه به خارج.
البته ارتباط با خارج کار بدی نیست ولی به این معنی نیست که تمام تلاش و ذهن خود را معطوف به غرب کنیم و همه امیدمان برای حل مشکلات به غرب باشد. غربی‌ها فقط دنبال منافع خودشان هستند و هر جا ببینند به منافع خود می‌رسند جلو می‌آیند و هر جا ببینند ضرر می‌کنند کنار می‌کشند.
انتهای پیام/
منبع: فارس
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۰۴۰۱۴۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پشت پرده تصمیم رئیس جمهور چین برای ملاقات با وزیر خارجه آمریکا / توسعه و تقویت اقتصادی، راهکار چین برای مقابله با تحریکات آمریکا / چین بر جذب سرمایه گذاری خصوصی از آمریکا متمرکز است
به گزارش جماران، ایان آرتور برمر (متولد 12 نوامبر 1969) دانشمند علوم سیاسی، نویسنده و کارآفرین آمریکایی است که بر ریسک سیاسی جهانی متمرکز است. او بنیانگذار و رئیس گروه اوراسیا، یک شرکت مشاوره و تحقیقات ریسک سیاسی است . برمر 11 کتاب در مورد مسائل جهانی منتشر کرده است. او در تازه ترین نوشتار به بررسی رابطه ایالات متحده و چین به بهانه سفر اخیر وزیر خارجه ایالات متحده به این کشور پرداخته و می نویسد:
آنتونی بلینکن وزیر امور خارجه آمریکا به تازگی از چین ( پکن و شانگهای) بازگشته است. رابطه این دو کشور در حال حاضر در چه وضعیتی است؟ مدیریت تنش بهتر و پایدارتر از آنچه در مدت زمان طولانی پیش از آن دیده ایم، ادامه دارد. البته با توجه به تعداد مسائلی که ما بین این دو کشور اصطکاک ایجاد کرده، مشخص نیست که لزوماً چنین وضعیتی ادامه پیدا خواهد کرد یا خیر؟
درست در طول دو هفته گذشته، رئیس جمهور آمریکا، تعرفه های جدیدی بر فولاد چین وضع و تحقیقات جدیدی را در مورد کشتی سازی چین آغاز کرده است. مخالفت های کنگره ایالات متحده با تیک تاک ادامه دارد. شما خبر 2 میلیارد دلار کمک نظامی اضافی برای تایوان از جانب ایالات متحده را شنیده اید. انتقادات زیادی از سوی آمریکایی‌ها در مورد حمایت مداوم چین از روسیه در جنگ اوکراین با ارائه فن‌آوری‌های با استفاده دوگانه به گوش رسیده است.با توجه به همه این اختلاف ها آیا رابطه به سمت تقابل بیشتر حرکت خواهدکرد؟ پاسخ واقعا مشخص نیست. وزیر امور خارجه چین گفت که آمریکایی ها باید بین داشتن یک رابطه محدود و یک رابطه مشارکتی یکی را انتخاب کنند و مطمئناً آمریکایی ها ترجیح می دهند هر دو طرف را داشته باشند. آنها می خواهند در زمینه هایی که برای آمریکایی ها مناسب است، مشارکت داشته باشند و در مناطقی که برای آمریکایی ها مناسب است، چین و قدرت این کشور را مهار کنند.
آمریکایی‌ها بیش از سایر کشورها می توانند چنین سیاست دوگانه ای را پیش ببرند زیرا ایالات متحده قدرتمندترین کشور جهان است و در نهایت چینی‌ها بیشتر از آمریکایی‌ها به چین نیاز دارند. با این حال، وابستگی متقابل زیادی میان واشنگتن و پکن وجود دارد و چین هم از توانایی پاسخگویی به سیاست های آمریکا برخوردار است. اما سوال اینجاست که چین تا چه اندازه وارد این بازی تلافی کردن شده است؟ واقعیت این است که پکن عکس العمل مستقیم کمی از خود نشان داده است.
درست است که وزارت خارجه چین اعلام کرد که اگر حمایت تکمیلی از تایوان که خط قرمز چینی هاست امضا شود، اقدامات قاطعانه ای صورت خواهد گرفت و من گمان می کنم که به این معنی است که ما شاهد تحریم های بیشتری از سوی چین علیه پیمانکاران دفاعی ایالات متحده خواهیم بود اما این تا حد زیادی نمادین است. به نوعی مصداق اینکه زدی ضربتی ، ضربه ای نوش کن.
اما در مقابل همه سیاست‌های دیگری که آمریکایی‌ها به تازگی علیه چین اعمال کرده‌اند، ما شاهد تمرکز چینی‌ها بر مقاوم‌تر کردن کشور و اقتصادشان در برابر تلاش‌های آمریکا برای مهار آن بوده‌ایم، اما نه ضربه زدن مستقیم به آمریکایی ها. در واقع وضعیت چینی ها کاملا پایدار به نظر می رسد.
دیدیم که شی جین پینگ ، رئیس جمهور چین همچنان مستقیماً با وزیر امور خارجه آمریکا آنتونی بلینکن ملاقات کرد، دیداری که حذف آن برای دولت چین بسیار آسان بود و از سوی دیگر از نظر تاریخی در شرایط پرتنش رابطه چنین دیداری مرسوم هم نیست اما آنها ترجیح دادند که این دیدار انجام شود.
وزیر خارجه آمریکا به یک فروشگاه موسیقی رفت و می دانیم که او هم به خوبی گیتار می نوازد و هم به موسیقی علاقه مند است. پوشش رسانه های دولتی چین از آن سفر بسیار انسانی، دوستانه و بی تکلف بود. در حقیقت برای چینی ها کاری ندارد که دکمه رفتار متقابل را فشار دهند تا نشان بدهند که از این وضعیت راضی نیستند اما این انتخاب آنها در جریان سفر بلینکن نبود. ما شاهد یک رفتار فوق العاده از سوی دولت چین بودیم و این بسیار مهم است.
با گفتن همه اینها، باز هم باید بگوییم که مدیریت رابطه با چین چالش برانگیزتر می شود زیرا در ایالات متحده، چه دموکرات یا جمهوری خواه، یکی از معدود مواردی که در سیاست خارجی می توانید روی آن توافق کنید این است که حواستان باید به چینی ها باشد. بنابراین فقط بایدن نمی تواند درباره سیاست واشنگتن در قبال پکن تصمیم بگیرد بلکه کنگره هم نقش خود را دارد.
در مورد رسانه های آمریکایی نیز وضع به همین منوال است و هرکدام ساز خود را درباره این رابطه می زنند و این در حالی است که در چین اگر رئیس جمهور اراده کند همه رسانه ها یک خط را دنبال خواهند کرد. در حال حاضر، تعداد زیادی از شرکت ها و بانک های آمریکایی وجود دارند که مدیران عامل خود را برای سفر به چین می فرستند. تعامل میان مردم دو کشور بسیار زیاد است و این چیزی که مقامات چینی به شدت روی آن متمرکز هستند.
ارتباطات و همکاری های بسیار بیشتری در مورد مواردی مانند آب و هوا و برخی مسائل دیگر میان دو کشور وجود دارد. همچنین در بالاترین سطح ایالات متحده تمایل زیادی برای ارائه اطلاعات بیشتر به چین وجود دارد آنهم در شرایطی که وضعیت جاری در خاورمیانه را می بینیم و چین هم مایل به برقراری آتش بس در غزه است و البته این تمایل میان پکن و واشنگتن در این مقطع مشترک محسوب می شود.
چینی ها دیپلمات های سطح بالا و توانایی زیادی برای جمع آوری اطلاعات که آمریکایی ها دارند، ندارند و به همین دلیل زمانی که مقام های سطح بالای آمریکایی با همتاهای چینی خود درباره خاورمیانه صحبت می کنند چینی ها به یادداشت برداری مشغول شده و البته از این روند راضی و قدردان هم هستند.
بنابراین به طور کلی، من همچنان شاهد تعاملات سطح بالا میان دو کشور هستم که بسیار سازنده است اما همزمان شما در مقابل رابطه ای قرار می گیرید که هیچ اعتمادی در آن وجود ندارد و خط اصلی درگیری در آن به روش‌های مختلف و در مکان‌های مختلف در سراسر جهان ظاهر می‌شود. با گذشت زمان، حفظ این سطح پایدار در روابط ایالات متحده و چین دشوارتر خواهد شد. اما در حال حاضر، من فکر می کنم که ما احتمالاً به این روند حداقل تا زمان انتخابات در نوامبر ادامه خواهیم داد.
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند