بسترهای ترغیب سرمایه‌گذار برای ساخت شهرک درمانی همدان فراهم شود
تاریخ انتشار: ۲۳ مهر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۰۷۵۰۹۷
به گزارش خبرنگار مهر، حسین قراباغی پیش از ظهر دوشنبه در کمیسیون اقتصاد، سرمایه‌گذاری و گردشگری شورای شهر همدان که با محوریت هم‌اندیشی و هماهنگی اجلاس جهانی گردشگری برگزار شد، گفت: همدان به عنوان میزبان اجلاس جهانی گردشگری می‌تواند معرف ظرفیت‌های گردشگری کشور ایران به ویژه استان همدان باشد.
حسین قراباغی باتاکید براینکه با هم‌افزایی مدیریت شهری در اجلاس می توانیم یاری‌رسان حوزه گردشگری استان باشیم تا جایگاه همدان و شناساندن ظرفیت‌های فرهنگی و تاریخی آن، پررنگ‌تر شود، افزود: برگزاری اجلاس‌های بین‌المللی و تقویت صنعت گردشگری همراه با ایجاد زیرساخت‌های ضروری، راهکاری برای برون‌رفت از مشکلات اقتصادی محسوب می‌شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
مدیریت شهری برای نمایش ظرفیت‌های شهر همدان هزینه خواهد کرد
قراباغی با بیان اینکه مدیریت شهری برای نمایش ظرفیت‌های شهر همدان هزینه خواهد کرد، گفت: رونق گردشگری به منظور سرمایه‌گذاری در شهر و ایجاد اشتغال برای شهروندان در برنامه‌ریزی کوتاه‌مدت؛ دغدغه تمامی مسئولان مدیریت شهری است.
رئیس کمیسیون اقتصاد، سرمایه‌گذاری و گردشگری شورای شهر همدان با اشاره به طرح مطالعاتی شهرک درمانی همدان، بیان کرد: طراحی شهرک درمانی با رویکرد توسعه گردشگری سلامت و روانشناسی محیط و با هدف طراحی متمرکز کاربری‌های درمانی شهر در یک مکان معین برای بهره‌مندی بیماران و همراهان آنها مدنظر است و نیازهای درمانی افراد جامعه را به نحوی پاسخگو خواهد بود.
قراباغی با بیان اینکه متمرکز کردن صنوف به ویژه پزشکان دغدغه چندین سال مسئولان امر است، ادامه داد: با توجه به نیازسنجی‌ها در شهر باید این طرح از مرحله مطالعاتی به مرحله عملیاتی برسد تا از طرفیت‌های سرمایه‌گذاری پزشکان در این بخش بهره‌مند شویم که این مهم، مستلزم ایجاد زیرساخت‌های آن و بسترسازی است تا سرمایه گذار هم پای کار بیاید.
اعلام فراخوان ایده برتر شهری با محوریت اقتصادی
وی همچنین از اعلام فراخوان ایده برتر شهری با محوریت اقتصادی، سرمایه‌گذاری و گردشگری و بهره‌گیری از ایده‌های اجرایی و سازنده شهروندان به منظور ترسیم افق مطالعاتی، عملیاتی و توسعه شهری در آینده نزدیک توسط کمیسیون اقتصاد، سرمایه‌گذاری و گردشگری شورا خبر داد.
رئیس کمیسیون اقتصاد، سرمایه‌گذاری و گردشگری شورای شهر همدان توجه به ورودی‌های شهر؛ نورپردازی و رنگ‌آمیزی شهری؛ پروژه‌های مشترک و یکپارچه گردشگری، اقتصادی و سرمایه‌گذاری؛ بازآفرینی و احیای بافت تاریخی و اماکن خاص گردشگری و توریستی شهر همدان و همچنین شیوه مدرن تبلیغات محیطی، رسانه‌ای و فضای مجازی را از اولویتهای اساسی فراخوان ایده برتر شهری برشمرد.
قراباغی با تأکید بر اینکه رایزنی برای شناسایی باز زنده‌سازی و احیای بناهای تاریخی رها شده در سطح شهر از اولویتهای کمیسیون اقتصاد، سرمایه‌گذاری و گردشگری است، از جمع‌آوری بانک اطلاعاتی اماکن تاریخی شهر همدان خبر داد.
وی همچنین با بیان اینکه تمام هم و غم مدیران شهرداری و اعضای شورا شهر همدان حمایت از طرح‌های گردشگری و سرمایه گذاری است، گفت: به همین منظور در دفترچه تعرفه عوارض شهرداری همدان به منظور تشویق شهروندان برای سرمایه‌گذاری در شهر و حفظ بناهای تاریخی، بسته‌های حمایتی دیده شده است؛ بنابراین نباید در خدمت‌رسانی به مردم وقفه‌ای ایجاد شود.
آبروی کشور و استان همدان به برگزاری اجلاس جهانی گردشگری گره خورده است نایب رئیس شورای اسلامی شهر همدان نیز در ادامه با تأکید بر اینکه آبروی کشور و استان همدان به برگزاری اجلاس جهانی گردشگری گره خورده است، گفت: با توجه به اینکه معرفی همدان به جهانیان بدون هزینه مضاعف در حال انجام است، باید فرصت برگزاری این اجلاس بین‌المللی را در شهر همدان غنیمت شمرده و نام همدان را بر روی آنتن رسانه‌های داخلی و خارجی مطرح کنیم.
حمید بادامی‌نجات افزود: تبلیغات همدان با برگزاری رویدادهای بین المللی همدان ۲۰۱۸ به خارج از استان هدایت شد و شهر همدان در ردیف ۵ شهرگردشگری کشور قرار گرفت.
وی با توجه به نارضایتی شهروندان از وضعیت پیاده راه اکباتان از شهرداری همدان خواست به منظور رونق دادن به این مسیر نوع صنوف واقع در پیاده‌راه‌ها را ساماندهی کند.
کد خبر 4430907منبع: مهر
کلیدواژه: سرمایه گذاری خارجی شورای شهر همدان اربعین ۹۷ اربعین 97 کرمانشاه خبرگزاری مهر اربعین حسینی بوشهر گرگان مشهد یاسوج شیراز خرم آباد شهرکرد سنندج بارش باران خطبه های نماز جمعه
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۰۷۵۰۹۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اینجا از هر ۱۰ سرمایه، ۹ تا بر باد می‌رود
خبرگزاری مهر؛ گروه مجله _ علیرضا رأفتی: بگذارید اول قصه را با یک جوک بی مزه، حتی چند دهه قدیمی‌تر از گروه‌های خانوادگی، شروع کنیم. همان حکایتی که احتمالاً شنیده‌اید: مردی که در ساحل نشسته بود و داشت یک سطل ماست را می‌ریخت توی آب دریا! گفتند: «چی‌کار می‌کنی؟»؛ گفت: «دوغ درست می‌کنم.»؛ گفتند: «نمی‌شه!»؛ گفت: «ولی اگه بشه چی می‌شه!»
دو دهه‌ای می‌شود که دنیا روی کسب و کارهای نوآور کوچک، اسم «استارت‌آپ» را گذاشته است. مفهومی که از دل ایالات متحده آمریکا شکل گرفت و حتی می‌شود آن را برد در پوشه «رؤیای آمریکایی»: «بنیان‌گذارانی که یک ایده خلاقانه، قدری پول، پشتکار فراوان و مهارت کافی دارند و با هم جمع می‌شوند در گاراژ یک خانه و یک محصول بر پایه اینترنت را می‌سازند که دنیا را تکان می‌دهد و ظرف چند سال تبدیل‌شان می‌کند به ثروتمندترین انسان‌های روی زمین!» این تعریفی اغراق‌آمیز است که مخاطب از مفهوم خلق استارت‌آپ گرفته بود.
کم کم رویدادهایی مثل Startup weekend در سراسر دنیا، و از اوایل دهه نود در ایران خودمان، شکل گرفتند که صاحبان ایده می‌آمدند و برای سرمایه‌گذاران خطرپذیر ایده‌ها یا محصولات اولیه‌شان (MVP) را ارائه می‌دادند.
چرا سرمایه‌گذار خطرپذیر؟ چون پذیرفته که در سرمایه‌گذاری استارت‌آپی قرار است ۹۰ درصد مواقع زیان بدهد و ۱۰ درصد سود کند. سرمایه‌گذاری خطرپذیر به یک معنی نوعی از سرمایه‌گذاری است که شرکت یا شخص، سرمایه‌گذاری‌اش را روی یک ایده یا محصولی که تا به حال به آن شکل در بازار جهان یا آن منطقه نبوده انجام می‌دهد.
هم نبود ذهنیت واقعی از بازار و هم نداشتن برآورد درست از کارکرد محصول ریسک را بالا می‌برد. برای همین هم احتمال ۹ شکست از ۱۰ سرمایه‌گذاری اصطلاح رایجی بین این سرمایه‌گذاران است. اما در صورت نتیجه‌دهی محصول و بازار، سودی که از برد یکی از ۱۰ سرمایه‌گذاری به جیب سرمایه‌گذار می‌رود، تمام ۹ شکست قبلی را پوشش می‌دهد. این شکل از سرمایه‌گذاری دانش کافی مدیریتی، شناخت بازار، فناوری و محصولات بر پایه فناوری را می‌طلبد که غالباً سرمایه‌گذاران و مشاوران‌شان این دانش را دارند و بی‌گدار به آب نمی‌زنند.
اما نمای بیرونی این سرمایه‌گذاری‌ها و بنیان‌گذاری‌ها برای تماشاگری که دانشی در این زمینه ندارد، همان دوغ کردن دریا با یک سطل ماست است! شیوه‌ای که بسیاری از کسانی که فکر می‌کنند صاحب ایده‌هایی هستند که می‌تواند دنیا را تکان دهد هم با آن درگیرند. رویدادهای ارائه طرح و محصول به سرمایه‌گذار پر است از نوجوانان و جوانانی که فکر می‌کنند خلاقانه‌ترین ایده دنیا را دارند و استراتژی‌شان برای به ثمر رسیدن محصول این است: «اگه بشه چی می‌شه!»
شاید بشود گفت بخشی از این نگاه به استارت‌آپ برمی‌گردد به همین نوع نگاه به مسئله «موفقیت»؛ موفقیت قبلاً در فرهنگ ما کنار مفهوم «رستگاری» قرار می‌گرفت و برای رسیدن به آن مجموعه‌ای از تلاش‌های مادی و معنوی نیاز بود و منابع مورد رجوع هم مجموعه‌ای از کتاب‌ها و سخنانی از دل مذهب و ادبیات بودند. حالا اما موفقیتی که نوجوان و جوان امروزی می‌شناسد، ورقی است که از دل همان پوشه رؤیای آمریکایی بیرون آمده و مخاطب آن، در کتاب‌ها و سخنرانی‌های انگیزشی به دنبالش می‌گردد. کتاب‌ها و سخنرانی‌هایی که بسیاری‌شان نه پایه روانشناسی دارند، نه ادبیات و نه هیچ حوزه تخصصی دیگر! تنها حرف‌های قشنگی‌اند که می‌توانند چند روزی یک نوجوان را ساعت ۵ صبح از خواب بیدار کنند که دنیا را عوض کند!
اما با این وجود، نمی‌توان آثار بعضی اساتید مدیریت یا روانشناسی که به این شیوه نوشته شده و در این دسته قرار گرفته اما واقعاً مبنای علمی دارد را نادیده گرفت. در یکی از همین آثار استیون کاوی، نویسنده و تاجر آمریکایی جمله‌ای دارد که به نظر برآمده از تجربه بی‌نظیر در کسب و کار است: «با یک پایان‌بندی در ذهن‌ت، شروع کن!»
مسئله بیشتر جوانانی که در رویدادهای استارت‌آپی می‌خواهند با ایده‌هاشان دنیا را عوض کنند این است که حتی برای همان ایده‌ای که فکر می‌کنند فوق‌العاده است یک «پایان» خوب یا بد در نظر ندارند. به همین خاطر است که حتی بسیاری از مدیران استارت‌آپی در کشورمان خودشان و کسب و کارشان را یک هویت واحد می‌دانند که بی هم هیچ‌اند و قرار نیست هیچ وقت از هم جدا شوند. تا کی؟ لابد الی الابد!
چندی پیش خبر خروج برادران محمدی (بنیان‌گذاران دیجی‌کالا) از این شرکت و فروش سهم‌شان رسانه‌ای شد اما به سرعت مهر تکذیب روی‌ش خورد. مدتی قبل‌تر البته شاهد خروج میلاد منشی‌پور (مدیرعامل و هم‌بنیان‌گذار تپسی) از ترکیب سهام‌دار و بعد از مدیرعاملی این شرکت بودیم. اتفاقی که تلنگری برای زیست‌بوم استارت‌آپی کشور بود و نمونه خوبی برای اینکه بتوان گفت: «کسب و کار هم می‌تواند مثل یک فیلم سینمایی خوب، پایان‌بندی مناسب داشته باشد.»
شرکت سرمایه‌گذاری گلرنگ با مبلغی بیش از ۲ هزار میلیارد تومان ۷۰ درصد سهام تپسی را از سهام‌داران خرید. البته درصد بسیار کمی از این سهام متعلق به بنیان‌گذاران حقیقی بود اما همان درصد کم هم در ۲ هزار میلیارد تومان عددی می‌شود که می‌تواند تحقق همان رؤیای استارت‌آپی اوایل دهه ۹۰ در ایران باشد.
در نمونه بزرگ خارجی این اتفاق که زمان زیادی هم از آن نگذشته، مالک تسلا و اسپیسX سهام عمده توئیتر را از سهام‌داران‌ش با ارزش چند ده میلیارد دلاری خرید. پولی که از این فروش سهام نصیب جک دورسی (هم‌بنیان‌گذار توئیتر) شد، ۹۷۸ میلیون دلار بود.
پشت برادران محمدی و میلاد منشی پور ایرانی و جک دورسی خارجی، هزاران هزار جوان هستند که در مرحله ایده یا اجرا شکست خورده‌اند و رویای‌شان محقق نشده است. اما حالا که نمونه‌هایی از خروج موفق از کسب و کار را در کشورمان می‌بینیم، بد نیست به این هم توجه کنیم که چه‌قدر از آن هزاران هزار شکست، واقعاً مبنای علمی و حساب‌شده‌ای برای موفقیت داشته‌اند؟ اصلاً چه‌قدر از موفقیت‌های فعلی که می‌بینیم «پایان‌بندی» مناسب خواهند داشت؟
کد خبر 6087769
تیم فوتسال افغانستان نیمی از راه جام جهانی را طی کرد