راز های سر به مهر درباره یک دیپلمات ضد ایرانی ؛ صندوقچه اسرار کاخ سفید چه زمانی باز می شود؟

رکنا: نیکی هیلی هر چه در توان داشت با آب و تاب و خارج عرف نهادی چون سازمان ملل به اجرای دستورات ترامپ بپردازد، اما در نهایت این شیفتگی بیش از حد نتوانست به نتیجه لازم منجر شود.

اگر بگوییم نیکی هیلی یکی از ضد ایرانی ترین یاران تیم ترامپ Trump بود بی راه نگفته ایم. او هر چند در چنته داشت رو کرد تا وضعیتی را که در مورد ایران آرزوی آن را داشت برآورده کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

طرحهای جدید داد، به دیدار آمانو رفت، به هند و کشور آبا و اجدادی اش سفر کرد، نمایش موشک و آهن پاره برای رسانه ها گذاشت و آرزوی آن را داشت که پرونده ایران را به هر بهانه ای، از حضور و فعالیت در یمن و سوریه تا مسائل موشکی و حقوق بشری به شورای امنیت سازمان ملل بکشاند. جایی که او ابتکار عمل را در دست داشت و تلاش میکرد با سخنان به ظاهرا منطقی، ایران را یک عنصر نامطلوب برای جهان بشناساند.

مجموعه رفتارهای او در مقابل ایران، باعث شد از او با عنوان زنی ستیزه جو نام برده شود و رفتارهایش بیش از پیش مورد رصد قرار گرفت. شاید بدگمان ترین افراد هم نمی توانست حدس بزند شخصی چون او از تیم ترامپ کنار برود. اما دولت ترامپ دولت شگفتی هاست. همین موضوع است که کارشناسان را به ادامه حضور ترامپ در کاخ سفید دچار تردید میکند. آیا او به حکومت خود در امریکا ادامه خواهد داد؟ با چه کسانی؟ چرا وفادارترین افراد نیز در کنار او نمی مانند.

دو دلیل برای کنار رفتن هیلی متصور است. اول عمق پیدا کردن اختلافات پنهان هیلی با دیگر اعضای تیم ترامپ از جمله بولتون و همین طور خود بولتون و دوم تمایل او برای رفتن به سمت فعالیتهای مالی و کسب درآمد برای آینده که میتواند حضور در انتخابات ریاست جمهوری از جمله آن باشد.

هیلی مانند برخی دیگر از افراد کنار گذاشته شده یا استعفا داده شده با ناراحتی و عصبانیت پست خود را ترک نکرد. در جلسه نشست او با ترامپ برای اعلام کناره گیری او، نمودی از امیدواری به آینده و تواهم مشاهده میشد، هر چند نمایشی مصنوعی باشد. این می تواند نشانه ای از علاقه بی حد و حصر هیلی برای اعمال منویات رئیس خود باشد. اقداماتی که در نهایت به نتیجه نرسید.

اختلاف هیلی با مشاور امنیت ملی امریکا جان بولتون به تداخل حوزه علاقمندی آنها برمی گردد. هر دوی آنها دوست داشتند در مورد ایران کار کنند و طرحهای خود را برای رئیس باز نمایند. هر چند روشها و تفکرات هر دو می توانست نزدیک به هم باشد اما حرف آخر را باید یک نفر می زد. شاید پشت کردن به بولتون تازه از راه رسیده می توانست بحران بیشتری به دنبال داشته باشد. از این رواز اختیارات نیکی هیلی در این میان کاسته می شود.

با روی کار امدن بولتون و پمپئو عملاً دو دستگاه مهم در راهبردهای سیاست خارجی و شورای امنیت ملی امریکا را در اختیار این دو نفر قرار گرفت که ازسوی ترامپ، مسئولیت های مذاکرات روسیه و کره شمالی را نیز به عهده داشتند که فضای هرگونه همکاری را بر روی هیلی بست.

موضوع دیگر این است که هیلی در یک موضوع با خود ترامپ کاملا هم عقیده نبود و آن هم روسیه بود. ترامپ کسی است که هر طور با او از دشمنی و خطرناک بودن روسیه سخن بگویی در نهایت نمی تواند علاقه خود به دیدار با پوتین و حل مسائل دوجانبه را پنهان کند. ترامپ درصدد بود از نتایج اجلاس هلسینکی، امتیازهای بیشتری برای اجلاسیه های بعدی، حل بحرانهای مهم همچون سوریه، اوکراین، ایران و حل مشکلات اسرائیل در عرصه سیاست خارجی را برای خود محقق سازد. به طوری که دست پر برای انتخابات نوامبر آماده باشد، اما عملا منفعتی برای ترامپ بدست نیامد.

گاف های هیلی از جمله رو کردن ناشیانه بسته جدید تحریم علیه روسیه که موجب شد مشاور اقتصادی ترامپ، هیلی را گیج توصیف نکند و همچنین شکست جلسه ابتکاری هیلی در شورای امنیت باعث رسوایی هرچه بیشتر سیاست خارجی ترامپ شد.

جلسه شورای امنیت با ریاست ترامپ همچون آب سردی بود بر پیکر ترامپ که نه تنها نتوانست وضعیت اجماع گونه ای علیه ایران شکل دهد بلکه در این جلسه از برجام و استمرار آن دفاع شد.

در نهایت رای دادگاه لاهه به نفع ایران، باید یک قربانی از تیم ترامپ می گرفت. امریکا هر چند خود را نسبت به رای دادگاه بی تفاوت نشان داد و وزیر خارجه آن تلاش کرد این بی تفاوتی را با اعلام خروج از پیمان مودت با ایران بروز دهد، اما نه رای دادگاه علیه امریکا موضوعی بود که می شد آنرا دست کم گرفت و نه خروج از پیمان مودت بدون تبعات بود.

رای دادگاه لاهه بر علیه امریکا در نهایت شکست استراتژی خروج امریکا از برجام را نشان می داد. خروجی که نه تنها حمایتی از دیگر اعضای پنج بعلاوه یک پیدا نکرد بلکه آنها را نسبت به گذشته مصمم تر در کنار ایران قرار داد. نیکی هیلی را باید در نهایت قربانی مجموعه این سیاستها دانست. سیاستی که بیشتر شبیه یک روند هرج و مرج گونه تلاش می کند بدون توجه به روندها و عرف بین المللی با ابزار زور به آنچه می خواهد برسد.خواندنی های رکنا را در اینستاگرام دنبال کنید

 

اخبار اختصاصی سایت رکنا را از دست ندهید:

2 مرد اصفهانی را به رگبار بستند +عکس تلخ این مرد پول گرفت تا زن همدانی مادر شود! پشت پرده مهمانی مختلط ایرانی ها در سفارت فرانسه ! مردی در تربت حیدریه با خودرو همسرش را له کرد و کشت / زن بیچاره مهریه اش را خواسته بود! این مرد بابلی پس از مرگ زنده شد! از گرگ آقا و گشنه تا آشفته و مفتول !! / عجیب‌ترین اسامی دختر و پسر ثبت شده در ثبت احوال مهم ترین اخبار 24 ساعت گذشته رکنا آخرین مهلت ثبت نام برای دریافت سود سهام عدالت درگیری شدید فوتبالیست و خواننده‌ مشهور ترک جنجال به پا کرد / شوخی با همسر خواننده آغاز ماجرا بود +تصاویر عروس کچل پس از ماه عسل به دادگاه تهران شکایت کرد + عکس دستگیری گردانندگان باند «داف‌های تهران» در فیس‌بوک! فریبا در تریلی شوهرش عکس او با عروس جوان را دید! فوری / ربوده شدن 14 نیروی بسیجی و هنگ مرزی میرجاوه پرونده پولشویی میلیاردی در یک روستا گرگان محاکمه شوهر یک زن بی وفا بخاطر غیرت!

منبع: رکنا

کلیدواژه: خودرو سلامت مسکن بازنشسته ها مهم ترین های 24 ساعت ارز و سکه ترامپ Trump سفر اقتصادی سازمان ملل کاخ سفید آب ضد ایرانی ترامپ عکس تصاویر مرد ایران قتل زندگی فیلم خانواده جوان پرونده

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.rokna.net دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «رکنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۰۹۵۰۰۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

سرطان اسرائیل در روز‌های پایانی

پانزدهم سپتامبر ۲۰۲۰ (۲۵ شهریور ۱۳۹۹) هنگامی که سران دو دولت عربی امارات و بحرین در قالب معاهده ابراهیم به میزبانی دونالد ترامپ رئیس‌جمهور وقت امریکا، توافق عادی‌سازی با رژیم صهیونیستی را امضا کردند، شاید کمتر ناظر و تحلیلگری فکر می‌کرد که این توافقنامه سیاسی - امنیتی که آن روز‌ها رویکرد اقتصادی‌اش بیشتر تبلیغ می‌شد و حتی به نفع صلح و امنیت منطقه تفسیر می‌شد، به سرنوشتی دچار شود که اکنون نه فقط هیچ اثری از آن نیست که اکنون دانشجویان دانشگاه‌های امریکا، اروپا و کانادا مدافع آرمان فلسطین شده‌اند و اعتراضات گسترده آنها به چالشی امنیتی برای سران دولت‌های غربی رژیم صهیونیستی تبدیل شده است.

هدف خطرناک‌ترین توافق عادی‌سازی روابط، ادغام رژیم صهیونیستی در جوامع عربی و اسلامی و نادیده گرفتن مسئله فلسطین در ازای برخی منافع اقتصادی بود، که این طرح امنیتی و سیاسی قرار بود از طریق گشایش سفارتخانه‌های رژیم صهیونیستی در پایتخت‌های عربی اجرایی شود که حتی زمزمه‌هایی برای عادی‌سازی روابط عربستان سعودی هم شنیده شد. 

عملیات غرورانگیز مجاهدان فلسطینی در قالب طوفان الاقصی در ۱۵ مهر سال ۱۴۰۲ (۷ اکتبر ۲۰۲۳)، اما همه این رشته‌ها را پنبه کرد و چنان ضربه‌ای به رژیم صهیونیستی زد که هیمنه آن در ابعاد دفاعی، امنیتی، نظامی و اجتماعی یکجا فروپاشید. 

رژیم صهیونیستی پس از آن برای جبران حیثیت از بین رفته خود با حمایت و پشتیبانی امریکا و دیگر شرکای غربی‌اش، حملات موشکی، توپخانه‌ای و زمینی گسترده‌ای را علیه ساکنان بی‌دفاع غزه در گستره ۳۶۰ کیلومتر مربع تدارک دید که حاصل آن شهادت ۳۴ هزار نفر از زنان و کودکان این جغرافیای کوچک است، بی‌آنکه در حوزه نظامی دستاوردی برای سران رژیم صهیونیستی درپی داشته باشد. همین جنایات و نسل کشی هاست که اکنون و پس از قریب به هشت ماه از عملیات طوفان الاقصی، فلسطین نه تنها مسئله دنیای اسلام که فراتر از آن به مسئله اول جهان تبدیل شده است. 

گسترش دامنه اعتراضات دانشجویی در امریکا و اروپا علیه رژیم صهیونیستی که این روز‌ها با شدیدترین روش‌های پلیسی، به خشونت کشیده شده است، فقط نمونه‌ای از این خیزش جهانی است که روز به روز در حال افزایش است. مهاجرت معکوس یهودیان از سرزمین‌های اشغالی، اختلافات درونی سران ارتش صهیونیستی و شکنندگی و بی‌ثباتی سیاسی هم از چالش‌های امنیتی است که هراز گاهی اخبار آن به رغم سانسور شدید، سر از رسانه‌ها در می‌آرود. رژیم «غیرقابل ترمیم» صهیونیستی، اما با وجود این همه چالش امنیتی، دفاعی و سیاسی ۱۳ فروردین ماه گذشته دست به حماقت بزرگ‌تری زد و ساختمان کنسولی سفارت جمهوری اسلامی ایران در دمشق سوریه را هدف حمله موشکی قرار داد که طی آن هفت تن از مستشاران جمهوری اسلامی ایران را به شهادت رساند. 

سران رژیم شاید با این تصور که جمهوری اسلامی ایران از رویارویی مستقیم ابا خواهد داشت و در صورت اقدام متقابل ایران، امریکا و دولت‌های غربی را در کنار خود خواهند داشت، دست به قمار بزرگی زدند که نتیجه آن از هر دو سو باخت مطلق بود. پس از حمله تروریستی به بخش کنسولی جمهوری اسلامی ایران در دمشق، صبر استراتژیک جمهوری اسلامی ایران به سر آمد و رهبر معظم انقلاب اسلامی، رسماً و علناً از پاسخ پشیمان کننده و سیلی به سران رژیم صهیونیستی سخن به میان آوردند.

وعده‌ای که چندان طول نکشید و بامداد ۲۶ فروردین نیروی هوافضای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در یک عملیات ترکیبی که «وعده صادق» نامگذاری شد، با استفاده از انواع پهپاد‌ها و موشک‌های بالستیک و کروز، مواضع دفاعی و امنیتی رژیم صهیونیستی را درهم کوبید. آن‌هم در شرایطی که به اذعان بسیاری بیش از ۲۰ کشور از جمله شرکای غربی و متحدان منطقه‌ای در مقابله پدافندی با حمله تلافی جویانه جمهوری اسلامی ایران بسیج شدند و در عمل نتوانستند مانع از عبور موشک‌ها و پهپاد‌های تهاجمی ایران از آسمان رژیم اشغالی و گنبد آهنین پوشالین شوند.

اکنون که تحولات سه سال گذشته را مرور می‌کنیم، نه تنها از طرح عادی‌سازی روابط خبری نیست، که سران رژیم صهیونیستی در حصار‌های امنیتی خود هم احساس نا امنی می‌کنند. آنها نه تنها با حملات جنایتکارانه نتوانستند غزه را فتح کنند و اسرای نظامی خود را آزاد کنند، بلکه برای رهایی از این باتلاق خود ساخته، حاضر شده‌اند به مطالبات مجاهدان فلسطینی تن بدهند و برای به تأخیر انداختن مرگ تدریجی خود زمان بخرند. اما این تحرکات نتیجه‌ای در اصل ماجرا ایجاد نخواهد کرد. رژیم صهیونیستی اکنون نزد افکار عمومی جهان مرده است و دانشگاه‌های امریکا و اروپا به جنازه او لگد می‌زنند. روند تحولات هیچ چشم انداز روشنی را برای رژیم صهیونیستی ترسیم نمی‌کند، سرطان بدخیم اسرائیل روز‌های پایانی خود را سپری می‌کند.

منبع: روزنامه جوان

باشگاه خبرنگاران جوان وب‌گردی وبگردی