به نقل از «خبرآنلاین»

دنیا ویسی؛ از مدارس فرسوده تا شایعه آزار و عکسی اشتباه

تاریخ انتشار: ۲۵ مهر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۱۰۵۰۱۱

جامعه > آسیب‌ها - چرا حاشیه‌های مرگ دنیا ویسی در حادثه فروریختن دیوار تا این حد پراکنده بود؟

به گزارش خبرآنلاین، ۱۶ مهر ماه بود که بر اثر ریزش دیوار حیاط یکی از مدارس روستایی از توابع آموزش‌و‌پرورش ناحیه دو سنندج، یکی از دانش‌آموزان مدرسه مصدوم و بعد از اعزام به بیمارستان فوت کرد. این بار هم ردپای کژکارکردی آموزش‌وپرورش در یک حادثه دانش‌آموزی دیگر دیده می‌شد و همه انتقادها به سمت وزیر و بی‌توجهی به بافت فرسوده مدارس قدیمی بود که گروهی عنوان کردند دنیا پیش از آنکه فوت کند، مورد تعرض و تجاوز قرار گرفته و این احتمال وجود دارد که ریزش دیوار سناریویی برای قتل دنیا و مخفی‌کردن تجاوز به او صورت گرفته باشد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

علاوه بر این در ابتدا عکسی از دنیا دست به دست می‌شد و در شبکه‌های مجازی قرار می‌گرفت که نشان می‌داد عکس با یک دوربین باکیفیت گرفته شده ولی بعد تکذیب شد. با وجود تکذیب این ماجرا باز هم تعدادی روزنامه عکس یک خود را به این عکس اشتباه اختصاص دادند. در واقع ضعف اطلاع‌رسانی و ندادن جزئیات باعث شد تا این شایعات به‌وجود بیاید. هرچند ماجرای تجاوز هم از طرف خانواده دنیا هم از طرف پزشکی قانونی تکذیب شد اما افکار عمومی و به‌ویژه کاربران فضای مجازی آن را نپذیرفتند و دلیل آن را هم می‌شود همین ضعف در اطلاع‌رسانی و پنهان کردن جزئیات و زوایای هر حادثه‌ای دانست.

واکنش نمایندگان

بعد از این اتفاق بود که علی محمد مرادی، نماینده قروه خواستار برخورد با مقصران فوت دانش‌آموز کردستانی شد و گفت: «به دنبال مصیبت کودکان شین‌آبادی، دیروز دنیای کوچک، دنیا ویسی زیر خروارها خاک مدفون شد. به عنوان یک معلم و امروز در کسوت نماینده کردستان شرمسارم از اینکه در کشوری با درآمد بالای نفتی شاهد پرپر شدن کودکان سرزمینم، بی توجهی و عدم تخصیص بودجه مناسب به آموزش و پرورش هستیم. بارها نفسم به شماره افتاد و خسته شدم که گفتم در کردستان سوءمدیریت وجود دارد. تا کی می‌خواهیم نظاره‌گر از دست دادن کودکانی شویم که قرار است روزی آینده سازان کشور شوند؟ روزی خواهد رسید که آه این کودکان معصوم ما را در شعله‌های جهنم می‌سوزاند. بنده دیگر کوتاه نخواهم آمد. باید مسئولان ارشد استان مورد مواخذه قرار گیرند.»
همین واکنش کافی بود تا دیگر نمایندگان هم نسبت به این اتفاق حساس شوند و آن را پیگیری کنند. ۲۰ نفر از نمایندگان مجلس شورای اسلامی در نامه‌ای به دادستان کل کشور خواستار رسیدگی و برخورد با مسببان حادثه فوت دانش‌آموز سنندجی به دلیل ریزش دیوار مدرسه شدند.

در این نامه آمده است: «احتراما نظر به اینکه به موجب قانون تاسیس سازمان نوسازی و بهسازی مدارس کشور مسئولیت ایمن‌سازی مدارس و فضاهای آموزشی در مقاطع مختلف تحصیلی از جمله دبستان، راهنمایی و دبیرستان متوجه آن سازمان بوده که می‌بایست با رعایت اصول و موازین فنی و رعایت نظامات دولتی، سبب فراهم شدن و تامین فضای آموزشی مناسب، ایمن و راحت برای دانش‌آموزان شود، لذا متاسفانه در روز جهانی کودک و مورخ ۱۶ مهر ۹۷ و ۱۵ فروردین ۹۵ و بهار سال جاری به دلیل حوادث ناشی از عدم استحکام یا هر جهت دیگری که به عدم رعایت نظامات دولتی و فنی برمی‌گردد، سازمان نوسازی مدارس باعث لطمه جانی و بدنی به دانش‌آموزان منجر به قتل غیر عمدی و زخمی شدن دانش‌آموزان و معلمان بی‌گناه شد.

این افراد به نام ۱- دنیا ویسی، دانش‌آموز پایه اول روستای گرماش سنندج فوت به دلیل ریزش دیوار مدرسه ۲- فریبا چهاردیواری دانش‌آموز روستای بجاربازار منطقه دشتیاری چابهار، فوت به دلیل ریزش دیوار مدرسه ۳- حمیدرضا گنگوزهی، آموزگار دبستان روتک، بخش مرکزی شهرستان خاش، فوت به دلیل ریزش دیوار مدرسه ۴- عبدالرئوف شهروازی، مجروح ۸۰ درصد به دلیل ریزش دیوار مدرسه در شهرستان خاش شده که در نظر کارشناسی رسمی آشکار و روشن می‌شود. لذا اینجانبان در ایفای وظیفه نمایندگی خود از جنابعالی به عنوان مدعی‌العموم تقاضا داریم نسبت به موضوع وفق مقررات توسط دادستان‌های محترم هر منطقه که قتل و جرح غیر عمد در حوزه آنان ارتکاب یافته رسیدگی و مسبب یا مسببان حادثه تحت پیگرد قانونی قرار گیرند.»

 

تجاوز تکذیب شد

در ادامه این ماجرا شایعاتی درباره مرگ دنیا ویسی مبنی بر تجاوز و قتل دنیا ویسی مطرح شد که اکبر جوهری، دادستان عمومی استان کردستان درباره آن گفت: «نتیجه بررسی‌ها مشخص نشده و فعلا پزشکی قانونی نظریه خود را ارائه نکرده است. این حادثه بر اثر فرو ریختن دیوار مدرسه قدیمی در روستای گرماش اتفاق افتاد که متاسفانه منتهی به فوت دختر هفت ساله به نام دنیا ویسی شد. بلافاصله معاون دادستان و بازپرس ویژه قتل و اکیپی از کارآگاهان آگاهی در صحنه حاضر شدند و دستور همه جانبه قضایی در خصوص این حادثه و مسببین آن صادر شده است. این فضاسازی‌ها جز التهاب، کاری از پیش نمی‌برد و از خبرگزاری ها و شبکه‌های استانی درخواست می‌کنم اولا تا روشن شدن قضیه فعلا خبر رسانی نکنند و متعاقبا پس از بررسی‌ها، علت مرگ را به اطلاع مردم استان می‌رسانیم. دستگاه قضایی بدون کوچک‌ترین تاثیر از فضاسازی‌ها کار خود را بر اساس بازسازی صحنه، مستندهای قانونی و نظریه پزشکی قانونی انجام می‌دهد و ان‌شاالله علت مرگ را مشخص می‌کنیم.

احسن علوی، نماینده سنندج دیواندره و کامیاران در مجلس شورای اسلامی هم هرگونه شایعه تجاوز و یا قتل دانش آموز دختر روستای گرماش را به شدت تکذیب کرده و گفته بود: «شواهد حاکی از آن است که زمان ساخت مدرسه روستای گرماش به قبل از پیروزی انقلاب اسلامی بر می‌گردد و بسیار فرسوده بوده است که می‌بایست هر چه زودتر بازسازی می‌شد. براساس اظهارات و شواهد محلی در روز حادثه این دانش‌آموز به دنبال توپ خود در کنار حفره دیوار می‌دود که متاسفانه دیوار مستهلک و فرسوده مدرسه روی سرش آوار می شود و جان می‌سپارد.

چرا خبری از جزئیات پرونده نبود؟

همین شایعات سبب شد تا اعتراض‌ها به ندادن جزئیات از این پرونده افزایش پیدا کند. در همین میان مرکز اطلاع رسانی و روابط عمومی وزارت آموزش و پرورش، دلیل تاخیر در ارائه جزئیات مرتبط با جان باختن دانش‌آموز سنندجی، را اعلام کرد و در اطلاعیه خود نوشت: «ضمن ابراز تأسف از درگذشت غم‌بار دنیا ویسی دانش‌آموز سنندجی، به اطلاع می‌رساند از نخستین لحظه دریافت این خبر تأثربرانگیز، وزارت آموزش‌وپرورش بدون وقفه در سطح منطقه، استان و ستاد، بر روی این موضوع تمرکز کرده و گزارش بررسی‌ها به‌طور مستمر دریافت و اقدامات لازم نیز انجام می‌شد، امّا به دلیل ورود مقام محترم قضایی به این مسئله تا تکمیل پرونده و نهایی شدن نتایج بررسی‌ها، امکان اطلاع‌رسانی پیرامون اقدامات و جزئیات این اتفاق تلخ میسر نشد.

بدین‌وسیله ضمن قدردانی از پیگیری و حساسیت همه رسانه‌ها و خبرنگاران نسبت به علل بروز این رخداد اسفناک، ضمن تلاش برای جلوگیری از بروز شایعه و خدشه به آبرو و حرمت خانواده شریف دانش‌آموز و آموزگار محترم مدرسه، بدیهی است به‌محض نهایی شدن نتایج بررسی مقام قضایی و تکمیل گزارش‌ها، نتیجه اقدامات و پیگیری‌های این وزارتخانه منتشر خواهد شد». فرشید یزدانی، مدیر عامل انجمن حمایت از حقوق کودکان و نوجوانان نیز با اشاره به آخرین وضعیت پرونده دنیا ویسی، دانش‌آموز سنندجی گفته است: «پرونده این کودک از آموزش و پرورش خارج شده و در اختیار قوه قضاییه قرار گرفته است، اعضای حقوقی انجمن حمایت از کودکان و نوجوانان نیز تا آخرین مرحله آن را پیگیری‌ کرده و اطلاع‌رسانی می‌کنند.»

مدرسه تغییر کرد

تغییر مدرسه یکی از اقداماتی بود که بعد از این حادثه در دستور کار قرار گرفت و اعتراض گروهی دیگر را به همراه داشت. گروهی که می‌گفتند چرا حتما باید حادثه‌ای رخ دهد تا تغییری ایجاد شود. در همین میان نظام مرادی، معاون توسعه مدیریت و پشتیبانی آموزش و پرورش کردستان گفته است: «از روز شنبه مورخ ۲۱ مهرماه فعالیت آموزشی و پرورشی روستای گرماش، در محل مناسب تعیین شده دیگری آغاز شده است.»

پدر دنیا: از شایعه‌سازان شکایت می‌کنیم

این شایعات باعث شد تا خانواده دنیا هم واکنش نشان دهد. امجد ویسی، پدر دنیا ویسی با بیان اینکه از کسانی که در مورد دخترم شایعه پراکنی کردند شکایت می‌کنم، گفته است: «ما در طول این مدت داغدار از دست دادن دختر عزیزمان و مراسم سوگواری بودیم که شنیدن این شایعات قلب ما را به درد آورد و مطمئنا با کسانی که این سخنان زشت ساخته پرداخته ذهن مریضشان است، برخورد خواهیم کرد. چنین سخنان زشت و زننده‌ای در مورد قتل و تجاوز به دنیا واقعیت ندارد و فقط داغ دل خانواده اطرافیان و مردم شهر و استان را بیشتر ساخت. بعد از مراسم ختم دخترمان قطعا از کسانی که با آبروی دخترم بازی کردند و شایعه ساختن شکایت می‌کنم و پیگیری‌های قضایی را انجام خواهم داد. دنیا هنگام آوردن توپ از تونل ایجاد شده در دیوار، سرش به آجری خورده و دیوار فروریخت و متاسفانه قبل از رسیدن به بیمارستان جان شیرین خود را از دست داد.

در ادامه احمد شجاعی، رئیس سازمان پزشکی قانونی هم ماجرای تجاوز را رد کرد و گفت: «پزشکی قانونی هنوز چیزی در این خصوص اعلام نکرده است. با توجه به اینکه ذهنیتی در این خصوص در جامعه ایجاد شد، ما از پزشکی قانونی استان خواستیم که آزمایش‌ها را دوباره و با دقت لازم انجام دهد که این اقدامات در حال انجام است. با این حال آنچه که از قول پزشک پزشکی قانونی مطرح شد، به هیچ عنوان صحت ندارد.»

 

۴۲۲۳۸

کلید واژه‌ها : آموزش - وزارت آموزش و پرورش - دانش‌آموز - تجاوز - مدرسه -

منبع: خبرآنلاین

کلیدواژه: آموزش وزارت آموزش و پرورش دانش آموز تجاوز مدرسه

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۱۰۵۰۱۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دبستان شهر تاریخی ماسوله با کمتر از ۱۰ دانش آموز

ایسنا/گیلان شهر تاریخی ماسوله، به لحاظ تعلیم و تربیت کودکان پیشتاز بوده و از سال ۱۲۸۹ صاحب مدرسه می‌شود. در سال‌های اخیر به دلایل مختلف، جمعیت ساکن در ماسوله به شدت کاهش یافته و اکنون در مدرسه نوساز این شهر پلکانی کمتر از ۱۰ دانش آموز درس می‌خوانند.

پرچم ۳ رنگ ایران با نسیم ملایم اردیبهشت به اهتزاز درمی آید، وارد حیاط مدرسه می‌شوم، هیچ تابلویی روی سردر نیست. پنجره طبقه دوم باز است، از پشت شمسه‌های چوبی کسی پیدا نیست، اما صدای معلم و دانش‌آموزان را می‌توان شنید؛ علی، کتاب قرآنت را باز کند، تو دخترم سئوال های درس دهم را نوشتی؟، معلم بقیه را هم با نام می‌خواند و تکلیف هرکدام را می گوید. معلوم می‌شود که مقطع دانش آموزان متفاوت است ولی همگی در یک کلاس درس می‌خوانند.

مدتی نظاره‌گر بنای زیبای مدرسه می‌شوم، با در و پنجره‌های چوبی، شمسه های تراش خورده و دیوارهای گلی. مدرسه شهر تاریخی ماسوله، بنایی نوساز در انتهای «اسد محله» است که همانند خانه های تاریخی شهر ماسوله ساخته شده است. اگراز «ورودی ششم» وارد شهر ماسوله شوید، بالای کوه، ساختمان دو طبقه با یک درب چوبی هلالی و دو بالکن کشیده با نرده های چوبی رو به شهر را می بینید، که هر روز صبح پذیرای دانش آموزان ماسوله است.

از تنها معلم مدرسه می خواهم درباره تعداد دانش آموزان و مقطع تحصیلی شان با من گفت‌وگو کند، او از پنجره چوبی نگاهی به حیاط مدرسه می اندازد و می‌گوید: مجوزی از آموزش و پرورش برایم نیامده که با رسانه‌ها صحبت کنم. با اندک غفلت معلم، دانش آموزان نیز از پنجره دوم سرک می‌کشند تا خبرنگار آمده به ماسوله را ببینند، اما معلم نهیب می‌زند که بنشینید سرجایتان و اجازه عکس‌برداری هم به من نمی‌دهد. نگران است که تصویر دختران و پسران دانش آموز ماسوله که در یک کلاس هستند، سراز فضای مجازی دربیاورد. تنها پاسخش به سئوالات متعدد من این است که تنها ۱۰ دانش آموز در مقطع ابتدایی دارد.

 به گفته اهالی، ماسوله از سال ۱۲۸۹ صاحب مدرسه می شود و تا ۲ دهه پیش، تعداد دانش آموزان ماسوله بقدری زیاد بود که کلاس ها جوابگوی تعداد دانش آموزان نبود و مدرسه با ۴ شیفت برگزار می شد و در هر مقطع تحصیلی، دست کم ۳۰ نفر دانش آموز داشت. ماسوله مدرسه راهنمایی هم داشت که دهه ۸۰تعطیل می شود. محسن روغنی پور، ۴۰سال سن دارد و تا مقطع راهنمایی در ماسوله درس خوانده است. او درباره دوران تحصیلش می گوید: مدرسه ماسوله در اصل یک بنای قدیمی و داخل بافت شهر بود. من تا کلاس هشتم در همین ماسوله درس خوانده ام. آن زمان از روستاهای اطراف و حتی از روستاهای شهرستان خلخال و زنجان -که به ماسوله نزدیک هستند- برای تحصیل به اینجا می آمدند. خود من همشاگردی هایی از خلخال داشتم. تعداد دانش آموزان زیاد بود و در برخی از مقاطع، ۴شیفته بودیم.

جبار خارابی، شهروند دیگری است که در بازار ماسوله حجره دارد.  او ۷۰سال سن دارد و درباره جمعیت و تعداد خانوارهای ساکن در ماسوله می گوید: تا ۲ دهه پیش ماسوله، ۳۵۰۰ خانوار ساکن داشت و ۶۵۰ نفر دانش‌آموز. خود من در همین ماسوله درس خوانده‌ام. ماسوله در تعلیم و تربیت پیشتاز بود و تقریبا همزمان با رشت، ماسوله نیز صاحب مدارس جدید می شود. اکثر پیرمردهای ماسوله باسوادند. پیرمرد ۱۰۰ساله داریم که در همین ماسوله درس خوانده است. او همچنین می گوید: آن زمان امتحانات نهایی مقطع، با تجمیع مدارس یک شهرستان صورت می گرفت و امتحان صحنه یا همان نهایی مقطع ابتدایی و راهنمایی در مدرسه ماسوله برگزار می شد و از شهرستان های فومنات و حتی خلخال برای امتحان به ماسوله می آمدند.

او درباره علل کاهش جمعیت ماسوله اینگونه توضیح می دهد: زندگی در شهر کوهستانی مثل ماسوله سخت است. زمستان های ماسوله بسیار سرد است و گاز شهری نداریم. قبلا ماسوله به لحاظ تجارت رونق زیادی داشت و به نوعی بندر خشک استان‌های همجوار بود. معدن «کهنه ماسوله» هنوز سنگ آهن داشت و بواسطه همین معدن، صنعتگری هم در ماسوله فعال بود. آنقدر که من بخاطر دارم، ۲بار در ماسوله زلزله آمده و برخی از ورودی معدن بسته شده است. شغل پردرآمدکه نباشد، جوان ها هم حاضر نیستند سختی‌های زندگی در ماسوله را تحمل کنند. بچه‌های من همه از اینجا رفته‌اند و در مجموع چندخانوار که اکثرا سالمند هستند، در ماسوله زندگی می‌کنند. ماسوله بیشتر مسافرپذیر شده و تنها ۶ماه اول سال زندگی در آن جریان دارد. او، می گوید: مدرسه قدیمی ماسوله یک ساختمان کاه گلی و قدیمی بود، آن زمان دانش آموز داشتیم، مدرسه مناسب نداشتیم، الان مدرسه نوساز داریم، ولی ۱۰ نفر دانش آموز هم نداریم.

در بازار ماسوله، دو کتابفروشی قدیمی وجود دارد و یک کتابخانه عمومی. بر سردر  کتابخانه عمومی آیت الله شیخ محمد طاهر شرفی ماسوله، سال تاسیس ۱۲۸۹ حک شده است و این عدد نشان می‌دهد آموزش و فرهنگ در ماسوله پیشینه‌ای غنی دارد. در همان سال، نخستین مدرسه ماسوله نیز تاسیس می شود و ۱۰سال بعد، نخستین مدرسه دولتی ماسوله به نام «ایمان» در ماسوله راه اندازی می‌شود. مدرسه‌ای که از استان‌های همجوار برای تحصیل به ماسوله می‌آمدند.

قدمت شهر پلکانی ماسوله به قرن هفتم هجری می‌رسد. بر اساس مستندات تاریخی، شهر ماسوله در سال ۱۳۵۴ هجری خورشیدی با شماره ۱۰۹۰ در فهرست آثار ملی به عنوان میراث فرهنگی و طبیعی ثبت می‌شود و مجموعه حرایم حفاظتی منظر فرهنگی ماسوله طی دو مرحله در سال های ۷۶ و ۹۳ تعیین و به مراجع قانونی ابلاغ می ‌شود. دلیل ایجاد این شهر، وجود معادن سنگ آهن در «کهنه ماسوله» است. زمانی که معدن سنگ آهن در ماسوله قدیم فعال بود، کارگران زیادی همراه با خانواده هایشان در کهنه ماسوله زندگی می کردند. علت شکل گیری شهر فعلی ماسوله، وجود کارگاه های متعدد فلزکاری و تجارت ابزارهای ساخته شده از ماسوله به دیگر استان‌ها بوده است. این شهر، در مسیر راه قدیمی زنجان به خلخال  قرار دارد و  بخاطر صنایع فعال، بازار دائمی داشت و صنعتگران و بازرگانان، برای خرید آهن و ساخت مصنوعات فلزی و... به ماسوله می آمدند.

اکنون، شهر پلکانی ماسوله با معماری عجیبش، یکی از شهرهای تاریخی مطرح برای ثبت در میراث جهانی است. شهری که هرچند شهری زنده معرفی شده، اما بواسطه کاهش جمعیت ساکن در آن، تنها نیمی از سال بواسطه اقامت مسافران، سرزنده است.

برای دومین بار، به حیاط مدرسه ماسوله می‌روم، ولی معلم مدرسه همچنان حاضر به گفت‌وگو نیست. به ناچار از پارکینگ مدرسه خارج و این شهر تاریخی را به مقصد فومنات ترک می‌کنم. در ابتدای روستای «گوشلوندان» بانویی دست تکان می‌دهد و با ترمز خودرو، سوار ماشین می‌شود و می‌گوید: جلوی مدرسه روستای «سیخ بن» پیاده می‌شوم. درد و دلش که باز می‌شود، می‌گوید: روستای ما مدرسه ندارد، ماشین هم ندارم، روزی ۲بار، رفت و برگشت این مسیر را طی می کنم تا بچه‌هایم را از مدرسه روستای سیخ بن به خانه برگردانم. هنوز اندکی تا تعطیلی «دبستان شهید ثانی» سیخ بن باقی مانده و مادران در سایه دیوار مدرسه گوش به زنگ مدرسه هستند.

انتهای پیام