حقایقی درباره ادعای جنجالی دستکاری ژنتیکی مردم ایران!/جریان حمله آمریکا به زیرساخت‌های هسته‌ای کشور چه بود؟
تاریخ انتشار: ۱۴ آبان ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۳۸۸۵۳۷
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان؛«جاسوسی از تأسیسات هسته‌ای ایران از طریق تربیت حیوانات خزنده»، «شنود مکالمات رئیس‌جمهوری»، «دستکاری ابرها از طرف دشمن برای جلوگیری از بارش باران در ایران» و حالا هم «تلاش دشمنان برای دستکاری ژنتیکی ایرانی‌ها و از بین بردن ژن غیرت در آنها»؛ اینها چند مورد از ادعاهایی بوده که مسئولان سازمان پدافند غیرعامل در یکی دو سال اخیر مطرح کرده‌اند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
اصلا پدافند غیر عامل یعنی چه و چه ارتباطی بین وظایف این سازمان و ادعاهایی وجود دارد که هر چند وقت یک‌بار مطرح می‌شود؟
ما هشتم آبان امسال پانزدهمین سالگرد تشکیل این سازمان با تصویب مقام معظم رهبری را پشت سر گذاشتیم. در توضیح وظایفمان باید بگویم که دفاع یک امر جامع است که شامل دفاع عامل یعنی دفاع با سلاح در برابر تهدیدات نظامی و دفاع غیر عامل یعنی دفاع بدون سلاح در برابر تهدیدات غیر نظامی می‌شود. نوع اول دفاع بر عهده نیروهای مسلح است، اما نوع دوم وظیفه تمام مردم در هر سازمان و نهادی است. تهدیدات غیر نظامی بر پایه علم و تکنولوژی استوار است و هر روز نو می‌شود و شکل و شمایل مختلفی پیدا می‌کند. علم به همان میزان که به بشریت خدمت می‌کند، می‌تواند علیه انسان‌ها هم استفاده شود. ما در برابر این استفاده از مردم دفاع می‌کنیم.
سازمان پدافند غیر عامل درحال حاضر در چه حوزه‌هایی فعال است؟
در تمام حوزه‌ها، از جمله حوزه‌های زیستی مانند سلامت انسان، دام، مواد غذایی و دارویی، محیط زیست و... فعال هستیم؛ همچنین در حوزه‌های سایبری کاملا مشغول فعالیت هستیم.
چرا هر چند وقت یک‌بار ادعایی از جانب مسئولان سازمان پدافند غیر عامل مطرح می‌شود و جنجال درست می‌کند؟ معمولا این ادعاها با واکنش متخصصان علوم مختلف مواجه می‌شود.
اگر دوستان بخواهند سرچ کنند، موضوع ما در سایر کشورها تحت عنوان دفاع غیر نظامی مطرح است؛ در کشورهای عربی تحت عنوان دفاع المدنی. توصیه می‌کنم کسانی که می‌خواهند و توانایی مرور در متون سایر زبان‌ها را دارند، یک دوری بزنند و ببینند که بحث‌های شاخص حوزه پدافند غیر عامل چیست. این حوزه در کشورهای غربی تحت عنوان «دفاع غیر نظامی» و در کشورهای عربی تحت عنوان «دفاع‌المدنی» مطرح است. بروند و ببینند که چه بحث‌هایی می‌شود. ما به‌عنوان دیدبان عمل می‌کنیم. در جنگ نقش دیدبان این است که خیلی جلوتر از نیروهای خودی و کاملا نزدیک به دشمن و تحرکات آنها قرار دارد. این دیدبان تحرکات دشمن را زیر نظر دارد و آنها را به عقب گزارش می‌کند. قاعدتا دیدبان چیزهایی می‌بیند که بقیه نمی‌بینند و وقتی نمی‌بینند، ممکن است برایشان ایجاد ابهام کند و بگویند که اشتباه دیدی و حتی توهم توطئه داری، اما چون ما سازمانی هستیم که دایما باید تهدیدات را رصد کنیم به‌عنوان دیدبان چیزهایی را پیش‌بینی می‌کنیم که ممکن است افراد عادی این پیش‌بینی‌ها را نداشته باشند.
بیشتر بخوانید:پدافند غیرعامل چیست؟
ما هم وقتی می‌گوییم دشمن در فلان حوزه تلاش می‌کند، شما این تلاش را قطعی بدانید؛ مثلا اسراییلی‌ها و آمریکایی‌ها نه الان که بیشتر از ٢٠سال است که در زمینه نفوذ میکروبی و زیستی فعالیت می‌کنند. آنها همین الان دارند یک آزمایشگاه سطح سه سمت قزاقستان دایر می‌کنند. اینها برای همین موارد است و اخباری هست که اینها فعال هستند. آنها می‌خواهند جنگ‌های آینده را ببرند سمت جنگ‌های این‌چنینی. ما پیش‌بینی‌مان این است که جنگ‌های آینده در حوزه زیستی و سایبری است. این پیش‌بینی براساس رصد ما صورت گرفته است. حالا یکسری دوستان می‌گویند این نیست.
خیلی از کارشناسان می‌گویند که امکان علمی پیش‌بینی‌های شما وجود ندارد و یک پیش‌بینی در این سطح واقعا لازم است که در افکار عمومی مطرح شود؟
ببینید! دوستان با توجه به آنچه اعلام شده و عمومی شده، اشاره می‌کنند. ما به‌زودی نشریه‌ای منتشر می‌کنیم و با اسناد علمی در مورد تلاش‌هایی که برای حمله‌های زیستی می‌شود، توضیح می‌دهیم. در‌سال ١٩٧٠ آمریکایی‌ها با ایجاد باران‌های شدید کاری کردند که ارتش ویتنام زمینگیر شود. از طرفی سازمان ملل مصوبه‌ای دارد که کشورها حق ندارند از طریق اعمال تغییرات اقلیمی علیه هم اقدام کنند. اگر چنین تهدیداتی واقعیت ندارد چرا چنین مصوبه‌ای چندین‌سال پیش به تصویب می‌رسد؟ الان برخی از کشورها به ما گفته‌اند که تکنولوژی این کار را دارند. ضمن اینکه بنده عرض کردم اگر بخواهیم مصونیت ایجاد کنیم باید احتمالات را هم جدی بگیریم، تمام تحرکات را رصد کنیم، آینده‌نگری داشته و به همه چیز حساس باشیم. حضرت آقا می‌فرمایند که پدافند غیر عامل مانند مصونیت‌سازی درونی بدن انسان است.
آیا شما فعالیت‌های سری برون مرزی هم دارید؛ مثل نفوذ به نهادهای نظامی و علمی در سایر کشورها؟
ما برای اینکه تهدیدات را بشناسیم لازم است اخبار و اطلاعات کامل داشته باشیم، بنابراین تمام راههای لازم را در پیش می‌گیریم و هرکاری که لازم است، می‌کنیم.
ارتباطتان با مجامع علمی چطور است؟
کاملا نزدیک و در ارتباط هستیم. همکاران گمنام و خارج از سازمان ما که اصلا حق و حقوقی هم دریافت نمی‌کنند، اطلاعات خوبی به ما می‌دهند. ما کانال‌های ارتباطی بسیار خوبی داریم. اینکه دشمن‌های دیرینه ما مشغول چه کاری هستند در معرض دید ماست. ما فقط براساس حرف‌های خودمان نمی‌بینیم، اینکه در اروپا در حوزه تراریخته چه فضایی حاکم است حواسمان هست. یکی دیگر از فعالیت‌ها تربیت دانش آموختگان متخصص در حوزه‌های مختلف و با گرایش پدافند غیرعامل است. الان ١٧ گرایش در مقطع کارشناسی ارشد و ٤گرایش در مقطع دکترا داریم. خیلی از بحث‌های چالشی که اینجا با واکنش روبه‌رو می‌شود، در مجامع مختلف بین‌المللی مطرح می‌شود و اذعان می‌کنند که کاملا ممکن و علمی است و سوابقی هم دارد.
آیا موردی بوده که شما خطری را کشف و دفع کنید؟
بله در ماجرای «استاکس نت» که آمریکایی‌ها زیرساخت‌های هسته‌ای ما را مورد حمله قرار دادند، پدافند غیرعامل کارهای خوبی انجام داد و باعث شد که از صدمه بسیار بزرگی که قاعدتا باید کشور می‌دید، جلوگیری کنیم. آمریکایی‌ها با فرمان رئیس‌جمهوری‌شان و اسم رمزی که از سوی او اعلام شد یک حمله سراسری به زیرساخت‌های کل تأسیسات هسته‌ای ما انجام دادند. طبق این حمله سایبری سانتریفیوژهای ما به جای یک دور ثابت تعداد چرخش‌های بیشتری داشت و این چرخش باعث داغ شدن و انفجار داخلی اینها می‌شد. با این کار تعداد محدودی از سانتریفیوژهای ما از بین رفت، اما این حمله را به سرعت تشخیص دادیم، وارد عمل شدیم و دفاع کردیم تا جایی که خسارت به حداقل رسید. خیلی از اینها اصلا به اطلاع مردم نمی‌رسد. ما با تمام توان مشغول هستیم و کار خودمان را انجام می‌دهیم.
آیا توجه به هشدارهای شما به نهادهای و سازمان‌های مختلف ضمانت قانونی دارد یا صرفا جهت اطلاع اعلام می‌شود؟
بله، ولی این را بگویم که ارتباط ما با نهادها و سازمان‌های مختلف بسیار عالی است. مثلا ما در وزارت بهداشت اداره کل داریم و همین الان هم درحال برگزاری یک همایش مشترک هستیم. معمولا نهادهای مختلف ترجیح می‌دهند ارتباط خوبی با ما داشته باشند چون اطلاعات ما به آنها کمک می‌کند که بسیاری از مشکلات برایشان پیش نیاید، از طرفی وقتی ما هشدار می‌دهیم یا بروز مشکلی را اعلام می‌کنیم راه حل هم ارایه می‌دهیم، اما اگر ما هشداری بدهیم و به آن توجه نشود و بعد اتفاقی بیفتد مسئولان رده بالای نهاد مربوطه باید به ما و مقام قضائی پاسخ بدهند.
منبع:شهروند
انتهای پیام/
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: حاشیه های سیاسی خواندنی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۳۸۸۵۳۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دیگر چیزی از بخش کشاورزی و شیلات غزه باقی نمانده است
دیگر از مزارع، باغهای زیتون و میوه و گلخانه‌های زیبای غزه اثری نیست؛ هواپیماها و بولدوزرهای صهیونیست‌ها هر چه بوده را با خاک یکسان کرده‌اند، بخش دامپروری و شیلات هم از این قاعده مستثنا نبوده‌اند؛ این ویرانی چنان گسترده است که به گفته کارشناسان بازسازی و احیای آنها چند دهه زمان می‌برد.
به گزارش ایسنا، روزنامه آمریکایی «واشنگتن پست» در گزارشی از تخریب زیرساخت‌های بخش کشاورزی غزه در حملات رژیم صهیونیستی آورده است: «با گذشت بیش از ۶ ماه از حمله اسرائیل به نوار غزه، زیرساخت‌های تولید غذا و آب آشامیدنی در این باریکه شدیدا آسیب دیده است. مزارع و باغهای غزه توسط حملات هوایی و بولدوزرهای اسرائیلی با خاک یکسان شده‌اند. غلاتی که توسط کشاورزان حین فرار برای یافتن سرپناه در جنوب غزه، به حال خود رها شده‌اند پوسیده‌اند و دام‌ها نیز به حال خود رها شدند تا بمیرند.»
«اشرف عمر الاخرس»، صاحب یک مزرعه خانوادگی در شهر بیت لاحیا در شمال غزه در نزدیکی مرز با سرزمین‌های اشغالی بود. او می‌گوید بولدوزرهای اسرائیلی اواخر ماه ژانویه آنجا را به همراه گلخانه‌ها و پروژه‌های انرژی خورشیدی از بین بردند تا فضا را برای ایجاد یک منطقه حائل نظامی مناسبت کنند.
او در حالی که تصاویر و ویدیوهایی از گذشته مکان را نشان می‌دهد به واشنگتن پست می‌گوید: «ما روی مزرعه بزرگ خودمان که از نیاکانمان به ارث بردیم کار می‌کردیم. محصولات ما شامل پرتقال، لیمو، سیب زمینی، گوجه فرنگی، خیار و بادمجان بود.»
سرنوشت مزرعه الاخرس ماجرایی است که بر کلیت بخش کشاورزی غزه رفته است.
تجزیه و تحلیل واشنگتن پست از داده‌های کشاورزی، تصاویر ماهواره‌ای و مصاحبه با کارشناسان و فلسطینیان در نوار غزه نشان می دهد که چگونه بخش کشاورزی این باریکه که از قبل آسیب پذیر بود به فروپاشی رسیده است.
به نوشته این نشریه آمریکایی، قبل از جنگ کنونی علیه غزه بخش عمده میوه و سبزی ساکنان این باریکه از راه واردات تامین می‌شدند. بالغ بر دو دهه است که قابلیت غزه برای تامین غذای مردم این باریکه به دلیل محاصره بیرحمانه‌ای که مصر و رژیم صهیونیستی علیه آن اعمال کردند با محدودیت مواجه شده است؛ محاصره‌ای که در پی تسلط حماس در سال ۲۰۰۷ بر این باریکه اجرا شد. رژیم صهیونیستی کنترل همه گذرگاه‌های ورودی به غزه را به جز یک گذرگاه در اختیار گرفته است؛ برای تامین آب و برق غزه محدودیت ایجاد کرده است؛ دسترسی غزه‌ای‌ها به آبهای عمیق‌تر برای صید شیلات را ممنوع ساخته و برای واردات و صادرات مربوط به غزه محدودیت به وجود آورده است.
نتیجه اقدامات صورت گرفته علیه غزه در دو دهه گذشته کوچکتر شدن بخش کشاورزی و شیلات این باریکه بوده اما همچنان نقشی ضروری برای تامین مواد غذایی در آنجا داشتند. مردم غزه در مواجهه با محدودیت‌ها در هر جایی که می‌توانستند کشاورزی و ماهیگیری می‌کردند، روی پشت بامها گلخانه می‌ساختند، آب باران را برای آبیاری استحصال می‌کردند و قایق‌های خود را دستکاری می‌کردند تا با موتور خودرو و روغن پخت و پز آنها را به کار بیندازند. باغهای میوه و زیتون کوچک نیز در جای جای این باریکه پراکنده بودند.
واشنگتن‌پست در ادامه آورده است: «طبق اعلام دفتر آمار مرکزی فلسطین، تولیدات کشاورزی داخلی در نوار غزه تا سال ۲۰۲۲ تامین کننده بیش از ۴۰ درصد مایحتاج مصرفی مردم این باریکه بوده است. طبق اعلام مرکز ماهواره‌ای سازمان ملل (یونوسات)، قبل از جنگ اخیر علیه غزه زمین‌های کشاورزی حدود نیمی از مجموع اراضی غزه را به خود اختصاص داده بودند اما این جنگ تا کنون ۴۵ درصد از این زمین‌های کشاورزی را تخریب کرده است. کارشناسان حقوقی می‌گویند طبق قوانین بشردوستانه بین‌المللی هیچ یک از طرف‌های یک جنگ نباید دسترسی مردم غیرنظامی گرفتار در جنگ به آب یا مواد غذایی را بگیرند. این ممنوعیت همچنین شامل هدف گرفتن زیرساخت‌های بخش مواد غذایی در جنگ می‌شود.»
«تام داننبائوم»، یک استاد حقوق بین‌الملل در مدرسه حقوق و دیپلماسی فلچر در دانشگاه تافتز اظهار کرد: «به جز یک سری موارد استثنایی بسیار نادر، انهدام، حذف و بی استفاده کردن چنین موادی ممنوع است.»
«هه یین»، یک تحلیلگر تصاویر ماهواره‌ای و استادیار دانشگاه ایالتی کنت گفت که طبق تحلیل‌هایش دریافته که تا تاریخ سوم آوریل نزدیک به نیمی از درخت‌های زیتون و میوه در نوار غزه آسیب دیده یا از بین رفته‌اند. او اظهار کرد در شمال غزه میزان خسارات به آنها تا ۷۱ درصد می‌رسد. او گفت که فن‌آوری یادگیری ماشینی – نوعی از هوش مصنوعی که الگوهای بصری در داده‌ها را شناسایی می‌کند – برای شناسایی آسیب‌های وارد شده به درختان میوه و گلخانه‌ها از طریق تصاویر ماهواره‌ای را به خدمت گرفته است.
یین تاکید کرد حدود یک چهارم از ۷۰۰۰ گلخانه متعلق به غزه در اثر جنگ اخیر از بین رفته‌اند؛ ۴۲ درصد از آنها نیز آسیب دیده و احتمالا غیرقابل استفاده هستند.
این روزنامه آمریکایی در گزارش خود آورده است: «مردم غزه در حالی که تا پیش از این به کمک های آژانس سازمان امداد و کاریابی آوارگان فلسطینی سازمان ملل وابسته بودند اکنون حتی بیش از پیش به کمک‌های محدودی که اجازه ورود به آنجا را پیدا می‌کنند تکیه کرده‌اند. بسیاری از این مردم به جستجوی گیاهان خوراکی می‌پردازند و به گفته سازمان ملل، تعداد قابل توجهی از آنها حتی از فرط کمبود مواد غذایی رو به خوردن علوفه و خوراک حیوانات آورده‌اند. چند نفر از ساکنان شمال غزه به واشنگتن پست گفتند که از گیاهی به نام خوبیزا که به طور طبیعی در زمستان رشد می کند تغذیه کرده و زنده ماندند اما وقتی فصل بهار آمد این منبع تغذیه آنها از بین رفت.»
«ماکسیمو توررو»، اقتصاددان ارشد سازمان کشاورزی و غذای سازمان ملل اظهار کرد سطح ناامنی غذایی در نوار غزه به مرحله‌ای حیاتی رسیده است. این وضعیت کاملا به دست انسان رخ داده و حالا به صورت بالقوه جان صدها هزار نفر در خطر قرار گرفته است.
بخش‌هایی از غزه کاملا زیرساخت‌های تامین آب خود را نیز از دست داده‌اند که این امر باعث تشدید تبعات جنگ می‌شود. به گفته توررو، ۵۰ درصد این زیرساخت در شمال غزه، ۵۴ درصد آن در مرکز غزه، ۵۰ درصد زیرساخت در خان یونس و ۳۳ درصد در رفح غیرقابل استفاده است. طبق اعلام دفتر هماهنگی امور بشردوستانه سازمان ملل، از مجموع سه تاسیسات آب شیرین‌کن در غزه، دو تاسیسات به طور مقطعی فعال هستند و بسیاری از مردم غزه با استفاده از آب شور زنده‌اند. جبران تمام این خسارات ممکن است چند دهه طول بکشد.
انتهای پیام
امیدواری ژینولا به کامبک پاری سن ژرمن مقابل دورتموند: آنها از نظر جسمانی، تکنیکی و تاکتیکی آماده هستند