با ایدز خراسانی بیشتر آشنا شوید
تاریخ انتشار: ۱۴ آبان ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۳۹۶۶۳۹
کارشناس سازمان انتقال خون گفت: بعد از فروپاشی شوروی سابق، زنان روس وارد ایران شدند و ویروسی از آن مناطق وارد خراسان شد که به ایدز خراسانی مشهور است.
به گزارش ایسنا، عرفانیان در «نشست علنی ژرفای یک جهان زنانه» که در دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی دانشگاه فردوسی برگزار شد، اظهار کرد: مهمترین موضوع در زمینه انتقال خون سلامت فرد اهداکننده خون است؛ چون خون فرد اهداکننده بعد از طی مراحل و تایید سلامت خون به 3 نفر یا 4 کودک نارس اهدا میشود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی افزود: سلامت فرد اهداکننده خون در گرو این است که فرد از رفتارهای پرخطر به دور باشد. فرد اهداکننده باید سن بالای 19 سال و وزن بالای 60 کیلو داشته باشد. خانمها سالی 3 بار و آقایان سالی 4 بار میتوانند اهداکننده خون باشند.
این کارشناس انتقال خون بیان کرد: قبل از گرفتن آزمایش خون، سؤالات متعددی از فرد اهداکننده خون در زمینههای همچون تکهمسری، صیغهنبودن، متعلقهبودن فرد، نداشتن تتو، خالکوبی، طب سوزنی، زالودرمانی، جراحیهای صغیر، کشیدن و پرکردن دندان، مسافرت به کشورهای اروپایی طی 5 سال اخیر، زندگی در مناطقی که دارای حشره مالاریا است و داشتن رابطه جنسی پرخطر پرسیده میشود.
عرفانیان عنوان کرد: درسازمان انتقال خون ایران قوانینی وجود دارد که مصوبه سازمان جهانی انتقال خون است.
وی ادامه داد: مهمترین مساله در سازمان انتقال خون این است که افراد در پاسخ به سوالات صادق باشد. ما آزمایشهای لازم در همه زمینهها و بیماریها را انجام میدهیم، چون بعضی از افراد در رفتارهای پرخطر دچار بیماریهایی میشوند که این بیماریها به مدت زمان طولانی به صورت سلول در بدن باقی میماند و این سلول به مدت 6 ماه تا یک سال طول میکشد تا وارد خون شود. به همین دلیل ممکن است در تست خون تشخیص داده نشوند.
این کارشناش انتقال خون گفت: این سلولها فقط با تست DNA تشخیص داده میشود، ولی به دلیل گرانی این تست در ایران انجام نمیشود.
وی در خصوص ایدز خراسانی اظهار کرد: HTLV1 ویروسی است که در فسیلهای ژاپن کشف شده است و قدمت دوهزارساله دارد. شیوع آن در خراسان به این دلیل است که به بعد از فرو پاشی شوروی سابق زنان روس وارد ایران شدند و این ویروس از آن مناطق وارد خراسان شد و حدود بیست سال است که این ویروس در ایران وارد و به ایدز خراسانی مشهور شده است.
عرفانیان خاطرنشان کرد: این ویروس تا بیست سال علائم ندارد و بعد از این مدت علائم آن به صورت فلج اندام خودش را نشان میدهد. این ویروس مانند ایدز کشنده نیست، ولی قابل انتقال است. راههای انتقال آن از طریق رابطه جنسی پرخطر، داندانپزشکی، حجامت و... ممکن است.
این کارشناش انتقال خون اظهار کرد: تست این ویروس در خراسان انجام میشود. انجام این تست خیلی گران است، چون کیتهای آن از فرانسه و هلند وارد میشود و با وجود تحریمهای اخیر مشکلاتی را در این زمینه خواهیم داشت.
وی تاکید کرد: از رفتارهای پرخطر پرهیز کنیم و در حفظ سلامت خود کوشا باشم.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۳۹۶۶۳۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تصاویر دیده نشده از محمدرضا شجریان
آفتابنیوز :
محمدرضا شجریان، خواننده محبوب و استاد آواز موسیقی اصیل ایران در سال ۱۳۱۹ در شهر مشهد در خانوادهای مذهبی متولد شد. پدرش قاری قرآن بود و صوت قرآن را از ۸ سالگی به محمدرضا که صدای خوشی داشت نیز آموخت.
شجریان با اولین معلم موسیقی خود در سال ۱۳۳۶ زمانی آشنا شد که برای تحصیل به دانشسرای مقدماتی مشهد وارد شد. وی دو سال بعد علاوه بر تلاوت قرآن، برای رادیو خراسان آوازهای بدون موسیقی را نیز اجرا کرد.
شجریان که پس از دریافت دیپلم از دانشسرای عالی، به استخدام آموزش و پرورش درآمده بود از سال ۴۶ پس از چند سال تدریس در دبستانهای مشهد به تهران منتقل شد. وی در تهران نزد اسماعیل مهرتاش درس آواز آموخت و همزمان خوشنویسی و نوازندگی سنتور را نیز پی گرفت.
اولین اجرا و ضبط صدای شجریان در پاییز سال ۴۶ در غالب برنامه «برگ سبز شماره ۲۱۶» از رادیو ایران پخش شد. اما او به دلیل اینکه پدرش میخواست نام «شجریانها» با قرائت قرآن شناخته شود، در برنامههای رادیویی خود را با نام «سیاوش بیدکانی» معرفی کرد. تا اینکه در سال ۱۳۵۰ پدرش به خوانندگی آواز توسط وی رضایت داد و شجریان با نام خود در رادیو و تلویزیون حاضر شد. او در سال ۱۳۵۰ با فرامرز پایور آشنا شد و آموزش سنتور و ردیف آوازی «صبا» را نزد وی آغاز کرد.
شجریان همزمان با هوشنگ ابتهاج، شاعر پرآوازه متخلص به «سایه» آشنا شده و به واسطه وی همکاری با برنامه «گلها» در رادیو را آغاز کرد. محمدرضا شجریان در این مدت در رادیو با بزرگان موسیقی نظیر احمد عبادی، حسن کسایی، جلیل شهناز، فرهنگ شریف و فرامرز پایور قطعات بسیاری را اجرا کرد.
شجریان آموزش سبک آوازی «طاهرزاده» را از سال ۱۳۵۱ نزد «نور علی خان برومند» آغاز کرد و در سال ۱۳۵۲ نیز با عبدالله دوامی آشنا شد و ردیف آوازی وی را آموخت. او در همان سال در کنار هنرمندان بی نظیر موسیقی سنتی ایران نظیر محمدرضا لطفی، حسین علیزاده، جلال ذوالفنون و ناصر فرهنگفر به عضویت مرکز حفظ و اشاعه موسیقی به سرپرستی داریوش صفوت پیوست.
سال ۱۳۵۴ شجریان به همراه محمرضا لطفی و ناصر فرهنگفر در «جشن هنر شیراز» کنسرت «راست پنجگاه» را اجرا کردند. محمدرضا شجریان که پیش از انقلاب سال ۵۷ رادیو ملی را مانند بسیاری دیگر از هم دورههای خود ترک کرد. وی به همراه محمدرضا لطفی و حمایت هوشنگ ابتهاج که او هم پس از رویداد تلخ میدان ژاله از کار در رادیو دست کشیده بود، کانون «چاووش» را بنیان گذاشت.
شجریان با کانون چاووش که اکثر اعضای آن از گروه شیدا و عارف بودند آثار بسیاری را خواند که تعداد زیادی از آنها محتوای انقلابی و ملی داشتند. «شب نورد» یا (برادر نوجوونه) از چاووش ۲ و «سپیده یا ایرانای سرای امید» و «ایرانی به سر کن خواب مستی» از چاووش۶، «همراه شو عزیز» و «ایران خورشیدی تابان دارد» از چاووش، از جمله این آثار هستند.
منبع: خبرگزاری ایلنا