به نقل از «جماران»

ورودمحیط زیست کشور به موضوع مزارع پرورش ماهی آلاینده خوزستان

تاریخ انتشار: ۲۰ آبان ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۴۶۳۹۸۵

به گزارش ایرنا علیرغم اینکه بر اساس مصوبه شورای حفاظت کیفی رودخانه کارون، مزارع غیرمجاز پرورش ماهی در حاشیه رودخانه گرگر و مزارعی که پساب‌ های خود را به رودخانه تخلیه کنند باید تعطیل شوند اما مدیرکل حفاظت محیط زیست خوزستان عنوان کرد که برای تعطیلی این مزارع اقدامی نشده اما آنها مشمول قانون پرداخت عوارض آلایندگی شده اند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

احمدرضا لاهیجان ‌زاده در واکنش به مصوبه این شورا مبنی بر تعیین مرجعی بجز اداره محیط زیست خوزستان برای بررسی آزمایشگاهی آلایندگی پساب های مزارع پرورش ماهی، عنوان کرد: این اداره کل از وجود چنین مصوبه ای بی اطلاع است.
وی ادامه داد: بر اساس قانون ،متولی بررسی هرگونه آلودگی محیط زیست است بنابر این انجام چنین آزمایشی خارج از این سازمان رسمیت ندارد و در صورتی که شیلات و آبزی پروران در این زمینه اعتراضی دارند می توانند به سازمان حفاظت محیط زیست کشور مراجعه کنند.
دبیر شورای حفاظت کیفی رودخانه کارون با اشاره به اینکه برابر قانون در صورت وجود اختلاف آزمایشگاه مرکزی سازمان حفاظت محیط زیست می تواند در این زمینه اظهارنظر کند، عنوان کرد: آبزی پروران برای اینکه از لیست پرداخت کنندگان عوارض آلایندگی خارج شوند باید ساز و کار مناسبی را برای دفع پساب مزارع خود ایجاد کنند.
لاهیجان زاده یادآور شد: این عوارض به هیچ وجه به عنوان درآمد محیط زیست محسوب نمی شود و مبالغ دریافتی از صنایع آلاینده به حساب خزانه کشور واریز و بر اساس تصمیم دولت هزینه می شود.
وی مساحت کل مزارع آبزی پروری در حاشیه گرگر را 13 هزار هکتار اعلام کرد و گفت: از این میزان تنها 200 هکتار به عنوان صنایع آلاینده تعیین شدند و تاکید می شود که هرگونه آزمایش آلایندگی در مرجعی غیر از محیط زیست برای قانون رسمیت ندارد.
مدیرکل حفاظت محیط زیست خوزستان خاطرنشان کرد: این مزارع پرورش ماهی، بوی نامطبوعی نیز به رودخانه تحمیل می ‌کنند که آب شرب شهرهای پایین دست رودخانه را تحت تأثیر قرار می ‌دهد به طوری که رودخانه هایی از پساب های پرورش ماهی به جریان افتاده است.
لاهیجان زاده تاکید کرد: مجتمع های پرورش ماهی نباید خروجی پساب به رودخانه ها داشته باشند و علاوه بر این محیط زیست این آمادگی را دارد تا بررسی مجدد آزمایشگاهی در این اداره کل با حضور متقاضی انجام شود.

*ضرورت تعریف برای آلایندگی مزارع پرورش ماهی
تعیین تعریف و معنی دقیق از آلایندگی مزارع از سوی محیط زیست درخواست سرپرست پژوهشکده آبزی پروری جنوب کشور است که در نشست شورای گفت وگو عنوان شد اما با این وجود مدیرکل حفاظت محیط زیست از اعلام این تعریف خود داری کرد.
سیمین دهقان همچنین این موضوع که هیچ استفاده و بهره برداری از طبیعت بدون اثرات سوء نخواهد بود را عنوان کرد و گفت: با توجه به اختلاف نظرها بین اداره کل شیلات، سازمان آب و برق و اداره کل حفاظت محیط زیست ، این پژوهشکده در سال 94-95 برای بررسی اثرات فعالیت مزارع بر روی رودخانه گرگر یک مطالعه علمی را انجام داد.
وی تصریح کرد: بر اساس نتایج این مطالعه، آبی که از شوشتر می آید در بند میزان به دو شاخه تقسیم می شود که یک شاخه آن به شطیط می رود که هیچگونه بهره برداری آبزی پروری در آن انجام نمی شود اما شاخه دیگر آن به گرگر می رود که محل بهره برداری پرورش ماهی ها است که در نهایت در منطقه بندقیر مسیر این شاخه ها یکی می شود و از اهواز عبور می کند.
سرپرست پژوهشکده آبزی پروری جنوب کشور ادامه داد: در همین راستا ما ایستگاه هایی را تعریف کردیم که بتوانیم بررسی های لازم را انجام دهیم و آنچه مشخص شد این بود که چیزی که از مزارع پرورش ماهی وارد رودخانه می شود فقط با درصد کمی از بار مواد عالی ناشی از غذای مورد نیاز آبزیان همراه است و آلایندگی که ناشی و مترتب از سیستم آبزی پروری باشد مشاهده نشد.
دهقان با اشاره به وجود مزارع کشاورزی در منطقه گرگر و ورود پساب کشاورزی این محدوده به رودخانه ، بیان داشت:به همین دلیل باید خروجی از مزارع پروش ماهی به عنوان ملاک برای تعیین آلایندگی بررسی شود نه خروجی پساب که از زهکش ها به داخل رودخانه وارد می شود.
این کارشناس حوزه آبزی پروری با تاکید بر اینکه فلز سنگین و یا سموم زراعی در پرورش ماهی ها استفاده نمی شود گفت: برای اطمینان از داده هایی که محیط زیست به دست می آورد باید یک آزمایشگاه مرجع تعیین شود تا طی یک همکاری مشترک بین متولیان امر نتایج حاصل از این اقدام مورد بررسی قرار بگیرد.

*اصرار برای بررسی نمونه پساب ها خارج از محیط زیست خوزستان
با وجود اینکه محیط زیست خود را به عنوان مرجع قانونی برای بررسی و تعیین آلودگی می داند اما مدیرکل شیلات خوزستان خواستار بررسی نمونه های آب ورودی و خروجی مزارع پرورش ماهی در یک فضای آزمایشگاهی دیگر است.
نبی الله خون میرزایی با اشاره به اینکه کیفیت دریافت آب در این مزارع با خروجی آنها به دلیل انجام فرایندهای آبزی پروری تفاوت دارد، گفت: اما پساب حاصل از آن به عنوان یک آلودگی مانند آلاینده های صنعتی نیست.
وی ادامه داد: آبزی پروری در استان تعداد قابل توجه ای فرصت شغلی ایجاد کرده است و نباید با بخشی نگری ها به فعالیت اقتصادی به وجود آمده آسیب وارد کرد با این نگاه که باید استانداردهای محیط زیست رعایت شود.

*جلوگیری از ورود پساب یک ایده آل طولانی مدت
در این نشست نیز رئیس سازمان جهاد کشاورزی استان در حالی جلوگیری از ورود پساب مزارع پرورش ماهی به رودخانه ها را نوعی ایده آل می داند که معتقد است این امر باید در دراز مدت پیگیری شود و در کوتاه مدت پرورش دهندگان از شاخص های استاندارد پیروی کنند.
کیخسرو چنگلوایی تاکید کرد: این ایده آل، هزینه بردار بوده و ممکن است صاحبان این مزارع در حال حاضر شرایط آن را نداشته باشند و به نظر می رسد موضوع اگر بر اساس نظرات اداره کل شیلات دنبال شود، بهتر است.

*پساب مزارع پرورش ماهی صنعتی و بیمارستانی نیست
مدیر عامل اتحادیه تعاونی آبزی پروری خرمشهر نیز در شورای گفت ‌وگوی دولت و بخش خصوصی استان با تاکید بر اینکه پساب مزارع پرورش ماهی صنعتی و بیمارستانی نیست، گفت: از جمله دلایل اثبات ادعا رشد و پرورش سالم ماهی در این آب است.
احمد شریفات با طرح این سوال که آیا محیط زیست با این مقاومت ها به دنبال جلوگیریی از فعالیت بخش خصوصی است، بیان داشت: اگر این آب مسموم باشد ماهی در این فضا به مدت دو تا سه سال نمی تواند زندگی کند.
وی اعتقاد دارد پسابی که روانه رودخانه می شود منبع تغذیه دیگر آبزیان می شود و اگر امروز در رودخانه کمتر شاهد موجودات آبزی هستیم بخاطر ممانعت محیط زیست از ورود پساب مزارع پرورش ماهی است.
مدیر عامل اتحادیه تعاونی آبزی پروری خرمشهر همچنین نتایج آزمایشگاهی اداره کل محیط زیست خوزستان را غیر قابل استناد دانست.

*محیط زیست مرجع رسمی تعیین آلودگی
در ایران توجه به محیط زیست، همواره مورد توجه قانونگذاران قرار داشته و علاوه بر تاکید اصل پنجاهم قانون اساسی بر حفاظت از آن ، در قوانین عادی نیز بر این امر تاکید شده و حتی برای متخلفان، خاطیان و متعرضان به محیط زیست مجازات نیز تعیین شده است.
در اصل 50 قانون اساسی آمده است: « در جمهوری‏ اسلامی، حفاظت‏ محیط زیست‏ که‏ نسل‏ امروز و نسل ‌های‏ بعد باید در آن‏ حیات‏ اجتماعی‏ رو به‏ رشدی‏ داشته‏ باشند، وظیفه‏ عمومی‏ تلقی‏ می‏‌شود؛ از این‏ رو فعالیت ‌های‏ اقتصادی‏ و غیر آن‏ که‏ با آلودگی‏ محیط زیست‏ یا تخریب‏ غیر قابل‏ جبران‏ آن‏ ملازمه‏ پیدا کند، ممنوع‏ است.»
درباره تعریف آلودگی محیط زیست در قانون، می‌ توان گفت در تبصره 2 ماده 688 قانون مجازات اسلامی و نیز ماده 9 قانون حفاظت و بهسازی محیط زیست، قانونگذار به یک تعریف واحد در خصوص آلودگی محیط زیست و منابع آبی و خاکی اشاره کرده است.
همچنین در تبصره 2 ماده 688 قانون مجازات اسلامی مصوب 1375 و ماده 9 قانون حفاظت و بهسازی محیط زیست مصوب 1353 آمده است که منظور از آلودگی‌ محیط زیست‌ عبارت است‌ از « پخش‌ یا آمیختن‌ مواد خارجی‌ به‌ آب‌ یا هوا یا خاک‌ یا زمین‌ به‌ میزانی‌ که‌ کیفیت‌ فیزیکی، شیمیایی‌ یا بیولوژیک‌ آن‌ را، بطوری‌ که‌ به‌ حال‌ انسان‌ یا سایر موجودات‌ زنده‌ یا گیاهان‌ یا آثار یا ابنیه‌ مضر باشد، تغییر دهد.»
در تبصره یک این قانون آمده است که تشخیص این که اقدام مزبور تهدید علیه بهداشت عمومی و آلودگی محیط زیست شناخته می‌ شود و نیز غیرمجاز بودن کشتار دام و دفع فضولات دامی، همچنین اعلام جرم مذکور حسب مورد بر عهده‌ وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، سازمان حفاظت محیط زیست و سازمان دامپزشکی خواهد بود.
همچنین کارگاه‌ هایی که آلودگی آنها بیش از حد مجاز استانداردهای محیط زیست باشد، در صورتی که با تعیین و اعلام میزان آلودگی و مهلت رفع آن یا با ممانعت از کار و فعالیت آن، اقدامی بهتر انجام ندهند، در پایان مهلت مقرر به درخواست سازمان حفاظت محیط زیست و دستور مرجع قضایی ذی ‌ربط، بلافاصله توسط مأموران انتظامی از کار و فعالیت آن واحد جلوگیری می ‌شود.
9931/6064
انتهای پیام

منبع: جماران

کلیدواژه: منع به کارگیری بازنشستگان جمال خاشقجی پرورش ماهی جمهوری اسلامی سازمان جهاد کشاورزی استان طبیعت وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی منع به کارگیری بازنشستگان جمال خاشقجی امام خمینی س سید مصطفی خمینی سید احمد خمینی سید حسن خمینی انقلاب اسلامی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.jamaran.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جماران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۴۶۳۹۸۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

شرنگ شیرابه در کام خزر/ میلیون‌ها مسافر به شوق شنا از راه می‌رسند

خبرگزاری مهر، گروه استان‌ها: قضاوت درباره منشأ آلودگی دریای خزر اگر فقط سواحل شمالی ایران را بینیم یک جانبه و دور از واقعیت است چرا که حال و روز دریاچه در حاشیه شمالی و شرقی و غربی آن و دیگر کشورهای همسایه به دلیل ورود انواع آلاینده‌های صنعتی و نفتی بدتر از کرانه خزر در ایران است.

با این حال ورود ۷۰ درصد پساب فاضلاب‌های تصفیه نشده از یک سو و پایین بودن توان پالایش دریای خزر نسبت به دریاهای نیمه بسته مانند خلیج فارس و یا دریاهای باز مانند دریای عمان اوضاع آلودگی در این دریاچه را تشدید کرده است.

سرمنشا آلودگی دریای خزر در استان‌های شمالی به چندین کیلومتر بالا دست و از دامنه جنگل ریشه می‌گیرد. آنجایی که جنگل دفن گاه زباله شده و شیرابه‌های ناشی از آن از طریق رودها و کانال‌های انتقال آب مستقیم به دریا سرازیر می‌شود.

آمارها حکایت از تولید روزانه ۳۰۰۰ تن زباله در مازندران دارد شیرابه‌های این طلای کثیف دشت‌ها و جنگل در بالا دست، میان دست و دریای خزر را در پایین دست آلوده و رنگ آبی این دریاچه زیبا در حاشیه ساحل کدر و تار کرده است.

آمارهای تأیید نشده نشان می‌دهد که روزانه حجم وسیعی از شیرآبه‌ها پساب‌های صنعتی و کشاورزی و خانگی در مناطق مختلف استان مازندران مستقیم به رودخانه‌ها و دریا سرریز می‌شود آمارهای تأیید نشده نشان می‌دهد که روزانه حجم وسیعی از شیرآبه‌ها پساب‌های صنعتی و کشاورزی و خانگی در مناطق مختلف استان مازندران مستقیم به رودخانه‌ها و دریا سرریز می‌شود و چرخه اکوسیستم را در این مناطق دچار اختلال کرده است.

به هر گوشه از مازندران سر بزنید شاهد آن هستید که پساب‌های خانگی و کشاورزی مستقیم به رودخانه می‌ریزد و از آنجا نیز روانه دریا می‌شود. این وضعیت سبب شده تا نه تنها رودخانه‌های مازندران حال خوشی نداشته باشد بلکه دریا نیز روز به روز آلوده می‌شود.

اوضاع آلودگی دریا را می‌توان از زبان صیادی شنید که به بیماری پوستی دچار شده و آن را محصول ورود آلاینده‌ها به دریا می‌داند. سرتاسر پاییز و زمستان فصل صیادی است و ورود ماهیگیران به آب عموماً به عنوان بخشی از شیوه صید گریز ناپذیر. اکبر حقیقی ماهیگیر مازندرانی با بیان اینکه بیشتر مواقع در فصل صیادی در تور ماهیگیران زباله‌های دیده می‌شود که از طریق رودخانه به دریا منتقل شده است، گفت: این زباله‌ها سلامت صیادان و همچنین آبزیان را به خطر انداخته است.

وی ادامه داد: روند آلودگی‌های خانگی و سموم کشاورزی به دریا سبب شده تا برخی از گونه‌های ماهی از سبد صیادی حذف شود و یا به اعماق دریا کوچ کنند و نسل برخی از ماهی‌ها نیز منقرض شده است.

مازندران بیش از ۴۷۰ کیلومتر ساحل دارد و این سواحل مقصد بسیاری از مسافرانی است که از گوشه و کنار کشور برای دریاگردی به استان سفر می‌کند و طبق آمارها ۹۰ درصد مسافران برای جاذبه‌های دریا مهمان استان‌های شمالی و از جمله مازندران می‌شوند.

به گفته حسین ایزدی مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی مازندران این استان در بهار و تابستان پارسال (۱۴۰۲)، که بخش عمده آن فصل شنا است میزبان بیش از ۹۰ میلیون نفر شب مسافر بوده است.

ساحل فریدونکنار در محاصره زباله و پسماند

ساحل فریدون کنار از جمله مناطق مورد علاقه مسافران و گردشگران بویژه در بهار و تابستان به شمار می‌رود اما شاهد آن هستیم که از رودخانه اصلی شهر و زهکش ها حجم وسیعی از پساب‌ها و فاضلاب خانگی و کشاورزی روانه دریا می‌شود.

اسلامی یک شهروند فریدون کناری با بیان اینکه در طول رودخانه اصلی شهر شاهد آن هستیم که فاضلاب‌ها از طریق لوله‌ها به رودخانه منتقل می‌شود، ادامه داد: در نتیجه رودخانه نیز این پساب‌ها را به دریا منتقل می‌کند.

وی با اظهار اینکه در فصل شنا طرح‌های سالم‌سازی در ساحل فریدون کنار اجرا می‌شود، گفت: به دلیل ورود آالاینده‌ها در برخی قسمت‌ها شاهد تغییر رنگ آب دریا هستیم و این مسئله سلامت شهروندان و شناگران را به خطر می‌اندازد.

وی با بیان اینکه بارها مشکلات ناشی از فاضلاب‌ها و آلاینده‌ها را به دستگاه‌های مسؤول گزارش کرده ایم، افزود: با این حال همچنان روند ورود آلاینده‌ها به رودخانه و دریا ادامه دارد.

آلودگی رودخانه و دریا فقط مختص فریدونکنار نیست بلکه در تمامی مناطق ساحلی رودخانه‌ای استان می‌توان ردی از زباله دید که وضعیت ساحل را نازیبا و بد کرده است.

رودخانه‌های شیلاتی هم اسیر زباله

اوضاع نکارود در شرق مازندران، تجن و تالار و بابلرود در شهرهای مرکزی و رودخانه‌های خیرود و چالوس و چشمه کیله و صفارود در غرب مازندران نیز چندان خوش نیست و با اینکه همه این رودخانه‌ها شیلاتی محسوب می‌شود باز با معضل با معضل زباله و پساب دست و پنجه نرم می‌کنند.

ورود آلاینده‌های معدنی نیز به رودخانه‌های هراز در آمل و چالوس در غرب مازندران همواره حاشیه و دردسرساز است بیشتر اوقات رنگ آب در این مناطق قهوه‌ای و کدر است و این پساب‌های معدنی بدون تصفیه به دریا وارد می‌شود.

در نوشهر علاوه بر پساب‌های خانگی و کشاورزی شیرابه‌های تصفیه نشده کارخانه زباله سوز مشکلات زیست محیطی زیادی ایجاد کرده است و روزانه تا ۶۰ مترمکعب شیرابه از طریق رودخانه ماشلک به دریا می‌ریزد و سرطان انواع بیماری‌ها از جمله سرطان را ارمغان می‌آورد.

ورود فلزات سنگین نظیر «روی» و «جیوه» یکی از اساسی‌ترین معضلات زیست‌محیطی استان مازندران و بالاخص زباله سوز در شهر نوشهر است

شبنم دلفان آذری محقق محیط زیست و استاد دانشگاه با بیان اینکه ‎دپوی غیربهداشتی پسماندهای شهری، عفونی و پزشکی و شیرابه ناشی از آنها و ورود فلزات سنگین نظیر «روی» و «جیوه» یکی از اساسی‌ترین معضلات زیست‌محیطی استان مازندران و بالاخص زباله سوز در شهر نوشهر است، افزود: فاجعه بارتر این است که همچنان شیرابه‌های حاصله به رودخانه و دریا می‌رود.

‎سفیر سبز زیست محیطی خاورمیانه با اظهار اینکه بررسی‌های میدانی و علمی نشان می‌دهد که شیرابه ناشی از این پسماندها قادر به حل تایر کامیون به طور کامل است، افزود: این به این معناست که شیرابه حاصل از زباله‌ها بسیار سمی و خطرناک با قدرت انحلال بسیار بالایی است.

دلفان آذری ادامه داد: فاضلاب‌های شهرک‌های صنعتی اطراف هم یکی از منابع بزرگ و مهم آلودگی رودخانه‌ها و دریای خزر است، به طور کلی تمام استان مازندران در فاجعه مدیریت پسماندهای شهری، عفونی، پزشکی و صنعتی و کشاورزی غرق شده است، به عنوان مثال فاضلاب شهرک صنعتی‌های نوشهر در غرب مازندران، امام زاده عبدالله یا بابلکنار یکی از نمونه‌هایی است که فاضلاب آن پس از تصفیه در تصفیه‌خانه، وارد دریای خزر می‌شود، هر چند این فاضلاب باید در مکانی تخلیه شود اما نکته اینجا است زمانی باید این اتفاق صورت بگیرد که کار تصفیه به درستی انجام شده باشد.

آلایندگی واحدهای بلندمرتبه در فریدونکنار

صمد کیانی رئیس اداره حفاظت محیط زیست شهرستان فریدونکنار نیز با بیان آنکه نافی اینکه رودخانه‌های ما دچار آلودگی هستند، نیستیم، افزود: بخشی از آلاینده‌ها از طریق رودخانه شهری وارد می‌شود که پاکسازی آن باید در دستور کار شهرداری قرار گیرد.

وی در گفت و گو با خبرنگار مهر با بیان اینکه یکی از مشکلات اساسی که در فریدونکنار داریم، بلندمرتبه سازی است، ادامه داد: آلودگی این واحدها بارزتر از بقیه موارد است و فاضلاب‌های خانگی واحدهای بلندمرتبه سرریز می‌شود و زیر سطح آبی منطقه بالا است.

وی گفت: در فریدونکنار منفی ۲۰ تا ۲۴ متر پایین‌تر سطح از دریای آزاد هستیم و سطح ایستایی فاضلاب بالا است و از سوی دیگر واحدهای بلندمرتبه نیز فاقد سپتینک و تصفیه فاضلاب مناسب هستند و از سوی دیگر محیط زیست در زمینه احداث واحدهای مسکونی در محدوده شهری عملاً نقشی ندارد.

کیانی ادامه داد: پروانه ساخت واحدهای بلندمرتبه توسط شهرداری و نظارت آن برعهده نظام مهندسی است اما وقتی بحث آلودگی پیش می‌آید محیط زیست و شبکه بهداشت و درمان درگیر می‌شوند و در دستور کار قرار می‌گیرد.

وی با اظهار اینکه شمار پرونده‌های مرتبط با آلودگی در شهرستان فریدونکنار کم نیست، افزود: تشخیص آلودگی نیازمند ارزیابی آزمایشگاهی است و همچنین شاهد تخلیه پساب‌ها و تخلیه فاضلاب‌ها، کارواش‌ها و غیره هستیم.

کیانی مشکل اصلی آلودگی رودخانه‌ها و سواحل را ناشی از نبود سیستم اگو و تصفیه خانه فاضلاب بهداشتی دانست و گفت: وقتی این تصفیه خانه وجود نداشته باشد شاهد آلودگی خواهیم بود و فاضلاب‌ها در ساعات پایانی شب در مناطق مختلف تخلیه می‌شود.

معضل آلودگی رودخانه‌ها و سواحل در گوشه و کنار مازندران به چشم دیده می‌شود و تلاش‌های متولیان امر برای پاکسازی چندان چشمگیر نیست. در استان مازندران ۴۷۰ کیلومتر ساحل و هفت هزار کیلومتر رودخانه وجود دارد و در حاشیه آن مراکز خدماتی، اراضی کشاورزی و باغی و واحدهای دامداری وجود دارد که به آلودگی دامن می‌زنند.

کد خبر 6089356