صد و دومين شماره ماهنامه مديريت ارتباطات منتشر شد
تاریخ انتشار: ۲۱ آبان ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۴۸۹۵۶۱
خبرگزاري آريا - صد و دومين شماره ماهنامه مديريت ارتباطات منتشر شد: صفحه خاکستري اخلاق در رسانه زير ذره‌بين «مديريت ارتباطات»
صد و دومين شماره ماهنامه مديريت ارتباطات منتشر شد: صفحه خاکستري اخلاق در رسانه زير ذره‌بين «مديريت ارتباطات»
صد و دومين شماره ماهنامه تحليلي، آموزشي و اطلاع رساني مديريت ارتباطات با تمرکز بر بررسي اخلاق در رسانه از ابعاد گوناگون منتشر شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
اين ماهنامه از خردادماه 1389 بطور منظم و با موضوعات رسانه، روابط‌عمومي، تبليغات، بازاريابي و جامعه اطلاعاتي منتشر مي‌شود.
اميرعباس تقي‌پور مديرمسئول اين ماهنامه در بخشي از سرمقاله خود به مناسبت انتشار صد و دومين شماره ماهنامه مديريت ارتباطات با عنوان «زندگي بدون ارتباطات و رسانه‌ها» چندان نيازي به برهان و پژوهش ندارد. دقت، ما را به درکي مشخص و معنادار از ميزان نفوذ پيام‌هاي رسانه‌اي در گفتار و رفتار خود و اطرافيان‌مان مي‌رساند. بعيد است يوهانس گوتنبرگ، زماني که در اوا‌سط قرن پانزدهم با اختراع دستگاه چاپ انقلابي عظيم را در صنعت نشر به وجود آورده بود، امروز را پيش‌بيني کرده باشد که در کسري از ثانيه پيام با درنورديدن مرزهاي جغرافيايي و به تعداد همۀ کساني که امکان دسترسي به اينترنت دارند، نشر و بازنشر شود! به‌تعبيري ديگر، در جهان مک‌لوهاني امروز، سيطرۀ رسانه‌ها و پيام‌هايي که صادر مي‌کنند، با بهره‌گيري از توان فناوري‌هاي اطلاعات و ارتباطات، همه‌جايي و همه‌مکاني شده و همين، نقطۀ شکل‌گيري يک پرسش اساسي است: «اخلاق، کجاي کار رسانه‌‌هاست؟»
«اخلاق و رسانه» عنوان تنها پرونده اين شماره است که با نگاهي به اخلاق در رسانه‌ها منتشر شده است. در زير عناوين مطالبي که در اين پرونده کار شده آورده شده است:
- اخلاق رسانه‌اي؛ تضاد غيرقابل‌حل؟ اميرعباس تقي‌پور
- چرا به مباحثِ نظري اخلاق نيازمنديم؟ در پي آن کارِ درست، علي وراميني
- شيرزاد پيک‌حرفه، استاد فلسفۀ اخلاق در گفت‌وگو با مديريت ارتباطات؛ درست‌ترين راه؛ دشوارترين راه
- زبان، حقيقت، اخلاق و رسانه، ميلاد نوري
- اخلاق و رسانه‌هاي مجازي جديد در گفت‌وگو با حسن نمکدوست مدير مرکز آموزش و پژوهش همشهري
- روزنامه‌نگار بايد وقف حقيقت باشد، محسن آزموده
- کامبيز نوروزي از نسبت ميان رسانه، اخلاق و حقوق مي‌گويد؛ اخلاق صنفي را گروه صنف بايد کشف کند، علي وراميني
- رسالت‌ها، وسوسه‌ها و موانع اخلاقِ روزنامه‌نگاري ديدگاه‌هاي جمال رحمتي، احسان بداغي، ساجده سليمي
- رسانه‌هايي که مخاطب‌شان يارانه است، فروزان آصف نخعي
- «وظيفۀ حرفه‌اي» به‌جاي «رسالت اخلاقي»، اسماعيل اميني
- مرزهاي نسبي اخلاق در روزنامه‌نگاري، عفيفه عابدي
- درباره اخلاقِ روزنامه‌نگاري، مريم شباني
- از اخلاق فردي و اجتماعي تا اخلاق حرفه‌اي، فواد صادقي
- اخلاق در فقدان مديريت؟! علي عالي
- تقليل مرارت بشر از پسِ تقرير حقيقت، احسان اکبرپور
- چالش روزنامه‌نگاران در عصر سلطۀ لايک‌ها، عسل عباسيان
- عليه روزنامه‌نويسى، رجعت به روزنامه‌نويسى، رضا صديق
- ضرورتِ دستيابي به منشور اخلاقي، آزاده محمدحسين
- حکايتِ روزنامه‌نگارِ مقيم و مسافر، حميدرضا محمدي
- هميشه راهي وجود دارد، يزدان مرادي
- بي‌اعتمادي؛ تاوان بي‌اخلاقي، اميرحسين حسيني، هوشنگ گلمکاني، در نسبت اخلاق و نقد مي‌گويد؛ مکالمۀ منتقد با اثر ،خالص‌ترين نوع نقد است، به قلم علي وراميني
- اخلاقيات آزادي، فريدون مجلسي
- دکتر محمدجعفر اميرمحلاتي از نسبت فضيلت دوستي و رسانه‌ها مي‌گويد؛ امر دوستي؛ مغفول رسانه‌ها نوشته ميثم مسکوکي
- نسبت اخلاق اسلامي و رسانه‌هاي جديد در گفت‌وگو با سيدحسن اسلامي اردکاني؛ ضرورت جداسازي مسئله از شبه مسئله
- روابط‌عمومي با مهندسي تفاهم در خدمت همدلي و هم‌زباني به قلم علي حسين غريبي
مؤسسه مطبوعاتي دايره رنگي ايده‌آل صاحب‌امتياز، اميرعباس تقي‌پور مديرمسئول، سيد غلامرضا کاظمي دينان رييس شوراي سياست‌گذاري و سميرا رستگارپور سردبير اين ماهنامه هستند.
روشن مهدوي، گلاره جباري، يوسف فروتن، سميرا کياني، الناز تقي‌پور و سيد شادي حسيني، ديگر همکاران ماهنامه مديريت ارتباطات مي‌باشند.
علاقه‌مندان جهت خريد و يا دريافت اشتراک ساليانه با شماره 88356436 -021 تماس حاصل فرمايند.
منبع: خبرگزاری آریا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۴۸۹۵۶۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
علم گرفتار سانسور و تبعیض رسانه‌ای/ وقتی اسمی از دانشمندان آسیایی و آفریقایی به میان نمی‌آید
به گزارش خبرنگار علم و فناوری ایسکانیوز؛ چندی پیش یک دانشمند چینی از خدمات شهروندی و اداره مهاجرت آمریکا درخواست کرد تا اقامت دائمی دریافت کند؛ با این فکر که شانس بیشتری در تحقیقات خواهد داشت. او یک زیست‌شناس ماهر است و همانطور که در ویزای نخبگان آمریکایی (EB-1A) تصور می‌کرد مقالات خبری در رسانه‌های برتر از جمله نیویورک تایمز که تحقیقات او را پوشش می‌دهد، «توانایی خارق‌العاده» او را در علوم نشان می‌دهد. اما زمانی که افسران مهاجرت درخواست او را رد کردند، متوجه شدند که نام او در هیچ خبر و گزارش رسانه‌ای نیامده است. در واقع پوشش خبری مقاله‌ای که او جزو نویسندگان بود، مستقیما سهم عمده او را در این کار نادیده گرفته بود. این در حالی بود که او زمان بسیار زیادی را برای این پروژه تحقیقاتی وقف کرده بود و حتی ایده آن را خودش در دوره دکتری خود داده بود.
این موضوع باعث شد که چند محقق کنجکاو شوند که چه چیزی بر تصمیمات روزنامه‌نگاران و خبرنگاران تاثیر می‌گذارد که نام کدام محقق را در داستان‌های خبری خود بیاورند. این در حالی است که رسانه‌های خبری نقش کلیدی در انتشار یافته‌های علمی جدید به عموم مردم دارند. از سوی دیگر، پوشش یک مطالعه خاص برای تیم تحقیقاتی و موسسات آنها اعتبار به همراه دارد و سپس عمق و کیفیت پوشش، درک عمومی را از اینکه چه کسی علم خوب انجام می‌دهد، شکل می‌دهد. گاهی حتی پوشش خبری می‌تواند بر مشاغل فردی نیز تاثیرگذار باشد.
هویت اجتماعی دانشمندانآیا هویت اجتماعی دانشمندان مانند قومیت یا نژاد نقشی در پوشش خبری دستاوردهای علمی آنها دارد؟ پاسخ به این سوال ساده نیست. از یک سو، با توجه به حضور کم اقلیت‌ها در رسانه‌های جریان اصلی آمریکا، ممکن است تعصب نژادی وجود داشته باشد. از سوی دیگر، روزنامه‌نگاری علمی به دلیل استاندارد بالای گزارش عینی خود شناخته شده است. از این رو محققان تصمیم گرفتند این سوال را به صورت سیستماتیک با استفاده از داده‌های مشاهده‌ای در مقیاس بزرگ بررسی کنند.
کمترین پوشش رسانهایمحققان 223 هزار و 587 خبر از 288 رسانه آمریکا را از وبسایت Altmetric.com تجزیه و تحلیل کردند. این وسایت پست‌ای آنلاین را درباره مقالات تحقیقاتی رصد می‌کند. اخبار منتشر شده از سال 2011 تا 2019 تعداد 100 هزار و 486 مقاله علمی را پوشش داده است. محققان برای هر مقاله، روی نویسندگانی متمرکز شدند که بیشترین شانس ذکر شدن نامشان را داشتند: اولین نویسنده، آخرین نویسنده و سایر نویسندگان. آنها محاسبه کردند که نویسندگان هر چند وقت یک بار نامشان در مقالات خبری ذکر شده است. سپس از یک الگوریتم برای استنتاج قومیت نویسندگان استفاده کردند و متوجه شدند که روزنامه‌نگاران گاهی اوقات به قومیت آنها برای ذکر نامشان در پوشش خبری تکیه می‌کنند. به طور مثال، مشخص شد که نویسندگانی با نام‌های انگلیسی مانند «جان براون» یا «امیلی تیلور» بیشتر از بقیه در رسانه‌ها ذکر شده‌اند. آنها همچنین 9 گروه قومیتی بزرگ را با هم مقایسه کردند.
محققان دریافتند که شانس دیده شدن نویسنده اول مقاله در یک خبر 40 درصد است. با این حال، احتمال ذکر نام نویسندگانی از اقلیت کمتر در مقایسه با نویسندگانی که نام انگلیسی دارند، به طور قابل توجهی کمتر بود. این تفاوت برای نویسندگانی با نام‌های آسیای شرقی و آفریقایی بارزتر بود. آنها به طور متوسط 15 درصد کمتر در رسانه‌های علمی آمریکا در مقایسه با کسانی که نام انگلیسی داشتند، ذکر یا نقل شده بودند.
این ارتباط حتی پس از در نظر گرفتن عواملی مانند موقعیت جغرافیایی، وضعیت نویسنده متناظر، موقعیت نویسنده، رتبه وابستگی، اعتبار نویسنده، موضوعات تحقیق، تأثیر مجله و طول داستان ثابت است.
و نابرابری بین انواع مختلف رسانه‌ها، از جمله ناشران بیانیه‌های مطبوعاتی، اخبار عمومی و آنهایی که محتوای متمرکز بر علم و فناوری دارند، وجود دارد.
عوامل عملی و انتخاب زبانمحققان می‌گویند: اول و مهم‌تر از همه، عدم حضور دانشمندان با نام‌های آسیای شرقی و آفریقا ممکن است به دلیل چالش‌های عملگرایانه‌ای باشد که روزنامه‌نگاران مستقر در آمریکا در مصاحبه با آنها مواجه هستند. عواملی مانند تفاوت منطقه زمانی برای محققان مستقر در خارج از کشور و تسلط واقعی یا درک شده انگلیسی می‌تواند نقش داشته باشد، زیرا یک روزنامه‌نگار در مهلت مقرر باید خبرش را آماده کند.
ما این عوامل را با تمرکز بر محققان وابسته به موسسات آمریکایی جدا کردیم. در میان محققان مستقر در آمریکا، مشکلات عملگرایانه باید به حداقل برسد، زیرا آنها در همان منطقه جغرافیایی روزنامه‌نگاران هستند و احتمالاً به زبان انگلیسی، حداقل در نوشتن، مهارت دارند. علاوه بر این، با توجه به اینکه توجه رسانه‌ها به طور فزاینده‌ای توسط مؤسسات آمریکا ارزش قائل می‌شود، احتمالاً این دانشمندان به همان اندازه به درخواست‌های مصاحبه روزنامه‌نگاران پاسخ خواهند داد.
حتی زمانی که محققان فقط مؤسسات آمریکا را مد نظر گرفتند، تفاوت‌های قابل توجهی در ذکر و نقل قول برای نویسندگان غیر انگلیسی یافتند؛ به‌ویژه، نویسندگانی با نام‌های آسیای شرقی و آفریقایی در مقایسه با همتایان خود با نام انگلیسی، چهار تا پنج درصد کاهش در نرخ ذکر را تجربه می‌کنند. این نتیجه نشان می‌دهد که در حالی که ملاحظات عملگرایانه می‌توانند برخی نابرابری‌ها را توضیح دهند، اما همه آنها را در نظر نمی‌گیرند.
محققان همچنین دریافتند که روزنامه‌نگاران همچنین تمایل بیشتری به جایگزینی وابستگی‌های سازمانی به جای دانشمندان با نام‌های آفریقایی و آسیای شرقی دارند؛ به عنوان مثال، ذکر دانشگاه میشیگان برای آنها معتبرتر از ذکر دانشگاه های دیگر است. این اثر جایگزینی نهاد، بر یک سوگیری بالقوه در بازنمایی رسانه‌ای تأکید می‌کند، جایی که ممکن است دانشمندان با نام‌های قومیتی اقلیت کمتر معتبر یا مستحق شناسایی رسمی تلقی شوند.
چرا برابری در گفتمان علم اهمیت دارد؟بخشی از عمق پوشش اخبار علمی بستگی به این دارد که چگونه محققان به طور کامل و دقیق در خبرها به تصویر کشیده شوند، از جمله اینکه آیا دانشمندان با نام ذکر شده‌اند یا خیر و تا چه حد سهم آنها از طریق نقل قول برجسته می‌شود. همانطور که علم به طور فزاینده‌ای جهانی می‌شود و زبان انگلیسی به عنوان زبان اصلی آن است، مطالعه ما اهمیت نمایندگی عادلانه را در شکل دادن به گفتمان عمومی و پرورش تنوع در جامعه علمی برجسته می‌کند.
محققان می‌گویند که تفاوت‌ها در مرحله اولیه انتشار علم، زمانی که روزنامه‌نگاران در حال انتخاب مقالات تحقیقاتی برای گزارش هستند، بیشتر باشد. درک این تفاوت‌ها به دلیل چندین دهه یا حتی قرن‌ها تعصب ریشه‌دار در کل خط تولید علم، از جمله اینکه چه کسی بودجه تحقیقاتی را دریافت می‌کند، چه کسی در مجلات برتر منتشر می‌شود و چه کسی در خود نیروی کار علمی نمایندگی می‌کند، پیچیده است.
روزنامه‌نگاران از مرحله بعدی فرآیندی را انتخاب می‌کنند که تعدادی نابرابری در درون آن وجود دارد. بنابراین، پرداختن به نابرابری‌ها در نمایندگی رسانه‌ای دانشمندان تنها یک راه برای تقویت فراگیری و برابری در علم است. اما این گامی در جهت به اشتراک‌گذاری دانش علمی با مردم به روشی عادلانه‌تر است.
انتهای پیام/
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»