ورود دیجیتال و تاثیر بر مباحث میانرشتهای نقطه مشترک تغییرات است
تاریخ انتشار: ۲۲ آبان ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۴۹۹۳۹۸
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از ستاد خبری همایش، نخستین همایش بین المللی «سینما در عصر دیجیتال» به دبیری روح الله حسینی، صبح روز دوشنبه ۲۱ آبان ماه در مرکز همایش های بین المللی کتابخانه ملی ایران افتتاح شد و پس از صحبت های میزبان و برخی از مسئولان حاضر در این همایش، نیکولاس رامبز نویسنده و نظریه پرداز سینما با سخنرانی خود با موضوع «رمان های تجربی و سینمای دیجیتال، واکاوی یک ارتباط» این همایش را به شکل رسمی افتتاح کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
نیکولاس رامبز در بخشی از صحبت های خود با اشاره به همدلی ادبیات با سینما در عصر دیجیتال گفت: یکی از نشانه های دوره دیجیتال، توانایی فزاینده بیننده فیلم با خواننده ادبیات برای کنترل فعالانه آثار است. در عصر دیجیتال علاقه به نظریه عواطف افزایش یافته است و علم روانشناسی توضیح می دهد چطور هنگامی که عمیقا در یک فیلم یا کتاب غرق شویم احساسات و همدلی و انتقال تفکر فعال می شود. یک مثال عالی برای این مطلب، سینما و ادبیات در عصر دیجیتال است چون یکی از خصیصه های آنها خواننده یا بیننده فعال است.
مونیکا مانگانلی طراح صحنه و متخصص جلوه های ویژه، دیگر سخنران این همایش بود. این طراح صحنه درباره «روابط مبتنی بر تجربه و مهارت بین سینما و هنرهای دیگر در عصر دیجیتال» سخنرانی کرد و در بخش هایی از صحبت های خود گفت: سینما در عصر دیجیتال یک فرصت بزرگ عرضه می کند که این فرصت به اعتقاد من رویکرد چندرشته ای به تحقیقات و مشاغل هنری است. سینما و پتانسیل های دیجیتالی، ابزار فوق العاده ای است که کاربران خود را وادار می کند برای روایت داستانشان آزادانه تر فکر کنند و پایشان را از دنیای هنرهای اجرا و هنرهای سینمایی فراتر بگذارند.
بخش دوم سخنرانی ها درباره «مشاغل سینما در عصر دیجیتال: حرفه های گذشته و حرفه های نو» بود و پرویز اجلالی جامعه شناس و پژوهشگر ارشد حوزه مطالعات میان رشته ای با موضوع «گفتمان سینمای دیجیتال، درکی نو از سینما در ایران» سخنرانی کرد و در پایان هم جان جاست درباره «ترکیب نقاشی و سینما برای خلق محتوای تصویری مدرن» صحبت کرد.
پرویز اجلالی در بخش هایی از صحبت های خود گفت: در ایران مثل همه جا از آغاز پیدایش سینما گفتمان های متفاوتی از سینما ظهور کرده است که این گفتمان ها سلطه یافته و از میان رفته و همواره میان گفتمان های گوناگون مبارزه سختی در جریان بوده است. از میان این گفتمان ها می توان به گفتمان های سینما همچون شگفتی، سینما همچون نماد غرور ملی، سینما همچون نشان مدرنیت، سینما همچون مهمترین سرگرمی خانواده شهری، سینما همچون هنر، سینما همچون معصیت و گناه، سینما همچون تبلیغ دین، سینما همچون دانشگاه اشاره کرد.
جان جاست آخرین سخنران روز اول همایش بین المللی «سینما در عصر دیجیتال» بود که درباره «ترکیب نقاشی و سینما برای خلق محتوای تصویری مدرن» صحبت کرد.
همچنین در روز نخست از همایش بین المللی «سینما در عصر دیجیتال» ۲ پنل تخصصی با عناوین «سینما در عصر دیجیتال: پایان یا شروعی دوباره» و «روش های نوین داستان گویی» برپا شد و در پایان روز اول این همایش، کارگاهی با عنوان «تاثیر ابزارها و شیوه های قصه گویی تعاملی رایج در بازی های ویدئویی بر سینما» با مدیریت متین ایزدی برگزار شد.
نخستین همایش بین المللی «سینما در عصر دیجیتال» از روز دوشنبه ۲۱ آبان ماه آغاز شده است و تا فردا ۲۳ آبان ماه در مرکز همایش های بین المللی کتابخانه ملی ایران ادامه دارد.
کد خبر 4456909 نیوشا روزبانمنبع: مهر
کلیدواژه: روح الله حسینی مدرسه ملی سینما همایش سینما در عصر دیجیتال تئاتر ایران سی و پنجمین جشنواره فیلم کوتاه تهران فیلم کوتاه هالیوود سینمای مستند کنسرت موسیقی سریال ایرانی فیلم سینمایی برنامه تلویزیونی دوازدهمین جشنواره سینماحقیقت پانزدهمین جشنواره فیلم مقاومت نقاشی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۴۹۹۳۹۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
محور تحولات و حذف دشمن مشترک
به گزارش قدس آنلاین، در این یادداشت آمده است: همکاری این کشورها فقط منحصر به نبرد روسیه و اوکراین نیست.
این فقط نوک کوه یخ است و عمق همکاریها بسیار بیشتر است. جنگ اوکراین صرفاً به تعمیق روابط اقتصادی، نظامی، سیاسی و فناوری آنها سرعت بخشیده است. در حال حاضر همگرایی در روابط این کشورها به ایجاد یک محور جدید تحولات منجر شده که می تواند چشم انداز ژئوپلتیکی جهان را تغییر دهد.
وقتی دولتهای ناراضی کارشکنی میکنند
این اندیشکده آمریکایی تأکید میکند : همگرایی این گروه، به منزله ایجاد یک بلوک انحصاری و متحد نیست، بلکه به منزله شکلگیری مجموعهای از دولتهای ناراضی است که بر سر هدف مشترکی برای براندازی اصول فعلی، اتفاقنظر دارند. وقتی این چهار کشور همکاری میکنند، اقدامات آنها همافزایی پیدا میکند و اثربخشی ابزارهای سیاست خارجی ایالات متحده برای تحریمها را کاهش میدهند. در حقیقت باید گفت هدف جمعی آنها ایجاد جایگزینی برای نظم فعلی است که به نظر آنها تحت سلطه ایالات متحده است.
تشکیل باشگاه ضدغرب
این دو عضو ارشد برنامههای امنیتی ایالات متحده ادامه میدهند: همکاری میان اعضای این محور چیز جدیدی نیست. چین و روسیه شراکت خود را از پایان جنگ سرد تقویت کردهاند. ایران و روسیه نیز پس از شروع جنگ سوریه با یکدیگر همکاری کردند. چین با پیوستن به همکاریهای روسیه و مشارکت در توافقنامههای انرژی با ایران، از تهران در برابر اثرات تحریمهای ایالات متحده حمایت کرده است. مسکو در دو دهه گذشته یکی از بزرگترین تأمینکنندگان تسلیحات تهران بوده و اکنون بزرگترین منبع سرمایهگذاری خارجی آن است. صادرات روسیه به ایران در ۱۰ ماهه اول سال ۲۰۲۲، ۲۷ درصد افزایش یافته است. برای سه سال متوالی چین، ایران و روسیه مانورهای دریایی مشترکی را در خلیج عمان برگزار کردهاند که آخرین آن در مارس ۲۰۲۴ بود.
مجله فارین افرز معتقد است: همکاری فزاینده میان چین، ایران، کره شمالی و روسیه ناشی از مخالفت مشترک آنها با نظم جهانی تحت سلطه غرب است؛ رویکردی که ریشه در این باور دارد که این سیستم به آنها موقعیت یا آزادی عملی را که شایسته آن هستند، نمیدهد. البته تاریخ نشان میدهد ممکن است برای گروهی از قدرتهای ناراضی، آینده مثبت پیشرو نباشد. مانند پیمان سهجانبه ۱۹۴۰ که آلمان، ایتالیا و ژاپن را متحد کرد و آنها موفق نشدند، اما جنگ جهانی دوم قطعاً تحولات جهانی را به همراه داشت.
تهدید چهار قدرت
آندریا کندال-تیلور و ریچارد فونتین ضمن بررسی همکاری رو به رشد میان چین، ایران، کره شمالی و روسیه معتقدند اختلافات جدی میان این کشورها وجود دارد؛ چرا که با روی آوردن مسکو به پکن، مسکو به پذیرش نقش شریک کوچکتر باید قانع باشد. البته در چنین تحلیلی شدت تهدید نادیده گرفته میشود. از سویی دیگر اقتصاد آمریکا بسیار بزرگتر، ارتش آن به طور قابل توجهی قدرتمندتر و سیستم دموکراتیک آن پایدارتر است و واشنگتن هنوز هم میتواند از تحولات این محور جلوگیری کند.