به نقل از «طرفداری»

ایستگاه تاکتیک: سبک برتر؛ آنالیز فنی برتری منچسترسیتی مقابل منچستریونایتد

تاریخ انتشار: ۲۲ آبان ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۵۱۲۶۶۵

سیتیِ گواردیولا همچنان بدون محدودیت پیش می رود و روی کاغذ در شرایط طبیعی، کمتر تیمی چه در انگلیس و چه در سایر نقاط دنیا، توانایی مبارزه با آن ها را دارد.

طرفداری - پپ گواردیولا، سرمربی منچسترسیتی، برای موفقیت مقابل لیورپولِ یورگن کلوپ، چند هفته پیش مجبور شد تا بار دیگر آموزه هایش از یوهان کرایوف را مرور کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 

سرمربی اسپانیایی به سه اصل مهم کرایوف بازگشت و سعی کرد بار دیگر این اصول را در تیمش جا بیندازد: 1 - استفاده از دو مهاجم مقابل خط دفاع چهار نفره. 2 - بهره گیری از یک بازیکن اضافه در خط میانی. 3 - استفاده از یک بازیکن اضافه در خط دفاعی. این طور شد که گواردیولا چهره ای جدید از خود مقابل لیورپول به نمایش گذاشت. در این مطلب به طور مفصل پیرامون تغییرات فنی تیم گواردیولا مقابل لیورپولِ کلوپ صحبت کرده ام اما برای بررسی عملکرد این تیم مقابل منچستریونایتد، نیاز است تا بار دیگر به دیدار مقابل لیورپول بازگردیم و رویکرد گواردیولا در این دو بازی را با یکدیگر مقایسه کنیم.

از سه اصل کرایوف دور نشویم، گواردیولا راه مقاومت مقابل کلوپ را بازگشت به این اصول دانست. به همین علت او در دیدار مقابل لیورپول رو به استفاده از سیستم 2-4-4 آورد. به جای استفاده از سه مدافع، با چهار مدافع وارد میدان شد، یک هافبک میانی دیگر کنار فرناندینیو اضافه کرد و از دو مهاجم نیز در برابر خط دفاع چهار نفره لیورپول بهره برد. تصاویر زیر آرایش با توپ و بدون توپ سیتی مقابل لیورپول را نشان می دهد. در تصویر اول می بینیم که چگونه برناردو سیلوا حین بازیسازی از عقب زمین توسط مدافعان میانی تیم کاملا در کنار فرناندینیو قرار گرفته و شکل و شمایلی از «Double pivot»(توضیح مفصل فنی پیرامون این نقش) را در مرکز زمین به اجرا می گذارد. در تصویر دوم می بینیم که سیتی بدون توپ نیز با آرایش 2-4-4 به دفاع کردن مقابل لیورپول می پردازد. حضور هیجان انگیز داوید سیلوا در نقش «Second striker» در راستای اجرای اصل اول کرایوف بوده تا سیتی فشار مضاعفی به طور همزمان هم بر مدافعان میانی لیورپول و هم بر جردن هندرسون وارد کند.

بازگشت به اصول ابتدایی کرایوف مقابل لیورپول جواب داد اما اوضاع مقابل یونایتدِ مورینیو مطاق انتظار باید متفاوت پیش می رفت. مورینیو سرمربی نیست که به بازی پرفشار، پرس از بالا یا بازپس گیری سریع توپ عادت داشته باشد، به همین علت گواردیولا تغییراتی را نسبت به بازی مقابل لیورپول در رویکرد تیم اعمال کرد. تصاویر زیر به ترتیب آرایش سیتی را با توپ و بدون توپ مقابل یونایتد نشان می دهد. بازگشت پپ به 1-4-1-4 هیجان انگیزش با حضور دو بازیکن در نقش «Free 8»(در ادامه پیرامون این نقش به طور مفصل صحبت می کنیم)، حضور فرناندینیو به عنوان تک هافبک جلوی مدافعان و همچنین آگوئرو به عنوان تک مهاجم در خط حمله.

هیجان انگیزترین قسمت ماجرا برای گواردیولا در این آرایش حضور دو بازیکن در نقش «Free 8» است. نقشی که پیش از این نیز به طور مفصل از آن صحبت کرده ام(اینجا و اینجا) و گواردیولا به شکلی استثنایی آن را در تیمش نهادینه کرده است. بازیکنان در این نقش هافبک های میانی با رویکرد تهاجمی هستند که به شکل آزادانه این اجازه را دارند در خط میانی حرکت کنند، در مواقع لزوم از عقب زمین بازیسازی کنند، در فازهای مختلف انتقال تاثیر داشته باشند و در یک کلام تمامی نقش های یک هافبک میانی را در طول بازی به عهده گیرند. گواردیولا از داوید سیلوا و علی الخصوص کوین دی بروین در این نقش استفاده می کند اما با مصدومیت دی بروین، نوبت به هنرنمایی برناردو سیلوا رسید که نشان دهد چه پتانسیل هایی دارد. زوج سیلوا-سیلوا یکی از بهترین نمایش های یک زوج در نقش «Free 8» بود، علی الخصوص برناردو که به خوبی تاثیرگذاری اش در فاز تدافعی را نیز نشان داد.

تصویر زیر وضعیت برناردو سیلوا را از حیث ایجاد شانس گلزنی نشان می دهد. او 6 بار هم تیمی هایش را در موقعیت گلزنی و شوت زنی قرار داد(رتبه نخست با اختلاف در میان تمامی بازیکنان حاضر در زمین) که از این بین نیز دو پاس گل یا شانس بزرگ گلزنی به وجود آمد.

تصویر زیر اما هنرنمایی برناردو سیلوا را در نقش منحصر به فردش در فاز تدافعی نشان می دهد. هافبک پرتغالی در دیدار مقابل یونایتد 7 بازپس گیری توپ از خود ثبت کرد تا از این حیث نیز پس از کایل واکر با 8 بازپس گیری توپ، در رتبه دوم قرار گیرد.

سومین پارامتری که برناردو در آن خیره کننده عمل کرد باز هم مربوط به فاز تدافعی می شود. سیلوا با 3 تکل موفق از مجموع 4 تکلی که در طول 90 دقیقه از خود ثبت کرد، در کنار کایل واکر در میان تمامی بازیکنان حاضر در زمین توانست رتبه دوم را به خود اختصاص دهد. خیره کننده است که یک بازیکن با این حجم از خلاقیت و تکنیک که به راحتی می توان عنوان فانتزی باز را به او داد، چنین اثرگذاری در فاز تدافعی داشته باشد. این مسئله حیرت کارشناسان شبکه اسکای اسپورتس بریتانیا را نیز حین پخش بازی به همراه داشت.

رهایی زوج سیلوا-سیلوا در نقش هیجان انگیزشان، مهم ترین اهرم گواردیولا در فاز تهاجمی بود. سرمربی اسپانیایی با بهره گیری از خلاقیت این دو بازیکن در چپ و راست با جا به جایی های متعدد و اضافه شدن مدافعان کناری همواره دست بالا را در «Half space»(توضیح مفصل فنی پیرامون این منطقه از زمین) در اختیار داشت و مادامی که گواردیولا دست بالا را در «Half space» داشته باشد، عملا کار خاصی نمی توان کرد. به تصویر زیر دقت کنید که نمایی پرتکرار را در دیدار سیتی مقابل یونایتد نشان می دهد. در سمت چپ شاهد تشکیل مثلث استرلینگ-مندی و سیلوا هستیم. مثلثی که با جا به جایی استرلینگ و فرار داوید سیلوا ایجاد می شود و با اضافه شدن آگوئرو به این جمع در «Half space» عملا خارج شدن مدافعان یونایتد از بازی را به همراه دارد. مشابه این اتفاق در سمت مقابل با مثلث واکر-محرز و برناردو سیلوا در «Half space» رخ می داد و تلاش ژوزه مورینیو نیز در استفاده از انواع تاکتیک های «Man Coverage»(توضیح مفصل فنی پیرامون این تاکتیک) برای پوشش بازیکنان سیتی، علی الخصوص بازیکنان «Free 8» به طور کامل ناکام ماند.

گواردیولا در فاز تدافعی نیز همچون همیشه اولویت اول را بر بازی پرفشار از بالای زمین قرار داد. فشاری که چند روز پیش از یونایتد، حریف اوکراینی را نابود کرده بود، ژوزه مورینیو را نیز تحت تاثیر قرار داد. بازیکنان سیتی در مجموع 50 بار توپ را از بازیکنان یونایتد پس گرفتند که 34 درصد این بازپس گیری در زمین یونایتد رخ داد. گواردیولا البته ایده واضحی نیز برای زمانی داشت که بازیکنان یونایتد می توانستند از فشار سیتی به طور موقت رها شوند و توپ را به زمین این تیم و نزدیکی های باکس برسانند. برنامه گواردیولا برای این زمان سوق دادن یونایتد به کناره های زمین و ایجاد برتری عددی و فشار مضاعف در این نواحی بود. در شرایطی که مورینیو پل پوگبا را در اختیار نداشت، خلاقیت به کمترین حد خود در خط میانی رسیده بود و فشار بازیکنان سیتی هافبک های میانی یونایتد را مجبور می کرد توپ را به کناره ها سوق دهند. در کناره های زمین نیز برتری عددی با سیتی بود. به تصویر زیر دقت کنید. یک نمای پرتکرار دیگر این بار در فاز تدافعی منچسترسیتی. آنتونی مارسیال در سمت راست زمين میان سه بازیکن سیتی گرفتار شده و هیچ انتخابی در فاز تهاجمی ندارد و در چنین شرایطی نیز نتیجه مشخص است: تقلای چند ثانیه ای و یک پاس رو به عقب یا در نهایت از دست دادن توپ.

حسن ختام گواردیولا در بازی مقابل یونایتد نیز گل سوم بود. جایی که او مطابق تصویر زیر، با 44 پاس متوالی توانست دروازه ده خیا را باز کند. برناردو سیلوا باز هم نقشی کلیدی در دادن پاس آخر داشت. حضور در «Half space» سمت راست، ارسالی دقیق درون باکس و باقی ماجرا.

اوج گیری بدون محدودیت سیتیِ گواردیولا دقیقا از فصل پیش آغاز شد. پیش از این به طور مفصل رویکرد گواردیولا در سیتی را توضیح داده ام و سرمربی اسپانیایی این فصل با اضافه کردن چاشنی "عمل گرایی" به گزینه های روی میزش، تیمش را حتی از فصل پیش هم خطرناک تر کرده است. سبکی که گواردیولا فوتبال بازی می کند، بدون کوچک ترین شک و تردیدی در میان تمامی تیم های باشگاهی حاضر در دنیا طی یک فصل و نیم گذشته سبک برتر بوده است و مطابق انتظار تیم او نیز قدرتمندترین تیم. البته اینکه قدرت تیم ها بر چه مبنایی توسط تاکتیک نویسان و هواداران فوتبال سنجش می شود و چه تفاوت های عمده ای این سنجش ها با یکدیگر دارند، بحث مفصل دیگری است که در یادداشت های بعدی به آن خواهیم پرداخت.

منبع: طرفداری

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tarafdari.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «طرفداری» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۵۱۲۶۶۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

حساس و جنجالی؛ ترکیب احتمالی منچسترسیتی برای بازی با ناتینگهام فارست

نبرد سیتی‌گراند تنها برای منچسترسیتی حائز اهمیت نخواهد بود. 

طرفداری | هفته سی و پنجم لیگ برتر با دیدار حساسی برای کورس قهرمانی و بقا پیگیری خواهد شد.

دو تیم ناتینگهام فارست و منچسترسیتی از ساعت 19:00 فردا نهم اردیبهشت در ورزشگاه سیتی‌گراند به مصاف هم خواهند رفت. هفته گذشته ناتینگهام فارست به دلیل جنجال داوری دیدار با اورتون وارد حاشیه بزرگی شد. آن‌ها پس از بازی با انتشار یک توییت اعلام کردند استوارت اتول، داور VAR، طرفدار لوتون تاون است و به نوعی با نادیده‌گرفتن پنالتی‌های فارست، به نفع تیم محبوبش قضاوت کرده است. در حالی که گری نویل سریعا خواستار استعفای مارک کلاتنبرگ، مشاور داوری ناتینگهام فارست، شده بود، کمیته داوران لیگ برتر به این ماجرا ورود کرد. ورزشگاه سیتی‌گراند تصمیم گرفته است به دلیل مسائل داوری فصل جاری، علیه کمیته داوران لیگ برتر بنرهای اعتراضی ترتیب دهد. با تمامی این حواشی، قضاوت سایمون هوپر و پیتر بنکس دشوارتر از همیشه خواهد بود. گفته می‌شود اوانجلوس ماریناکیس مانع از حضور گری نویل در ورزشگاه به عنوان کارشناس اسکای خواهد شد. آن‌ها علیه نویل شکایت کرده‌اند.  

در حالی که ناتینگهام فارست برای بقا در لیگ برتر به امتیاز احتیاج دارد، منچسترسیتی نیز نمی‌خواهد فرصت قهرمانی را به آرسنال تقدیم کند، اگرچه آن‌ها پس از دربی شمال لندن بازی خودشان را برگزار خواهند کرد. هواسکورد نتیجه بازی را 3-1 به نفع سیتیزن‌ها پیش‌بینی کرده است. انتظار می‌رود دو تیم با ترکیب زیر وارد زمین شوند:

ناتینگهام فارست (1-3-2-4): سلز | ویلیامز، نیاکاته، موریلو، آینا | یتیس، دنیلو | الانگا، گیبس وایت، دومینگز | وود منچسترسیتی (1-4-1-4): ادرسون | واکر، دیاز، استونز، گواردیول | رودری | سیلوا، دی بروین، فودن، گریلیش | آلوارز 

 

از دست ندهید ????????????????????????

ژوزه مورایس: باافتخار مسلمان شدم و عضوی از یک خانواده ایرانی‌ام آرنه اسلوت سرمربی جدید لیورپول لغو قانون رشد چگونه فوتبال ایتالیا را نابود می‌کند؟ بازیکن فرانسوی به دلیل عوارض واکسن کرونا از فایزر شکایت کرد!