امکانات سینماهای گلستان بروز می شود؟/تعداد سالن ها دیگر جوابگوی نیاز تماشاچیان نیست
تاریخ انتشار: ۲۳ آبان ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۵۱۳۲۲۱
سینما رسانه ای است نافذ و نه تنها به گذران اوقات فراغت جامعه کمک می کند بلکه به شادابی اجتماعی نیز منجر می شود و عواملی مانند تناسب تعداد سالن ها و امکانات آنها با استقبال مخاطبین رابطه مستقیم دارد. به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از گرگان؛ سینما یک رسانه دیداری شنیداری مبتنی بر فناوری است که از آن علاوه بر بهره هنری بهره اقتصادی نیز برده می شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در ایران اولین سینمای عمومی به همت میرزا ابراهیم خان عکاسباشی در سال ۱۲۸۳ شمسی افتتاح شد و پس از انقلاب نیز سینماهای متعددی در سطح کشور ساخته و در آن فیلم های متعددی که بیانگر شرایط روز جامعه، هویت اسلامی، ایرانی بوده اند به نمایش در آمده و در فرهنگ سازی جامعه نقش بسزایی داشته اند.
پیشرفت های کمی و کیفی سینماها اعم از ورود تکنولوژی جدید در ساخت واکران فیلم ها و سالن های سینما طی این سالها در جذب مخاطب اثر گذار بوده است.
در استان گلستان نیز در اوایل دهه 40 دو سینما در مرکز استان افتتاح و به اکران فیلم های به روز کشور پرداخته و علاقه مندان نیز از اکران فیلم ها استقبال می کردند، سینماهایی که همچنان پا برجاست.
اما پس از گذشت سال ها تعداد این سینماها افزایش قابل توجهی نیافته و سالن های موجود نیز با استقبال گرم تماشاگران روبرو نیست که در این بین عوامل موثری وجود دارد که در این گزارش به بررسی برخی از آنها می پردازیم.
مشکلات سینماهای استان گلستان مردی که در مقابل سینما ایستاده بود گفت: معمولا هفتهای یکبار به اتفاق خانواده به سینما میرویم.خانمی که به همراه فرزندش مشغول خرید بلیط بود گفت: من و دخترم سینما را دوست داریم و ۲ هفته یکبار به تماشای فیلم میرویم.
آقایی که برای تماشای فیلم آمده بود از مشکلات سالنهای سینما گفت: در فصل گرما و سرما سیستم تهویه آن مناسب نیست و خوب کار نمیکند.
خانمی که منتظر اکران فیلم بود به خبرنگارگروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان ازگرگان؛گفت: زیاد به سینما می روم و معمولا صندلیها و سالن آن قدیمی است. مردی که با همسرش برای تماشای فیلم آمده بودند گفت: سرویسهای بهداشتی اکثر سینماها نامناسب است و برخی هم پارکینگ ندارد.
کاشفی مدیرامور سینمایی حوزه هنری گلستان در گفتگو با خبرنگارگروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان ازگرگان؛گفت: در سطح استان ۴ سینمای فعال داریم که در سینمای عصر جدید گرگان ۲ سالن، ۲۲ بهمن گرگان ۲ سالن، بهمن آزاد شهر یک سالن و هجرت گنبدکاووس ۱ سالن فیلم اکران میشود.
وی در خصوص مشکلات سینماها گفت: مشکل پارکینگ درست است و سینما عصر جدید اخیرا بازسازی شده و در سینما هجرت گنبد کاووس هم اقداماتی برای تبدیل شدن به پردیس در حال انجام است.
وی ادامه داد: سینمای بهمن نیز سال ۸۶ بازسازی شده است و با توجه به امکانات موجود باید فضاهای آن بهینه و تبدیل به پردیس شود. پلمب یکی از سینماهای گلستان عباسی مدیر سینما ۲۲ بهمن گرگان در گفتگو با خبرنگارگروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان ازگرگان؛گفت: دلیل پلمب این سینما نبود استحکام و ایمنی لازم و همچنین حفاظ راه پلهها و سیستم حریق بود که پس از برطرف کردن نواقص مجددا این سینما فعال شد. استقبال کم شهروندان از سینما چند مرتبه به سینماهای استان سر زدیم و در اکثر موارد بخش زیادی از سالن خالی بود.
مدیر یکی از سینماهای گرگان گفت: با بوجود آمدن تلویزیون و اینترنت استقبال مردم کم شده است و آمدن آنها به سینما که جای فرهنگی و سالمی برای تفریح است موجب رونق سالنها و افزایش بودجه می شود.
کاشفی مدیرامور سینمایی حوزه هنری گلستان با اشاره به قبض یکی از این سینماها گفت: قبض ۲۸ روزه فروش بلیط این سینما نشان از استقبال کم شهروندان دارد. پیشنهادات شهروندان برای رونق سینما نوجوانی به خبرنگارگروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان ازگرگان؛ گفت: اگر محیط سینما را جذابتر کنند و کیفیت فیلمها افزایش دهند استقبال بیشتر می شود. پسر جوان دیگری گفت: اگر تعداد روزهای دارای بلیط نیم بها را افزاریش دهند جمعیت بیشتری به سینما میآیند.
کاشفی مدیرامور سینمایی حوزه هنری گلستان در پاسخ به این موضوع گفت: در همه کشور سه شنبهها بلیط سینما نیم بها و در استان ما شنبهها نیز فیلمها نصف قیمت اکران می شود.
وی با اشاره به اقدامات حوزه هنری برای رونق سینماها گفت: موسسه بهمن سبز و حوزه هنری علاوه بر اکران فیلم این حق را دارند که در خصوص فضاهای موجود در لابی سینما و اجاره سالن اقداماتی انجام و اشتغال زایی کنند. نبودن یا غیر فعال بودن سینما در چند شهرستان استان
شهرستان آققلا در شمال استان گلستان و در كنار رودخانه گرگانرود واقع شده و بیش از ۱۲۰ هزار نفر جمعیت دارد اما در آن سینمایی برای استفاده شهروندان وجود ندارد.
شهروند ترکمنی به خبرنگارگروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان ازگرگان؛ گفت: در شهرستان آق قلا سینما نداریم و برای دیدن فیلم باید به گرگان برویم که همیشه برایمان مقدور نیست. شهروند دیگری گفت: چند سال پیش قرار بود سینمایی در آق قلا افتتاح شود که تا الان این اتفاق نیافتاده است. شهرستان علی آباد کتول در فاصله ۴۰ کیلومتری مرکز استان واقع شده و جمعیتی بالغ بر ۱۵۰ هزار نفر دارد و با وجود علاقه مندان به هنر دو سینمای آن غیر فعال است و پس از سال ها بتازگی سینمای جدیدی در آن افتتاح شده است.
شهروندی در علی آباد گفت: اینجا سالن سینما وجود دارد، اما مخروبه شده و ما سالها در شهرمان سینمایی نبود که برویم.
پسر نوجوانی در نزدیک سینمای تازه تاسیس شده گفت: بعد از سالها به تازگی سینما ارشاد باز شده که امکانات آن هم خیلی بروز نیست.
پسر جوانی گفت: مدتی از افتتاح این سینما می گذرد اما در ماه های نخست زمان بندی سانسهای اکران فیلم اعلام نمیشد و زمان پخش آن ها منظم نبود که به تازگی این اتفاق رخ می دهد.
کشمیری مدیر کل فرهنگ و ارشاد گلستان در خصوص شهرستانهایی مانند مراوه تپه، کلاله، گمیشان که سینما ندارند در گفتگو با خبرنگارگروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان ازگرگان؛گفت: گمیشان و مراوه تپه شهرهایی هستند که اداره ارشاد ندارند و ما نمایندگی داریم، اما در حال ساخت مجتمع فرهنگی در آنها هستیم و برخی از مراکز ۶۰ تا ۷۰ درصد پیشرفت داشته است و در آن مجتمعها امکان ایجاد سینمای سیار وجود دارد. ایجاد سینمای روباز در شهرستانهای محروم کشمیری ادامه داد: اگر مسئولان شهرهای محروم درخواست بدهند امکان ایجاد سینمای روباز وجود دارد و ما می توانیم امکاناتی مانند سرور و پرده سینما را تامین کرده تا بتوانند فیلمهای به روز را آن جا نمایش دهند.
وی افزود: به کمک حوزه هنری و ارشاد امکان واگذاری سینماهای فرسوده به افراد برای سرمایه گذاری وجود دارد.
مدیر کل اداره فرهنگ و ارشاد گلستان گفت: طبق ماده ۱۶۱ قانون برنامه چهارم توسعه استانداری ها، فرمانداریها و شهرداری موظف هستند ۵۰ درصد هزینههای ساخت سینما را تامین کنند، اما در شهرهایی مانند گالیکش، گمیشان و مراوه تپه که فضایی برای تبدیل به سینما نیست اگر فضا در اختیار ما قرار دهند می توانیم سینما راه اندازی کنیم. گزارش از فاطمه حمزه انتهای پیام/فا
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: سینمای ایران فرهنگ و ارشاد اسلامی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۵۱۳۲۲۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سرگذشت غمانگیز نخستین زن بازیگر سینمای ایران؛ صدیقه سامی نژاد که بود؟ (+عکس)
دهم اردیبهشتماه سالروز درگذشت بازیگری است که نه تنها به عنوان نخستین هنرپیشه زن ایرانی شناخته میشود بلکه از منظری دیگر او را اولین قربانی در ناتوانیِ بومی کردنِ تفکر مدرن در سینمای ایران میدانند. صدیقه (روحانگیز) سامینژاد بازیگر فیلم «دختر لر» پس از نقشآفرینی در نخستین فیلم خود آنقدر سختی دید که هرگز حاضر به تکرار این تجربه نشد.
به گزارش روزیاتو، نام روحانگیز سامینژاد که متولد سال ۱۲۹۵ در کرمان بود، با بازی در نقش «گلنار» در فیلم «دختر لُر» برای همیشه در تاریخ سینمای ایران باقی مانده است. «دختر لر» نخستین اثر ناطق سینمای ایران است و در سال ۱۳۱۲ توسط خانبهادر اردشیر ایرانی و عبدالحسین سپنتا ساخته شد.
با پخش «دختر لر» در سینماها که با استقبال فراوانی هم روبرو شد، سامینژاد به شهرت رسید اما بعد سرنوشت بسیار تلخی پیدا کرد.
فریدون جیرانی سال ۱۳۸۹ در دورانی که پخش یک مصاحبه با فریماه فرجامی بعد از سالها بیخبری و با تصاویری تکاندهنده از این ستاره سالهای دور سینما واکنشهای تندی را به دنبال داشت، در مطلبی بیان کرد:
زندگی بازیگران در سینمای ایران تلخ است و این فقط مربوط به سالهای پس از انقلاب نیست. از ابتدای ورود سینما به ایران این سرگذشت تلخ تکرار شده است. ۱۳ اردیبهشت سال ۱۳۷۶ یک روز صبح به دفتر مجله سینما زنگ زدند و گفتند روحانگیز سامینژاد مُرده است. من تا آن روز فکر میکردم روحانگیز سامینژاد باید سالها پیش مرده باشد. به خانه خواهرش عالیه زند تبریزی زنگ زدم و دیدم خبر درست است. رفتم خانه عالیه زند تبریزی و فهمیدم سامینژاد بعدازظهر چهارشنبه ۱۰ اردیبهشت ۷۶ در سن ۸۶ سالگی در تنهایی مرده و روز پنجشنبه ۱۱ اردیبهشت در قطعه ۳۴ ردیف ۴۴ شماره ۴۶ در جایی گمنامی خاک شده است. رختخواب سامینژاد وسط خانه بود. تنها میراث این اولین بازیگر سینما یک کیسه نایلونی بود و داخل آن یک بسته سیگار، یک شناسنامه و بروشور تانشده «دختر لر».
این کارگردان سینما همچنین گفته بود:
من قبل از دیدن این میراث، تصویر سامینژاد را در فیلم تهامینژاد دیده بودم که گریه میکرد و دیگر هیچ. «ایران قادری» که یک روز سرشناسترین بازیگر تماشاخانه تهران بود، چه شد؟ چگونه مُرد؟ چه کسی خبر داشت؟ و خیلیهای دیگر. ریشه سرگذشت تلخ بازیگران در سینمای ایران را باید در جامعهای جستجو کرد که نتوانسته است تفکر مدرن را بومی کند و در خود حل نماید. متاسفانه اولین قربانیان این ناتوانی بازیگران زن سینما بودند.
عباس بهارلو – مورخ و پژوهشگر سینما – در سال ۱۳۸۱ مطلبی درباره این بازیگر نوشته بود که در بخشهایی از آن آمده است:
وقتی در سال ۱۳۱۲ فیلمِ «دختر لر» ساخته مشترک خانبهادر اردشیر ایرانی و عبدالحسین سپنتا، که صدیقه سامینژاد در آن نقش «گلنار» را بازی میکرد، در تهران نمایش داده شد، در میان مردمی که برای بار نخست سیمای یک زن ایرانی را بر پرده سینما دیده بودند واکنشهای ناگواری برانگیخت، که بهدرستی روشن نیست ــ و احتمالاً هیچگاه نیز معلوم نخواهد شد ــ که آیا خانم صدیقه سامینژاد تصوری از آن واکنشها در ذهن داشته است یا خیر، و آیا اگر میداشت حاضر به ایفای نقش در آن فیلم میشد؟
گفته میشود که در آن مقطع آوانس اوگانیانس نیز کوششهایی را در زمینه ساخت فیلم انجام میداد و در اینباره بهارلو ادامه داده است:
بهموازات فعالیتهای سختکوشانه اوگانیانس در ایران، عبدالحسین سپنتا و خانبهادر اردشیر ایرانی نیز برای ساختن نخستین فیلم مشترک در هندوستان در جستوجوی بازیگر زنی بودند که زبان فارسی بداند و نقش «گلنار» را در فیلم «دختر لر» بازی کند. تا قبل از دوره پهلویِ اول بازی زنانِ مسلمان در نمایشها و تعزیهها ممنوع بود و بازیگران زنی که در این سالها در فیلمهای اوگانیانس و مرادی ایفای نقش میکردند مانند مادام سیرانوش، لیدا ماطاوسیان، ژاسمین ژوزف، زما اوگانیانس و آسیا قسطانیان (کوستانیان) از بانوان ارمنی بودند که اکثر آنها از صحنه تئاتر به سینما آمده بودند، بههمین دلیل موانع کمتری بر سرِ راه خود داشتند.
سپنتا موفق شد صدیقه (روحانگیز) سامینژاد، همسر یکی از کارکنان کمپانی امپریال فیلم بمبئی، را که از سیزده سالگی از کرمان به هندوستان رفته بود مجاب کند و با این توضیح که نام او بهعنوان نخستین بازیگر زن در تاریخ سینمای ایران ثبت خواهد شد ــ که شد ــ موافقت او و شوهرش، دماوندی، را برای بازی در فیلمش جلب کند. بدین ترتیب گروه هندی ـ ایرانی عبدالحسین سپنتا و اردشیر ایرانی کار خود را در هندوستان آغاز کرد.
«دختر لر» نخستین بار در سیام آبان ۱۳۱۲ در دو سینمای مایاک (دیدهبان) و سپه بر پرده آمد، و نمایش آن، سال بعد از دوم مردادماه ۱۳۱۳ در سینما مایاک تکرار شد، و پس از یک ماه از چهارم آذر نمایش آن در سینما سپه به مدت پنجاه روز ادامه یافت. سپس با یک دو هفته وقفه در همینسینما از نو بر پرده رفت. استقبال از فیلم بسیار پُرشور بود و حتی «مادر بزرگهای خیلی پیر» هم رفتند تا سرگذشت «دختر لر» را بهچشم ببینند.
ایفای نقش گلنار در «دختر لر» موجب شد که صدیقه سامینژاد چنان انگشتنما و زبانزد خاص و عام شود که هم با دشنام روبرو شد و هم با تشویق برخی مردم در شهرهای مختلف.
سامینژاد در سال ۱۳۴۹ یعنی ۳۷ سال پس از نمایش «دختر لر»، در مستندی از محمد تهامینژاد با نام «سینمای ایران از مشروطیت تا سپنتا» حضور یافت و به روایت زندگی دشوار و پر از رنج خود پرداخت.
از تهامینژاد نقل شده است:
اغلب بهطور کنترلنشدهای میخندید و در حالیکه اشک در چشمانش حلقه زده بود به من گفت که هنگام اقامت در هند ایرانیهای متعصب او را مورد ضربوشتم قرارمیدادند و حتی بطری بهطرفش پرتاب میکردند. بهطوریکه همواره مجبور بود همراه با محافظ از استودیو امپریال فیلم خارج شود.
درباره این چهره مستند دیگری با نام «روحانگیز سامینژاد» به کارگردانی مجید فدایی نیز ساخته شده که در ارتباط با زندگی نخستین بازیگر زن سینمای ایران و ایفاگر نقش «دختر لر» است.
سامینژاد در حالی در ۸۰ سالگی از دنیا رفت که خاطرات زیادی از دورانی که «دختر لر» ساخته شد و حواشی پیرامون آن بازگو نشد. فریدون جیرانی که مطالعات زیادی درباره تاریخ سینما دارد، با بیان اینکه چنین اتفاقی فقط مختص نخستین بازیگران سینما نبوده، در مصاحبهای با ایسنا گفته بود:
بسیاری از بازیگران سینما، حرف و تاریخ سینما را با خود به زیر خاک بردند. من بارها به آنها گفته بودم که اجازه بدهید این اطلاعات به نسلهای دیگر انتقال داده شود، اما بسیاری از آنها به این موضوع توجه نکردند.
قدیمیهای معروف، بریدهاند و سعی میکنند که صحبت نکنند، چون معتقدند سالها به آنها بیلطفی شده است و دل پرگلایهای دارند. مثل ناصر ملک مطیعی که من یک بار از او دعوت کردم تا به خانه سینما بیاید و درباره «چهارراه حوادث» (فیلمی به کارگردانی ساموئل خاچیکیان) صحبت کند و هرچه اصرار کردم موافقت نکرد. فردین هم دق کرد، در حالی که میتوانست بازی کند. در یکی از برنامههای تلویزیونی هفت، بعد از سالها آقای افخمی گفت که اگر به تاریخ سینما مراجعه کنید میبینید که بعد از فیلم «گنج قارون» تعداد سینماهای تهران افزایش پیدا کرده است بنابراین نمیتوان نقش فردین را در تاریخ سینمای ایران انکار کرد اما سالها تلاش شد که این نقش را انکار و حذف کنیم اما نتوانستیم. برای همین بعد از فوت او تشییع جنازه باشکوهی شکل گرفت. او میتوانست بازی کند، چرا بازی نکرد؟ اگر بازی میکرد چه اتفاقی میافتاد؟ در سینمای سی سال اخیر که علی بیغمی وجود نداشت، میتوانست نقش یک پدر را بازی بکند.
کانال عصر ایران در تلگرام