روزنامه اطلاعات: ما را با چند نازک پیکر راضی کنید!
تاریخ انتشار: ۲۴ آبان ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۵۳۱۴۸۸
ساعت24-رئیس پژوهشگاه هوافضا گفت: «با توجه به ناکامی هواپیمای ایران۱۴۰، هواپیماهای ۸ تا۱۹ نفره می‌سازیم، که این طرح آغاز شده و پیش‌بینی شده که تا ۱۴۰۴ هواپیمای پهن پیکر ۱۰۰ تا۱۵۰ نفره را طراحی کنیم.» (خبرگزاری ایسنا، سه‌شنبه ۲۲ آبان)
گویند: مریدان شیخی غوغا کردند که: شیخنا وردی یافته، بر مرده می‌خواند زنده می‌شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
چند سوال در همان عالَم عوامی خودم دارم که به بزرگی و عالِمی خود عفو خواهندکرد:
۱ـ آن هواپیماهای ایران۱۴۰ که دو فروندش به فاصله‌ی اندکی از بهره‌برداری در پرواز به مقصد نرسید و بیش از۵۰ تن را با خود به زمین زد و باقیمانده‌شان بنا به دستور زمین‌گیر ماندند، چه مشکلی داشتند که حتماً و حکماً در طرح جدید تصحیح خواهند شد؟ می‌دانم این‌قدر این سوال عامیانه است که ارزش جواب دادن ندارد؛ حداکثر خواهند گفت: عموجان! دنیای صنعت، آن هم از نوع «های‌تک»، دنیای آزمون و خطاست. این‌قدر باید ساخت و زمین خورد و دوباره برپای ایستاد، که بالأخره جواب دهد! این طرفه‌ی حکیمانه را از قضا یاد دارم که یکی از نمایندگان مجلس نیز افاضه کرد.
۲ـ عوام هستم دیگر، تحمل کنید! : اگر در دنیای امروز به جای آن‌که خودمان ـ یعنی خودِ خودمان ـ هواپیما بسازیم، آن را از بازار رقابتی دنیا تهیه کنیم و کمی هم چانه بزنیم و لابی نماییم و در عوض، هواپیماهای مدرن «آزمون و خطا‌پس‌داده» را به حرمت جان مردم انتخاب کنیم چه می‌شود؟ می‌گویند ما وابسته‌ایم؟ می‌گویند واداده‌ایم، می‌گویند غربزده‌ایم؟ در عوض اگر فعلا خودروهای تولید داخلمان را قابل سوارشدن و راندن بسازیم، می‌گویند: چه بی‌کلاس‌هایی!؟ حتما باید «طیاره» بسازیم تا طیّ‌السماوات کنیم؟ نمی‌شود عجالتاً به یک طیّ‌الأرض سلامت و ایمن فکر کرد؟
۳ـ می‌دانید ما از جمله معدود کشورهایی هستیم که به نسبت وسعت و جمعیتمان بیشترین فرودگاه‌ها را داریم؟ مثلا از کاشان تا اصفهان، از سمنان تا شاهرود، از شاهرود تا سبزوار، از سبزوار تا نیشابور، از همدان به بروجرد و از نقاط مختلف این میهن عزیز و پهناور، به خطه‌ی مقدسه‌ی «خودمختارخوانده»، تا جابلقا و جابلسا علی‌برکةالله سابق! و اینها عمدتاً به برکت پیگیری‌ها و لابی‌ها(!)ی شبانه‌روزی نمایندگان این مناطق بوده، که داشتن فرودگاه را بر ساختن جاده‌های ایمن و سالم‌سازی آب آشامیدنی و سلامت محیط زیست مناطقشان در اولویت دیدند. شعار «هر شهر یک فرودگاه!»، به آنجا انجامیده که در کمبود و نارسایی سیستم ناوبری زمینی فرودگاه‌ها، گاه طیاره را با بسم‌الله بلند می‌کنند و با صلوات می‌نشانند؛ طیّب‌الله انفاسهم!
۴ـ اصلاً بی‌خیال این سیاه‌نمایی‌های! ما هواپیما می‌خواهیم، سالم و ایمن و راحت و‌خوش‌رکابش را می‌خواهیم، ساخت داخلش را هم می‌خواهیم؛ به کسی ربطی دارد؟ اگر عرضه دارند دیگران هم هرکدام در کشورشان چند سوله‌ی هواپیماسازی عَلَم کنند و یاعلی‌گویان بسازند و بی‌عرضه‌گی‌شان را در این صنعت، با سرپوش لبنیات سالم و هوای تمیز و جاده‌ها و خودروهای ایمن مخفی نکنند. بسیار خوب؛ و اما به قول فلاسفه‌ی باستان (!)، مسألتُن:
اگر تاریخ ذکر شده در وعده‌ی خوبان، یعنی ۱۴۰۴، زبانم لال در یادمان ماند و در آن سررسید، نستجیربالله، فضولی کردیم و پرسیدیم: آقایان! چه شد؟ ما همچنان طبق وعده منتظر پهن‌پیکریم؛ آنگاه اگر پهنش آماده نشده بود،آیا حاضرند با چند نازک پیکر باریک‌تر ما را راضی کنند!؟
منبع: ساعت24
کلیدواژه: احمدی نژاد
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.saat24.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ساعت24» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۵۳۱۴۸۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
عروس بزرگ امام چرا همسرش را «داداش» صدا می زد؟ /آقا مصطفی اصلا از وضعیت نجف راضی نبود /او نمی خواست مثل بقیه پوشیه بزنم
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، صبح روز ششم اردیبهشت ۱۴۰۳، خبر فوت معصومه حائری یزدی همسر آیت‌الله سید مصطفی خمینی، دختر آیت‌الله شیخ مرتضی حایری یزدی و عروس ارشد امام (ره) منتشر شد.
آن طور که عصر ایران روایت کرده است؛ از نکات شگفت‌آور زندگی خانم حایری این که به رغم آن که عروس ارشد امام خمینی و منتسب به یک خاندان بزرگ و مشهور روحانی دیگر هم بود زندگی بسیار عادی و گاه توام با سختی و رنج داشته است.
او شیفته سید مصطفی خمینی بود و خاطرات هجران او را با اشک بیان می‌کرد و همچون اعضای خانواده امام که آقا مصطفی را «داداش» خطاب می‌کردند او هم عادت کرده بود همسرش را این گونه خطاب و حتی بعد از فقدان چنین یاد کند.
او در خاطره ای دیگر که جماران منتشر کرده، درباره همسرش گفته بود؛« آقا مصطفی مثل بقیه آخوندها و روحانیون نبود و خیلی مدرن و امروزی بود و مثل برخی از روحانیون در خیلی از مسائل و موضوعات از جمله حجاب، سختگیری نمی‌کرد و به من نمی‌گفت این جوری رو بگیر و یا آن‌گونه که در میان زنان نجف، به‌خصوص زن‌های روحانیون متداول و متعارف بود، از من نمی‌خواست مثل آن‌ها پوشیه بزنم؛ ولی دیگران در این زمینه سختگیری می‌کردند و اگر بدون پوشیه بیرون می‌آمدیم، به امام خبر و گزارش می‌دادند. یادم هست یک روز که پوشیه‌ام را روی صورتم نینداخته بودم، یک روحانی دنبالم آمد و گفت پوشیه‌ات را روی صورتت بینداز، اما من اعتنا نکردم و به راهم ادامه دادم، ولی او دست بردار نبود و تا درب منزل مرا تعقیب کرد و به دنبالم آمد و خانه را شناسایی کرد و بعداً قضیه را به حاج آقا مصطفی گفت، اما حاج آقا مصطفی که اصلاً به این چیزها اعتقاد نداشت، به جای این که دل به دل او بدهد، چند تا بد و بیراه به او گفت. آقا مصطفی اصلاً از وضعیت نجف راضی نبود و می‌گفت اگر به خاطر امام نبود، در اینجا نمی‌ماندم و به ایران برمی‌گشتم؛ البته جدا از وضعیت امام، خود ایشان هم اگر به ایران می‌آمد دستگیر می‌شد.»
2727
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1900022
علت فوت پزشک متخصص در استان فارس در دست بررسی است