چرا بلیت فروشی در ایران غیرشفاف و نامعلوم است؟
تاریخ انتشار: ۲۴ آبان ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۵۳۱۷۶۴
عضو ایرانی کنفدراسیون فوتبال آسیا در گزارشی جالب توجه بعد از برگزاری فینال لیگ قهرمانان آسیا به ماجرای مربوط به بلیت فروشی در فوتبال ایران پرداخته است.
به گزارش "ورزش سه"، پرسپولیس و کاشیما آنتلرز در شرایطی فینال لیگ قهرمانان آسیا را برگزار کردند که در اتفاقی عجیب در پایان بازی اعلام شد یکصدهزار هوادار از این بازی دیدن کردند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وقتی پای قانون و استانداردهای بین‌المللی وسط باشد، هر اتفاقی ورای آن باید نامش را تخلف و بی‌مسئولیتی بگذاریم. به طور مثال برای برگزاری یک مسابقه فوتبال در ورزشگاه آزادی قانون و استانداردها می‌گوید که بلیت باید به تعداد صندلی‌های ورزشگاه با شماره صندلی و ردیف صادر شده و به فروش برسد. یعنی تماشاگر وقتی به صورت اینترنتی بلیت خریداری می‌کند، بداند که وقتی به ورزشگاه می‌رود در کدام جایگاه و روی کدام صندلی مسابقه را تماشا خواهد کرد. این الزامی است که نهادهای بین المللی فوتبال از جمله کنفدراسیون فوتبال آسیا و فیفا هم سال‌هاست روی آن تاکید دارند ولی در ایران اجرا نمی‌شود و قطعا ادامه این روند هزینه‌های سنگینی روی دست فوتبال ایران باقی خواهد گذاشت.
توجه داشته باشیم ورزشگاه آزادی نزدیک به ٧٨ هزار صندلی دارد و برای همین بازی نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان آسیا آماری که مسئولان به صورت رسمی ارایه دادند حضور ١٠٠ هزار تماشاگر در ورزشگاه آزادی بود، اگرچه باز هم آماری دقیق نبود؛ چون تماشاگران در راهرو‌های طبقه اول و دوم بر خلاف الزامات قانونی نشسته بودند و تعداد حاضران را نمی‌شد محاسبه کرد. با این حال حضور این تعداد تماشاگر یا حدود آن، نشان می‌دهد استانداردها رعایت نشده و جمعیت بیش از گنجایش ورزشگاه وارد استادیوم شده‌اند و این یک تخلف و بی قانونی مطلق است.
طبق مقررات بین المللی بحث مدیریت و کنترل جمعیت حاضر در ورزشگاه‌ها قواعدی مشخص و دقیق دارد که اگر رعایت نشود، با هیچ زور نظامی و انتظامی نمی شود کار را به درستی مدیریت کرد. منتهی ما شاهد این هستیم که بلیت فروشی با روشی کاملا منسوخ شده نه‌تنها به استادیوم خسارت می‌زند، بلکه به عوامل برگزاری و نیروهای انتظامی هم خسارت و هزینه بیشتری تحمیل می‌کند.
وقتی مشخص نباشد که چه تعداد بلیت چاپ می‌شود و به فروش می‌رسد، وقتی بلیت‌‌ها اطلاعات استاندارد از جمله شماره صندلی و ردیف و جایگاه را در خود ندارند، وقتی هیچکس به صورت دقیق نداند که چه تعداد بلیت فروخته شده است، کار نیروی انتظامی و عوامل اجرایی به شدت سخت می‌شود. هرچقدر هم که تعداد نیروهای امنیتی و حراستی را برای کنترل جمعیت بالاتر ببریم، باز هم کار درست و اصولی انجام نمی‌شود و شاهد بی‌نظمی و مشکلات مختلف خواهیم بود.
آن‌چه در بازی فینال لیگ قهرمانان شاهد بودیم، این بود که مسئولان انتظامی کار خود را خوب انجام دادند و باید از آنها قدردانی شود. مدیریت فدراسیون هم در زمینه مشکل‌ساز نیست؛ مشکل اصلی این است که یک برنامه سازماندهی شده برای صدور بلیت بدون مشخصات وجود دارد که ترجیح می‌دهد همه چیز نامعلوم و غیرشفاف باشد! این کار کاملا هدفمند پیش می‌رود و هدف این جریان از عدم شفاف‌سازی کسب درآمد بیشتر از به وجود آوردن این فضا و ابهامات است. در این مدل بلیت‌فروشی از چند روز قبل کلید بی‌نظمی زده می‌شود و از نیروهای انتظامی و حافظ نظم انتظار می‌رود که جمعیت را کنترل کنند. وقتی سیستم شفاف کنترل و شمارش بلیت وجود ندارد حق کسانی که بلیت خریده‌اند و باید جای مشخصی داشته باشند، خورده می‌شود. ده‌ها هزار نفری که با صندلی و شماره مشخص به راحتی قابل رویت‌اند و خودشان در برقراری نظم کمک خواهند کرد و بار از روی دوش نیروهای انتظامی برداشته خواهد شد.
قربانی این سازماندهی برای کسب درآمد یک جریان خاص هم اول از همه مردم هستند و بعد نیروی انتظامی که با احساس مسئولیت، کنترل ورزشگاه را بر عهده می‌گیرد، اما در حقیقت نباید چنین ریسک فاجعه‌آمیزی را به خاطر سودجویی مافیای بلیت فروشی بپذیرد. اگر خدای ناکرده شاهد یک فاجعه و اتفاق تلخ باشیم، این نیروهای انتظامی و بعد عوامل برگزاری مسابقه هستند که باید نسبت به اتفاقات جوابگو باشند. منتهی جریانی که بیشتر از گنجایش ورزشگاه و برای درآمد بیشتر بلیت فروخته و پشت همه پنهان می‌شود در حالی که مقصر اصلی است. در کشورهایی مثل ما بیشتر شاهد فعالیت مافیایی چنین جریان‌هایی هستیم. در کشورهایی که حساب و کتاب چندان دقیق نیست و سطح پاسخگویی و شفاف‌سازی پایین است، معمولا چنین فسادهایی اتفاق می‌افتد. متاسفانه در ایران هم با پدیده‌ای به نام مافیای بلیت فروشی رو به رو هستیم که همه چیز را در اختیار دارد و همه نیروهای امنیتی و مردم را قربانی سیستم خود می‌کند. در چنین شرایطی هر لحظه ممکن است فاجعه‌ای رخ بدهد که جبران آن امکان پذیر نباشد، فقط به خاطر این که آنها می‌خواهند پول بیشتری به جیب بزنند.
* شاهین رحمانی - مدیر استادیوم‌ها و امنیت کنفدراسیون فوتبال آسیا
شاهین رحمانی ورزشگاه آزادی لیگ قهرمانان آسیا کاشیما ژاپن پرسپولیس تهران ای اف سیمنبع: ورزش 3
کلیدواژه: ورزشگاه آزادی لیگ قهرمانان آسیا کاشیما ژاپن پرسپولیس تهران ای اف سی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.varzesh3.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ورزش 3» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۵۳۱۷۶۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
خادم: پیچ هرز را هر چقدر بپیچانی، هرز است
به گزارشش خبرگزاری خبرآنلاین، امیررضا خادم قهرمان کشتی و از مدیران اسبق ورزش ایران، پیرامون واگذاری باشگاه های استقلال و پرسپولیس مصاحبه ای انجام داده که بخش هایی از آن را در ادامه می خوانید:
به گزارش اعتماد، به نظرم واگذاری دو باشگاه اتفاق مثبتی بوده است. مشکل ما این است که اصلا بخش خصوصی که بتواند دو تیم را در اختیار بگیرد، نداریم. یعنی بخش خصوصی داریم که توانایی این کار را داشته باشد ولی نکته این است که سیستم فوتبال ما و در مجموع ورزش حرفه‌ای ما واقعا حرفه‌ای نیست و درآمدهای داخل آن هم واقعی نیست. آنهایی که به صورت مستقیم و غیرمستقیم به دولت وصل هستند درآمد بهتری دارند و آنهایی که وصل نیستند ورشکسته و زمینگیر می‌شوند.
شما دیدید در همین سیستمی که فروش انجام شد هیچ بخش خصوصی وارد نشد. این هایی که هستند هیچ کدام خصوصی نیستند. به هر حال به نحوی وابسته به دولت هستند. ولی در مجموع شاید این شکل واگذاری، چون باعث می‌شود دو باشگاه از زیر دست مستقیم دولت خارج شوند، زمینه‌ای بشود که اینها برای خودشان هم شده، یعنی همین بانک‌ها و پتروشیمی‌ها و خصولتی‌ها و حالا هر عنوانی که دارند، دو باشگاه را نظام‌مند کنند.
اصل مطلب این است شرکت‌هایی این دو باشگاه را در اختیار گرفته‌اند که پولی به دولت نمی‌دهند. این تهاتر با بدهی‌هایی است که دولت به آنها دارد. این بدهی و طلب در واقع جابه‌جا می‌شود. در عمل و واقعیت باز هم دو باشگاه به قیمت صفر واگذار می‌شود. این اعداد و ارقامی که مطرح می‌شود به نوعی فقط روی کاغذ است. وگرنه در عمل پولی جابه‌جا نمی‌شود. طلب‌هایی که این بانک‌ها از دولت داشتند و امیدی به وصول آنها نداشتند و در تمام طول این ۱۰، ۲۰، ۳۰ سال گذاشته وصول نشدند. به نوعی می‌توان گفت این کار همان مصداق نذر کردن روغن ریخته برای امامزاده است. برای همین باز هم عدد صفر است. من آن زمانی که مسولیت داشتم این پیشنهاد را ارائه دادم و در مصاحبه‌هایم وجود دارد. غیر از این مسیر هم قابل واگذاری نبوده و نیست. چون ما فوتبال حرفه‌ای نداریم.
نکته اصلی ما چرخه فوتبال است. مساله پیچ هرزی است که در اقتصاد کلان ما وجود دارد. شما پیچی که هرز شده را هر چقدر بپیچانی، هرز است. سیستم از لحاظ اقتصادی معیوب است. وقتی صدا و سیما را مجاب می‌کنی - از طریق مجلس یا هر جای دیگر - که بیا و حق پخش بده صدا و سیما باید ببیند درآمدش از کجا تامین می‌شود. اگر صدا و سیمای ما خصوصی بود این انتظار کاملا منطقی بود. ولی وقتی صدا و سیما به عنوان کار حاکمیتی یا وظیفه حاکمیتی باید رشته‌ای کم بیننده یا کم‌طرفدار را به اجبار پخش کند و بابتش نه درآمدی دارد و نه کسی به آن پول می‌دهد، شرایط فرق می‌کند. طبیعتا این چرخه اقتصادی را از دست می‌دهیم.
اگر قرار باشد صدا و سیما فقط به فوتبال پول بدهد یا به این باشگاه‌ها انگار به این شکل است که ما این وظیفه را از سرش باز کردیم که تو بیا به باشگاه‌ها پول بده و از آن طرف بی‌خیال بقیه رشته‌ها بشو! چون طبیعتا صدا و سیما می‌خواهد چیزی را پخش کند که برایش درآمد داشته باشد. این چرخه باید سالم باشد. وقتی صدا و سیما می‌خواهد پول بدهد به پرسپولیس برای پخش بازی از کنارش درآمد دارد. ولی وقتی مسابقه تکواندو پخش می‌کند که درآمد ندارد. پولی هم که دولت با مصوبه مجلس به صدا و سیما می‌دهد به صورت گلوبال و باز است. صدا و سیما با همین پول باید تمام رشته‌ها و زمینه‌های فعالیت‌های اجتماعی را پوشش بدهد. ولی اگر برایش حد و مرز تعیین شود، شرایط فرق می‌کند. حتی برای خود لیگ برتر؛ مثلا بازی استقلال و پرسپولیس جذاب است و پخش می‌کند ولی ممکن است یک بازی دیگر جذابیت نداشته باشد و پخش نکند. چون درآمدی از آن ندارد. ولی وقتی موضوع حاکمیتی است و بحث ماموریت ملی وسط می‌آید باید همه را با کم و زیادش پخش کند.
۲۵۱۲۱۹
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1899289
تیم فوتسال افغانستان نیمی از راه جام جهانی را طی کرد