ماجرای زمین‌های ده ونک؛ از روایت تا واقعیت مالکیت زمین‌های اطراف دانشگاه الزهرا
تاریخ انتشار: ۲۷ آبان ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۵۶۸۰۳۴
باشگاه خبرنگاران جوان نوشت: این روزها دانشگاه الزهرا(س) برای تصاحب زمین های قانونی خود در ده ونک دچار درگیری ها و مشکلات فراوانی شده است و برخی رسانه ها با دامن زدن به مشکلات مانع از به سرانجام رسیدن این حکم شده اند.باشگاه خبرنگاران در موضعی بی طرفانه و با تحقیقات انجام شده گزارش خود را بیان می کند.
ماجرای این زمین‌ها از کجا آغاز شد؟۸۰ سال پیش در زمان ناصرالدین شاه زمین‌های منطقه ده‌ونک به صورت باغ و متعلق به شخصی به نام مستوفی‌الممالک بوده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
به دلیل مشکلات رفت و آمد کارگران در حوالی کارخانه، به آنها اجازه ساخت خانه داده می‌شود؛ در سال ۱۳۴۰ کارخانه به کرج منتقل شده و به جای آن شرکت ایمن سازان راه جایگزین می‌شود.
در تمام این سال‌ها کارگران و فرزندان آنها در زمین‌ها ساکن بودند بدون آن که سند مالکیتی داشته باشند و تنها قبض آب و برق به نام آنها صادر می‌شود.
واگذاری زمین ها به دانشگاه توسط دولتدر سال ۱۳۸۲ و در دوران رئیس جمهوی وقت طی نامه‌ای از سوی دانشگاه به وزارت راه و شهرسازی حق استفاده از این خانه‌ها به دانشگاه الزهرا(س) داده می‌شود و در دوره ریاست جمهوری بعدی اختلاف به شورای حل اختلاف کشیده شد و اهالی ده‌ونک در همان سال‌ها و در اعتراض به این اتفاق در خیابان پاستور تجمع می‌کنند و بعد از رایزنی دولت با ساکنان این خانه‌ها ماجرا مسکوت می‌ماند و اطلاعیه‌ای برای اهالی محل و ساکنان صادر نمی‌شود.
از همان سالهای واگذاری زمین‌ها به دانشگاه موضوع تصرف آنها دنبال شد تا دانشگاه بتواند فضای دانشگاهی خود را که بسیار به آن احتیاج دارد گسترش دهد، در سال ۹۴ دولت طی بخشنامه‌ای اعلام کرد که تمام دستگاه‌ها مانند دستگاه‌های دولتی موظف هستند اموال و دارایی‌های خود را به صورت دقیق شناسایی و در سیستم وزارت دارایی ثبت کنند از این رو دانشگاه برای بازپس گیری زمین‌ها در دادگاه طرح دعوا کرد.
طی ۲۵۰ جلسه رسیدگی در دادگاه تا ۴ سال بررسی آن در قوه قضاییه مسئولان دانشگاه الزهرا(س) و ساکنان مدارک خود را ارائه دادند، ساکنان و وکلای آنان دفاعیات خود را در جلسه رسیدگی در دادگاه مطرح کردند، اما به جهت نبود وجود مستندات قانونی دال بر قانونی بودن ادعای آنان در نهایت دادگاه رای خلع ید متصرفان برای دانشگاه الزهرا(س) را صادر کرد؛ در طی حکم اول ساکنان تجدید نظرخواهی می‌کنند، ولی در این مورد هم محکوم می‌شوند و ادعایشان به جایی نمی‌رسد و اجراییه به نفع دانشگاه صادر می‌شود.
تقبل 100 میلیون تومان توسط دانشگاه به ساکناندانشگاه با ساکنان وارد مذاکره شده و به طور مستقیم و غیرمستقیم با آنها صحبت می‌کند و از آن ها می خواهد تا تاریخ مشخص شده زمین‌ها را تحویل دهند، حتی دانشگاه بدون اینکه تعهدی نسبت به ساکنان داشته باشد، ولی به دلایل انسانی و با کمک خیرین به بسیاری ازآنها مبلغ ۱۰۰ میلیون تومان پرداخت کرد تا ساکن پردیس شوند.
عده‌ای از مردم قبول کرده واحد‌ها را تخلیه و تحویل دادند، ولی برخی همچنان بر ادعای مالکیت خود پافشاری می کنند و مایل نیستند زمین را تحویل دهند، زیرا معتقدند خانه‌هایشان متری چندین میلیون می‌ارزد و مالکیت از آن خودشان است، اما نکته قابل تامل در این است که با وجود ادعای مالکیت از طرف ساکنان چرا در این سال‌ها هیچ گونه تعمیر و بازسازی در خانه‌ها صورت نگرفته است و خانه‌ها در شرایط بسیار نامناسبی هستند.
پس از اعلام رای دادگاه به نفع دانشگاه الزهرا ۲۰ روز قبل از اجرای حکم مبنی بر تخلیه زمین‌ها در تابستان امسال نماینده دادستانی درب منزل تک تک ساکنان رفته و آنها را برای تخلیه املاک تفهیم می‌کند.
مراحل تخلیه زمین‌ها به تدریج در حال پیش روی و محدوده زمانی مشخصی برای آن پیش بینی نشده است، زیرا از زمان صدور رای دادگاه مبنی بر تخریب منازل و تحویل زمین‌ها به دانشگاه الزهرا(س) مشکلات و مخالفت‌های زیادی با این کار به وجود آمده است و برخی رسانه‌ها با دامن زدن به این موضوع باعث به تعویق افتادن اجرای حکم این پرونده شدند به طور مثال هفته گذشته که قرار بود تعدادی از خانه‌ها از مردم پس گرفته شود و آنها با تجمع در مقابل دانشگاه و سر دادن شعار و همراه کردن عده‌ای با خود از این کار جلوگیری کردند.
حتی اگر فرض شود این خانه‌ها سازمانی و متعلق به کارگران بوده است بعد از فوت اولین کارگر باید خانه را به سازمان مربوطه تحویل می‌دادند، اما چون سازمان‌ها پیوسته تغییرکردند و کسی این موضوع را پیگیری نکرده است این ساکنان به اقامت خود ادامه دادند و در این زمان نه سندی برایشان صادر شده و نه قراردادی با آنها منعقد شده است؛ فقط مدت ها پیش دستور رسیدگی به این پرونده داده می‌شود تا در صورت لزوم مالکیت این زمین‌ها را به مردم بدهند، ولی این قضیه و پیگیری مسکوت می‌ماند.
بیانیه تشکل جامعه اسلامی دانشجویانتشکل جامعه اسلامی دانشجویان با انجام تحقیقات و صحبت با هر دو طرف و مشاهده اسناد و مدارک بیانیه‌ای صادر کرد و در بخشی از آن نوشت ساکنان هیچ سند و مدرکی نداشته و فقط تعدادی از آنها فیش آب و برق دارند و در این میان کسانی هستند که هیچ ارتباط و نسبتی با کارخانه‌ها و کارگران نداشته و متمولینی که علاوه بر توان تامین هزینه‌های وکیل و غیره دارای چندین ملک هستند برخلاف ادعا‌های صورت گرفته که کاملا بدون سند و مدرک است تاکنون هیچ مانعی بر سر ساکنان ویران نشده و بسیاری از شایعات از اساس کذب است.
بخش حقوقی دانشگاه الزهرا(س) همواره آمادگی خود را برای ارائه مستندات و مدارک لازم و پاسخگویی به ابهامات افراد در این رابطه اعلام کرده و قرار است به زودی نشست تخصصی حقوقی رفع تصرف خانه های اطراف دانشگاه با حضور مسئولان مربوطه برگزار شود.
به نظر می‌رسد از آنجایی که این افراد از راه حقوقی و قضایی به نتیجه نرسیده‌اند قصد دارند با همراهی عده‌ای در شبکه های اجتماعی مجازی و گروه‌های ضد انقلاب گرفته تا برخی جریانات دانشجویی با تحریک احساسات عمومی و بازیچه قرار دادن مردم رای قطعی و لازم الاجراییه قوه قضاییه را که بعد از چندین سال و برگزاری جلسات متعدد صادر شده است، پس زنند تا قوه قضاییه را به تساهل با ساکنان وادار کنند.
دانشگاه در این زمینه فعلا موضع سکوت را در پیش گرفته، زیرا معتقد است اسناد و مدارکش کامل و رای دادگاه به نفع آنها صادر شده است و نگرانی در این مورد ندارد، ولی باید مسئولان کمک کنند تا هم دانشگاه به حق قانونی خود برسد و هم مردمی که سالهای زیادی در آنجا ساکن بوده‌اند در جای مناسب و با رضایت کامل اسکان پیدا کنند.
منبع: الف
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.alef.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «الف» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۵۶۸۰۳۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
فریادهای خاموش: روایت‌های ناگفته از حمله به نورشمس | گزارش تصویری
گروه دیپلماتیک - همشهری آنلاین: «سنا یاسین هیچگاه تصور نمی‌کرد شاهد روزی باشد که پیکر بی‌جان فلسطینی ها مقابل در خانه‌اش افتاده باشد و کسی اجازه نداشته باشد که به آنها نزدیک شود.» این یکی از روایت‌هایی است که از روزنامه اینترنتی فلسطین کرونیکل از جنایت‌های اخیر صهیونیست‌ها در اردوگاه نور شمس در شرق طولکرم در کرانه باختری اشغالی منتشر کرده است. در حمله 3روزه صهیونیست‌ها به این اردوگاه علاوه بر تخریب گسترده منطقه، حداقل 14 فلسطینی به شهادت رسیده و و ده ها نفر مجروح شدند.
حمله پنجشنبه گذشته با ورود شمار زیادی از خودروهای زرهی و صدها سرباز صهیونیستی به اردوگاه آغاز شد. صهیونیست‌ها به محض ورود به اردوگاه تمام ورودیها و خروجی‌ها را مسدود کردند. یاسین به روزنامه فلسطین کرونیکل می‌گوید که بولدوزرهای اسرائیلی بلافاصله شروع به تخریب خیابان‌ها کردند، آب و برق را قطع کردند و شبکه فاضلاب را ریشهکن کردند. بلدوزرها همچنین ده‌ها مغازه و بالکن خانه‌های رو به خیابان را نیز تخریب کردند.
او می‌گوید: «به دیدن مادر بیمارم رفته بودم و وقتی حمله شروع شد به خانهام برگشتم. صدای بلدوزرها و وسایل نقلیه نظامی را شنیدم، بنابراین به سرعت وارد خانه ام شدم زیرا می دانستم که این صدا مقدمهای برای یک فاجعه است. سربازان اسرائیلی به هر کسی که حرکت می‌کرد شلیک میکردند و بسیاری را زخمی کردند. از آنجا که امدادگران و آمبولانس‌ها اجازه ورود به اردوگاه را نداشتند شرایط مجروحان به سرعت رو به وخامت می‌رفت.»
خون در خیابانیاسین در تمام این مدت سعی کرده تا 4فرزندش را که به‌دلیل قطع برق و صدای ممتد شلیک هراسان شده بودند آرام کند. او می‌گوید: «سعی می‌کردم به آنها کمک کنم بخوابند اما صدای تیراندازی بسیار بلند بود. صدای فریاد شنیدم و از پنجره 2مرد جوان زخمی را دیدم که روی زمین افتاده بودند. اول فکر کردم آمبولانس‌ها می‌آیند و آنها را نجات می‌دهند، اما سربازان اسرائیلی اجازه نمی‌دادند کسی به آنها نزدیک شود. آنها ساعت‌ها زخمی روی زمین افتاده بودند و در نهایت از دنیا رفتند.»
یاسین می‌گوید که جسد شهدا بیشتر از 60 ساعت روی زمین بود و بوی اجساد محله را پر کرده بود. او به فرزندانش اجازه نداده از پنجره نگاه کنند تا از این صحنه شوکه نشوند.
از دست رفتن 5 فرزند در 6 ماهسلیم غنام، 29 ساله، هم درست در ورودی خانه‌اش در اردوگاه نور شمس توسط سربازان صهیونیست به سرش شلیک شد. هیچکس اجازه نداشته تا به او نزدیک شود، اما خانوادهاش در نهایت موفق شدند جسد بی جانش را به داخل خانه بکشانند. سلیم 48 ساعت آنجا بود و در تمام این مدت خانوادهاش با چشمانی گریان نظاره‌گر او بوده‌اند. پس از اینکه ارتش اشغالگر از اردوگاه عقبنشینی کرد، خانواده غنام دریافتند که برادر ۲۶ ساله سلیم، محمود، نیز در محله ای نزدیک خانه به شهادت رسیده است. سلیم و محمود برادران عامر و احمد غنام بودند که در اکتبر سال گذشته توسط ارتش اسراییل به شهادت رسیده بودند.
این در حالی است که برادر دیگرشان، عبداللطیف نیز به تازگی بر اثر ابتلا به سرطان فوت کرده بود. مادر خانواده تنها در 6ماه پنج پسرش را از دست داد.
حمله بیرحمانهبر اساس بسیاری از شهادتها، حمله صهیونیست‌ها به اردوگاه نور شمس یکی از بیرحمانهترین حملاتی بود که فلسطینی‌ها ساکن در این منطقه تجربه کردند. ساکنان به روزنامه فلسطینی کرونیکل گفتهاند که این سطح از ظلم و ستم حتی در طول انتفاضه دوم نیز وجود نداشت.
ارتش رژیم صهیونیستی به‌طور تصادفی به سمت ساکنان شلیک می‌کرد و در کوچههای اردوگاه دست به اعدام‌های صحرایی می‌زد. دکتر زهران احمد می‌گوید که از لحظه اول حمله، ارتش اسرائیلی ورودیهای اردوگاه را بسته و از رسیدن پزشکان به مجروحان جلوگیری کرده است. سربازها همچنین مانع از انتقال کسی به خارج از اردوگاه شدند. حمله و محاصره اردوگاه از عصر پنجشنبه تا صبح یکشنبه ادامه داشت.
تصاویری وحشتناک نسل کشیوقتی سربازان صهیونیست شروع به عقب نشینی از برخی از محلهها کردند تیم‌های امدادی موفق شدند وارد نورشمس شوند اما صحنهای که با آن روبرو شد غم انگیز بود. یکی از اجساد، که توسط دکتر زهران پیدا شد، به دلیل انفجار بمب کاملا سوخته بود.
زهران می‌گوید که یک فلسطینی جوان دیگر توسط سربازان به شهادت رسیده و سپس از طبقه دوم به بیرون پرتاب شده بود. یا پسر ۱۶ سالهای به پایش شلیک شده بود و به یکی از خانه‌ها خزیده بود اما سربازان به دنبال رد خون رفته و او را در داخل خانه با شلیک گلوله‌ای به سرش اعدام کردند.
این پزشک فلسطینی می‌گوید: «یکی از جوانانی که پیدا کردیم سرش قطع شده بود بعد از اینکه مستقیماً توسط یک بمب هدف قرار گرفته بود.» زهران توضیح می‌دهد که اغلب شهدا به سرهایشان شلیک شده بود که نشان می‌داد صهیونیست‌ها عامدانه و به قصد کشت آنان را هدف قرار داده‌اند.
تیم فوتسال افغانستان نیمی از راه جام جهانی را طی کرد