کاراکترهای محبوب بچه‌های ایرانی، خارجی هستند
تاریخ انتشار: ۲۷ آبان ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۵۸۱۴۳۹
به گزارش ایکنا؛ به نقل از روابط عمومی و امور بین‌الملل کانون پرورش کودکان و نوجوانان، محمد مهدی ایزدپناه در کارگاه «مرچندایزینگ: بازارپردازی شخصیت در اسباب‌بازی» گفت: شرکت‌هایی چون «مارول» و «دیسنی»، مخاطب خود را به خوبی می‌شناسند و برای او شخصیت‌پردازی و کاراکترسازی می‌کنند. ضمن اینکه اجازه نمی‌دهند ارتباط مخاطب با کاراکتر تولید شده قطع شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
او به اینکه در ایران به بازی و سرگرمی، همچنین به معرفی شخصیت‌های ایرانی، توجه نمی‌شود، اشاره و بیان کرد: ما نتوانسته‌ایم به معرفی شخصیت‌های بومی خود بپردازیم و این در حالی است که آمریکا، بیش از هر کشور دیگری به بازی و سرگرمی پرداخته و شخصیت‌های ماندگار و موثری خلق کرده است آنجا که «باب اسفنجی» از محبوب‌ترین شخصیت‌های جهان است.
وی گفته‌های خود را با این پرسش ادامه داد و گفت: ما باید از خودمان بپرسیم چرا پرنسس‌های دیزنی تا این اندازه محبوب هستند یا چرا باربی این اندازه طرفدار دارد؟ چرا که شعار و فلسفه باربی این است که به دختر شما کمک می‌کند تا آینده خود را تخیل کند.
مشاور معاونت فن‌آوری ریاست جمهوری، به نقش مهم تلویزیون در کاراکترسازی اشاره و بیان کرد: بچه‌های ایرانی، سه ساعت و نیم در روز را به دیدن تلویزیون اختصاص می‌دهند و ۸۱ درصد شبکه پویا می‌بینند، علاوه بر آن ۷۰ درصد بچه‌های تهران تبلت و ۶۲ درصد موبایل دارند پس ما ناچاریم که به آن‌ها خوراک دهیم و البته نمی‌دهیم.
ایزدپناه با اشاره به نقش و جذابیت کتاب‌های کمیک گفت: در بسیاری از کشورهای پیشرفته جهان، چون آمریکا، شخصیت‌ها، ابتدا در این‌گونه کتاب‌ها معرفی و بعد به فیلم و پویانمایی و اسباب‌بازی تبدیل می‌شوند.
کپی‌رایت، اولین مساله جدی ماست
سیدسعید حسینی ـ تولیدکننده نوشت افزار ایرانی ـ نیز با توجه به تجربیات خود اظهار کرد: ما فعالیت خود را از سال ۱۳۹۰ آغاز کردیم و پس از هفت سال به این نتیجه رسیده‌ایم که بچه‌ها زمانی سراغ یک نوشت‌افزار یا اسباب‌بازی می‌روند که آن را بشناسند و با آن ارتباط برقرار کنند و ما شخصیتی خلق نکرده‌ایم که استمرار پیدا کند. برای مثال، مجموعه شکرستان تولید و پرمخاطب شد اما چه مدت، روی آنتن ماند؟ چقدر استمرار پیدا کرد؟ چه اندازه به یک پیوست فرهنگی تبدیل شد؟
او ادامه داد: برندسازی به زمان و استمرار نیاز دارد و برندهای مطرح دنیا بیش از ۵۰ سال عمر دارند در حالی‌که ما این اندازه حوصله به خرج نمی‌دهیم تا یک شخصیت را به برند تبدیل کنیم.
این تولیدکننده نوشت افزار ایرانی به موانع استفاده از شخصیت‌های بومی اشاره و بیان‌کرد: کپی‌رایت، اولین مساله جدی ماست. یک تولیدکننده، وقتی می‌تواند از شخصیت‌های خارجی استفاده کند و هیچ هزینه‌ای نپردازد چرا باید از شخصیت‌های بومی که به مراتب، ضعیف‌تر هستند بهره ببرد؟
او با اشاره به این که ایرانی‌ها هم باید از جایی شروع کنند، گفت: لازم است که ما زمان بگذاریم و حوصله کنیم تا شخصیت‌های خود را به بچه‌ها بشناسانیم. برای مثال ما فیلم «فیلشاه» و پس از آن نوشت‌افزارش را تولید کردیم و با استقبال مخاطبان روبه رو شدیم. خوب است تولید کنندگان دیگر هم به این مسئله بپردازند هر چند نقش صدا و سیما را در معرفی شخصیت‌های بومی، نمی‌توان نادیده گرفت.
تا چه اندازه توانستیم از کارکترهای داستان فردوسی استفاده کنیم؟
رضا محمودی ـ روان‌شناس و پژوهشگر حوزه اسباب‌بازی ـ هم یکی دیگر از استادان این کارگاه بود که به تفاوت میان شخصیت و کاراکتر اشاره و بیان کرد: هالیوود توانسته شخصیت را به کاراکتر تبدیل کند و ما نتوانسته‌ایم چراکه ضرورت این کار، گذشتن از چهار مرحله است که گام نخست آن شخصیت‌سرایی و توصیف مشخصات ظاهری چون گویش، لحن، قیافه و قد و قامت یک فرد است.
او درباره گام دوم و سوم گفت: شخصیت‌شناسی، مرحله دوم است که به طور طبیعی سرمایه‌گذار و طراح و تولید کننده، چیزی از آن نمی‌دانند و پرداختن به این مرحله، نیازمند مشورت و همکاری با افراد متخصص چون روان‌شناس و جامعه‌شناس است. گام سوم، شخصیت‌پردازی و آخرین مرحله، شخصیت‌دهی است که ما از این مراحل غافل بوده‌ایم در حالی‌که بهترین منابع را در اختیار داشته‌ایم.
این پژوهشگر اضافه کرد: هزار سال پیش شاعری چون فردوسی این چهار مرحله را پشت سر گذاشته و ما چه اندازه توانسته‌ایم از کاراکترهای او استفاده کنیم. ما ابرقهرمانی چون سمک عیار داریم چه اندازه توانسته‌ایم او را به کودکان و نوجوانان خود معرفی کنیم؟
چهارمین جشنواره ملی اسباب‌بازی تا روز دوم آذرماه همه روزه از ساعت ۹ تا ۱۹ در مرکز آفرینش‌های فرهنگی هنری کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان میزبان علاقه‌مندان است.
انتهای پیام
منبع: ایکنا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iqna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایکنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۵۸۱۴۳۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
از فصل دوم جایگزین نقش کژال شدم/ پیشنهادات کاری دیگری دارم اما تصمیم نگرفته‌ام
صهبا شرافتی بازیگر نقش روناک در سریال «نون خ» در گفت و گو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر ایسکانیوز در خصوص نحوه همکاری با این سریال گفت: از فصل دوم به مجموعه اضافه شدم و بنا به دلایلی خانم صبا ایزدپناه (بازیگر نقش کژال) نتوانست در سریال حضور داشته باشد و من به عنوان شخصی نزدیک به شخصیت کژال به این پروژه همکاری کردم.
وی با بیان اینکه قبل از بازی در «نون خ» نه به صورت خیلی جدی اما کمی سابقه بازی در تئاتر داشتم ادامه داد: این سریال اولین تجربه تلویزیونی من است.
شرافتی ادامه داد: شخصیت های «نون خ» همگی به نوع خود جذابیت دارند و و مردم به واسطه ارتباطی که با این سریال گرفته اند و مردم در کوچه و خیابان با عشق زیادی استقابل می کنند و از همه شخصیت ها تعریف می کنند.
وی در پایان تصریح کرد: بعد از شهرتی که به واسطه بازی در سریال «نون خ» به دست آورده ام پیشنهادات بازی در فیلم و سریال های دیگری مطرح شده که در دست بررسی است و هنوز تصمیمی برای آن نگرفته ام.
گفتنی است صهبا شرافتی زاده ۸ مهر ۱۳۷۷ در تهران است. خانواده وی اهل سنقر در کردستان است. صهبا از کودکی به بازیگری علاقه داشت و مدام برای فیلم‌های مختلف تست می‌داد و حداکثر به عنوان بازیگر فرعی یا سیاهی لشکر پذیرفته می‌شود تا این که مصطفی تنابنده (مشاور کارگردان) برای سریال «نون خ» از او تست گرفت و سعید آقاخانی هم پذیرفت در این مجموعه، نقش روناک، خواهرزاده نورالدین خانزاده را بازی می‌کند.
انتهای پیام/
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند