به نقل از «تین نیوز»

◄ تعدیل نیرو و تعطیلی گسترده در واحدهای بزرگ قطعه‌سازی‌

تاریخ انتشار: ۵ آذر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۶۷۶۰۱۰

تین‌نیوز | 

 تابستان سال گذشته بود که کم‌کم زمزمه‌های تعطیلی واحدهای کوچک قطعه‌سازی به گوش می‌رسید. واحدهایی که اگرچه یدطولایی در تولید قطعات خودرویی داشتند اما به مدد افزایش قیمت ارز و تصمیم‌های یک‌شبه دولتی مجبور شده بودند شرایط جدیدی را برای تولیدشان فراهم کنند؛ تصمیم‌هایی که با افزایش فشارهای ارزی و تعرفه‌های جدید موجب شد تا زمزمه تعطیلی قطعه‌سازان از واحدهای کوچک شروع شده و کم‌کم به تعدیل نیرو و کاهش تولید در واحدهای بزرگ برسد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در همان روزها بود که انجمن قطعه‌سازان بارها به موضوع تغییر قراردادهای خودروسازان با قطعه‌سازان اشاره کرد و عدم‌تغییر در این قراردادها را دلیلی بر تشدید وضعیت بحرانی قطعه‌سازان خواند؛ اما نه قراردادی تغییر کرد و نه خبری از بهبود اوضاع قطعه‌سازان شد. شرایطی که موجب شد تا شنیدن احتمال تعطیلی سراسری قطعه‌سازان به یکی از خبرهای تکراری این صنعت تبدیل شود.

حال‌آنکه صنعت خودروسازی اگرچه به‌عنوان صنعت مادر تخصصی، هزار و پانصد صنعت را به حرکت درمی‌آورد اما نبود قطعه‌سازان به‌عنوان یکی از مهم‌ترین چرخ‌های این زنجیره می‌تواند به‌کلی چرخه این صنعت را با مخاطره روبه‌رو کند؛ موضوعی که این روزها به یکی از معضلات اصلی این صنعت مبدل شده و حتی با افزایش قیمت خودروهای داخلی با مجوز دولت و حتی واگذاری قیمت‌گذاری به خودروسازان نیز حل نخواهد شد؛ چراکه اگر چرخه صنعت قطعه‌سازی نچرخد به مدد آن چرخه تولید خودرو نیز متوقف خواهد شد.

گو اینکه ترک‌کردن ایران توسط همکاران اروپایی به‌راحتی توانست چرخه تولید برخی از خودروها را متوقف کند. با همه این احوال، چندی پیش قطعه‌سازان گرد هم آمدند تا در عین اینکه در سیزدهمین نمایشگاه قطعات خودرو توانمندی‌های خود را به نمایش گذارند بی‌پرده‌تر در مورد شرایط سخت تولید صحبت کنند.

ماجرایی که با عدم حضور پررنگ دولتی‌ها در این نمایشگاه نشان داد که رسیدن به هدف که توجه بیشتر خودروسازان به این بخش است سخت‌تر و دست‌نیافتنی‌تر از قبل است. این روزها فعالان این صنعت دیگر از تعطیلی واحدهایشان صحبت نمی‌کنند و به‌وضوح از مرگ این صنعت می‌گویند. مرگی که به‌واسطه خودتحریمی‌های داخلی و خارجی روی داده است و تاب توان این صنعت برای گذر از آن را گرفته است.

هفته‌نامه‌حمل‌ونقل

منبع: تین نیوز

کلیدواژه: خودرو سازی تحریم قطعه سازی خودتحریمی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tinn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تین نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۶۷۶۰۱۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

توپ گوستاو؛ بزرگ ترین قطعه توپخانه تاریخ به وزن ۱,۴۹۰ تن با گلوله های ۷.۵ تنی (+عکس)

زمانی نازی ها بزرگترین توپ جهان را ساختند که ۱,۴۹۰ تن وزن داشت و گلوله هایی به طول بیش از ۳.۶ متر را شلیک می کرد تا فرانسه را ویران کنند. توپ ریلی Schwerer Gustav که آلمانی ها آن را «سلاح معجزه آسا» می نامیدند، بزرگترین آتشبار توپخانه ای بود که در جنگ جهانی دوم به کار گرفته شد.

به گزارش روزیاتو، از روی زمین این توپ مانند یک ساختمان چهار طبقه به نظر می رسید – و بیش از ۴۲.۶ متر طول و بیش از ۶ متر عرض داشت. فقط لوله این سلاح شگفت‌انگیز ۳۰.۵ متر طول داشت – و می‌توانست دو نوع گلوله شلیک کند: یک گلوله بیش از ۴.۸ تنی با قدرت انفجاری بسیار بالا و یک گلوله سوراخ‌کننده بتن به وزن بیش از ۷.۵ تن. هر گلوله این توپ از دو مرد بلندتر و دو برابر عرض یک انسان بود. این توپ آنقدر بزرگ بود که صدها مرد فقط برای کار با آن و شلیک یک گلوله مورد نیاز بود.

توپ گوستاو با کالیبر ۷۷.۵ سانتیمتر می‌توانست اهدافی را در فاصله ۴۸ کیلومتری هدف قرار دهد، با نیرویی که می توانست همه چیز را نابود کند. این توپ در واقع در پنج بخش حمل می شد: حلقه و بخش انتهایی توپ، لوله که به دو قسمت تقسیم می شد، جلیقه لوله، پایه و قلاب ها.

این ابر توپ توسط کمپانی Krupp – یک شرکت فولاد مستقر در اسس- در سال ۱۹۳۶ و برای کمک به تهاجم آلمان به فرانسه در مه ۱۹۴۰ طراحی شد، اما بعداً در جنگ تنها علیه اتحاد جماهیر شوروی استفاده شد. در آن زمان، مفهوم چنین سیستم توپخانه ای غول پیکری از قبل وجود داشت – کشورهایی مانند بریتانیا که توپ ۳۹ تنی تزار را در اختیار داشتند و آلمان در سال ۱۹۱۴ توپ ۴۷ تنی “Big Bertha” را توسعه داد.

هیتلر نیز رویای داشتن چنین سیستم تسلیحاتی گسترده ای را در سر می پروراند که نه تنها بتواند دشمن را بترساند – بلکه اهداف مورد نظر را نیز با خاک یکسان کند. در دهه ۱۹۳۰، نازی ها شروع به طراحی نقشه هایی برای چنین سلاحی کردند که بتواند از خط دفاعی موسوم به ماژینو لاین فرانسه عبور کند. این امر مستلزم آن بود که چیزی بسازند که بتواند ۶.۷ متر بتن تقویت شده و حداقل یک متر فولاد جامد را سوراخ کند – به عبارت دیگر، سلاحی متفاوت از آنچه جهان تا آن زمان دیده بود.

در حالی که نازی ها توانستند چنین قطعه توپخانه ای غول پیکری را بسازند، برای استفاده از این توپ عظیم در فرانسه کمی دیر شده بود. اگرچه از توپ Schwerer Gustav برای عبور از خط ماژینو لاین استفاده نشد، نازی ها قدرت این سلاح جدید را در سال ۱۹۴۲ آزمایش کردند.

طبق گزارش ها، تیمی متشکل از ۱,۰۰۰ مرد چندین هفته طول کشید تا این توپ را سرهم بندی کنند و سپس آن را برای کمک به ارتش آلمان نازی در طول محاصره سواستوپل ارسال کنند.

توپ Schwerer Gustav برای اولین بار در نبرد سواستوپل بکار گرفته شد و برای نابودی یک انبار مهمات زیرزمینی، به سمت یک صفحه سنگی بسیار مستحکم شلیک کرد. برای بیش از یک ماه، این توپ غول پیکر بر شهر محاصره شده شوروی گلوله ریخت و در این مدت حدود ۵۰ گلوله بزرگ شلیک کرد.

سواستوپل پس از شکسته شدن خط دفاعی اش در پایان محاصره به یک ویرانه تبدیل شده بود – و قدرت های محور پیروزی قاطعی را به دست آوردند. بلافاصله پس از آن، نازی ها این توپخانه را به لنینگراد (سن پترزبورگ کنونی) منتقل کردند، اما این سلاح دیگر هرگز استفاده نشد.

زمانی که نیروهای شوروی، آلمان نازی را عقب راندند، تمام ردپاهای این توپ از اسناد نظامی ناپدید شد، بدون اینکه ردی از آن باقی بماند. به احتمال زیاد، آلمانی ها توپ غول پیکر خود را برای جلوگیری از افتادن آن به دست متفقین نابود کردند – و دیگر هرگز دیده نشد.

کانال عصر ایران در تلگرام