پوست بر تن حیوان یا انسان
تاریخ انتشار: ۵ آذر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۶۸۱۲۹۰
تهران- ایرنا- شاید روزی پوشیدن لباس هایی با پوست حیوانات نشانه تمول و یا یک ارزش بود اما امروز با تغییر نگاه به محیط زیست، به یک ضد ارزش تبدیل شده است حال اگر از سوی افراد سرشناس و یا به اصطلاح سلبریتی ها صورت گیرد، بسیار مورد نکوهش خواهد بود.
به گزارش خبرنگار گروه علمی ایرنا، استفاده از پوست حیوانات به عنوان تن پوش به انسان های اولیه و ضرورت رفع نیازهای اولیه آنها بر می گردد؛ اجداد ما برای پوشاندن خود و حتی تهیه سرپناه از پوست حیوانات استفاده می کردند، اما براساس مطالعات تاریخی، در همان زمان هم که پوست جزو نیازهای اولیه انسان بود، غارنشینان به واسطه برخی ملاحظات برای حیوانات و پوست آنها و همچنین شکل نهایی محصول ساخته شده از پوست اهمیت خاصی قائل بودند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
به مرور با رو اوردن انسان به زراعت و آغاز فصل جدیدی از زندگی بشر ، انسان ها به اهمیت حفظ حیوانات و شکار نکردن آنها با هدف استفاده از پوست پی بردند.
با این حال تا چند دهه پیش پوشیدن پالتوی پوست به ویژه برای سلبریتی ها مایه افتخار بود، رواج این تب در دنیا باعث شد تا سالانه بیش از 50 میلیون حیوان از جمله چین چیلا، روباه، مینک، خرگوش، سمور ، راکون و دیگر حیوانات حیات وحش حتی سگ و گربه قربانی پوست های زیبا و لطیف خود شوند و تعداد زیادی از آنها با همین هدف در مزارع پرورش می یابند.
حدود 25 سال پیش موجی علیه استفاده از پوست حیوانات برای تهیه لباس در اروپا به راه افتاد و عده ای از حامیان حیات وحش اقدام به پاشیدن رنگ روی لباس هایی می کردند که از پوست حیوانات تهیه می شد، با ادامه این روند و شناساندن اهمیت حفظ حیوانات به مرور پالتوهای پوست به گنجه ها رفتند.
در این میان، کارشناسان معتقدند رفتار سلبریتی ها تاثیر بسیار زیادی بر جوامع دارد و در دنیایی که هر روز اخباری از انقراض یک گونه ارزشمند جانوری از گوشه و کنار به گوش می رسد، همراهی شخصیت های سرشناس با تبلیغ استفاده از پوشاک پوست حیوانات جای هیچ توجیهی ندارد.
انتشار گسترده تصویر ساره بیات بازیگر زن سینما با پالتویی که گفته می شود با پوست روباه برای تبلیغ این نوع پالتوها است، با واکنش کاربرانی در فضای مجازی مواجه شده است؛ مشخص نیست این پالتو از پوست واقعی روباه باشد یا نه اما به اعتقاد کارشناسان اگر واقعی هم نباشد؛ تاثیر خود را خواهد داشت.
اسماعیل کهرم فعال محیط زیست و استاد دانشگاه روز دوشنبه در گفتگو با خبرنگار ایرنا گفت: خیلی متاسفم که شاهد چنین رفتاری از سوی سلبریتی ها هستیم و نشان می دهد که آنها باید سواد محیط زیستی خود را بالا ببرند.
وی افزود: لئوناردو دی کاپریو هنرپیشه معروف آمریکایی چندی قبل اطلاعاتی درباره دریاچه ارومیه داد و این موضوع برای من که سالها است در زمینه محیط زیست فعالیت می کنم، بسیار جالب بود زیرا نشانگر مطالعه کامل او در این زمینه است و چه خوب که هنرمندان ما هم اطلاعات خود در زمینه محیط زیست را افزایش دهند.
وی تاکید کرد: این قبیل ژست ها حتی پوشیدن پوست های مصنوعی نیز از سال ها قبل بین هنرپیشه ها و شخصیت ها منسوخ شده است، الیزابت تیلور 40 سال پیش پالتوی پوست به تن کرد اما بعد از آن دیگر استفاده از چنین لباس هایی بسیار کمرنگ شد.
کهرم ادامه داد: یک هوادار محیط زیست در انگلیس که در یکی از میهمانی های کاخ سلطنتی این کشور شرکت کرده بود، تعریف می کرد که پس از ورود یک زن هنرپیشه با پالتوی پوست به تن، جلو رفتم و گفتم من طرفدار شما هستم اما آیا شما همیشه پالتوی دست دوم می پوشید؟
به گفته کهرم، پوست حیوان متعلق به همان حیوان است و نباید تصاحب شود.
کهرم با اشاره به این که در دنیای امروز استفاده از پوشاک تولید شده از پوست حیوانات شانیت خود را از دست داده است، ادامه داد: فردی که پالتوی پوست می پوشد نشان می دهد که نمی داند در دنیا چه می گذرد.
وی گفت: البته حیواناتی مانند فیل هم قربانی عاج خود می شوند؛ مثلا بودایی ها چرخ مقدسی دارند که آن را می چرخانند پایه آن چرخ باید از جنس عاج باشد، به دالایی لاما گفتم استفاده از عاج را متوقف کند زیرا همان درخواست عاج موجب کشتار فیل ها در آفریقا می شود.
کهرم افزود: یا مثلا شاید در خانه شماری از ایرانی ها و بسیاری از هندی مجسمه های ساخته شده از عاج وجود داشته باشد در حالی که داشتن آنها به نابودی حیات یک جاندار تمام می شود.
وی اظهار داشت: استفاده از پوست برای لباس و یا عاج برای تزیینات نشانه بی سوادی، نادانی و بی اطلاعی از امور است، هنرمندان الگوی جوانان هستند بنابراین باید بسیار مراقب رفتارهای خود باشند، از اقشاری که الگو و یا سلبریتی هستند و مورد تاسی و تقلید قرار می گیرند، درخواست می کنم سطح دانش و آگاهی خود را بالا ببرند چون تاثیر زیادی در جامعه دارند.
کهرم درباره وضعیت روباه های ایران گفت: 4 گونه روباه قرمز، ترکمن، شاه روباه و روباه شنی در کشور وجود دارد که وضعیت جمعیتی آنها خوب است چون زیستگاه آنها وسیع و از محل زندگی انسان ها دور است، البته این مساله باعث نمی شود که بابت پوست زیبا از زندگی محروم شوند.
علمی 9014**2017
منبع: ایرنا
کلیدواژه: علمي آموزشي محيط زيست پوست حيوانات
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۶۸۱۲۹۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چرا ربات‌ها و هوش مصنوعی هنوز به گرد پای حیوانات نرسیده‌اند؟
غزال زیاری: دنیای رباتیک مدرن مملو از ماشین‌های ساخت دست بشر است که از دنیای حیوانات تقلید می‌کنند؛ از سگ‌های ربات که در استادیوم‌ها به نقشه‌برداری می‌پردازند تا ربات‌های اکتشافگری که با الهام از بابا لنگ دراز ساخته شده‌اند؛ هر چیزی را که تصور کنید، در این جمع وجود دارد. پیشرفت در سیستم‌های هوش مصنوعی، مواد مصنوعی جدید و چاپ سه‌بعدی باعث بهبود توانایی این ربات‌ها در دویدن، بالا رفتن و دور زدن موانع شده است.
ولی حتی با وجود پیشرفت‌های فنی و سرمایه‌گذاری‌های هنگفت در صنعت رباتیک طی سال‌های اخیر، ماشین‌های مکانیزه هنوز هم در رقابت با نمونه‌های بیولوژیک خود (حیوانات)، فاصله زیادی دارند و عقب‌ترند. همین مشاهدات، عملا زیربنای مطالعات جدیدی شده که توسط گروهی از محققان انجام شده و نتایج آن در مجله Science Robotics منتشر شده است.
محققان برای انجام این بررسی، پنج "زیرسیستم" مختلف مرتبط با دویدن را مدنظر قرار داده و به مقایسه آنها بین حیوانات و همتایان روبات‌شان پرداختند. حیواناتی که استخوان و بافت دارند، شاید در نگاه اول، از هر حیث جزئی، بدتر و ضعیف‌تر از ربات‌ها و ماشین ها به نظر برسند. اما محققان در جریان این بررسی متوجه شدند که مزایای واقعی این حیوانات، در کنترل پیچیده و به هم پیوسته آنها بر بدن‌هایشان است و همین قابلیت همکاری روان، باعث می‌شود تا این حیوانات چیزی فراتر از یک مجموعه اجزای جداگانه باشند.
تام لیبی، مهندس ارشد تحقیقات بین‌المللی SRI و یکی از نویسندگان مقاله، در این رابطه گفت: « ما در جریان این تحقیق متوجه شدیم که به جز در موارد استثنایی جزئی، زیرسیستم‌های مهندسی عملکرد بهتری نسبت به معادل‌های بیولوژیکی‌شان داشتند و گاهی حتی به مراتب بهتر از آنها عمل می‌کردند. در عین حال کاملا واضح است که اگر بخواهیم در سطح کلی سیستم، حیوانات را با ربات‌ها مقایسه کنیم، حیوانات از نظر حرکت، شگفت‌انگیزند و ربات‌ها هنوز نتوانسته‌اند به گرد پای حیوانات برسند.»
بهره‌گیری حیوانات از پیچیدگی‌های زیستی و نسل‌های فرگشتهر یک از پنج محقق این پروژه روی یکی از زیرسیستم‌های خاص مرتبط با دویدن حیوانات و ربات‌ها متمرکز بودند. این سیستم‌ها به پنج زیرشاخه "قدرت"، "قاب"، "فعالیت و عملکرد" ، "احساس" و "کنترل" تقسیم شدند. به شکل انفرادی، ربات‌ها تقریبا در همه این زیرشاخه‌ها، از حیوانات پیشی می‌گیرند. مثلا در مورد قاب‌ها (چارچوب‌ها) ربات‌های مجهز به بدنه فیبر کربنی سبک و مستحکم می‌توانند ساختارهای جرمی بزرگ‌تری را بدون خم شدن در مقایسه با استخوان‌های حیوانات پشتیبانی کنند. محققان حتی به این نتیجه رسیدند که سیستم کنترل کامپیوتری یک ربات از نظر زمان تاخیر و پهنای باند کلی از سیستم عصبی حیوانات، عملکرد بهتری دارد.
با این حال اگرچه ربات‌ها ظاهراً قطعات مجزای قوی‌تر و مستحکم‌تر دارند ولی حیوان‌ها در انسجام دادن به قطعات مجزا و ساخت یک "کل" منسجم، ماهرترند.وقتی که در محیط‌های واقعی، حیوانات و ربات‌ها را مورد آزمایش قرار می‌دهید، این تفاوت به وضوح آشکار می‌شود.
این در حالی است که ربات‌های جدیدتر می‌توانند سریع شتاب بگیرند و حتی حرکات آکروباتیک انجام دهند ولی از نظر روان بودن و سازگاری در مقایسه با همتایان بیولوژیکی خود (حیوانات) عملکرد ضعیف‌تری دارند. گاهی ربات‌ها در زمین‌های سخت به دردسر می‌افتند، اما حیوانات این توانایی را دارند که بدون هیچ زحمتی بر موانعی مانند گل، برف، پوشش گیاهی و آوار غلبه کنند و بدون فکر کردن این کار را انجام خواهند داد.
مکس دونلان، استاد گروه فیزیولوژی زیست‌پزشکی و حرکت‌شناسی دانشگاه فریزر در این باره توضیح داد: «یک حیوان وحشی می‌تواند هزاران کیلومتر در زمین‌های ناهموار حرکت کند و یک بز کوهی به راحتی روی صخره‌های واقعی جای پایی پیدا می‌کند که حتی به چشم نمی‌آید و به راحتی از صخره‌ها بالا می‌رود؛ سوسک‌ها حتی در شرایطی هم که پای‌شان را از دست بدهند، می‌توانند بدون کاهش در سرعتشان به حرکت ادامه دهند. ولی ما هیچ رباتی با این میزان استقامت، چابکی و استحکام نداریم.»
سبقت ربات‌ها از حیواناتحیوانات همچنین برتری بزرگ دیگری نیز دارند: زمان. گرچه ربات‌های مدرن در چند دهه گذشته واقعاً پیشرفت کرده‌اند ولی حیوانات میلیون‌ها یا در برخی موارد میلیاردها سال این روند فرگشتی را طی کرده‌اند که این یکامتیاز ذاتی و چشمگیری برای حیوانات نسبت به مهندسی است. اما از سوی دیگر، کار تحسین‌برانگیز ربات‌ها آن بوده که این شکاف را با سرعت خیره‌کننده‌ای پر کرده‌اند. از همین رو محققان خوشبینند که ربات‌ها در روزگاری نه چندان دور، بتوانند از حیوانات پیشی بگیرند.
پروفسور سام باردن، دانشیار گروه مهندسی برق و کامپیوتر دانشگاه واشنگتن در این باره گفت: «روند پیشرفت ربات‌ها خیلی سریع‌تر است؛ چرا که فرگشتی بدون جهت است. راه‌هایی وجود دارد که به لطف مهندسی ربات‌ها می‌توانیم خیلی سریع‌تر از فرگشت با انتخاب طبیعی حرکت کنیم؛ اما باید این را هم در نظر داشت که فرگشت، شروع بزرگی در گذشته دور داشته است.»
محققان امیدوارند این یافته‌ها بتواند به توسعه آینده ربات‌های دونده کمک کند. سازندگان ربات‌ها می‌توانند با بهره‌گیری از این یافته‌ها، تصمیم بگیرند که بیشتر وقت و تلاش‌شان را روی یکپارچه‌سازی اجزای آنها متمرکز کنند تا بتوانند سخت‌افزار قوی‌تر و بهتری بسازند. درسی که ما از زیست‌شناسی می‌گیریم این است که گرچه بهبودهای بیشتر در اجزا و زیرسیستم‌ها مفید است، اما بهترین فرصت برای بهبود ربات‌های دونده، بهره‌گیری بهتر از قطعات موجود به نظر می‌رسد.
منبع: popsci
۵۴۵۴
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1899702
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»