به نقل از «ایران آنلاین»

کاوشگر اینسایت بر روی مریخ فرود آمد

تاریخ انتشار: ۶ آذر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۶۹۲۹۶۶

سازمان هوا فضای آمریکا، ناسا، از فرود جدیدترین کاوشگر خود بر سطح مریخ خبر داده است. کاوشگر مریخ

هدف از اعزام کاوشگر اینسایت بررسی اعماق مریخ است. این تنها سیاره به غیر از زمین خواهد بود که لایه های درونی آن مورد بررسی قرار می گیرد.

اینسایت قرار است اطلاعاتی را درباره ساختار درونی مریخ به زمین ارسال کند تا دانشمندان ضمن آشنایی بیشتر با این سیاره بتوانند دانسته های خود را درباره پیدایش منظومه شمسی گسترش دهند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اینسایت

اینسایت که نخستین کاوشگر پرتاب شده به مریخ در ۶ سال گذشته است، در ماه اردیبهشت راهی این سیاره شد.

فرود اینسایت بر روی سطح مریخ هفت دقیقه طول کشید و این کاوشگر لحظه به لحظه مراحل فرود خود را به مرکز کنترل ناسا گزارش می کرد.

اینسایت در یک دشت در نزدیکی خط استوای مریخ فرود آمده است.

ناسا

فرود موفق این کاوشگر حوالی ساعت ۱۹:۵۰ به وقت گرینویچ اعلام شد و اولین عکس آن به فاصله کوتاهی به زمین رسید.

با این حال روکش شفاف لنز دوربینی که این عکس با آن گرفته شد به هنگام فرود پوشیده از خاک شد و به همین دلیل عکس واضح به نظر نمی رسد.

تصاویر بهتر در روزهای آینده منتشر خواهد شد.

منظومه شمسی

کاوشگر با سرعتی بیش از گلوله تفنگ وارد اتمسفر مریخ شد که با کمک ترکیبی از یک سپرحرارتی، چتر و راکت هایی برای کاستن از سرعت آن بود.

اکنون "اینسایت" برای دوام آوردن در محیط ناملایم سطح مریخ باید صفحات خورشیدی اش را باز کند.

این روبات برای گرم کردن تجهیزاتش در هوای دایما زیر صفر مریخ نیاز به تولید الکتریسیته دارد و بعد از آن است که ناسا خواهد توانست به ماموریت علمی کاوشگر بیاندیشد.

این اولین کاوشگری است که تحقیقات آن نه بر سطح بلکه بر لایه های زیرین مریخ متمرکز است.

دانشمندان می خواهند بدانند این کره از هسته تا پوسته چگونه تشکیل شده. اینسایت برای رسیدن به این هدف به سه ابزار اصلی تکیه می کند.

اولین آنها مجموعه ای از لرزه سنج هایی ساخت فرانسه و بریتانیا برای ثبت زمین لرزه های مریخ است. ثبت این ارتعاش ها به درک موقعیت لایه های سنگی سیاره و جنس آنها کمک می کند.

ابزاری ساخت آلمان حفره ای به عمق ۵ متر در زمین مریخ ایجاد خواهد کرد تا دمای سیاره را اندازه بگیرد. این نشان خواهد داد که سیاره چقدر فعال است.

ابزار دیگری با استفاده از امواج رادیویی تکان های سیاره روی محورش را به دقت اندازه خواهد گرفت.

سوزان اسمرکار از دانشمندان پروژه گفت: "اگر یک تخم مرغ خام و یک تخم مرغ پخته را روی محورشان بچرخانید، تکان هایشان متفاوت خواهد بود چون یکی حاوی مایعات است دیگری نه. امروز ما واقعا نمی دانیم هسته مریخ جامد است یا نه و اندازه آن چقدر است. اینسایت این اطلاعات را به ما خواهد داد."

دانشمندان درک خیلی خوبی از ساختار درونی زمین دارند، و مدل های خوبی دارند که شکل گیری زمین در بدو تولد منظومه شمسی که بیش از ۴.۵ میلیارد سال قبل افتاد را توضیح می دهد.

اما زمین فقط یک به اصطلاح "نقطه داده هاست" و مریخ چشم انداز متفاوتی درباره چگونگی تشکیل سیارات خارکی و تکامل آنها در طول زمان به دست دانشمندان خواهد داد./بی بی سی

منبع: ایران آنلاین

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ion.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۶۹۲۹۶۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

نقشه‌ تلسکوپ فضایی «جیمز وب» از آب‌وهوای یک سیاره فراخورشیدی

«تلسکوپ فضایی جیمز وب» به پژوهشگران در نقشه‌برداری از آب‌وهوای یک سیاره فراخورشیدی کمک کرد.

به گزارش ایسنا، یک گروه بین‌المللی از پژوهشگران با موفقیت از «تلسکوپ فضایی جیمز وب» برای ترسیم نقشه آب‌وهوایی یک سیاره فراخورشیدی غول‌پیکر گازی داغ استفاده کردند.

به نقل از ناسا، بررسی‌های دقیق در طیف گسترده‌ای از نور فروسرخ میانی، همراه با مدل‌های سه‌بعدی آب‌وهوا و مشاهدات پیشین تلسکوپ‌های دیگر، وجود ابرهای متراکم و مرتفع را نشان می‌دهند که آسمان را هنگام روز و شب می‌پوشانند و همچنین، بادهای استوایی را به نمایش می‌گذارند که گازهای جوی را با سرعت ۵۰۰۰ مایل در ساعت در اطراف سیاره فراخورشیدی «WASP-43 b» ادغام می‌کنند.

این جدیدترین نمایش علم سیارات فراخورشیدی به شمار می‌رود که اکنون با توانایی خارق‌العاده جیمز وب برای بررسی تغییرات دما و تشخیص گازهای اتمسفر در تریلیون‌ها مایل دورتر امکان‌پذیر شده است.

سیاره فراخورشیدی WASP-43 b یک نوع «مشتری داغ»(Hot Jupiter) است. این سیاره هم‌اندازه مشتری عمدتا از هیدروژن و هلیوم ساخته شده و بسیار داغ‌تر از سایر سیارات غول‌پیکر منظومه شمسی است. اگرچه ستاره آن کوچک‌تر و سردتر از خورشید است اما WASP-43 b در فاصله ۱.۳ میلیون مایلی می‌چرخد که کمتر از یک بیست و پنجم فاصله بین عطارد و خورشید است.

با چنین مداری، سیاره از نظر جزر و مدی قفل می‌شود؛ به این معنی که یک طرف آن به طور مداوم روشن است و طرف دیگر در تاریکی دائمی قرار دارد. اگرچه طرف شب هرگز هیچ تابش مستقیمی را از ستاره دریافت نمی‌کند اما بادهای شدید در حال وزش به سمت شرق، گرما را از طرف روز به اطراف انتقال می‌دهند.

از زمان کشف سیاره WASP-43 b در سال ۲۰۱۱، تلسکوپ‌های متعددی از جمله «تلسکوپ فضایی هابل» و «تلسکوپ فضایی اسپیتزر» آن را رصد کرده‌اند. «تیلور بل»(Taylor Bell) پژوهشگر «مؤسسه تحقیقات محیطی منطقه خلیج»(BAERI) و پژوهشگر ارشد این پروژه گفت: با تلسکوپ فضایی هابل، به وضوح می‌توانیم ببینیم که بخار آب در طرف روز سیاره وجود دارد. هابل و اسپیتزر هر دو نشان دادند که ممکن است ابرهایی در سمت شب وجود داشته باشند اما ما به بررسی‌های دقیق‌تر با تلسکوپ فضایی جیمز وب نیاز داشتیم تا نقشه‌برداری را از دما، پوشش ابر، بادها و ترکیب دقیق‌تر اتمسفر در سراسر سیاره آغاز کنیم.

اگرچه WASP-43 b آن قدر کوچک، کم‌نور و نزدیک به ستاره خود است که تلسکوپ نمی‌تواند مستقیما آن را ببیند اما دوره مداری کوتاه سیاره که تنها ۱۹.۵ ساعت است، آن را برای «طیف‌سنجی منحنی فاز» ایده‌آل می‌کند. روش طیف‌سنجی منحنی فاز شامل بررسی تغییرات کوچک در روشنایی منظومه ستاره-سیاره در حالی است که سیاره به دور ستاره می‌چرخد.

از آنجا که مقدار نور فروسرخ میانی منتشرشده از یک جرم تا حد زیادی به گرمای آن بستگی دارد، داده‌های روشنایی جیمز وب را می‌توان برای محاسبه دمای سیاره مورد استفاده قرار داد.

این گروه پژوهشی به مدت بیش از ۲۴ ساعت از «دستگاه فروسرخ میانی»(MIRI) جیمز وب برای اندازه‌گیری نور منظومه WASP-43 در هر ۱۰ ثانیه استفاده کردند. بل توضیح داد: ما با مشاهده کل یک مدار توانستیم دمای طرف‌های متفاوت سیاره را هنگام چرخش در دید محاسبه کنیم. براساس این محاسبات، ما توانستیم نقشه‌ای را از دمای سراسر سیاره بسازیم.

اندازه‌گیری‌ها نشان می‌دهند که دمای هوای طرف روز سیاره به طور میانگین ​​نزدیک به ۱۲۵۰ درجه سلسیوس است؛ در حالی که دمای طرف شب به ۶۰۰ درجه سلسیوس می‌رسد و به طور قابل توجهی خنک‌تر است. این داده‌ها به یافتن داغ‌ترین نقطه روی سیاره کمک می‌کنند که از نقطه‌ دریافت‌کننده بیشترین تشعشعات ستاره‌ای، کمی به سمت شرق جابه‌جا می‌شود. این تغییر به دلیل وزش بادهایی رخ می‌دهد که هوای گرم را به سمت شرق حرکت می‌دهند.

«مایکل رومن»(Michael Roman) پژوهشگر «دانشگاه لستر»(University of Leicester) و از پژوهشگران این پروژه گفت: این واقعیت که ما می‌توانیم دما را به این روش ترسیم کنیم، گواه واقعی بر حساسیت و ثبات جیمز وب است.

پژوهشگران برای تفسیر نقشه، از مدل‌های جوی سه‌بعدی پیچیده مانند مدل‌هایی استفاده کردند که برای درک آب‌وهوا و اقلیم روی زمین به کار می‌روند. تحلیل‌ها نشان می‌دهند که طرف شب سیاره احتمالا در یک لایه متراکم و مرتفع از ابرها پوشیده شده است و این لایه، مانع راه یافتن بخشی از نور فروسرخ به فضا می‌شود. در نتیجه، اگرچه طرف شب بسیار گرم است اما نسبت به زمانی که ابری در آن وجود نداشته، کم‌نورتر و خنک‌تر به نظر می‌رسد.

طیف گسترده نور فروسرخ میانی که توسط جیمز وب گرفته شده است، اندازه‌گیری میزان بخار آب و متان اطراف سیاره را ممکن می‌سازد. «جوآنا بارستو»(Joanna Barstow) پژوهشگر «دانشگاه آزاد انگلستان»(The Open University of UK) و از پژوهشگران این پروژه گفت: جیمز وب به ما فرصت داده است تا دقیقا متوجه شویم کدام مولکول‌ها را می‌بینیم و محدودیت‌هایی را برای فراوانی آنها قائل شویم.

طیف‌های بررسی‌شده نور، نشانه‌های آشکاری را از بخار آب در طرف شب و طرف روز سیاره نشان می‌دهند که اطلاعات بیشتری را درباره تراکم ابرها و ارتفاع آنها در جو ارائه می‌کنند.

همچنین، پژوهشگران با کمال تعجب دریافتند که داده‌ها کمبود متان را در همه نقاط جو نشان می‌دهند. از آنجا که روز برای وجود متان خیلی گرم است، متان باید هنگام شب خنک‌تر، پایدار و قابل تشخیص باشد.

بارستو توضیح داد: این واقعیت که ما متان نمی‌بینیم، به ما می‌گوید که سرعت باد در سیاره WASP-43 b باید به حدود ۵۰۰۰ مایل در ساعت برسد. اگر بادها گاز را از طرف روز به طرف شب سیاره حرکت دهند و دوباره به سرعت بازگردند، زمان کافی برای بروز واکنش‌های شیمیایی تولیدکننده مقادیر قابل تشخیص متان در سمت شب وجود نخواهد داشت.

پژوهشگران معتقدند که به دلیل این اختلاط ناشی از باد، شیمی اتمسفر در سراسر سیاره یکسان است. این نتیجه در پژوهش‌های پیشین که با تلسکوپ‌های هابل و اسپیتزر انجام شدند، مشخص نبود.

این پژوهش در مجله «Nature Astronomy» به چاپ رسید.

در انیمیشن زیر می‌توانید نقشه دمای سیاره WASP-43 b را ببینید.

انتهای پیام