به نقل از «ایکنا»

۱۳۷ زوج دارای معلولیت «پیوند ازدواج» خود را جشن گرفتند

تاریخ انتشار: ۱۳ آذر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۸۰۵۲۲۴

به گزارش ایکنا؛ به‌نقل از روابط عمومی معاونت امور اجتماعی و فرهنگی شهرداری تهران، جشن ازدواج ۱۳۷ زوج دارای معلولیت به همت اداره کل سلامت شهرداری تهران و با مشارکت انجمن دفاع از حقوق معلولان با حضور شهردار و معاون اجتماعی شهردار، اعضای شورای شهر و مسئولین سازمان بهزیستی شب گذشته در برج میلاد تهران برگزار شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!   در این مراسم حناچی شهردار تهران، شجاع‌پوریان معاون اجتماعی و فرهنگی شهرداری، امانی و میرلوحی از اعضای شورای شهر، نصیری مدیر کل سلامت شهرداری، محسنی بندپی رییس سازمان بهزیستی کشور و جمعی از مدیران شهری، نمایندگان انجمن‌ها و موسسات مردم نهاد فعال در حوزه معلولین و خانواده‌های عروس‌ها و داماد‌ها در برج میلاد تهران حضور داشتند.   ولی الله شجاع‌پوریان، معاون امور اجتماعی و فرهنگی شهرداری تهران در این مراسم طی سخنانی ضمن تبریک و اظهار خشنودی از اینکه زوج‌های جوان در ماه مبارک ربیع الاول و همزمان با روز جهانی معلولان زندگی عاشقانه خود را آغاز کرده‌اند؛ برای آنان آرزوی خوشبختی کرد.   وی افزود: آغاز مدیریت شهری کلانشهر تهران با رویکرد اجتماعی و فرهنگی از سوی آقای دکتر حناچی رقم خورده که اتخاذ این دیدگاه صحیح و اثرگذار جای تقدیر دارد.
وی با اشاره به شعار شهردار جدید تهران مبنی بر «تهران، شهری برای همه»، گفت: با اتخاذ این رویکرد، شهر برای تمام افراد شرایطی را فراهم می‌کند که فارغ از محدودیت‌ها و نیاز‌های خاص خود بتوانند از وسایل حمل و نقل عمومی، بوستان‌ها، معابر و سایر امکانات شهری به راحتی استفاده کنند.
شجاع‌پوریان تصریح کرد: با افتخار اعلام می‌کنم معاونت اجتماعی و فرهنگی شهرداری تهران با رویکرد خدمت به مردم و تلاش دارد شرایطی را فراهم کند که همه شهروندان از فرصت برابر و برخوردار از عدالت اجتماعی بهره‌مند شوند.
وی مسئولیت حوزه اجتماعی و فرهنگی شهرداری تهران برای تحقق شعار «تهران شهری برای همه» و «تهران شهر دسترس پذیر» را سنگین‌تر دانست و اظهار امیدواری کرد که با فعالیت کمیته مناسب‌سازی شهرداری تهران و کارگروه‌های تخصصی متشکل از معاونت‌های مختلف شهرداری تهران و نمایندگان جامعه معلولان، ضمن پیگیری و نظارت، عمده مشکلات این قشر مرتفع شود.

نصیری: دسترس پذیری تهران برای معلولان به مطالبه عمومی تبدیل شود
زینب نصیری، مدیرکل سلامت شهرداری تهران نیز شهر دسترس پذیر و شهری که بتواند پاسخگوی نیاز‌های همه افراد با هر نوع معلولیت و نیاز خاص باشد را دغدغه شهرداری تهران دانست و افزود: مجموعه مدیریت شهری نیز تمام تلاش خود را بکار می‌گیرد تا به لحاظ کالبدی و ساختاری، ضمن رفع محدودیت ها، کلانشهر تهران را برای تمام اقشار خاص از جمله معلولان، مادران دارای فرزند خردسال، سالمندان و... دسترس پذیر کند.     وی با اشاره به فعالیت ۳۵۲ کانون معلولان در شهر تهران گفت: تقویت این کانون ها، شناسایی مسائل حوزه معلولان، پیگیری و مطالبه گری توسط خود این افراد، جلب مشارکت اجتماعی شهروندان دارای معلولیت و سازمان‌های مردم نهاد فعال در این حوزه و حمایت از آنان مورد توجه شهرداری است.
نصیری درباره مناسب‌سازی فضای شهری برای افراد دارای معلولیت افزود: ضمن آموزش و آگاه‌سازی دبیران کانون‌های معلولان از لحاظ دانش فنی، آنان براساس مصوبه معاونت معماری و شهرسازی، عضو کمیته مناسب‌سازی مناطق شده و بر مناسب‌سازی و استانداردسازی فضا‌های شهری؛ مجموعه‌های فرهنگی اجتماعی، سرای محلات، مجموعه‌های ورزشی برای افراد دارای معلولیت نظارت خواهند کرد.
مدیرکل سلامت شهرداری تهران با تاکید بر لزوم فرهنگسازی برای حضور افراد دارای معلولیت در جامعه اظهارداشت: مناسب‌سازی فضای شهری برای این افراد باید به یک مطالبه اجتماعی تبدیل شده و تمامی نهاد‌ها در این حوزه مشارکت داشته باشند. در مناسب سازی فضای شهری تنها دسترس پذیری برای افراد دارای معلولیت مطرح نیست بلکه در این حوزه سالمندان، مادران و کودکان هم مورد توجه قرار می‌گیرند.
نصیری افزود: تمام ساختمان‌های شهرداری تهران توسط انجمن‌های مردم نهاد فعال در حوزه معلولیت و کانون‌های معلولان ارزیابی می‌شود و تلاش می‌کنیم با استفاده از ظرفیت مدیریت شهری کاستی‌ها اصلاح و مناسب سازی لازم انجام شود.

برگزاری دوره‌های مشاوره پیش از ازدواج برای زوج‌های معلول
همچنین علی محمودنژاد، رئیس انجمن دفاع از حقوق معلولان نیز با ارائه گزارشی از جشن ازدواج افراد دارای معلولیت اظهار کرد: در این جشن ۶۳ زوج هر دو دارای معلولیت و ۷۴ زوج یکی از زوجین معلول است که با همکاری بهزیستی به هر کدام از آنان، ۲ میلیون تومان هدیه داده می‌شود. همچنین خیرین نیز هدایایی را برای این زوج‌ها درنظر گرفته‌اند.
وی بیان کرد: این سومین جشن ازدواج گروهی معلولین شهر تهران است که با همکاری معاونت اجتماعی و فرهنگی شهرداری تهران و اداره کل سلامت از ۶ ماه گذشته کلید خورده که دوره‌های مشاوره ازدواج برای آنان برگزار کردیم و امروز شاهد مراسم پیوند این زوج‌ها با حضور مسئولین هستیم.

تقدیر از معاونت اجتماعی برای ایجاد کمیته مناسب سازی شهرداری برای نخستین بار
در ادامه این مراسم توکلی دبیرکل کانون معلولین شهر تهران نیز از معاونت اجتماعی شهرداری تهران برای ایجاد کمیته مناسب‌سازی برای نخستین‌بار با عضویت دبیران کانون‌های معلولین محلات قدردانی کرد و آن را به فال نیک گرفت و اظهار امیدواری کرد که بتوانیم از پتانسیل این افراد برای شهر دسترس پذیر بهره بگیریم.
وی گفت: هم‌اکنون ۳۵۲ دبیر کانون معلولین با بهره‌گیری از ظرفیت‌های تمام افراد دارای معلولیت در محلات شهر تهران اعم از نابینایان، کم بینایان، ناشنوایان، کم توانان ذهنی، توان یابان جسمی حرکتی و... در حال فعالیت هستند و مطالبات خود را از مدیریت شهری و سایر نهاد‌های مرتبط پیگیری می‌کنند.
دبیرکل کانون معلولین شهر تهران بر لزوم اصلاح مبلمان شهری و ساختار مناسب‌سازی شهر، آموزش به اقشار معلولین و انجام اقدامات علمی، فرهنگی و آموزشی، برنامه ریزی و هدفگذاری تمرکز بر آموزش بر پیشگیری از معلولیت و آگاه‌سازی مردم نسبت به شرایط افراد دارای معلولیت تاکید کرد.
در این مراسم اعضای انجمن دفاع از حقوق معلولان با اهدای هدیه از شجاع پوریان معاون اجتماعی و فرهنگی شهردار تهران برای توجه ویژه به حوزه معلولین تقدیر کردند.از میان برنامه‌های این مراسم برگزاری برنامه‌های شاد، مسابقه، اجرای موسیقی و ... بود که مورد استقبال حضار قرار گرفت. همچنین در این برنامه با برپایی مراسم عقد ویژه، یکی از زوج‌های جوان دارای معلولیت، توسط آیت‌الله سید مصطفی محقق داماد با حضور خانواده‌های خود به عقد و ازدواج رسمی و دائم یکدیگر درآمدند. همه شهروندان باید از عدالت اجتماعی و فرصت برابر استفاده از امکانات برخوردار باشند. انتهای پیام

منبع: ایکنا

کلیدواژه: خبرگزاری بین المللی قرآن ایکنا جامعه ازدواج معلولان برج میلاد شهرداری تهران

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iqna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایکنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۸۰۵۲۲۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

شهر و حیات مدنی

تین نیوز سیدمحمد بهشتی :

 شهر چگونه شهر می شود؟ آیا با تجمع انبوهی از شریان های عبور اتومبیل و ساختمان هایی با کاربردهای گوناگون شهر پدید می آید؟ البته شهر حتما شریان های عبور اتومبیل و ساختمان هایی با کاربردهای گوناگون دارد، اما اینها موجد جسد شهر هستند و نه جان آن. شهر بنا بر حیات مدنی شهر می شود و حیات مدنی کیفیتی از حیات فرهنگی -اجتماعی است که خارج از ساختمان هایی با کاربردهای گوناگون جریان دارد. کسانی که به جسد شهر اکتفا می کنند از فهم این امر ناتوان اند؛ آنها فقط ساختمان ها و وسایل نقلیه شهر را می بینند، نه ساکنان آن را و فضاهای شهری را در بهترین حالت به مثابه واسط و رابط گذار از ساختمانی به ساختمان دیگر می فهمند. به تبع این نگاه، بسیاری از ارکان شهر از نظر خارج و مخفی می شود و معنا و مفهوم عناصر و ارکان شهری مشهود نیز قلب (دگرگون) می شود: پیاده رو به مثابه مکان و محملی برای نقل و انتقال درک می شود، پارک نیز لکه ای سبز با عملکرد فتوسنتز و به تعبیر دیگر ریه شهر و پدافند آلودگی هوا فهمیده می شود. به طریق اولی، تمایزی میان ساکن شهر و شهروند نیز گذاشته نمی شود. در این حالت، موضوع مدیریت شهری رتق و فتق امور مربوط به جداول و آسفالت خیابان ها و زباله و درخت و دیوار و... است و مهم ترین موجودات زنده در این مفهوم از مدیریت شهری، حشرات و جانوران موذی اند که باید آنها را نابود کرد.

در این تعریف از شهر، مردم با معیارهای کمّی طبقه بندی می شوند و در بهترین صورت، همچون حیوانات نیازهای فیزیکی شان رفع و برای تولیدات کمی شان برنامه ریزی می شود؛ تولیداتی مثل جمعیت که باعث افزایش زباله، فاضلاب، اموات و... می شود و در نتیجه بر حجم و گستره شهر می افزاید. مسلما این جنس تولیدات را نیز ضرورتا باید دور از شهر دفع کرد؛ به نحوی که محیط را آلوده نکنند. کار مدیریت شهری با واحدهای کمی ای مثل متر، مترمربع و مترمکعب برای اندازه گیری میزان جدول سازی، آسفالت ریزی، بتون ریزی و احداث کانال دفع آب های سطحی و دفع فاضلاب و زباله قابل سنجش است و نسبت مدیریت شهری به مردم شهر مثل نسبت صاحبخانه به مستأجر است.

 اما شهر از منظر حیات مدنی از سه رکن اصلی تشکیل می شود؛ شهروند، کالبد شهر و مدیریت شهری. شهروند و مدیریت شهری ماهیتی فعالانه دارند و کالبد شهری ماهیتی انفعالی. انسان بنا بر مدنی الطبع بودن میل به شهروندی دارد؛ یعنی نیازمند حیات مدنی است. در نتیجه مدیریت شهری مکلف به سامان دهی و مدیریت کالبد شهر است؛ به نحوی که همچون لباسی شایسته و برازنده قامت کیفیت های متنوع و مراتب حیات مدنی باشد و شرایط حیات مطبوع را برای شهروندان فراهم کند.

در تعریف قبلی از شهر، مدیریت شهری مدیریتی آمرانه است؛ همان چیزی که در اصطلاح «سیویل» (civil) لحاظ شده است. اما در تعریف اخیر، مدیریتی همدلانه و از جنس مدیریت فرهنگی -اجتماعی است. بدون شک هر عنصر شهری در تعریف اخیر با تعریف قبلی از شهر تفاوتی ماهوی دارد. در تعریف جامد و سیویل از شهر،کمیت ها تعیین کننده است، ولی در تعریف مدنی از شهر، کیفیت زندگی شهروندان میزان و معیار سنجش است. در این مفهوم از شهر، همه اقدامات کمی برای آن است که شادابی و نشاط در چهره شهروندان ظاهر شود و حیات فرهنگی و اجتماعی مطبوع در شهر جریان یابد.

 متأسفانه اکنون همه شهرهای سرزمین ما در وضعیت قبض روح قرار دارند؛ یعنی شهر کالبدی خالی از روح شهروندی است. البته در اکثر آنها -به جز تهران- به علت تداوم بقایایی از حیات مدنی و علی رغم مزاحمت های مدیریت شهری از نوع سیویل و کمی، تضاد کیفی میان «ساکنان شهر» با «شهروندان» ملموس تر است. بااین حال، در شهری مثل تهران که چند دهه ای است توسط «ساکنان شهر» فتح شده، «شهروندی» دیگر خاطره ای دور، شیرین و دست نیافتنی است.

از منظر حیات مدنی، هر شهر سرمایه هایی دارد از قبیل سرمایه های طبیعی، تاریخی، کالبدی، اجتماعی، فرهنگی و حتی سرمایه های مادی و کمی. از منظر مدیریت شهری جامد (سیویل)، این سرمایه ها عموما سرمایه به شمار نمی آید. در این تعریف امتیازات شهر که طبعا ضامن بقا و حیات شهر و مبین هویت آن است، یا «مزاحم» شناخته و از سر راه برداشته می شود یا مسرفانه مصرف می شود. درحالی که از دیدگاه حیات مدنی، امتیازات و سرمایه های شهر عناصر پایدار شهر است و همه تلاش مدیریت شهری در جهت حفظ و تقویت این عناصر و ایجاد سرمایه های جدید است. سرمایه های پایدار از منظر مدیریت جامد و سیویل، مزاحم است؛ زیرا همه چیز از نگاه مصرفی اهمیت دارد و هر چیز باید پاسخی به نازل ترین و ناپایدارترین نیازمندی های انسان باشد. پس همه چیز تاریخ مصرف پیدا می کند و از این رو است که پایداری هر عنصر شهری چوب لای چرخ سوداگری مدیریت است.

 شهر واجد حیات مدنی محل ظهور فرهنگ است و شهر جامد و سیویل (بی بهره از حیات مدنی) میدان بروز بی فرهنگی و بهتر است بگوییم بیماری های فرهنگی. در حیات مدنی، امنیت شهر با نظارت اجتماعی شهروندان حاصل می شود و در شهر جامد و سیویل، امنیت به واسطه پاسبان، نرده، دزدگیر و شبگرد نیز به دست نمی آید.

استمرار زندگی در شهر مبتنی بر حیات مدنی موجب تحول مفهوم «ساکن شهر» به «شهروند» و نزدیکی و تقرب شهروندان به یکدیگر می شود و در شهر جامد و سیویل همسایگان دیوار به دیوار یکدیگر را به چهره نیز نمی شناسند؛ هرچند از همسایگی شان یک عمر گذشته باشد. شهر منطبق بر حیات مدنی، آرامش بخش و رافع بحران ها و مشکلات اجتماعی است و شهر جامد و سیویل خود موجد بحران و ناهنجاری های اجتماعی.

شهر با معیار حیات مدنی نیازمند طرح و برنامه در مقیاس های گوناگون است و هر اقدام شهری با فرض اینکه قرار است در عالم واقع تحقق یابد، طراحی و برنامه ریزی می شود؛ اما شهر جامد و سیویل فارغ و غافل از جریان زندگی شهری، در مقیاس های کلان طرح جامع و طرح تفضیلی متصلب و بی جان طراحی و برنامه ریزی می شود. ناموفق بودن بسیاری از طرح ها و برنامه های تفصیلی و جامع اجراشده به جای آنکه طراحان و مدیران را متوجه نامربوط بودن و واقعی نبودن آن طرح ها کند، آنها را دچار فرافکنی کرده و سبب می شود این عدم توفیق را به ضعف قدرت آمرانه مدیریت شهری نسبت دهند.

در شهر برخوردار از حیات مدنی، کارشناسان و مدیریت شهری خاطره شهروندان از شهر در زمره مهم ترین سرمایه های مقوم شهروندی و حیات مدنی تلقی می شود. درحالی که کارشناسان و مدیران شهری در شهر جامد و سیویل خاطره را نمی فهمند و مفهوم شهروند و حیات مدنی را اموری فانتزی و متعلق به گذشته و مانع رشد و ترقی به حساب می آورند.

 کارشناسی و مدیریت شهری در شهر برخوردار از حیات مدنی، مقیاس های شهری مثل تهران را با مقیاس های حیات مدنی می سنجند و بنا بر این سنجش درمی یابد که کوچک ترین واحد شهر محله است. محله بخشی از شهر است که از ترکیب مناسبات متنوع همسایگی و پیوندهای اجتماعی ساکنان محله و ارکان و اعضای خانواده (پدر، مادر، پدربزرگ، مادربزرگ، برادر، خواهر و...) پدید می آید. در این مقیاس از شهر، مهم ترین عامل قوام و دوام پیوند ساکنان، مناسبات رو در روی عابران پیاده با هم است و نه رابطه رانندگان اتومبیل ها. در شهر واجد حیات مدنی فضاهای عمومی متنوع از قبیل مسجد، تکیه، میدان، قهوه خانه، بقالی، نانوایی و... محل برخورد و تعاملات شهروندان است و در نتیجه مدیریت شهری مُصر به ایجاد و رونق این فضاهاست. درحالی که در شهر جامد، فضاهای عمومی کاملا کاربردی و در مقیاس محلی و صرفا به منظور رفع حوائج ساکنان محله است؛ فروشگاه های بزرگی که با یک تلفن کار بقالی، نانوایی، میوه فروشی، قصابی و... را یک جا می کنند و سبب می شوند کمترین برخوردهای اجتماعی نیز به حداقل برسد.

در کلان شهر تهران، وسعت محله نارمک تقریبا به اندازه تهران ناصری است. بنابراین از این منظر، شهر بزرگ تهران در واقع منظومه ای است از چندین شهر و اداره آن باید بر اساس سلسله مراتب حیات مدنی باشد نه بر اساس مساحت یا جمعیت یا محور خیابان ها و بزرگراه ها. در شهر سازگار با حیات مدنی اصلی ترین وجهه مدیریت شهری امور فرهنگی -اجتماعی است و هر وجهه دیگری متاثر از آن است. اما در شهر جامد و سیویل اگر توجهی به امور فرهنگی -اجتماعی بشود، امری است مستحب که به کوچک ترین بهانه ای از آن صرف نظر می شود. در شهر جامد و سیویل در عالی ترین مرتبه، جنبه فنی و عمرانی شهر و در نازل ترین مرتبه نظافت و رفع ضایعات تأسیسات شهری وجهه اصلی مدیریت شهری محسوب می شود.

 در شهر منطبق بر حیات مدنی، برای روان کردن ترافیک، افزون بر ایجاد و تعریض شریان های شهری، به کاهش انگیزه شهروندان برای سفرهای درون شهری و عرضه خدمات شهری در مقیاس های خرد و کلان و توسعه شبکه های اطلاع رسانی شهری توجه می شود. درحالی که در شهر جامد و سیویل، راه حل در ایجاد و تعریض شریان ها و یا ممانعت از حرکت اتومبیل ها با طرح های سلبی مثل طرح ترافیک یا در بهترین حالت توسل به وسایل نقلیه عمومی به جای وسایل نقلیه شخصی دیده می شود. در شهر سازگار با حیات مدنی، «شهر ما خانه ماست» شعار شهروندان است و در شهر جامد و سیویل، این شعار، شعار مدیریت شهری است؛ مدیریت شهری که خود را صاحبخانه می داند و ساکنان شهر را مستأجر خود می پندارد.

در شهر متناسب با حیات مدنی، عدالت در تأمین هزینه های شهر با ایجاد نسبت بین برخورداری از خدمات و پرداخت هزینه این خدمات برقرار می شود؛ اما در شهر جامد و سیویل، عدالت مفهومی ندارد و اگر مدیریت شهری قصد اجرای عدالت را داشته باشد، تنها راه توسل به شیوه های عیاری به مفهوم واقعی کلمه است.

 شهر اسلامی شهری است که در آن جریان حیات مدنی مبتنی بر موازین و فرهنگ دینی، صورتی از کالبد شهری را پدید آورده باشد که در آن آسایش، امنیت، طراوت و شادابی شهروندان متدین تأمین باشد و متخلفان، با ناامنی، ملامت و ناهمواری مواجه شوند. شهر اسلامی نخست منوط به حیات مدنی دینی است و در پی آن، صورت کالبدی شهر پدید می آید؛ به نحوی که در خور این کیفیت از حیات مدنی باشد. کارشناسان و مدیریت و مدیریت شهریِ جامد و سیویل با توسل به تظاهرات صوریِ دینی از محقق کردن شهر اسلامی طفره می روند؛ چراکه بنا بر آنچه گفته شد، نه شهر و نه فرهنگ اسلامی و بالطبع حیات مدنی مبتنی بر فرهنگ اسلامی از منظر حیات مدنی فهمیده نمی شود.

آخرین اخبار حمل و نقل را در پربیننده ترین شبکه خبری این حوزه بخوانید