سلبریتیبازی با جان آدمها/ وقتی «مهناز افشار» مسؤولیت حرفش را نمیپذیرد؟
تاریخ انتشار: ۱۷ آذر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۸۵۳۳۸۱
در روزهای گذشته سخنان یک سلبریتی در فضای مجازی واکنش بسیاری را برانگیخت. مهناز افشار که این بار با تبلیغ یک آمپول برای پیشگیری از اعتیاد در یک ویدئو ظاهر شد، سخنانی را بر زبان آورد که بار دیگر حاشیه ساز شده و واکنشهای منفی بسیاری را بههمراه داشته است.
این بازیگر در کلیپی درباره آمپولی به نام نالوکسان حرف میزند که میتواند از سوءمصرف موادمخدر جلوگیری کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
هر چند مهناز افشار در توییتی تلاش کرد پای خود را از این ماجرا بیرون بکشد و با اصطلاح پزشک هم پزشکهای قدیم سعی کرد کمی از فشارها بکاهد با این حال دامنه واکنش های مجازی آنقدر بالا گرفت که روز گذشته وزارت بهداشت به تزریق این آمپول واکنش نشان داد و اعلام کرد استفاده این داروبدون تجویز پزشک خطرناک است و بهتر است سلبریتیها دارو و درمان را به اهلش واگذار کنند.
در همین رابطه سخنگوی سازمان غذا و دارو در واکنش به اظهارنظر مهناز افشار مبنی بر مصرف داروی نالوکسان برای جلوگیری از مرگ ناشی از سوءمصرف مواد، گفت: سراسر این اظهارات اشتباه است و داروی نالوکسان دارویی است که حتما باید با تجویز پزشک تهیه شود. سخنگوی سازمان غذا و دارو با بیان اینکه کاملا این اظهارات را تکذیب میکنیم، گفت: این اظهارات اشتباه است و دخالت در امر درمان محسوب میشود. این خانم بازیگر هیچ تخصصی در این زمینه ندارد و سراسر اظهاراتشان اشتباه است که میتواند منجر به سرگردانی و عوارض ناگوار برای مردم شود.
در همین رابطه یک جامعه شناس؛ و یک دارو ساز نظرات آنها را درباره تبعات اجتماعی چنین اظهارنظرهایی جویا شد.
من به عنوان یک پزشک هیچ وقت جرات نمی کنم این آمپول را بدون انجام آزمایش تجویز کنم
یک داروساز از بعد پزشکی مسئله را مورد بررسی قرار داد و اظهار داشت: پزشکان برای تجویز درست یک دارو برای بیمار، باید ابتدا تشخیص درستی از بیماری او به دست آورند. این یک اصل ساده اما اساسی کار ماست. تشخیص اینکه به فرض شخص اوردوز کرده یا دچار حالتی شبیه اوردوز شده است. در مورد تجویز همین آمپول نالوکسان خیلی مهم است که تشخیصمان درباره نوع ماده مصرفی توسط شخص درست باشد. تشخیص اینکه او مخدر مصرف کرده، آمفتامین زده یا مثلا قرص روانگردان استفاده کرده است. پس از طرق بالینی و آزمایشگاهی اول تلاش میکنیم نوع مسمومیت را تشخیص دهیم.
وحید نقدی ادامه میدهد: چرا باید تشخیص پزشک دقیق باشد چون این آمپول بیشتر برای مخدرها تجویز میشود. از سویی ما در جامعه باورهای غلطی درباره برخی بیماریها داریم. برای مثال بسیاری مردم فکر می کنند کسی که دیابت دارد و از حال رفته به علت بالا رفتن قند خون باشد در صورتیکه برعکسش شاید رخ داده و دلیل این از حال رفتن افت قند خونشان باشد. خب اگر در چنین شرایطی تشخیص درست صورت نگیرد وبه طرف انسولین بزنند بسیار خطرناک است. این مثال را گفتم تا اهمیت تشخیص را برای تان بازگو کرده باشم. این داروساز ادامه می دهد: یا مثلا استفاده بیرویه همین نالوکسان می تواند منجر به ایست قلبی شود. از سویی تشخیص دوزبندی دارو برای بیماران مبتلا به اعتیاد از سوی پزشک بسیار مهم است. اینکه دوز مصرفی این شخصی که مثلا اوردوز کرده چقدر بوده است؟ در دنیا هیچ آمپولی بدون تجویز پزشک مصرف نمیشود.
همچنین این دارو، دارویی است که معمولا در اورژانس و اتاق عمل با تجویز پزشک و تحت یک شرایط خاص استفاده می شود.
این دارو ساز با بیان اینکه این ها را گفتم که اهمیت موضوع را دریابید، افزود: من خودم که داروساز هستم هیچ وقت جرات اینکه بخواهم آمپولی مانند نالوکسان را برای کسی تجویز کنم را به خود نمیدهم چرا که مسئله بسیار حساس و خطرناک و پای جان آدمی وسط است.
ترس از عدم بازخواست عمومی سلبریتی ها را بی مسئولیت بار آورده است
امانالله قراییمقدم جامعهشناس درباره چنین تبلیغی از سوی یک سلبریتی اظهار داشت: گفته های این بازیگر نشان و المانی است از یک پدیده حاد اجتماعی که باید به صورت جد این پدیده مورد بررسی جامعه شناسان قرار گیرد. در سالهای اخیر شاهد اتفاقی منحصر به فرد در فضای سیاسی و اجتماعی کشور بودهایم به نحوی که افراد مشهور اعم از وزرشکاران، هنرپیشگان و.... در امور غیرتخصصی دخالت میکنند و برای مردم نسخه میپیچند. واقعیت این است که تجربه زیست و نهاد آموزش جامعه به ما یاد نداده در اموری که نسبت به آن بیاطلاعیم اظهار فضل نکنیم و این پدیده نابههنجار متاسفانه در بطن جامعه ما ریشه دوانده است. این می شود که به اصطلاح قصاب توهم می زند که لباس پزشکی بر تن دارد و کشتیگیرها فکر میکنند میتوانند نماینده مجلس شوند و مشکلات شهری را فتیله پیچ کنند. حالا یک بازیگری که نه معنی اوردوز را میداند و نه در علم پزشکی سرشته دارد به راحتی می آید و راجع به چنین مسئله حیاتی که با جان انسان ها سرو کار دارد، اظهار نظر می کند.
قراییمقدم با بیان اینکه اظهارات و اقداماتی از این دست احتمالا نشانههایی از یک پدیده نابههنجار اجتماعی است، ادامه داد: آنچه توجه به اظهارنظر سلبریتیها در مورد مسائل مختلف از جمله محیط زیست و درمان را واجد اهمیت میکند، نه هیاهویی زرد و جنجالسازی و حاشیه سازی های مختص فضای مجازی که ضرورت بررسی و آسیب شناسی وجود پدیدهای عمومی و ریشه دوانده در بطن اجتماع است؛ پدیده ای که گسترده است و ابعاد مختلفی دارد.
این جامعه شناس گفت: بگذارید مسئله را باز کنم. در انتخاباتها شاهدیم که کاندیداهای مختلف برای کسب رای بیشتر دست به دامن سلبریتیها میشوند. در این اینجا مکانیزیمی تحت عنوان «تلقین وجه» (اصطلاحی در روانشناسی اجتماعی) به شکلی ناخودآگاه انجام میپذیرد. در اینجا باید توجه داشته باشیم که تلقین با تقلید متفاوت است. تلقین عملی نیندیشده شده و ناآگاهانه است. در حالی که در ساختار تقلید آگاهی وجود دارد. پس در تلقین ما با القا و آگاهی کاذب مواجهایم. حالا همه این مولفهها را در یک گستره اجتماعی باید مورد بررسی قرار داد؛ به عبارت دیگر باید سوال را این گونه مطرح کرد؛ دامنه القای آگاهی کاذب از زبان یک سلبریتی مشهور و احتمالا محبوب در جامعه چه میزان است و تبعات این تلقین عمومی تا چه حد می تواند گسترده باشد.
از این جامعهشناس میپرسم چرا سلبریتیکه پیش تر در حوزههای دیگر مثل محیط زیست نیز اظهارنظر میکرد، حالا به خود اجازه میدهد در حوزهای حساس مثل درمان و پزشکی ورود کند، پاسخ میدهد: دلیل چنین اظهار نظرهای بی محابایی این است که طرف میداند هر تبلیغی در هر زمینه ای انجام دهد در نهایت بازخواست نمیشود این در حالی است که در جوامع غربی اگر شما ادعایی کنید در زمان مناسب مورد بازخواست عمومی قرار خواهید گرفت و افکار عمومی شما را به محکمه خواهد کشاند.
در واقع در همه جای دنیا این بهرهبرداری نادرست از وجه سلبریتیها انجام میشود به دلایل مختلفی چون کسب قدرت و سود بیشتر! با این حال در برخی کشورها به علت وجود نهادهای مدنی قدرتمند، مولفه «محکمهعمومی» و به تبع آن بازخواست افراد، عنصر مسئولیتپذیری و تعهد را قوام میبخشند و در برخی دیگر از کشورها به علت نبود این مولفه وضعیت تا حدود زیادی متفاوت است. در چنین جامعهای همه خود را پزشک، سیاستمدار، خلبان و ... میدانند و همه میتوانند در هر حوزهای ایدهپردازی کنند. از سویی شاهدیم که برخی افراد مشهور همین جامعه همزمان که خود را فعال حقوق حیوانات، فعال اجتماعی و حقوق زنان و محیط زیست میدانند، تاکید میکنند «درست است که سیاسی نیستند اما مشکلات طبقات محروم را درک می کنند و در تلویزیون اشعار مولانا را تحلیل میکنند.» به عبارتی بهتر آنها فعال حقوق زنان هستند بیآنکه چیزی از جنبش زنان خوانده باشند، در چنین شرایطی آنها پروپاگاندای پخش آگاهی کاذب میشوند.
قرایی مقدم با بیان اینکه تبلیغ این بازیگر سینما دو بعد شخصی و عمومی دارد بیان داشت در بعد شخصی میتوان آن را بی تعهدی و بی مسئولیتی نامید و در بعد اجتماعی می توان آن را تحت پدیدهای نابههنجار و نهادینه شده در بطن اجتماع ایرانی مورد بررسی کنکاش قرار داد.
این جامعه شناس گفت وگوی خود را با این سوال خاتمه داد اینکه چرا جامعه ما بازخواست نمیکند؟ چرا از خانم افشار نمیخواهد مسئولیت حرفش را بر عهده بگیرد؟
منبع: افکارنيوز
کلیدواژه: فضای مجازی پیشگیری از اعتیاد پزشک وزارت بهداشت دارو درمان مرگ سازمان غذا و دارو جامعه قند اعتیاد سیاسی و اجتماعی مشکلات محیط زیست روانشناسی حقوق تلویزیون زنان پیشگیری از اعتیاد سازمان غذا و دارو مهناز افشار سوپراستار سینما
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.afkarnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «افکارنيوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۸۵۳۳۸۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
8 سانتیمتری که نگذاشت رفیعی، بیرانوند باشد!
به گزارش "ورزش سه"، امیررضا رفیعی که در چهار بازی لیگ برتر در نقش جانشین بیرانوند نمایشهای درخشان و قابل قبولی ارائه کرده و در هر چهار مسابقه کلین شیت کرده بود در اراک و بازی جام حذفی هم در ترکیب اصلی تیمش قرار گرفت.
رفیعی چه در نیمه نخست چه در نیمه دوم وقتهای معمول مثل بازیهای قبلی تیمش با اعتماد به نفس،شجاع و جسور بود و ضمن چند خروج خوب و شجاعانه دو سه شوت حریف را هم مهار کرد و دروازه تیمش را نجات داد.
نمایش خوب رفیعی و البته دو گل پیش افتادن از حریف تیم او را به سمت صعود پیش میبرد که بالاخره دقیقه 84 مقابل شوت لیموچی تسلیم شد . ضربه نهایی هم به جایی زده شد که رفیعی هیچ حرکتی انجام نداد هر چند حتی اگر شیرجه میزد هم کاری از دستش برنمیآمد.
رفیعی در صحنه منجر به گل دوم حریف و شوت شروین بزرگ هم تماشاگر بود اما باز هم نمیتوان او را مقصر دانست چرا که ضربه مهاجم ایرالکو هم ناگهانی بود هم توپ به منتهی الیه گوشه راست دروازه رفیعی رفت و او سر جایش ماند.
در وقتهای اضافه رفیعی دوباره یکی دو مهار خوب داشت و البته یک خروج اشتباه هم از او سر زد که شاید با توجه به استرس بالای بازی و شرایط مسابقه میتوان این اشتباه را طبیعی دانست اما او در وقت اضافه دوم دو گل دیگر نیز خورد.
در صحنه گل سوم که با ارسال کرنر و ضربه سر شروین بزرگ همراه شد شاید بتوان گفت این دروازهبان جوان تاحدودی مقصر بود چرا که بعد از ارسال کرنر او دو قدم به جلو برداشت و می خواست خروج کند اما تردید کرد و منصرف شد تا دو قدم به عقب برگردد و در نهایت با اشتباه مدافعان ضربه سر شروین بزرگ درون دروازه او جای گرفت.در این صحنه البته مدافعان با نگاه خیره به رفیعی اینطور به او القا کردند که مقصر بوده است.
در صحنه گل چهارم ایرالکو اما رفیعی مقصر نبود چرا که با ارسال توپ عرضی لیموچی هر چهار مدافع پرسپولیس کم آوردند و در مواجهه با ضربه تمام کننده نقیزاده کاری از دست رفیعی برنمیآمد.
اما با رفتن بازی به ضربات پنالتی همه منتظر بودند ببینند جسارت و شهامت این دروازه بان جوان به کار تیمشان خواهد آمد یا نه اما رفیعی موفق به مهار هیچ کدام از پنالتیها نشد و در عوض همبازی سابق او گوهری با دو مهار توپ تیمش را به مرحله بعد برد.
اما نکته مهم در مورد حضور رفیعی در ضربات پنالتی اینکه او در بیشتر ضربات ،جهت توپ را درست تشخیص میداد و عکس العمل سریعی هم داشت و کاملا چالاک بود اما شاید به خاطر کوتاهی قامت برای مهار پنالتیها اندکی کم آورد.
واقعیت اینکه برای پست فوقالعاده دشوار و حساس دروازهبانی جسارت و شهامت یک اصل است، گلر باید باهوش و چالاک هم باشد، از هوش بالا و قدرت بازیخوانی هم بهره ببرد، خروجهای بموقع با زمان بندی درست و قدرت بالای بازی با پا نیز از لازمه های درخشش در این پست به حساب میآید ضمن اینکه بهرهمندی از تکنیک دروازهبانی در موقعیتهایی مثل تک به تک شدن با بازیکن حریف یا مواجهه با شوت به کار گلرها میآید اما اگر همه اینها در دروازهبان جمع باشد ولی قامت مناسبی نداشته باشد یک جایی کم میآورد.
امیررضا رفیعی در این پنج مسابقهای که برای پرسپولیس به میدان رفت نشان داد از هر فاکتور دروازهبانی چیزی در خود دارد و با اعتماد به نفس لازم از پس ماموریتی که به او سپرده شده برمیآید اما قامت کوتاهتر او در مقایسه با استاندارد دروازهبانی در مواقع اضطراری مثل همین ضربات پنالتی بازی با ایرالکو میتواند تعیین کننده باشد.
رفیعی در هفت ضربه پنالتی آلومینیویم جهت چهار ضربه را درست تشخیص داد اما در نهایت در هیچ کدام از این ضربات به توپ نرسید و نتوانست آن را لمس کند.
در پنالتی امیر نوری که توپ به تیر دروازه خورد، در ضربه مهران موسوی ، در پنالتی وطن دوست و در ضربه نقیزاده او جهت ضربه را به درستی تشخیص داد و فقط در سه پنالتی لیموچی، حاجی عیدی و جبیره فریب خورد اما با وجود تشخیص درست و شیرجه سریع و چالاکیاش در پرش به سمت توپ، اندکی کم آورد و به توپ نرسید.
در مشخصات فیزیک او آمده که این دروازهبان قامت 186 سانتیمتری دارد که در مقایسه با بیرانوند 194 سانتیمتری، 8 سانتیمتر کوتاهتر است و شاید اگر همین 8 سانتیمتر اختلاف نبود رفیعی هم میتوانست مثل بیرانوند در ضربات پنالتی تعیین کننده باشد.فاکتوری که به کمک احمد گوهری هم آمد هر چند او دروازهبان بسیار باتجربهتری نسبت به رفیعی است و او هم بیشتر جهت ضربات پرسپولیسیها را درست تشخیص داد.