به نقل از «جهان نيوز»

پشت پرده موافقت نامه پاریس چیست؟

تاریخ انتشار: ۱۷ آذر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۸۵۴۲۰۸

به گزارش جهان نيوز، یوسف قویدل استاد تغییر اقلیم شناسی در گفت و گوی تفصیلی با  به دلایل خروج آمریکا از موافقت نامه تغییر اقلیم پاریس،  علل گرمایش زمین و مزایا و معایب پیوستن ایران به این موافقت نامه پرداخت که متن آن به شرح زیر است:

در معاهده پاریس از استادان اقلیم شناسی اظهار نظر نشده است
آیا از پتانسیل اساتید اقلیم شناسی کشور برای تعیین آینده اقلیمی کشور برای ارائه تعهدات بین المللی مانند موافقت نامه پاریس استفاده شده است؟

قویدل: در موافقت نامه اقلیم پاریس همانند دیگر معاهدات بین المللی در زمینه محیط زیست به ویژه آب و هوا مثل کیوتو، اگر مطالعه‌ای صورت گرفته باشد از هیچ مشاوره یا استادان اقلیم شناس که تعداد آن‌ها در کشور کم نیست، استفاده نشده است، این در حالی است که موضوع مورد بحث این توافقنامه یک موضوع فوق تخصصی در اقلیم شناسی (تغییر اقلیم) بوده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

یکی از نشانه‌های عقب ماندگی و سیاست زدگی کشور‌ها را می‌توان مساله کنار گذاشته شدن نخبگان علمی و متخصصان کشور در مباحث کلان دنیا به ویژه مباحثی که با دانش و دانایی سروکار دارد؛ مطرح کرد.
جای بسی تاسف است که در دولتِ مدعی دانایی محوری، در بحث مهم و علمی مثل توافقنامه اقلیمی پاریس، جایگاهی برای متخصصان و نخبگان علمی کشور در نظر گرفته نشده است و تا جایی که بنده مطلع هستم افرادی غیر متخصص و اغلب فاقد تخصص مساله را راهبری کرده اند.
گرمایش جهان ناشی از دی اکسید کربن ثابت نشده است
باشگاه خبرنگاران جوان: چقدر اُرگان‌های علمی که ادعای گرمایش زمین به دلیل فعالیت‌های انسانی را دارند، سیاسی عمل می‌کنند؟
قویدل: هیأت بین الدولی تغییر اقلیم یا (IPCC) موسسه‌ای وابسته به سازمان ملل است که همانند دیگر اُرگان های آن سازمان در نهان و در اهداف پوششی برای نیل به اهداف امپریالیستی کشور‌های بزرگ و قدرتمند مثل آمریکا و اتحادیه اروپاست.
با توجه به آنکه از همه گاز‌های گلخانه‌ای موجود دست روی دی اکسید کربن گذاشته اند، این امر به روشنی هدف سیاسی IPCC را نشان می‌دهد؛ چرا که فقط دی اکسید کربن نظر و طمع استعمارگران را در دسترسی به نفت ارزان قیمت و پایدار در آینده تامین می‌کند، این در حالی است که قدرت گلخانه‌ای گاز‌های دیگر همچون متان از دی اکسید کربن بیشتر است، ولی اثر و قدرت گلخانه‌ای متان هیچ نفعی برای استعمارگران ندارد و حتی آن‌ها را مقصر معرفی می‌کند.

از نظر علمی هیچ کس نتوانسته ثابت کند که دی اکسید کربن یا سایر گاز‌های موسوم به گلخانه‌ای عامل گرمایش جهان و تغییر اقلیم هستند و یا نقش آن‌ها از فعل و انفعالات خورشیدی بیشتر است. بر این اساس ماموریت IPCC کاملا مشخص و سیاسی است.

فعالیت های انسانی عامل اصلی خشک شدن دریاچه ارومیه
باشگاه خبرنگاران جوان: آیا ریزگرد‌ها و خشک شدن دریاچه ارومیه به دلیل تغییر اقلیم است یا مدیریت در سال‌های اخیر؟
قویدل: اگر ریزگرد‌ها و طوفان‌های گرد و خاک بر اثر خشکسالی و تشدید باد به صورت طبیعی ایجاد شده باشند، یکی از نشانه‌های تلاش سیستم جهانی اقلیم برای خلاصی از گرمایش جهانی است. به این شکل که ریزگرد‌ها مثل تعریق بدن در اثر گرما که واکنشی برای تعدیل اثر گرما بر بدن است، با کدر کردن هوا و منعکس کردن انرژی الکترومغناطیس خورشید، مانع گرم شدن زمین شده و آن را خنک می‌کنند.

اگرچه عامل اصلی خشک شدن دریاچه‌هایی مثل دریاچه ارومیه در وهله اول فعالیت‌های انسانی ناشی از سد‌های زیادی است که در سال‌های اخیر بر رود‌های مختلف حوضه‌های آبریز بسته شده اند، اما نمی‌توان اثر نوسانات بارشی و دمایی را هم بی تاثیر دانست.

در مجموع ۱۵ درصد خشک شدن دریاچه‌ها به نوسانات طبیعی اقلیم و ۸۵ درصد به مدیریت نادرست حوضه‌های آبریز بازمی گردد.

اثر دی اکسید کربن و گازهای گلخانه ای بر دما و بارش ایران بسیار کم است
 انتشار گاز‌های گلخانه‌ای در ایجاد گرمایش جهانی تا چه حد تاثیرگذار بوده است؟ آیا در این زمینه مطالعه‌ای دقیق صورت گرفته است؟

قویدل: تمام اندازه گیری‌های مربوط به غلظت گاز‌های گلخانه‌ای و شدت یافتن این وضعیت از نظر روش شناسی در هاله‌ای از ابهام قرار دارد و بنده به عنوان یک اقلیم شناس تا کنون ندیده ام که روش محاسبه میزان غلظت گاز‌های گلخانه‌ای در جایی تدوین و در دسترس قرار گرفته باشد که این مساله برای دمای سیاره زمین نیز صدق می‌کند و معلوم نیست که دمای کره زمین بر اساس چه معیاری با چند ایستگاه، چگونه و با چه روشی اندازه گیری می‌شود.

تمام مطالعات در زمینه گرمایش جهانی و نقش گاز‌های گلخانه‌ای بر اساس مدل‌هایی انجام می‌شود که این مدل‌ها علاوه بر خطا‌های معمول محاسباتی، دارای عدم قطعیت‌های بسیار زیاد هستند به نحوی که در هر گزارش IPCC تا گزارش پنجم مدل‌ها، سناریو‌های جدیدتری طراحی می‌شوند تا اشتباه‌های فاحش مدل‌ها کاهش یابد.

نتایج مطالعات در خصوص اثر گاز‌های گلخانه‌ای بر دما و بارش ایران نشان می‌دهد که اثر دی اکسید کربن و گاز‌های اصلی گلخانه‌ای بر دما و بارش ایران بسیار کم است به طوریکه از ۳۲ ایستگاه دارای آمار بلند مدت ایران، فقط ۸ ایستگاه و حداکثر تا ۴ درصد با دی اکسید کربن در ارتباط هستند که این میزان در زمینه بارش کمتر هم می‌شود.

مساله مهم و جدی که اخیرا بیان شده و هم اکنون مشغول مطالعه آن هستیم این است که بخش اعظمی از دی اکسید کربن دنیا در اقیانوس‌ها انباشت شده است و تبخیر از سطح آب اقیانوس‌ها منجر به ورود گاز مذکور به جو و افزایش غلظت می‌شود.

حال جای این سوال مطرح است که آیا افزایش دما در افزایش تبخیر سطح آب اقیانوس‌ها و غلظت دی اکسید کربنِ جو تاثیر گذار است؟ آیا عامل افزایش غلظت دی اکسید کربن جو است یا فعالیت‌های انسانی؟ همچنین ما به دنبال کشف پاسخ این سوال هستیم که افزایش دمای جهانی یا گرمایش جهانی بر افزایش دی اکسید کربن مؤثر است یا افزایش دی اکسید کربن جوّ بر گرمایش جهانی؟. پاسخ این سوال بسیار مهم است؛ زیرا شواهدی علمی وجود دارد که گرمایش جهانی با افزایش تبخیر از سطح آب اقیانوس‌ها، غلظتِ دی اکسید کربنِ جو را افزایش داده و به همین علت بین دمای جهانی و غلظت دی اکسید کربن جوّ ارتباط معنی دار آماری وجود دارد. منتهی عمدا یا سهوا قضیه واژگونه شده و از آن جهت منافع استعماری برای کنترل جریان انرژی خصوصا نفت سوء استفاده می‌شود.

گرمایش جهان ارتباطی به آلاینده های هوا ندارد
آیا موافقت نامه پاریس ارتباطی به آلودگی هوا دارد؟ و چه نظریاتی برای توجیه گرمایش زمین وجود دارد؟
قویدل:گرمایش جهانی و تغییر اقلیم در مقیاسی کلان‌تر از آلودگی هوا حادث می‌شود و گاز‌های گلخانه‌ای مؤثر بر تغییر اقلیم و گرمایش جهانی ارتباطی به آلاینده‌های هوا ندارند که بخواهیم با اجرای موافقتنامه پاریس آلودگی هوا را هم کنترل کنیم.

عامل اصلی آلودگی هوا در ایران ذرات معلق ۵/۲ و ۱۰ میکرونی هستند که همچون ریزگرد‌ها به سبب نرسیدن گرمای خورشید به زمین، نه تنها تاثیری در گرمایش ندارد بلکه یکی از عوامل سرمایش اقلیمی به شمار می‌رود.

از نظر علمی که به سیاست آلوده نشده است، عامل توزیع، پخش و پراکنش انرژی در سیاره زمین و کل منظومه شمسی خورشید و فعالیت‌های آن است. از نظر زمانی و مکانی فعالیت‌های خورشیدی به نحوی است که خورشید در بعضی از زمان‌ها انرژی بیشتر و در برخی از زمان‌ها انرژی کمتری به سوی زمین گسیل دارد که در این بین نقش طوفان‌های خورشیدی و لکه‌های خورشیدی بسیار بارز است.

بر این اساس خورشید و فعالیت‌های آن، فعل و انفعالات مربوط به زمین به ویژه آتشفشان ها، تغییرات مربوط به حرکت‌های مختلف زمین و عوامل فضایی مثل اشعه‌های کیهانی مهم‌ترین عوامل تغییر اقلیم هستند، هر چند که فعالیت‌های انسان بر این امر بی تاثیر نیست.

اگر سیاستمداران ما با همین موضع ضعف در معاهدات بین المللی جلو بروند و چشم بسته و بدون مشورت با صاحب نظران امر توافقات بین المللی مشکوک یا حداقل غیر سودمند برای کشور را امضا کنند، بعید نیست که همانند سایر اقدامات کشور‌های استعمارگر، گرمایش جهانی را بر گردن ایران نیندازند. یا نگویند که بخاطر تولید دی اکسید کربن از تنفس انسان و جمعیت بالای ایران، از جمعیت کشورتان بکاهید یا نگذارید افزایش پیدا کند.

موافقت نامه پاریس هزینه های زیادی بر اقتصاد تحمیل می کند
آیا موافقت نامه پاریس می‌تواند اثرات نامطلوبی بر اقتصاد بگذارد؟
قویدل: مقاصد پنهان پشت این موافقت نامه بیشتر شامل کنترل انرژی، جلوگیری از افزایش قیمت با هدف سوء استفاده کشور‌های ابرقدرت به منظور تضعیف کشور‌های مستقلی، چون ایران است که می‌تواند هزینه‌های زیادی را بر اقتصادی تحمیل کند.

برآورد‌ها نشان می‌دهد که برای کاهش ۱۲ درصدی گاز‌های گلخانه‌ای، ایران باید حدود ۵۲ میلیارد دلار هزینه کند، درحالیکه با اجرای این موافقت نامه باید بسیاری از صنایع که در مراحل اولیه هستند، تعطیل شوند.

داشتن قدرت دلیل اصلی خروج ترامپ از معاهده پاریس

چرا روسیه به موافقت نامه نپیوسته و آمریکا خارج شده است؟
قویدل: خروج ترامپ از توافق معاهده پاریس علاوه بر داشتن قدرت، بخاطر تقسیم کار بین دولت‌های دموکرات و جمهوری خواه آمریکاست.

آمریکایی‌ها بر اساس سیاست کاری، در ابتدا دولت دموکرات را در یک مساله جهانی واقعی یا فرضی همچون موافقت نامه اقلیمی پاریس، بسیج کرده و بعد از پیوستن تعدادی از کشور‌ها به آن توافق بین المللی، با بهانه تراشی‌های مختلف از توافقات بین المللی خارج شدند، ولی از طرق مختلف نظیر استفاده از ابزار سازمان ملل و اتحادیه اروپا مانع از فروپاشی پیمان شده و منافع خود را تامین می‌کنند. در خصوص پیمان کیوتو هم همین سناریو تکرار شده بود.

مساله روسیه، اما گونه‌ای دیگر است و همانطور که پوتین اعلام کرد با توجه به شکیاتی که در خصوص پایه‌های علمی گرمایش جهانی و علل آن وجود دارد تا روشن شدن کامل مساله روسیه، توافقی را امضا نکرد.

منبع: باشگاه خبرنگاران


 

منبع: جهان نيوز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.jahannews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جهان نيوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۸۵۴۲۰۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تولید الماس فقط در ۲ ساعت و نیم!

به گزارش همشهری آنلاین و به نقل از یورونیوز، دانشمندان به تازگی روش جدیدی را برای ساخت الماس کشف کردند که در چهارچوب آن، ترکیبی از فلزات مایع می‌تواند یک الماس مصنوعی را در عرض چند دقیقه بدون نیاز به فشاری عظیم تولید کند.

البته برای این کار، هنوز به یک دمای بالای ۱۰۲۵ درجه سانتیگراد نیاز است تا یک قطعه الماس در ۱۵۰ دقیقه تشکیل شود. این معادل فشاری است که ما در سطح دریا احساس می‌کنیم و ده‌ها هزار بار کمتر از فشاری است که معمولاً برای تولید الماس نیاز است.

تیم سازنده این الماس جدید، پژوهشگران موسسه علوم پایه در کره جنوبی هستند که امیدوارند با این شیوه بتوانند انقلابی در تولید الماس‌های مصنوعی ایجاد کنند.

تکنیک حل کردن کربن در فلز مایع برای ساخت الماس کاملاً جدید نیست و جنرال الکتریک نیم قرن پیش فرآیندی مشابه را با استفاده از سولفید آهن مذاب به جهان معرفی کرد؛ اما برای این کار نیز نیاز به ایجاد فشاری معادل ۵-۶ گیگا پاسکال و یک «دانه» الماس است تا کربن به آن بچسبد.

پژوهشگران این تیم در مقاله‌ای درباره روش جدید نوشتند: «ما روشی برای تولید الماس در فشار یک اتمسفر و در دمای متوسط، با استفاده از آلیاژ فلزهای مایع کشف کردیم.»

آنها در این روش از مخلوط دقیقی از فلزات مایع گالیم، آهن، نیکل و سیلیکون استفاده کردند و یک سیستم خلاء در داخل یک محفظه گرافیتی ساختند تا فلز را در حالی که در معرض ترکیبی از متان و هیدروژن قرار می‌گرفت، به سرعت گرم و سپس خنک کنند.

این کار باعث شد تا اتم‌های کربن متان در سراسر فلز ذوب شده پخش شوند و به عنوان دانه الماس عمل کنند.

تنها پس از ۱۵ دقیقه، قطعات کوچکی از کریستال‌های الماس از فلز مایع جدا و نمایان شدند و پس از گذشت مدت دو ساعت و نیم نیز یک لایه پیوسته الماس شکل گرفت.

تحقیقات درباره این فرآیند هنوز در مراحل اولیه است؛ با این وجود اعضای تیم تحقیق معتقدند که این روش پتانسیل زیادی دارد و می‌توان به کمک آن، فلزات مایع دیگری را برای رسیدن به نتیجه مشابه یا حتی بهتر ترکیب کرد.

بیشتر بخوانید:

تصاویر روباتی که حرکاتش شما را انگشت به دهان می کند!

شیوه‌ای که در حال حاضر برای تولید اکثر الماس‌های مصنوعی استفاده می‌شود، چندین روز طول می‌کشد و به فشار بسیار بیشتری نیاز دارد.

اگر این تکنیک بتواند همچنان توسعه یابد، فرایند ساخت الماس بسیار سریع‌تر و بسیار آسان‌تر خواهد شد.

کد خبر 847565 برچسب‌ها تاریخ - باستان‌ شناسی کره جنوبی تکنولوژی (فناوری) جواهرات و زیورآلات