وحیدنیا، معاون مشاوره و امور روانشناختی معاونت توسعه پیشگیری شد

پهبد پورشبانان، جانشین رئیس سازمان بهزیستی کشور طی حکمی «بهزاد وحیدنیا» را به عنوان معاون «مشاوره و امور روانشناختی معاونت توسعه پیشگیری» منصوب کرد.

اخبار اجتماعی ایران/ «پهبد پورشبانان» جانشین رئیس سازمان بهزیستی کشور طی حکمی «بهزاد وحید نیا» را به عنوان سرپرست معاونت مشاوره و امور روانشناختی معاونت توسعه پیشگیری» منصوب کرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

متن حکم به شرح ذیل است:

برادر ارجمند جناب آقای بهزاد وحیدنیا

نظر به مراتب تعهد و تجارب ارزشمند جنابعالی، به موجب این ابلاغ بعنوان
«معاون مشاوره و امور روانشناختی معاونت توسعه پیشگیری» منصوب می‌گردید.

نظر به اینکه سلامت افراد بعنوان گرانبهاترین سرمایه انسانی هر کشور، از پشتوانه های ملی و اهم شاخصها و محورهای توسعه پایدار تلقی می گردد و با توجه به نقش و جایگاه ویژه خدمات مشاوره‏ای و روانشناختی در ارتقاء کیفیت زندگی، پیشگیری از آسیبهای اجتماعی، شادابی و نشاط و افزایش سرمایه اجتماعی، لذا انتظار می رود تمامی توان خویش را در جهت نیل به اهداف ذیل بکارگیرید.

برنامه ریزی منسجم و مبتنی بر رویکردهای پیشگیرانه و ارتقایی در راستای تثبیت و تقویت نظام سلامت روان و پیشگیری از آسیبهای روانی اجتماعی براساس قوانین بالادستی و تولیت سازمان بهزیستی کشور در حوزه سلامت اجتماعی
گسترش و تقویت فعالیتهای آموزشی متعدد و با کیفیت در حوزه سلامت روان، با هدف بهبود دانش و مهارت تخصصی ارائه دهندگان خدمات مشاوره ای و روانشناختی
بهره گیری از رویکردهای نوین علمی – کاربردی جهت انجام مداخلات تخصصی و ارتقاء نظام حمایتهای اجتماعی کارآمد، بمنظور پیشگیری و کاهش طلاق، و تعدیل و کنترل عوارض ناشی از آن در جهت صیانت و تحکیم بنیان خانواده
نظارت مستمر و پویا بر عملکرد و روند ارائه خدمات مراکز مشاوره ای حضوری و غیرحضوری
(تلفنی و اینترنتی) در بخشهای دولتی و غیردولتی
اهتمام در راستای شناسایی روند تغییرات عوامل خطر و محافط سلامت روانی اجتماعی و تبیین عوامل اجتماعی موثر بر سلامت با تمرکز بر نشاط و امید و حذف موانع برای دسترسی بیشتر و بهتر افراد
به خدمات سلامت روان
مدیریت اقدامات مبتنی بر یافته های علمی و شواهد و تجارب بین المللی در زمینه حمایتهای روانی – اجتماعی در بلایا (محب) بمنظور کاهش رنج و آلام آسیب دیدگان در حوادث و بلایای طبیعی و انسان ساز
تلاش در جهت تدوین و اجرای فعالیتهای پیشگیرانه و ارتقایی در زمینه غربالگری اضطراب کودکان در
5 سال اول زندگی (مهدهای کودک)بعنوان سرمایه گذاری بازده بالا در جهت رشد و بالندگی شاخصهای نظام سلامت روانی، اجتماعی

امید است با استعانت از ایزدمنان و در سایه‌سار عنایات حضرت بقیه‌ا...الاعظم(ارواحناله‌الفدا) و تحت زعامت عالمانه مقام معظم رهبری(مدظله‌العالی)، در راستای سیاستهای دولت محترم تدبیر و امید و خدمت به ملت شریف ایران موفق و مؤید باشید.

دکتر پهبد پورشبانان

جانشین رئیس 

منبع: ایران آنلاین

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ion.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۸۶۱۹۹۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ترومای اجتماعی، طوفان خاموش

وحید محمود قره باغ؛ "شاید بتوان کشته شدن یک یا حتی ۱۰ انسان را در فهم گنجاند، اما کشته شدن هزاران و میلیون‌ها انسان از حدود امکان هرگونه ادراک و پنداری خارج است. " این جملات گونتر آندرس، فیلسوف و شاعر بزرگ آلمانی است؛ زمانی که می‌خواست عمق فاجعه بمباران هسته‌ای هیروشیما را به تصویر بکشد. کسی که توانسته بود از آلمان نازی فرار کند و این کلمات او به خوبی می‌تواند در قالب یک موضوع و یا به عبارتی فاجعه، تروما اجتماعی را تبیین کند.

تروما واژه‌ای یونانی به معنای زخم است و اصطلاحا به هر ضربه و شوکی گفته می‌شود که از بیرون بر بدن و یا روان شخص وارد شود. در ابتدا تروما تنها مختص به پزشکی و جراحی بود و به زخم یا جراحتی اطلاق می‌شد که عامل خارجی داشت. به مرور این واژه وارد حوزه روانشناسی شد و از این رو یکی از انواع گونه‌های تروما، ترومای روانی (روان زخم) و همچنین ترومای اجتماعی است. فراموش نکنیم، غالب بیماری‌هایی که انسان را دچار می‌کند، ریشه روانی دارد.

ترومای روانی ضربه‌ای است که بر روح و روان انسان وارد می‌شود که به دنبال خود اثرات سوء و ویرانگری را به دنبال دارد. از سویی ترومای اجتماعی حوزه بیشتر و وسیعتری را درگیر می‌کند؛ چرا که انسان موجودی اجتماعی است و نمی‌تواند مستقل از محیط و اطرافیان زندگی کند. در واقع اتفاقاتی ناگواری که برای جوامع رخ می‌دهد، نمونه بارزی از ترومای اجتماعی است. از جمله این موارد می‌توان به تلاطم و تشنج‌هایی اشاره کرد که گاه به کشتار نیز منجر می‌شود.

همچنین جنگ، قحطی، خشونت، سرکوبی، بی عدالتی و بیماری از عوامل ترومای اجتماعی هستند. متاسفانه آثار و عواقب مربوط به تروما، ماندگار بوده و شخص و جامعه دیگر جامعه قبلی نخواهد بود. ضمن اینکه ترومای اجتماعی، تالمات خود را به نسل‌های آتی نیز سرایت می‌دهد. ناگفته نماند افسردگی، اختلال خواب، هراس، پوچ انگاری، بی تفاوتی، بی اعتمادی به دیگران، عدم تمرکز و عدم اعتماد به نفس از نشانه‌های تروماست.

هر چند ترومای اجتماعی قابل درمان است، ولی شرایط و ملزومات خاص خود را می‌طلبد. امید بخشی به منظور افزایش روحیه یکی از مهمترین عوامل جهت برون رفت از ترومای اجتماعی است. همچنین نگرش گذرا نسبت به گذشته نیز می‌تواند در این مقوله کارساز باشد. هر چند این مهم نیاز به مهارت و حتی آموزش‌های خاص است. از سویی هر چند برخی جوامع با مهارت و مقاومت می‌توانند از شرایط تروما خارج شده و حتی آن را تبدیل به یک برتری کنند، ولی غالب جوامع نیز قادر نیستند و به ناچار از آسیب‌های عمیق، ماندگار و جدی آن در امان نخواهند بود.

شکل ۱. برخی مجموعه‌ها با مهارت و مقاومت می‌توانند از شرایط تروما خارج شده و حتی آن را تبدیل به یک برتری کنند.

ترومای اجتماعی درد و رنجی همگانی است و همت و بینش جمعی می‌طلبد. در نهایت به همان گونه که در روان شناسی یک انسان بالغ گاهی حتی از یک کودک نیز آسیب پذیرتر است، جامعه نیز نسبت به ترمای روانی شخصی می‌تواند بسیار آسیب پذیرتر باشد، صدمه‌های که در نهایت فرد فرد جامعه را متاثر می‌کند. ترومای اجتماعی همچون فرهنگی غلط است به مانند هوای آلوده‌ای می‌ماند که جامعه تنفس می‌کند. وقتی شخصی دچار ترومای روانی می‌شود، نه تنها خود که جامعه را نیز درگیر می‌کند. حال تصور کنید که افراد کثیری به این بیماری دچار شوند و در واقع تاثیرات سو آن به صورت تصاعدی افزایش خواهد یافت. این وضعیت بی شباهت به تکثیر ویروس‌ها برای بیماری یک مجموعه نیست.

در ترومای اجتماعی، اشخاصی بیشترین تاثیر را دارند که نه تنها تعادل خود را حفظ می‌کنند بلکه جامعه را به سوی ثبات سوق می‌دهند. تاثیر این افراد به مانند نوشدارویی برای جوامع است. در ترومای اجتماعی افراد می‌بایست به جای بغرنج کردن شرایط به بهبود آن فکر کنند و به جای اینکه انگشت اتهام را به سوی اشخاص و یا برخی مجموعه‌ها بگیرند، باید به فکر همگرایی باشند.

هر چند مهربانی، عطوفت، همدلی و همزبانی در همه مواقع کارساز نیست، ولی در برخی شرایط و موقعیت‌های حاد راهگشاست. ترومای اجتماعی مستقل از اینکه در مدت کوتاه و یا زمان طولانی بر جامعه عارض شود، برای درمان نیاز به زمان دارد و به مانند بیماری می‌ماند که هر چند آمدنش لحظه‌ای است، ولی مدت‌های مدیدی جوامع را درگیر می‌کند. امید که مجموعه ها، مهارت‌ها و مقاومت‌های لازم برای غلبه بر این چالش بزرگ را کسب کرده و بهره ببرند.