سفر رهبر کره شمالی به سئول در پرده ابهام
تاریخ انتشار: ۱۸ آذر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۸۸۱۲۲۴
تهران - ایرنا - دفتر ریاست جمهوری کره جنوبی اعلام کرد: به رغم دعوت رسمی دولت «مون جائه این» تاکنون هیچ نشانهای از سفر احتمالی «کیم جونگ اون» رهبر کره شمالی به سئول وجود ندارد.
به گزارش ایرنا، «یون چان» دبیر مطبوعاتی ریاست جمهوری کره جنوبی در پیامی به خبرنگاران گفت تاکنون پیشرفتی برای سفر رهبر کره شمالی به سئول صورت نگرفته است و اطلاعاتی برای اعلام کردن وجود ندارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
پیش از این مطالب گستردهای در رسانههای کره جنوبی مبنی بر سفر سه روزه رهبر کره شمالی به سئول در این هفته منتشر شده است و حتی این رسانهها عنوان کردهاند، مقامات سئول برای آمادگی این سفر بسیار درگیر و مشغول هستند.
با این وجود دفتر ریاست جمهوری کره جنوبی درحالیکه آمادگی خود برای میزبانی از سفر رهبر کره شمالی به سئول قبل از پایان سال و یا ماههای سال آینده را اعلام کرده است، بهصورت رسمی انتشار این اخبار را تکذیب کرد.
دفتر ریاست جمهوری کره جنوبی همچنین تأکید کرد که تا کنون پاسخی از پیونگیانگ در مورد سفر رهبر این کشور دریافت نکردهاند.
«مون جائه این» رئیس جمهور کره جنوبی در نشست سپتامبر در پیونگیانگ رهبر کره شمالی را برای سفر به سئول دعوت کرد. کیم جونگ اون رهبر کره شمالی نیز در آن زمان از دعوت کره جنوبی بهخوبی استقبال کرد.
به گزارش ایرنا، آخرین بار سران دو کشور در پیونگیانگ با یکدیگر گفت و گو کردند در این دیدار رهبر کره شمالی گفت که میخواهد به کره جنوبی سفر کند و «مون جائه این» رئیس جمهوری کره جنوبی همان زمان پیش بینی کرد که سفر قبل از پایان سال 2018 میلادی انجام خواهد شد.
در تحولی دیگر وزارت امور خارجه کره جنوبی در بیانیهای آورده است که مقامهای گروه کاری تازه تأسیس آمریکا و کره جنوبی برای مدت یک ساعت بهصورت ویدیو کنفرانس درباره روابط دو کشور و ارتباطات کره شمالی و آمریکا و تحولات شبه جزیره کره رایزنی کردهاند.
این گفت و گو ها نیز پس از آن انجام شد که گزارشهایی درباره سفر قریبالوقوع رهبر کره شمالی به کره جنوبی تا یک هفته دیگر در رسانههای منطقه منتشر شد.
ریاست این گروه کاری را که بیستم نوامبر ایجاد شد و قرار شد ارتباطات مستقر و مقرر داشته باشد «لی دو هون» نماینده کره در امور شبه جزیره کره و «استفان بایگون» نماینده آمریکا در امور کره شمالی بر عهده دارند.
از سوی دیگر «ری یونگ هو» وزیر خارجه کره شمالی هم از هفته گذشته به چین سفر کرد تا با مقامهای پکن درباره کاهش تنشها در منطقه و لغو تحریمها گفت و گو کند.
احتمالاً کره شمالی درباره سفر رهبر این کشور به کره جنوبی هم اطلاعاتی در اختیار مقامهای چین گذاشته است.
آساق**9473**1663**
منبع: ایرنا
کلیدواژه: سياسي كره جنوبي كره شمالي پيونگ يانگ
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۸۸۱۲۲۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پشت پرده فعالشدن دیپلماسی آفریقاییِ ایران چیست؟
فرارو- جمعه گذشته تهران میزبان دومین "اجلاس بین المللی ایران و آفریقا" بود. نشستی که با حضور مقامهای ارشد بیش از ۳۰ کشور آفریقایی به ویژه وزرای اقتصاد برگزار شد. بسیاری از تحلیلگران معتقدند که این قبیل نشستها میتوانند مقدمهای برای وقوع تغییرات مثبت در روابط خارجی و به طور خاص دیپلماسی اقتصادی باشند.
به گزارش فرارو؛ در این راستا، یکی از نکاتی که چندین سال است از سوی کارشناسان مسائل راهبردی و تحلیلگران به عنوان نقدی به سیاست خارجی ایران مطرح شده، غافل شدن از برخی حوزههای جغرافیایی در عرصه سیاست خارجی و صرفا تمرکز بر برخی مناطق و کشورهای خاص است. موضوعی که در برخی موارد در بزنگاههای تاریخی موجب وارد آمدن آسیبها و خساراتی شده است.
با این همه، دولت سیزهم از زمان آغاز به کار خود در سال ۱۴۰۰، تمرکز ویژهای بر توسعه روابط با مناطق مغفول در حوزه سیاست خارجی ایران معطوف کرده است. ابراهیم رئیسی در دو نوبت در قالب تورهایی به کشورهای آفریقایی سفر انجام داده و توسعه روابط با آفریقاییها را یکی از محورهای اصلی سیاست خارجی دولت سیزدهم توصیف کرده است.
معادلهای که در قالب نشست بین المللی اخیر ایران و آفریقا نیز نمودهای عینیتری گرفته است. با این همه، واقعیت این است که اقبال به توسعه روابط با کشورهای آفریقایی در شرایط حاضر، به طور خاص تحت تاثیر ۳ مولفه مهم و محوری است.
۱. بازارِ رو به رشد کشورهای آفریقاییقاره آفریقا جمعیتی بیش از یک میلیارد نفر را در خود جای داده و بسیاری از تحلیلگران اقتصادی بر این باورند که شاخصهای اقتصادی در شمار قابل ملاحظهای از کشورهای افریقایی رو به رشد بوده و پالس هاس مثبتی را در مورد آینده این دسته از کشورها به ویژه در حوزه اقتصادی مخابره میکنند.
در حقیقت، هم جمعیت این قاره چشمگیر است و هم درآمد خانوارها در آن رو به بهبود است. این دو مولفه در نوع خود کشورهای آفریقایی را به یک بازارِ هدف بسیار مناسب برای بسیاری از کشورهای جهان تبدیل میکنند. ایران نیز با توجه به ظرفیتهای صنعتی و تولیدی خود از این قاعده مستثنی نیست. میتواند کالاهای ساخت خود را که از کیفیت بین المللی برخوردارند و البته کشورهای آفریقایی میتوانند آنها را در مقایسه با نمونهای مشابه خارجی، با قیمت کمتری تهیه کنند، به آفریقا صادر کند.
موضوعی که هم برای ایران و هم ملل آفریقایی حامل نفع و سود است.
۲. کسب حمایت موثر سیاسی در عرصه بین المللیبلوک کشورهای آفریقایی از وزن قابل توجهی در نهادها و سازمانهای بین المللی برخوردارند. آفریقا چیزی در حدود ۵۴ کشور را در خود جای داده که آنها در جنبش عدم تعهد، گروه ۷۷، مجمع عمومی سازمان ملل متحد، و دیگر نهادهای بین المللی، بازیگران مهم و تاثیرگذاری هستند.
در این چهارچوب، ایران به واسطه توسعه پیوندهای سیاسی و اقتصادی خود با بلوک کشورهای آفریقایی میتواند روی کارتِ رایدهی آنها در نهادهای بین المللی حساب ویژهای باز کند. موضوعی که یک برگ برنده موثر به حساب میآید. این مساله به ویژه در بحبوحه تشدید تنشها و رقابتهای ژئوپلیتیک و ایدئولوژیک بین المللی، از ابعاد جدی تری نیز برخوردار میشود.
۳. توسعه نفوذ بینالمللی ایران در قالب یک قدرت منطقهایدر نهایت باید به این مساله نیز اشاره کرد که ایران در منطقه غرب آسیا یک قدرت قابل توجهِ منطقهای است. این کشور به عنوان یک قدرت منطقهای، طرح و برنامههایی برای توسعه نفوذ خود دارد. مسالهای که در عرصه روابط بین الملل برای هر بازیگر دیگری غیر از ایران نیز امری طبیعی محسوب میشود.
حال در این میان، اشتراکات تاریخی و فرهنگی ایران و برخی ملل آفریقایی و در عین حال وجود ظرفیتهای نرم فرهنگی نظیر حضور شیعیان در برخی کشورهای آفریقایی و یا مهاجرت تاریخی برخی اقوام ایرانی به کشورهای آفریقایی، بسترهای مناسبی را نیز برای توسعه نفوذ ایران در میان کشورهای آفریقایی ایجاد کرده اند.
بسترها و ظرفیتهایی که تاکنون مورد بی توجهی بوده اند و حال توجه به آن ها، یکی از الزاماتی است که با توجه به افزایش وزن و قدرت منطقهای و بین المللی ایران، از اهمیت بسیار زیادی برخودار میشوند. معادلهای که موجب شده تا بار دیگر قاره آفریقا مورد توجه تصمیم سازان حوزه سیاست خارجی ایران قرار گیرد.