گل مژه و هر آنچه باید بدانید
تاریخ انتشار: ۲۲ آذر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۹۴۷۱۸۱
گل مژه نوعی عفونت است که توسط باکتری ایجاد می‌شود و می‌تواند در پایه‌ای از مژه (هوردلوم خارجی) یا درون یکی از غدد چربی کوچک درون پلک (هوردلوم داخلی) ایجاد شود.
گل مژه چیست؟
چند نکته برای آشنایی بیشتر با گل مژه:
نشانه‌های اولیه شامل درد، قرمزی، تورم و حساسیت به لمس است.
گل‌مژه‌ها به طور معمول مشکلات بینایی را ایجاد نمی‌کنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
گل‌مژه‌ها به‌وسیله باکتری‌های استافیلوکوک ایجاد می‌شوند.
گل‌مژه‌ها مسری هستند.
اکثر مواقع خودشان بهبود می‌یابند.
سایر مشکلات چشمی نیز ممکن است همراه با گل‌مژه باشد.
در این مطلب قصد داریم راه‌های خلاص شدن از شر این عفونت چشمی را برایتان بیان کنیم.
درمان گل مژه با کمپرس آب گرم
اولین نکته برای چگونگی خلاص شدن از شر گل‌مژه این است که از یک کمپرس گرم استفاده شود. خوب است از کمپرسی استفاده کنید که آن‌قدر گرم باشد که بتوانید به مدت ۵ تا ۱۰ دقیقه آن را روی پلکتان نگه دارید و این کار را چند بار در طول روز تکرار نمایید.
لوازم آرایش چشم کهنه را دور بیندازید
متأسفانه اگر در طول دوره‌ای که مبتلا به گل مژه بوده‌اید از ریمل و خط چشمی استفاده کرده‌اید اکنون وقت آن رسیده است که آن لوازم آرایش چشمتان را دور انداخته و با موارد جدیدی جایگزین کنید؛ زیرا ممکن است لوازم آرایش چشم قدیمی‌تان به باکتری استافیلوکوک، همان میکروبی که موجب بروز گل‌مژه می‌شود، آلوده شده باشد. این مورد درباره‌ی لوازم آرایش قدیمی که تاریخ انقضایشان به پایان رسیده است نیز صدق می‌کند.
اولین نکته برای چگونگی خلاص شدن از شر گل‌مژه این است که از یک کمپرس گرم استفاده شود. خوب است از کمپرسی استفاده کنید که آن‌قدر گرم باشد که بتوانید به مدت ۵ تا ۱۰ دقیقه آن را روی پلکتان نگه دارید و این کار را چند بار در طول روز تکرار نمایید.
پلکتان را تمیز نگه‌دارید
تمیز کردن پلک به طور مرتب می‌تواند به کاهش میزان باکتری اطراف چشم و یا به بهبود زخم کمک کند. پیشنهاد می‌شود که مناطق آسیب دیده را با یک گوش پاک‌کن و مقدار کمی شامپو بچه‌ای که چشم شما را تحریک نمی‌کند، پاک کنید.
اگر شما ابزار‌های آرایشی خود را به اندازه کافی نشویید، ممکن است اتفاقات ناخوشایند زیادی برای چشم‌هایتان رخ دهد.
از لنز تماسی استفاده نکنید
در طول مدت زمانی که دچار گل‌مژه هستید، بهتر است تا مادامی که این مشکل به طور کامل درمان نشده است، به جای لنزها، از عینک طبی‌تان استفاده کنید. همچنین توصیه می‌شود همیشه لنزها و مخزن نگه‌داری آنها به طور مرتب تمیز شوند و در صورتی که نیاز است، لنزها و محفظه نگه‌داری آنها تعویض شده تا از عفونت چشمی جلوگیری شود.
به ترکاندن گل‌مژه‌ی جوش مانند فکر نکنید
اگر عفونت پلک به صورت یک جوش خود را نشان داده است، احتمالاً برای فشردن و ترکاندن آن بسیار وسوسه خواهید شد. اما شاید این کار ظاهر پلک را به حالت قبلی بازگرداند، اما می‌تواند به بروز عوارض جانبی دیگری ختم شود.
اگر زمان بهبودی افزایش یابد و عفونت ثانویه پدید آید، آنگاه نیازمند استفاده از آنتی‌بیوتیک خواهید شد. کارشناسان پیشنهاد می‌کنند تنها در این شرایط به کمپرس آب گرم پناه ببرید و بگذارید خودش به مرور زمان بهبود پیدا کند.
از دارو‌های بدون نسخه برای کاهش درد کمک بگیرید
استفاده از این داروها، فرایند بهبودی گل‌مژه و عفونت را سرعت نمی‌بخشند، بلکه می‌توانند با کاهش درد، تحمل زمان مورد نیاز برای التیام را برایتان آسان‌تر کنند و در نتیجه مانع تحریک بیشتر ناحیه عفونی شده توسط شما خواهد شد.
در صورت عدم بهبودی عفونت، به چشم‌پزشک مراجعه کنید
اگر گل مژه بعد از چند روز استفاده از کمپرس آب گرم، تمیز نگه‌داشتن پلک چشم و انجام دیگر اقدامات درمانی، التیام پیدا نکرد، وقت آن است که برای مشورت و یافتن راه درمان مؤثر برای خلاص شدن از این عفونت به چشم‌پزشک مراجعه نمایید. بزرگترین اشتباه افراد این است که در صورت طولانی شدن زمان بهبودی، به جای مشورت با متخصص، فقط انتظار می‌کشند.
از انجام رفتار‌هایی که احتمال ابتلا به گل‌مژه را بالا می‌برند، دوری کنید
بهترین توصیه برای چگونگی خلاص شدن از شر گل‌مژه تنها اقداماتی نیست که در موارد قبل به آن اشاره کردیم. بلکه بهترین کار در مرحله اول این است که نه تنها اطراف چشم، بلکه لنزها، دست‌ها و هر چیزی که با چشم‌ها در تماس خواهند بود، باید تمیز نگه داشته شوند. مراقب باشید به طور مرتب لوازم آرایش چشمتان را تعویض کرده و هرگز آنها را با دیگران به اشتراک نگذارید. در نهایت مطمئن شوید که هر شب آرایش چشم‌هایتان را به طور کامل پاک کنید. منبع: سیمرغ
منبع: پارسینه
کلیدواژه: بیماری چشم مراقبت چشم گل مژه
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsine.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارسینه» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۹۴۷۱۸۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سندرم ناخن زرد چیست؟
سندرم ناخن زرد (Yellow Nail Syndrome) یک بیماری نادر است که ناخن‌های دست و پا را درگیر می‌کند و معمولا افراد بالای ۵۰ سال به این عارضه دچار می‌شوند.
به گزارش ایسنا، این بیماری در پی تجمع مایع لنفی زیر ناخن که باعث می‌شود به رنگ زرد به نظر برسند، ایجاد می‌شود و می‌تواند نشانه اختلال در سیستم لنفاوی باشد. مبتلایان به این عارضه ممکن است به مرور زمان به بیماری‌های ریوی یا سیستم لنفاوی (مبارزه با عفونت) دچار شوند.
متاسفانه علت این عارضه معمولا ناشناخته است با این حال برخی از دلایل هم مطرح شده‌اند که در ادامه به آنها اشاره می‌کنیم:
ژنتیک - اگر در خانواده شما کسی ناخن زرد دارد، احتمال ابتلا به آن در شما هم بیشتر است.
انوع خاصی از سرطان - این عارضه در مواردی نادر با سرطان مغز استخوان (multiple myeloma)، سرطان ریه، سرطان پستان، سرطان کیسه صفرا، سرطان حنجره و لنفوم و برخی سرطان‌های دیگر همراه بوده است.
سندرم‌های نقص ایمنی - سندرم ناخن زرد در مواردی به دلیل کمبود ایمونوگلوبولین جی (IgG)، نوعی کمبود آنتی‌بادی که در آن بدن ایمونوگلوبین کافی تولید نمی‌کند و همچنین نقص ایمنی متغیر شایع (وضعیتی که با عفونت‌های مکرر مشخص می‌شود) ایجاد می‌شود.
بیماری‌های غده تروئید - سندرم ناخن زرد گاهی با بیماری هاشیموتو (تیروئید بزرگ‌شده و آسیب‌دیده)، کم‌کاری شدید تیروئید و تیروئید پرکار همراه است.
سندرم نفروتیک - سندرم ناخن زرد خیلی به‌ندرت ممکن است همراه با سندرم نفروتیک (زمانی که کلیه‌ها به‌درستی کار نمی‌کنند) نیز ظاهر شود.
به نوشته ایندیپندنت، اختلالات لنفاوی، آرتریت روماتوئید و کمبود ویتامین E هم می‌تواند زرد شدن ناخن‌ها را به دنبال داشته باشند.
نشانه‌های سندرم ناخن زرد
اگرچه زرد شدن ناخن‌ها از نشانه‌های اولیه این سندرم است، علائم دیگری هم هستند که باید مراقب آنها باشیم.
برخی از این علائم عبارتند از ناخن‌های زرد، ضخیم و منحنی، ناخن‌هایی که رشدشان متوقف شده است، ناخن‌هایی که از بستر زیرینشان جدا شده‌اند، عفونت در بافت نرم اطراف ناخن و از دست دادن کوتیکول (پوسته ناخن).
درمان سندرم ناخن زرد
سندرم ناخن زرد معمولا به عوارض ناشی از این بیماری بستگی دارد و متخصصان درمان‌ها را بر اساس آنچه برای بیمار مشکل ایجاد کرده است، ارایه می‌کند.
برخی از این روش‌های درمانی شامل مصرف آنتی‌بیوتیک برای عفونت‌های تنفسی، ویتامین E برای ناخن، کورتون (کورتیکواستروئید) برای التهاب و جراحی، زمانی که پوشش ریه‌ها و حفره قفسه سینه پر از مایع می‌شود، هستند.
به گزارش وری‌ول‌هلت، در مجموع می‌توان گفت که سندرم ناخن زرد چیزی فراتر از زرد شدن ناخن‌ها است و می‌تواند سیستم تنفسی و غدد لنفاوی را درگیر کند و در مواردی عامل آن ژنتیک یا بیماری‌های مزمن است و در صورت ابتلا به سندرم ناخن زرد، می‌توان از طریق روش‌های درمانی متمرکز بر رفع نشانه‌های این عارضه، آن را کنترل کرد.
انتهای پیام
تیم فوتسال افغانستان نیمی از راه جام جهانی را طی کرد