به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

کشف بخشی از یک گل نوشته به خط میخی

تاریخ انتشار: ۳ دی ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۰۹۷۱۱۰

به گزارش گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از کرمانشاه ،سجاد علی‌بیگی سرپرست هیات مشترک بین­‌المللی کاوش­‌های باستان­شناسی دانشگاه رازی کرمانشاه و دانشگاه «کپنهاگ» دانمارک در تپه «خیبر» روانسر از کشف بخشی از یک گل نوشته به خط میخی و مُهر استوانه‌ای کتیبه­ دار به خط میخی در تپه «خیبر» روانسر کرمانشاه خبر داد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی گفت : تپه تاریخی خیبر در باستان­‌شناسی منطقه بسیار بااهمیتی است و با تداوم پژوهش‌­ها و کشفیات آینده می­‌توان به اطلاعات مهمی در خصوص هزاره­‌های دوم و اول پیش از میلاد غرب ایران دست پیدا کرد.

این باستان‌شناس در توضیح مهمترین یافته‌های باستان­شناسی در این تپه گفت: بخشی از یک گل‌نوشته به خط میخی و مُهر استوانه­‌ای کتیبه­‌داری به خط میخی، در حال حاضر مهمترین یافته‌­های باستان­شناسی منقول این محوطه تاریخی است و نشان می‌دهد حداقل بخشی از مردمانی که در اینجا زندگی می‌کردند در بیش از سه هزار سال پیش دارای سواد خواندن و نوشتن بوده­ و در این راستا برای انتقال پیام­های خود از خط میخی استفاده کرده ­اند.

این عضو هیات علمی گروه باستان­‌شناسی دانشگاه رازی کرمانشاه افزود: قدیمی­‌ترین یافته‌­های سطحی تپه متعلق به هزاره‌ی پنجم پیش از میلاد است، اما در حال حاضر یافته‌های کاوش رأس تپه مربوط به دوره اشکانی (کمی بیش از دو هزار سال پیش) است و با ادامه کاوش­ها در لایه­‌های پائین­ تر، یافته­‌های قدیمی‌تری به دست خواهد آمد.

وی با بیان این‌که بر اساس کاوش­‌ها جدیدترین لایه‌ی سکونتی در تپه خیبر به دوره‌ی اشکانی برمی‌گردد و حدود دو هزار سال قدمت دارد، ادامه داد: در استقرار این دوره بقایای دو لایه‌ی ساختمانی که با خشت ساخته شده، آشکار شده است که بخشی از یک بنای ستوندار با جرز‌های آجری، حیاط سنگ فرش شده، چاه، ساختمان­های خشتی بخشی از دستاورد‌های کاوش این فصل است.

به گفته وی، به نظر می­رسد ساختمان­‌های کاوش شده بقایای ساخت‌وساز‌های روستائی دوره‌ی اشکانی نیست و احتمالا در این بخش از محوطه خانه‌ی خان یا حاکم منطقه در دوره‌ی اشکانی وجود داشته است.

علی‌بیگی با تاکید بر این‌که هیات باستان‌شناس در تلاش است تا به کمک متخصصان باستان گیاه­شناسی به بررسی پوشش گیاهی منطقه پرداخته و به الگوی معیشتی ساکنان این محوطه در هزاران سال پیش پی ببرد، افزود: در این کاوش­ها علاوه بر مطالعه‌ی بقایای معماری و سفال، گروه باستان­‌شناسی بقایای استخوان­‌های جانوری را نیز جمع­‌آوری کرده و با کمک متخصصان باستان­‌جانورشناسی درصدد هستند تا الگوی تغذیه و نوع دام نگهداری شده یا جانوران شکار شده و مورد استفاده ساکنان این محوطه‌ی باستانی مورد شناسائی قرار گیرد.

وی گفت: هیات باستان­شناسی برای درک برخی از مسائل باستان‌­شناسی منطقه نیازمند است تا در کنار کاوش‌ها، بررسی باستان‌شناسی در جنوب شهرستان روانسر انجام دهد تا وضعیت پراکندگی استقرارها، کارکرد احتمالی هر یک از آن‌ها و سلسله مراتب آن‌ها (مرکز یا پیرامون بودن) آن‌ها مشخص شود.

وی گفت: امیدواریم بتوانیم کاوش‌­ها را در سال­‌های آینده ادامه دهیم تا تاریخ فرهنگی و سیاسی این منطقه را بازسازی کرده و با حفظ و ارائه‌ی یافته­‌های کاوش­‌ها زمینه جذب گردشگر را در این بخش از غرب ایران و استان کرمانشاه فراهم کنیم .

 

 

انتهای پیام/د

قدیمی­‌ترین یافته‌­های سطحی تپه متعلق به هزاره‌ی پنجم پیش از میلاد است

 

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: میراث فرهنگی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۰۹۷۱۱۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کشف «گذرگاه مردگان»

باستان‌شناسان با استفاده از لیزر «لیدار» مجموعه‌ای از بقایای نادر دوران نوسنگی را کشف کردند که در زمین زراعی واقع در ایرلند پنهان شده بود. برخی باستان‌شناسان احتمال می‌دهند این سازه‌ها به مردگان اختصاص داشته و مسیری برای عزاداری دسته‌جمعی و یا انتقال مردگان به بهشت ‌بوده باشد.

به گزارش ایسنا، بررسی با لیزر «لیدار» صدها بنای سازه‌ای ماقبل تاریخ را که قبلاً کشف نشده بودند، از جمله پنج مورد نادر را که در بخش‌هایی از زمین‌های کشاورزی در حومه ایرلند واقع شده‌اند، آشکار کرد.

«لایوساینس» درباره این کشف تازه نوشته است: باستان‌شناسان با استفاده از لیزر «لیدار» که در آن یک هواپیما از بالای سر پرواز می‌کند و یک دستگاه، ارتعاش‌های لیزری را به زمین پرتاب می‌کند، سازه‌هایی را در «ویکلو» واقع در شرق ایرلند کشف کرده‌اند. این ارتعاش‌ها به اشیاء‌ برخورد می‌کند و سپس بازمی‌گردد و از این طریق به محققان کمک می‌کند که به نقشه توپوگرافی منطقه دست پیدا کنند.

منطقه‌ای که توسط محققان مورد بررسی قرار گرفته است، در طول دوران نوسنگی پیشین (که از حوالی ۳۷۰۰ پیش از میلاد آغاز می‌شود) عصر برنز میانه و متأخر (۱۴۰۰ تا ۸۰۰ پیش از میلاد) مورد استفاده مردم قرار می‌گرفت.

البته، بر اساس گزارشی که بیست و پنجم آوریل ۲۰۲۴ در ژورنال «آنتیکیتی» منتشر شده است، شواهدی از حضور انسان در فاصله ۲۰۰۰ ساله بین این دو دوره تاریخی که با نام دوره «نوسنگی میانه» شناخته می‌شود، تا پیش از این اکتشاف، به ندرت مشاهده شده بود.

 به رغم سال‌ها فعالیت کشاورزی که به بخشی از این بقایای باستانی آسیب رسانده است، بررسی‌های «لیدار»، مدل‌های سه‌بعدی از این محوطه پر از سازه، از جمله چندین سازه تاریخی کمیاب را که در حقیقت محوطه‌های طولانی، باریک، خاکی و در عین‌حال بزرگ هستند و برای اهداف آیینی مورد استفاده قرار می‌گرفتند و با نام «کورسوس» (گونه‌ای سازه یادمانی در دوران نوسنگی) شناخته می‌شوند، آشکار کرد.

«جیمز اودریسکول» (James O'Driscoll)، باستان‌شناسی در دانشگاه «آبردین» در اسکاتلند در گفت‌وگو با «لایو ساینس» توضیح داد: «من کاوش در این محوطه را حدود ۱۰ سال پیش به عنوان بخشی از مطالعات دوره دکتری آغاز کردم و ایده اولیه این بود که این محوطه، محل بزرگ‌ترین قلعه‌تپه عصر برنز در ایرلند است. پس از تحقیقات مختلف، ما کم کم به این نتیجه رسیدیم که علاوه‌بر بقایای عصر برنز، تعداد زیادی بقایای نوسنگی نیز در آن وجود دارد. در حوالی سال ۲۰۱۴، فردی به طور اتفاقی یکی از این سازه‌های یادبود «کورسوس» را کشف کرد و به دنبال آن، تحقیقات به کمک «لیدار» ‌ انجام شد.»‌

این باستان‌شناس گفت: «تحقیقات با لیزر لیدار به کشف چهار مورد دیگر از «کورسوس»ها منجر شد. به همین دلیل است که این یک کشف بسیار مهم به شمار می‌آید؛ چرا که ما انتظار آن را نداشیم، به این دلیل که سازه‌های یادبود «کورسوس» به صورت گروهی در ایرلند وجود ندارد. شاید حدود ۱۰ مورد در بریتانیا وجود داشته باشد، اما در ایرلند فقط حدود ۲۰ مورد، آن‌ هم به صورت انفرادی شناسایی شده بود.»

با اینکه طول بیشتر این پنج سازه به  ۱۵۰ تا ۲۰۰ متر می‌رسد، اما بزرگترین آن‌ها ۴۰۰ متر طول دارد.

همچنین با در نظر گرفتن این نکته که مردم، این سازه‌ها را در دوره پیش از اختراع بولدوزر خلق کرده‌اند، ساخت چنین سازه‌های یادبودی بسیار قابل توجه است.

به گفته «اودریسکول»، با توجه به اینکه این سازه‌ها در دوران نوسنگی ساخته شده‌اند، در آن زمان هیچ ابزار فلزی وجود نداشت و مردم مجبور بودند از ابزارهای چوبی استفاده کنند.

 باستان‌شناسان معتقدند این سازه‌ها ممکن است برای اهداف مختلفی از جمله موارد مربوط به  ارتباط با «رویدادهای بزرگ خورشیدی»، کشاورزی و «گذرگاه‌هایی برای مردگان» ساخته شده باشند. برای مثال، چهار مورد از این سازه‌های باستانی به سمت «طلوع خورشید در انقلاب تابستانی» ساخته شده‌اند.

«اودریسکول» با اشاره به اینکه این بناهای تاریخی احتمالاً به مردگان اختصاص داده شده بودند، ‌ بیان کرد: «با اینکه ما دقیقا از آیین‌هایی که در آنجا برگزار شده است اطلاعی نداریم، اما شواهد نشان می‌دهد این سازه‌ها ممکن است به عنوان مسیرهای دسته‌جمعی برای عزاداری یا مسیری برای انتقال مردگان به بهشت ‌مورد استفاده قرار گرفته باشند.»‌

این کارشناس افزود: «این بناهای تاریخی به ما کمک می‌کنند تا شیوه زندگی این مردمان نوسنگی را که نسل اول کشاورزان بودند، درک کنیم.»

انتهای پیام