هدف برجام، اقتصادی نبود؟/ آغاز گمانهزنیها درباره رئیس آینده مجمع تشخیص/ آیا اصلاحطلبان مسئولیت عملکرد اعضای فراکسیون امید را میپذیرند؟
تاریخ انتشار: ۴ دی ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۱۱۳۴۲۰
هدف برجام، اقتصادی نبود؟
محمدجواد ظریف وزیر امور خارجه کشورمان به روزنامه خراسان گفت: «ما باید این دو موضوع را از هم جدا کنیم. یکی اهداف راهبردی ما از برجام و دیگری مابه ازاهای اقدامات ما و غرب. بله غربی ها باید هزینه می دادند که آن هزینه اقتصادی بود. آن زمان یک معادله ای درست شد بین اقدامات ما و اقدامات غربی ها، اقدامات ما هسته ای بود و اقدامات آن ها اقتصادی، بنابراین در این که غربی ها در انجام تعهدات خود کوتاهی کردند، شکی نیست.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
اما این واقعیت به این معنی نیست که هدف از برجام اقتصادی بود. اصلا این طور نیست. مذاکرات ما درباره برجام تا فروردین ۹۴ (یعنی سه ماه قبل از توافق نهایی برجام) صرفا هسته ای و امنیتی بود. آقای دری اصفهانی که واقعا هم خدمات شایانی به برجام کرد در فروردین ۹۴ در لوزان وارد مذاکرات شد یعنی تا آن زمان ما بحث تخصصی اقتصادی نمی کردیم. بحث های هسته ای، امنیتی و خارج شدن از شورای امنیت بحث های اصلی ما بود و این که کسی بگوید هدف برجام اقتصادی بود با واقعیات و خطوط قرمزی که برای ما ترسیم شده بود، نمی سازد.»
ظریف: هدف از برجام اصلا اقتصادی نبود/ دنبال انتخابات ۱۴۰۰ نیستم
سوالی که ظریف باید پاسخ دهد این است که اگر هدف از برجام، اقتصادی نبود چرا دولت روحانی، معیشت مردم را به آن گره زد و برای مردم این تصور را ایجاد کرد که با برجام، تحولی در اقتصاد و معیشت کشور رخ میدهد؟ آیا رئیسجمهور نگفت با برجام مشکل آبخوردن هم حل میشود؟
مسئله این است که دولت تصور میکرد با تصویب برجام، سیل سرمایهگذاری خارجی به کشور سرازیر میشود و امید داشت از آن طریق اوضاع اقتصادی بهبود پیدا کند. این دیدگاه چند ایراد جدی داشت: اول اینکه فرض را بر پایبندی تام کشورهای ۵+۱ گذاشته بود در حالیکه تجربه نشان داده بود این کشورها به تعهداتشان پایبندی ندارند. حتی قبل از ظهور ترامپ و خروج رسمی آمریکا از برجام، دولت اوباما در مسیر اجرای تعهدات خود و کشورهای اروپایی کارشکنیهای جدی انجام میداد و نتیجه آن بود که حتی در زمان اوباما هم آمریکا و اروپا تعهداتشان را اجرا نمیکردند.
دوم اینکه با فرض تعهد کامل ۵+۱ به برجام، باز هم آن حجم از سرمایهگذاری خارجی که مدنظر دولت برای بهبود شرایط اقتصادی بود محقق نمیشد.
و سوم اینکه با فرض تحقق سرمایهگذاری خارجی، اثر آن در بهبود شرایط اقتصادی در بلندمدت خود را نشان میدهد و در کوتاهمدت تاثیر ملموسی بر وضعیت اقتصادی و معیشتی مردم نمیداشت.
توجهنکردن به این واقعیتها باعث شد دولت روحانی تمام سرمایه و انرژیاش را به برجام معطوف کند و شد آنچه شد.
***
چه کسی رئیس مجمع تشخیص میشود؟
با درگذشت آیتالله هاشمی شاهرودی، گمانهزنیهای درباره رئیس آینده مجمع تشخیص مصلحت نظام آغاز شده است.
نامه نیوز در این زمینه نوشت: «حالا که رییس بعدی مجمع یعنی آیت الله سید محمود شاهرودی فوت کرده نام های متعددی به میان آمده است. به عنوان مثال نام آیت الله موحدی کرمانی به عنوان یکی از گزینه های احتمالی برای برعهده گرفتن این مسئولیت خطیر مطرح است.
گزینه احتمالی دیگر آیت الله جنتی دبیر شورای نگهبان است که در آخرین جلسه مجمع تشخیص بر کرسی ریاست تکیه زده بود. برخی نیز از محسن رضایی دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام به عنوان یکی از کاندیداهای ریاست مجمع نام می برند. واگذار نشدن این کرسی به یک غیر روحانی طی سال های گذشته اما این احتمال را تا حد بسیاری به حاشیه می برد. در برخی محافل هم گمانه زنی می شود که شاید حسن روحانی برای این سمت برگزیده شود . در این میان برخی رسانه ها در شبکه های مجازی نام هایی مانند علی اکبر ولایتی و ناطق نوری را هم به میان می آورند.
گمانه زنی در مورد رئیس بعدی مجمع تشخیص مصلحت نظام اما بدون توجه به زمزمه هایی که در مورد تغییر رئیس قوه قضاییه به گوش می رسد، مقدور نیست. خبر انتصاب حجت الاسلام رئیسی به عنوان رئیس بعدی قوه قضاییه هنوز به صورت رسمی اعلام نشده و فعلا در حد شایعه است و به تعبیر دادستان کل کشور تا خبر از فضای مجازی به فضای حقیقی برسد، طول می کشد. اما همین شایعه موجب شده برخی بگویند شاید آیت الله آملی لاریجانی نیز در فهرست گزینه ها برای ریاست مجمع باشند اما نکته این است که تا پایان دوره ایشان در قوه فعلا زمان قابل توجهی باقی مانده است.»
***
آیا اصلاحطلبان مسئولیت عملکرد اعضای فراکسیون امید را میپذیرند؟
عبدالله ناصری، فعال سیاسی اصلاحطلب به روزنامه آرمان گفت: «از مجلس هفتم به بعد و از جمله همین مجلس دهم، به دلیل برخی سختگیریها، افراد شایسته و سالم عموما از گردونه انتخاب مردم خارج شدند. به گونهای که اصلاحطلبان در لیست نهایی خود و بعد در فراکسیون امید، افرادی را گنجاندند که هویت اخلاقی، علمی و سیاسی و در مواردی حتی سلامت اقتصادی روشنی ندارند. متاسفانه برخی با لیست امیدی به مجلس رفتند که قرابتی با جریان اصیل اصلاحات نداشتند. بنابراین وقتی مجلس با چنین افرادی شکل میگیرد مردم شاهد حواشی عجیب و غریبی خواهند بود که ارتباطی به کار حرفهای و وظایف نمایندگان هم ندارد.»
کدام عقل سلیمی چنین توجیهی را میپذیرد؟ آیا رد صلاحیت گزینههای اصلی باید باعث شود اصلاحطلبان افرادی را در لیست خود قرار دهند که «هویت اخلاقی، علمی و سیاسی و در مواردی حتی سلامت اقتصادی روشنی ندارند»؟ آیا کسانی که از لیست امید در زمان انتخابات حمایت کردند امروز نباید پاسخگوی عملکرد آن افراد در مجلس باشند؟
طبیعتا وقتی شما کسی را برای احراز پستی تایید میکنید، سلامت او و شایستگی او را برای احراز آن پست تایید میکنید و باید پاسخگوی عملکرد او باشید وگرنه نباید او را تایید کنید. پس مسئولیت عملکرد اعضای فراکسیون امید در مجلس برعهده اصلاحطلبان است و نمیتوانند با چنین استدلالهای ضعیفی از زیر بار مسئولیت شانه خالی کنند.
ماجرای نماینده سراوان و رفتار عجیب فراکسیون امید و اصلاح طلبان
ناصری در همین مصاحبه از عدم واکنش فراکسیون امید به ماجرای نماینده سراوان انتقاد کرده و گفته است: «باید در رابطه با فیلمهایی که در فضای مجازی از این نمایندگان پخش شد، ابتدا فراکسیون امید و رئیس آن موضعگیری میکردند. حتی آقای حضرتی و روزنامه ایشان باید اولین رسانهای میبود که موضعگیری میکرد و آقای درازهی را وادار به عذرخواهی از آن کارمند گمرک و مردم میکرد. بیاخلاقیها و بداخلاقیها و چنین الفاظی از سوی کسانی که باید عصاره فضائل ملت باشند، (چه اصلاحطلب و چه اصولگرا) چنان اهمیتی دارد که همه جناحها برای روشن کردن واقعیت حادثه پیگیر باشند. به نظرم همه رسانهها، جناحها و مهمتر از همه فراکسیون امید که منفعل و ساکت نشان داده، درباره مسائلی مانند مساله اخیر آقای درازهی، خانم آقاپور نماینده شبستر یا آقای خادمی نماینده ایذه و باغملک، حتما باید شفاف سازی کنند.»
علی صوفی از فعالان اصلاحطلب هم تلویحا منکر مسئولیت اصلاحطلبان درباره عملکرد نمایندگان لیست امید در مجلس شده است. صوفی به ایلنا گفت: قاعدتا میبایست شورای عالی سیاستگذاری که لیستها را تعیین کرده و حتی یکسری میثاقنامه هم تهیه و از کاندیداها امضا گرفته است، به این معنا باشد که نمایندگان در چهارچوب آن میثاقنامه عمل کنند. البته آن میثاقنامه در برگیرنده رفتار شخصی نمایندگان نبود کما اینکه این مورد اخیر در خصوص نماینده سراوان هم موضوعی شخصی و خارج از فضای مجلس صورت گرفته است.
وی افزود: در هرحال شورای عالی سیاستگذاری به عنوان نهاد دائمی شکل نگرفته است تا بتواند بعد از انتخابات به طور مستمر بر کار نمایندگان برآمده از لیست امید نظارت کند. البته اگر هم بخواهد نظارت داشته باشد باید از طریق رییس شورای عالی سیاستگذاری که همان رییس فراکسیون امید است این نظارت اعمال میشد که اینچنین نشد.
***
اطرافیان روحانی میخواهند خود را مطرح کنند
حسین مرعشی، عضو حزب کارگزاران درباره حلقه بسته اطرافیان رئیسجمهور به روزنامه آرمان گفت: «من امیدوارم که این حلقه بستهای که شما تصویر میکنید وجود نداشته باشد، اما آنچه که من براساس تجربه خودم میفهمم، چون در زمان مرحوم آیتا... هاشمی 2 سال و نیم دفتر رئیسجمهور را اداره کردم سیاستم این بود که من نسبت به همه کوچکتری کنم که رئیسجمهورم بزرگتر شود، البته آقای هاشمی بزرگ بود. شاید جاهایی اطرافیان رئیسجمهور مسیر را اشتباه میروند و میخواهند در کنار رئیسجمهور بزرگی کنند، اما نه تنها بزرگ نمیشوند، بلکه رئیسجمهوری چون روحانی را نیز کوچک میکنند. اینها باید روش خود را تغییر دهند. نشستن در کنار رئیسجمهور در بالا دست هیچ مسالهای از مسائل کشور را حل نمیکند.
منبع: الف
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.alef.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «الف» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۱۱۳۴۲۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
انتقاد تند جهره شاخص اصلاحطلبان از سوپر افراطی حزباللهی دیروز!
عضو مجمع روحانیون مبارز انتقاداتی را از مواضع مهدی نصیری، مدیر مسئول اسبق کیهان مطرح کرد.
آنگونه که جماران روایت کرده، سید محمد علی ابطحی فعال سیاسی اصلاح طلب در انتقاد از اظهارات اخیر، مهدی نصیری مدیرمسئول اسبق روزنامه کیهان نوشت:
آقای مهدی نصیری سوپر افراطی حزب اللهی دیروز حق دارد نظراتش تغییر کند و سوپر اپوزیسیون امروز شود. اما هم برای دیروزش و هم برای امروزش توهم مضر است.
نه بولتن نویسی واظهار نظرهای تند حزب اللهی اش در گذشته توانست ریشه اصلاح طلبی را برکند و نه مواضع فعلی اپوزیسیونی اش مورد قبول اپوزیسیونی قرار میگیرد که چهل سال است در تلاش براندازی هستند و نیازی به تازه وارد از راه دور آمده ندارند.
گفته اند شکاف تاجزاده و شاهزاده باید برداشته شود. خودش می داند نه شاهزاده می تواند به تاجزاده نزدیک شود و نه تاجزاده علاقه مند به همکاری با شاهزاده است.
مهندس موسوی و نرگس محمدی و فائزه هاشمی و تاجزاده هم که آقای نصیری از آنها یاد می کند در ایران باقی مانده اند و در زندان و حصر هستند.
بد پوست خربزه ای زیر پای آقای نصیری انداخته اند تا تمامش کنند. هم از داخل حاکمیت و هم از خارج و از درون اپوزیسیون.