کودک همسری در استان‌های مرزی منتهی به افغانستان و عراق بیشتر است/ با افزایش ازدواج موقت روبرو هستیم/ازدواج دختران خردسال با مردانی که ۲۰ سال از آنها بزرگترند
تاریخ انتشار: ۸ دی ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۱۵۳۸۹۵
ساعت24- دستیار ویژه در امور حقوق شهروندی معاونت امور زنان و خانواده با انتقاد از رد طرح ممنوعیت ازدواج دختران کمتر از ۱۳ سال در کمیسیون حقوقی و قضایی مجلس گفت: وقتی یک دختر ۱۲ ساله به اجبار پدر شوهر می‌کند به دلیل اینکه رضایتی در آن ازدواج ندارد، صحت این ازدواج به لحاظ حقوقی و شرعی دارای مشکل است.
شهناز سجادی درباره رد طرح ممنوعیت ازدواج دختران کمتر از ۱۳ سال در کمیسیون حقوقی و قضایی مجلس گفت: متاسفانه در بررسی برخی طرح‌ها سلایق حاکم است تا کارهای کارشناسی و آماری و هر کسی هر سلیقه‌ای دارد، براساس آن تصمیم می‌گیرد؛ بدون اینکه کار کارشناسی صورت گرفته باشد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
ازدواج دختران خردسال با مردانی که ۲۰ سال از آنها بزرگترند
وی ادامه داد: درست است که برخی از موافقان بحث ازدواج کودکان این موضوع را همواره از بعد مسائل جنسی که نیاز دو نوجوان است، نگاه می‌کنند، اما اینگونه نیست و ما به کودک همسری به عنوان یک آسیب نگاه می‌کنیم. مگر چند درصد از کودک‌همسری‌ها براساس خواسته دختر و پسر اتفاق می‌افتد و به طور مثال چند درصد دختران ۱۳ ساله یا کمتر در جامعه ما به فکر ازدواج با یک نوجوان ۱۵ الی ۱۶ ساله‌اند، این موارد بسیار کم هستند، اما از آن طرف می‌بینیم که ازدواج دختران خردسال با مردانی که از خودشان ۱۰ الی ۲۰ سال بزرگتر است، بیشتر اتفاق می‌افتد. بنابراین این نشان دهنده این است که بحث نیاز طبیعی جنسی در کودک همسری مطرح نیست و بیشتر بحث یک آسیب مطرح است.
مطمئن هستم افرادی که در کمیسیون حقوقی و قضایی مجلس به عنوان مخالف این طرح حضور داشتند، هیچ‌کدام حاضر نیستند فرزندانشان ترک تحصیل کرده و در سنین نوجوانی و زیر نوجوانی ازدواج کنند.
دستیار ویژه در امور حقوق شهروندی معاونت امور زنان و خانواده ادامه داد: کودک همسری آسیبی است که براثر فقر فرهنگی، اعتیاد و ... در طبقات ضعیف، حاشیه‌نشین و فرودست جامعه اتفاق می‌افتد. مطمئن هستم افرادی که در کمیسیون حقوقی و قضایی مجلس به عنوان مخالف این طرح حضور داشتند، هیچ‌کدام حاضر نیستند فرزندانشان ترک تحصیل کرده و در سنین نوجوانی و زیر نوجوانی ازدواج کنند.
بررسی خروج دختران از کشور در قالب ازدواج‌های صوری
سجادی با تاکید براینکه کودک همسری در میان اقشار آسیب دیده اتفاق می‌افتد، تصریح کرد: از آنجا که در این قشر کودک همسری بیشتر مشاهده می‌شود، بنابراین این ازدواج‌ها با منشاء نیاز جنسی نیست و بیشتر به دلیل فقر و اعتیاد خانواده است.آمارهایی که در خصوص کودک همسری ارائه می‌شود، بیشتر آنها به دلیل فقر خانواده و اعتیاد پدر است و در برخی موارد با هدف فروخته شدن دختران است. در شهرهای مرزی منتهی به افغانستان و عراق بیشتر این اتفاقات می‌افتد. در شهرهای مرزی منتهی به افغانستان اخباری را می‌شنویم که دختران ما را در قالب ازدواج از کشور خارج می‌کنند و باید بررسی شود که آیا این ازدواج‌ها صوری و برای خروج دختران است یا خیر؟
وی با بیان اینکه مخالفان طرح ممنوعیت ازدواج دختران کمتر از ۱۳ سال بیشتر دلیل مخالفت خود با این طرح را بیشتر نیاز جنسی دختران مطرح می‌کنند، تصریح کرد: وقتی می‌بینیم آمار کودک‌همسری در استان‌های مرزی و محروم بیشتر است، مشخص می‌شود در خانواده‌های فقیرنشین و حاشیه‌نشین بیشتر این نوع ازدواج‌ها صورت می‌گیرد و قطعا به دنبال چنین ازدواج‌هایی آسیب‌های دیگری را نیز شاهد خواهیم بود از جمله خشونت، طلاق، خیانت، بی‌خانمانی و ...
ازدواج اجباری از نظر شرعی و حقوقی مشکل دارد
دستیار ویژه در امور حقوق شهروندی معاونت امور زنان و خانواده با بیان اینکه معتقدم باید پژوهشی انجام شود که چند درصد از کودک‌همسری‌ها به دلیل نیاز جنسی است و چند درصد از این کودک‌همسری‌ها به دلیل اجبار است، خاطرنشان کرد: باید این موضوع را نیز مدنظر قرار دهیم؛ در صورتی که دختر مجبور به ازدواج شود، ازدواج از لحاظ شرعی دارای تردید است. وقتی یک دختر ۱۲ ساله به اجبار پدر شوهر می‌کند به دلیل اینکه رضایتی در آن ازدواج ندارد، صحت این ازدواج به لحاظ حقوقی و شرعی دارای مشکل است.
سجادی ادامه داد: چنین ازدواج‌هایی در خانواده‌هایی که از لحاظ فرهنگی حتی در طبقه متوسط جامعه هستند نیز دیده نمی‌شود و اگر باشد هم به ندرت اتفاق می‌افتد؛ این خانواده‌ها حتی اگر از لحاظ مالی مشکل هم داشته باشند، باز هم تمام تلاش خود را می‌کنند تا دختر یا پسر نوجوانانشان ادامه تحصیل داده و از خدمات آموزشی بهره‌مند شوند، از آن طرف هر چه خانواده از لحاظ سطح فرهنگی و درآمدی ضعیف‌تر باشد، می‌بینیم کودک همسری رواج بیشتری دارد.
مقابله با کودک‌همسری به غرب ربطی ندارد
وی با اشاره به اینکه برخی از اعضای کمیسیون حقوقی و قضایی می‌گویند، این طرح از غرب کپی‌برداری شده، یادآور شد: تردیدی در اینکه در همه جای دنیا توجه ویژه‌ای به کودکان می‌شود، وجود ندارد. بحث کودک همسری در هند و کشورهای جنوب آسیا با توجه به فعالیت‌های مدنی که انجام شده و آموزش‌هایی که از طریق فعالان مدنی به خانواده‌ها ارائه شده، کاهش بسیاری پیدا کرده است. مقابله با کودک‌همسری تجربه همه کشورهای دنیاست و اصلا به غرب ربطی ندارد. در کشورهای بسیاری از آسیا آمار کودک همسری بسیار بالا بود که در حال حاضر کنترل شده است.
دستیار ویژه در امور حقوق شهروندی معاونت امور زنان و خانواده با بیان اینکه بیشترین آمار در زمینه ازدواج کودکان متعلق به کشورهای آفریقایی است، تصریح کرد: براساس اعلام صندوق بین‌المللی حمایت از کودکان (یونیسف)، ازدواج کودکان در آفریقا بسیار زیاد است، اما براساس اعلام همین سازمان یونیسف کشورهای جنوب آسیا بیشترین کاهش را در ازدواج دختران و بیشترین توجه را به آموزش داشته‌اند و برای دختران شرایط تحصیل را فراهم کردند.
اینکه بخواهیم مدام تحمیل کنیم که کودکان نیاز جنسی دارند، آیا این انحراف جامعه به سمت و سوی نیازهای جنسی نیست؟همچنین در حال حاضر ما گرفتار نهادهای غیرقانونی هستیم که جوانان را به سمت ازدواج‌های موقت سوق می‌دهند.
سجادی با بیان اینکه هر دوره‌ای از حیات انسان نیازهای خاص خود را دارد، گفت: نیاز کودک به آموزش و پرورش است و کودک باید کودکی کرده و بازی کند و نزد پدر و مادر باشد. بشر در هر دوره‌ای از حیات خود نیازهای مربوط به همان زمان را دارد و اینکه ما بخواهیم مدام تحمیل کنیم که کودکان نیاز جنسی دارند، آیا این انحراف جامعه به سمت و سوی نیازهای جنسی نیست؟ همچنین در حال حاضر ما گرفتار نهادهای غیرقانونی هستیم که جوانان را به سمت ازدواج‌های موقت سوق می‌دهند. اینکه امروز شاهد این وضعیت هستیم به دلیل فرهنگسازی است که در این زمینه صورت گرفته است.
با افزایش ازدواج موقت روبرو هستیم
دستیار ویژه در امور حقوق شهروندی معاونت امور زنان و خانواده با اشاره به سایت‌های صیغه‌یابی و همسریابی ادامه داد: متاسفانه این سایت‌های مجاز و غیرمجاز زنان، دختران جوان، مردان و پسران را به ازدواج‌های موقت ترغیب می‌کنند و آنقدر از ازدواج موقت تعریف و آن را معرفی کرده‌اند و افراد را به ازدواج موقت تشویق کرده‌اند که قبح آن در میان خانواده‌ها و جوان‌ها از بین رفته است و ما امروز با افزایش ازدواج‌های موقت روبرو هستیم. در حال حاضر نیز مدام تبلیغ می‌کنند که یک نوجوان کمتر از ۱۳ سال نیاز جنسی دارد و باید ازدواج کند، مسلم است که انسان نیاز جنسی دارد، اما همانطور که گفتم در هر دوره‌ای باید به یک روندی از رشد و تعالی انسان پرداخته شود.
سجادی با اشاره به آسیب‌های ناشی از کودک‌همسری گفت: ممانعت از تحصیل کودکان، عارضه‌ها و خطرات ناشی از حاملگی زودرس، خشونت علیه زنان و فاصله سنی که بین دختران و مردان میانسال وجود دارد از آسیب‌هایی هستند که ناشی از کودک همسری است.
وی با بیان اینکه جامعه ما باید از حقوق کودکان حمایت کند، تصریح کرد: از حقوق انسانی کودک این است که بتواند تحصیل کند و در دامن پدر و مادر رشد و کودکی کند و این مسائل جزو حقوق شهروندی کودکان است و ما حق نداریم دوره کودکی را حذف کنیم.
دستیار ویژه در امور حقوق شهروندی معاونت امور زنان و خانواده ادامه داد: متاسفانه رویکرد مجالس ما در همه ادوار نسبت به زنان و کودکان دارای اشکال است و نگاه به حوزه زنان و کودکان دارای مشکلات است. ما از مجالس قانونگذاری که اجازه می‌دهد، ناپدری با فرزند خوانده ازدواج کند، انتظار نداریم که با کودک همسری مخالفت کنند.
سجادی با بیان اینکه وقتی با یک سری از قوانین مانند ازدواج پدرخوانده و مادرخوانده با فرزند خوانده حرمتی برای خانواده قائل نیستیم، پس چگونه می‌توانیم برای دخترانمان حرمت قائل شویم، گفت: از سال ۹۰ به بعد متاسفانه روند اصلاحات قانون در عرصه کودک و زنان به کندی پیش می‌رود و متوقف شده است، در حالی که در گذشته این روند سرعت بیشتری داشته است.
نباید هر چیزی را بر گردن فقه انداخت
وی در پاسخ به این سوال که آیا این طرح همانطور که گفته می شود با مبانی شرعی و فقهی مغایرت دارد، ادامه داد: اگرچه فقها اجازه می‌دهند، دختران زیر ۹ سال نیز ازدواج کنند، اما از آنجا که کودک همسری یک معضل اجتماعی است و فقه پویا می‌تواند، معضلات اجتماعی را برطرف کند، بنابراین فقها می‌توانند بر اساس مصلحت مسلمین و با استفاده از احکام ثانویه فتوای جدید بدهند. بسیاری از مسائل فقهی در طول این چند ساله در مجلس شورای اسلامی تغییر کرده است، مانند قانون ارث در خصوص زنان یا برابری دیه غیرمسلمان با مسلمان بنابراین نباید هر چیزی را بر گردن فقه انداخت، چرا که فقه بنا به مقتضیات زمان به دلیل پویا بودن متغیر است و اگر کمیسیون می‌گوید، برخلاف فقه هست اشتباه می‌کند، چرا که رد این طرح بر اساس سلایق شخصی صورت گرفته است.
دستیار ویژه در امور حقوق شهروندی معاونت امور زنان و خانواده ادامه داد: تا ما می‌گوییم از تجربه کشورهای دیگر حتی کشورهای مسلمان در خصوص مقابله با کودک همسری استفاده کنیم، فورا انگ به ما می‌زنند، برخی مخالفین معتقدند فراکسیون زنان همان رویه سند ۲۰۳۰ را در پیش گرفته است به ما تهمت می‌زنند مابه سراغ کشورهای جهان نمی‌رویم و کاری به آنها نداریم اما متاسفانه از همین تجربه کشورهای اسلامی نیز در خصوص مقابله با کودک همسری استفاده نمی‌کنیم.
افزایش سن ازدواج هیچ ارتباطی با کودک همسری ندارد
سجادی در باره اینکه گفته می‌شود تصویب طرح ممنوعیت ازدواج دختران کمتر از ۱۳ سال باعث افزایش سن ازدواج می‌شود، گفت: در حال حاضر که دختران می‌توانند، زیر ۱۳ سال ازدواج کنند، آیا ما با افزایش سن ازدواج در کشور روبرو نیستیم؟ ماده ۶۴۶ قانون مجازات اسلامی می‌گوید، نکاح کودکانی که به سن بلوغ نرسیده‌اند، جرم است؛ بنابراین نکاح با دخترانی که به سن بلوغ رسیده‌اند، جرم نیست با وجود این قانون و دیگر قوانین مربوط به ازدواج دختران آیا ما با افزایش سن ازدواج در جامعه روبرو نیستیم؟ افزایش سن ازدواج در جامعه به عوامل متعددی از جمله اقتصادی و فرهنگی بستگی دارد و وقتی جامعه ما با این تورم روبه روست، مسلم است که پسران ما که هنوز شغلی ندارند، آمادگی برای ازدواج هم ندارند و تاکید می‌کنم مقابله با کودک همسری هیچ ارتباطی با افزایش سن ازدواج در کشور ندارد.
وی با اشاره به آمار بالای دختران فارغ‌التحصیل در رشته‌های مختلف دانشگاهی، گفت: مسلما این آمار نشان‌دهنده این است، که ازدواج زودهنگام در این دختران پیش نمی‌آید، آنها آنقدر آگاهی دارند که به تحصیلات خود می‌پردازند و در زمان مناسب ازدواج می کنند، ما در این اقشار جامعه مشکلی نداریم، بلکه بیشتر مشکلات و معضلات ما در کودک همسری مربوط به اقشار فرودست جامعه است، البته در آن قشر از جامعه هم اینگونه نیست که دختر کمتر از ۱۳ سال به پدرش بگوید می‌خواهم ازدواج کنم بلکه فقر و مسائلی مانند آن باعث می‌شود این دختران در سنین پایین ازدواج کنند.
دستیار ویژه در امور حقوق شهروندی معاونت امور زنان و خانواده ادامه داد: در همین طرح ممنوعیت ازدواج کودکان بندی پیش بینی شده بود که در آن اگر دختری کمتر از ۱۳ سال قصد ازدواج داشت، با اجازه دادگاه این ازدواج انجام شود، چراکه اگرچه پدر ولایت بر دختر دارد، اما برخی از همین پدرها هستند که دختران خردسالشان را به عقد و ازدواج مردانه افغانستانی و عراقی در آورده و دختران ما به این صورت و در ظاهر ازدواج از کشور خارج می‌شوند و مشخص نیست در آن طرف مرزها چه بلایی بر سر این کودکان می آید.
مهمترین هدف ما حمایت قانونی از کودکان است
سجادی با بیان اینکه حتی اگر این طرح نیز تصویب می‌شد، ممکن بود برخی افراد از روش‌های غیرقانونی برای ازدواج کودکان استفاده کنند، گفت: مهمترین هدف ما از طریق این طرح فرهنگسازی و مقابله با کودک همسری است و اینکه بتوانیم بر اساس ظواهر قانون از کودکان حمایت کنیم.
وی ادامه داد: درست است که قانون فرهنگ ایجاد می‌کند، اما اگرچه این قانون تصویب نشد، ولی باید فرهنگ سازی کنیم و خانواده‌ها را نسبت به کودک همسری و معضلاتی که پیش روی آنان قرار می‌دهد، آگاه کنیم. فعالان مدنی هم در مناطقی که کودک همسری رواج بیشتری دارد، فعالیت بیشتری داشته و اجازه ندهیم کودکی از تحصیل باز بماند و حتی اگر خانواده‌هایی هستند که به دخترانشان آسیب وارد می‌کنند توجه بیشتری کرده و به خانواده‌های فقرا و خانواده‌هایی که درگیر اعتیاد هستند، توجه بیشتری شود تا مجبور نشوند، دخترانشان را به مبلغ اندکی واگذار کنند. با رد این طرح وظیفه جامعه مدنی درخصوص مقابله با کودک همسری سنگین‌تر شده است.
منبع: ایلنامنبع: ساعت24
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.saat24.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ساعت24» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۱۵۳۸۹۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اختلال اوتیسم؛ نشانه‌ها، علل و راه‌های درمان آن
فرارو- بسیاری از ما به‌ویژه والدین با نام عارضه «اوتیسم» آشنا هستند و احتمالا یکی از نگرانی‌های مهم آنها هنگام بچه‌دار شدن همین مسئله است. اختلال اوتیسم که در پسران شیوع بیشتری دارد، بر رشد طبیعی مغز در ارتباط با تعاملات اجتماعی و مهارت‌های ارتباطی تأثیر نامطلوبی می‌گذارد و موجب بروز اختلال جدی در ارتباطات کلامی، غیر کلامی و تعاملات اجتماعی از جمله قرار گرفتن در جمع دوستان، بازی کردن و … در افراد مبتلا به این بیماری می‌شود. نگرانی اصلی درباره این اختلال این است که باوجود پیشرفت‌های علمی هنوز علت اصلی ابتلا به اوتیسم ناشناخته مانده است و محققان تنها فرضیاتی را در ارتباط با علت بروز این اختلال ارائه داده‌اند که تاکنون هم به اثبات نرسیده است. به گزارش فرارو، اختلال اوتیسم چیست و چرا برخی افراد به این اختلال مبتلا می‌شوند؟ اختلال اوتیسم چه انواعی دارد و علائم آن چیست؟ اوتیسم چگونه تشخیص داده می‌شود و برای درمان آن از چه روش‌هایی استفاده می‌شود؟ اگر شما نیز به دنبال پاسخ این سوالات هستید، با ما همراه شوید تا اطلاعات مفیدی درباره اختلال اوتیسم در اختیار شما قرار بدهیم. اختلال اوتیسم چیست؟ اوتیسم یا «درخودماندگی» یک بیماری پیچیده عصبی-رفتاری است که شامل اختلال در تعاملات اجتماعی، رشد کلامی و مهارت‌های ارتباطی همراه با رفتار‌های سخت و تکرار شونده است و به دلیل گستردگی علائم به آن «اختلال طیف اوتیسم» (ASD) می‌گویند. اختلال طیف اوتیسم را بیشتر می‌توان یک اختلال نورولوژیکی دانست که به طور معمول در سال‌های اولیه رشد فرد مبتلا نمایان می‌شود. این اختلال باعث می‌شود که مغز فرد مبتلا به اوتیسم نتواند در زمینه رفتار‌های اجتماعی و مهارت‌های ارتباطی به‌درستی عمل کند و مانع یادگیری چگونگی ارتباط و تعامل اجتماعی با دیگران می‌شود. درواقع کودکان و بزرگسالان دارای اختلال طیف اوتیسم در زمینه ارتباط کلامی و غیرکلامی، مهارت‌های شناختی معمول، رفتار‌های اجتماعی، فعالیت‌های سرگرم کننده و بازی دارای مشکل هستند. اختلال طیف اوتیسم فارغ از نژاد، فرهنگ یا پیشینه اقتصادی در افراد مختلف سراسر جهان یافت می‌شود و طبق گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریهای آمریکا (CDC) در سال۲۰۱۴ این اختلال پسران را بیشتر از دختران تحت تأثیر قرار می‌دهد.میزان شیوع اختلالات طیف اوتیسم در دو دهه گذشته در سراسر جهان افزایش زیادی داشته است و به طور کلی اعتقاد بر این است که اوتیسم در حال افزایش است. پژوهش‌های ۲۰ سال گذشته تاکنون نشان داده‌اند که شیوع اختلال اوتیسم به دلایل مختلفی در حال افزایش است. در اوایل دهه اخیر برآورد می‌شد که شیوع این اختلال ۱ در ۳۳۵ نفر باشد. این میزان در سال‌های اخیر رو به افزایش بوده است، طوری که طبق آخرین پژوهش‌ها این آمار در سال ۲۰۰۹ میلادی ۱ مورد در هر ۹۱ نفر در آمریکا و یک مورد در هر ۶۶ نفر در انگلستان گزارش شده است؛ همچنین در آخرین ویرایش راهنمای آماری و تشخیصی اختلالات روانی آمریکا (۲۰۱۴) شیوع اوتیسم یک به ۵۹ ذکر شده است. مطالعات شیوع‌شناسی در ایران نیز گستره‌هایی از یک به ۱۵۰ بین کودکان را گزارش کرده‌اند.
۱. اختلال درخودماندگی: اختلال درخودماندگی همان چیزی است که با شنیدن کلمه اوتیسم به ذهن خیلی‌ها خطور می‌کند. به اختلال در برقراری ارتباطات، تعاملات اجتماعی و بازی‌های تخیلی در کودکان زیر ٣ سال اختلال درخودماندگی گفته می‌شود.
۲. سندرم اسپرگر (Asperger): کودکان مبتلا به این سندروم مشکل زبانی ندارند و در تست هوش میانگین هوشی بالاتر از متوسط دارند؛ اما مانند کودکان اوتیسمی در برقراری ارتباطات اجتماعی مشکل و محدودیت دارند.
۳. اختلال فراگیر رشد (PDD یا اوتیسم آتیپیک): این اختلال یک دسته عمومی و فراگیر برای کودکانی است که برخی از رفتار‌های اوتیسمی را نشان می‌دهند؛ اما در سایر دسته‌ها قرار نمی‌گیرند.
۴. اختلال فروپاشی دوران کودکی: کودکان مبتلا به این اختلال حداقل در دو سال اول زندگی رشد نرمالی دارند و پس از آن بخش بزرگی از مهارت‌های ارتباطی خود را از دست می‌دهند. این اختلال بسیار نادر است و بسیاری از متخصصان بیماریهای ذهنی در مورد اینکه آن را یک بیماری در نظر بگیرند، تردید دارند.
امروز راهنمای آماری و تشخیصی بیماریهای روانی (DSM) که انجمن روان‌شناسان آمریکایی آن را تهیه و تدوین کرده‌اند، به عنوان مرجعی برای تشخیص بیماریهای روانی مورد تأیید و استناد قرار می‌گیرد. در ویرایش پنجم که جدیدترین ویرایش این راهنماست و در سال ۲۰۱۳ منتشر شد (DSM-5)، اوتیسم به پنج نوع مختلف به شرح زیر دسته‌بندی می‌شود که عبارتند از:
۱. دارای نقص هوشی یا بدون آن
۲. با نقص زبانی یا بدون آن
۳. همراه با بیماریهای ژنتیکی یا پزشکی شناخته شده یا عامل محیطی
۴. همراه با اختلال رفتاری، ذهنی یا رشدی ـ عصبی دیگر
۵. با کاتاتونیا.
البته بعضی از افراد ممکن است یکی یا بیشتر از این مشخصات را داشته باشند.
۲. درک احساسات دیگران: درک احساسات دیگران برای مبتلایان به این اختلال دشوار است. در واقع، توانایی این افراد در همدردی با دیگران نسبت به افراد عادی بسیار ضعیف است. صحبت و معاشرت با افراد مبتلا به اوتیسم تا حدود زیادی شبیه به حرکت در جاده‌ای یک طرفه است، انگار فرد اوتیستیک بدون گوش دادن و توجه به دیگران صحبت می‌کند.
۳. ارتباط جسمی: برخی از کودکان مبتلا به اوتیسم مانند کودکان عادی تمایل به در آغوش کشیده شدن یا لمس از سوی دیگران ندارند. البته اشتباه است که این ویژگی را به تمام کودکان دچار این اختلال تعمیم بدهیم؛ زیرا در برخی موارد این کودکان هم دوست دارند تا والدین، خواهر و برادر یا مادربزگ و پدربزرگ را در آغوش بگیرند و از این کار لذت زیادی هم می‌برند. با این حال ارتباط جسمی و بازی‌های کودکانه مانند قلقلک دادن ممکن است برای این افراد فاقد هرگونه معنا و مفهومی باشد و به واکنش‌های متفاوتی منجر شود.
۴. صحبت کردن: هرقدر طیف اختلال اوتیسم در فرد شدیدتر باشد، مهارت‌های او در صحبت کردن پایین‌تر خواهد بود. خیلی از افراد اوتیستیک اصلا صحبت نمی‌کنند. این افراد معمولا عبارات و واژه‌هایی را که می‌شنوند، تکرار می‌کنند. به این حالت «اکولالیا» یا «پژواک‌گویی» گفته می‌شود. نوع حرف زدن این افراد هم با دیگران متفاوت است و حالت رسمی و کتابی دارد. نوجوانانی که به سندروم آسپرگر مبتلا هستند، معمولا شبیه اساتید صحبت می‌کنند و جملات‌شان فاقد هرگونه فراز و فرود است.
۵. رفتار‌های تکراری: افراد مبتلا به اوتیسم از تکرار و پیش‌بینی لذت می‌برند. تکرار دوست آن‌هاست و تمایل زیادی به تکرار کردن دارند. برای افراد عادی وجود حجم زیادی از حرکات و رفتار‌های تکراری خسته‌کننده است؛ اما افراد اوتیستیک از این تکرار راضی هستند و می‌توانند حرکتی مانند لِی‌لِی رفتن در عرض اتاق را برای بار‌ها و بار‌ها تکرار کنند یا مثلا ممکن است یک نقاشی واحد را مدام در دفتر خود و صفحه‌ای بعد از دیگری رسم کنند. گاه ایجاد تغییر ممکن است زندگی یک فرد اوتیستیک را دچار بحران کند؛ چراکه این افراد به‌شدت از تغییر گریزان هستند.
۶. حساسیت به صدا، نور و بو: صدا‌های بلند و ناگهانی برای افراد دچار این اختلال نامطلوب و ناخوشایند است. برخی از بو‌ها و تغییر محسوس نور و دمای فضا هم می‌تواند اثرات نامطلوب مشابهی روی آنها داشته باشد. بسیاری معتقد هستند که ایجاد تغییر در نور، صدا یا بو نیست که موجب آزار کودک می‌شود؛ بلکه بیشتر غافل‌گیری است که او را می‌آزارد. در واقع همان حالتی که از پیش‌بینی نکردن ارتباطات جسمانی به شخص دست می‌دهد، در اینجا هم او را تحت تاثیر قرار خواهد داد. اگر فرد اوتیستیک بداند که چه اتفاقی در جریان است یا ممکن است چه چیزی پیش آید، خیلی راحت‌تر خود را برای آن واقعه آماده می‌کند.
۱. ژنتیک: اوتیسم با سابقه خانوادگی مثبت ارتباط دارد، محققان ترکیب خاصی از ژن‌ها را عامل آن می‌دانند.
۲. سن بالا: عوامل دیگری مانند سن بالای پدر یا مادر شانس ابتلای کودکان به اوتیسم را افزایش می‌دهد.
۳. برخی داروها: استفاده از برخی داروها و مواد شیمیایی در زمان بارداری مانند دارو‌های ضد تشنج، مصرف مشروبات الکلی نیز شانس ابتلای فرزند به اوتیسم را افزایش می‌دهد.
۴. اختلالات متابولیسمی: اختلالات متابولیسمی مانند دیابت یا چاقی مادر حتی باعث افزایش احتمال ابتلای کودک به اوتیسم می‌شود.
۵. نقص آنزیمی: در برخی موارد اوتیسم به دلیل برخی اختلالات مانند فنیل کتونوریای درمان نشده (نقص متابولیکی مادرزادی که به دلیل کمبود آنزیم فنیل الانین هیدروکسیلاز، سطح فنیل الانین در خون افزایش یافته؛ همچنین ادرار و تنفس آنها بوی کپک می‌دهد.) و سرخچه رخ می‌دهد.
الف) روش ABA: بسیاری از روش‌های درمانی کودکان اوتیستیک بر پایه اصول این روش تهیه شده‌اند. در این روش اصل مهم این است که رفتارهایی مورد تشویق قرار بگیرند که احتمال تکرار و افزایش خواهند داشت و رفتارهایی که مورد توجه قرار نگیرند، احتمال حذف شدن آنها وجود دارد. اگر چه اِی بی اِی یک تئوری است؛ ولی بسیاری از مردم از این اصطلاح برای روش‌هایی که با این اصل کار می‌کنند، استفاده می‌کنند.
ب) روش تیچ: این روش اولین روشی بود که در آمریکا برای کودکان اُتیستیک به کار گرفته شد. نام این روش مخفف عبارت «درمان و آموزش کودکان اوتیستیک و ناتوانی‌های ارتباطی مرتبط با این بیماری» است. در این روش اعتقاد بر این است که محیط زندگی کودک باید با او تطبیق داده شود، نه اینکه کودک با محیط تطبیق داده شود. در این روش از تکنیک خاصی استفاده نمی‌شود؛ بلکه برنامه درمانی براساس سطح عملکرد کودک پایه‌ریزی می‌شود. توانائی‌های کودک براساس معیار‌های آموزش‌های روانی بررسی می‌شود و تکنیک‌های درمانی برای بهبود ارتباط، مهارت‌های اجتماعی و انطباقی طراحی می‌شوند. در این روش به جای اینکه به کودک یک مهارت و توانائی خاص آموزش داده شود، سعی بر این است که به کودک مهارت‌هایی آموزش داده شود تا بتواند محیط اطراف خود و رفتار‌های اطرافیان خود را بهتر درک کند.
پ) روش ارتباط با تبادل تصویر: این روش، روش مناسبی برای شروع گفتار و برقراری ارتباط در کودکانی است که قادر به صحبت کردن نیستند. در این روش بر پایه اصول اِی بی اِی، به کودک آموزش داده می‌شود که چگونه می‌تواند نیازهای خود را از طریق دادن تصاویر برآورده کند. از امتیازات مهم این روش این است که ارتباط کودک ساده، قابل فهم، با تفکر و عمدی است. با این روش کودک می‌تواند با هر کسی ارتباط برقرار کند و تنها کاری که باید انجام شود، گرفتن و دادن تصاویر است.
ت) روش فلور تایم: این روش بسیار شبیه بازی درمانی است. در این روش سعی بر این است که ارتباط کودک با یک فرد دیگر از طریق برنامه‌های دقیق بازی، بیشتر و مؤثرتر شود. این روش شامل شش مرحله است که کودک در طی مراحل آنها تقلید و چگونه یاد گرفتن را از یک بزرگتر فرا می‌گیرد و به عبارتی کودک باید نرده‌بام شش پله‌ای را طی کند. در این برنامه والدین و درمان‌گران سعی می‌کنند تا پیشرفت کودک را از طریق مسیرهایی که کودک دوست دارد و با جهت دادن به این مسیرها فراهم کنند تا کودک بتواند شش مرحله پیشرفت موجود در این روش درمانی را طی کند. این روش به طور مجزا به کودک در به دست آوردن مهارت‌های گفتاری و بدنی کمک نمی‌کند؛ بلکه از نظر احساسی و روانی به کودک کمک می‌کند تا کودک بتواند درک بیشتری پیدا کند و از طریق آگاهی و تجربه مهارت‌های دیگر را نیز به دست بیاورد.
ج) داستان‌های اجتماعی: این داستان‌ها برای آموزش مهارت‌های اجتماعی به کودکان اوتیستیک آماده شده‌اند. از طریق این داستان‌ها به کودک آموزش داده می‌شود که چگونه احساسات، منظور و برنامه‌های دیگران را درک کنند. در این روش یک داستان براساس یک موقعیّت و شرایط خاص با اطلاعات فراوان تهیه شده است که به کودک کمک می‌کند تا از طریق گوش کردن به آن بفهمد چه جواب یا عکس‌العمل مناسب را باید از خود نشان بدهد.
د) درک مجموعه حواس: کودکان اوتیستیک معمولا از نظر حواس بدن خود دارای مشکلاتی هستند. ممکن است این کودکان دارای آستانه تحریک بالا و یا پائین باشند و یا اینکه مغز آنها قادر نیست از اطلاعات به دست آمده با حواس پنجگانه درک درستی از شرایط موجود به دست بیاورد. در این روش درمانی که می‌تواند با بازی درمان، کار درمان و یا گفتار درمان انجام شود، به کودک کمک می‌شود تا بهتر از اطلاعات حسی بهره ببرد. موسیقی درمانی نیز جزئی از این روش است که با فرکانس‌های متفاوت حساسیّت کودک را در برابر برخی اصوات کم و یا زیاد می‌کند. ۲. درمان غذایی کودکان اوتیستیک به غذا‌های حاوی گلوتن و کازیین پاسخ منفی می‌دهند. این پروتیین‌ها در گندم و لبنیات وجود دارد و باعث افزایش علائم بیماری می‌شوند. رژیم GFCF (رژیم بدون گلوتن و کازیین) می‌تواند در روند درمان کمک کننده باشد. در این رژیم غذایی گندم و محصولات حاصل از آن و لبنیات باید حذف و یا بسیار محدود شوند. بسیاری از والدین گزارش کرده‌اند که مهارت‌های اجتماعی و تکلم در فرزندانشان بر اثر این رژیم افزایش یافته است. مصرف میوه‌جات و سبزیجات تازه، گوشت قرمز و سفید، قرص اُمگا سه، ویتامین ب، ویتامین د، قرص کلسیم و آب زیاد در درمان ناهنجاری‌های اوتیسم بسیار مفید است؛ همچنین شیر شتر به دلیل دارا بودن پروتیین‌های محافظ و آنزیم‌های ضد باکتری تاثیر زیادی در بهبود این اختلال دارد.
۳. درمان دارویی داروها نقش آنچنانی در درمان ندارند؛ بلکه بیشتر برای کنترل ناهنجاری‌های رفتاری تجویز می‌شوند. فقط دو داروی مورد تایید سازمان غذا و داروی آمریکا برای درمان تحریک‌پذیری مرتبط با اوتیسم وجود دارد: «ریسپریدون» و «آریپیپرازول» که هر دو در گروه دارو‌های آنتی سایکوتیک آتیپیک قرار دارند. به هر حال به خاطر داشته باشید که استفاده از هر دارویی برای کودکان اوتیستیک باید حتماً زیر نظر متخصص انجام شود و اثرات آن به‌دقت تحت مورد بررسی قرار بگیرد.
۴. روش‌های درمانی مکمل با وجود اینکه تشخیص زودهنگام و درمان زود هنگام اوتیسم بهترین روش در کمک به این کودکان و درمان آن‌هاست، برخی از والدین و محققین معتقدند که روش‌های درمانی مکمل دیگری نیز وجود دارند که می‌توانند ارتباط کودک با دنیای اطراف و سایرین را بهبود ببخشند و رفتار‌های آنها را بهتر کنند. از انواع این درمان‌ها می‌توان به موسیقی درمانی، هنر و حیوان درمانی اشاره کرد که می‌تواند به صورت فردی با کودک کار شده و یا در مراکز مخصوص به صورت جمعی کار شوند. در تمامی این روش‌ها افزایش قدرت ارتباط، بهبود روابط اجتماعی و افزایش اعتماد به نفس مشترک است؛ همچنین این روش‌ها کمک می‌کنند تا کودک بتواند رابطه بی‌خطر و مفیدی را با درمان‌گر خود و سایرین برقرار کند و با آنها مأنوس شود.
حقوق کدام یک از ایثارگران در سال ۱۴۰۳ افزایش داشت؟