نامدارانی که در سال ۲۰۱۸ از فوتبال خداحافظی کردند +عکس
تاریخ انتشار: ۱۰ دی ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۱۸۱۵۸۵
رویداد۲۴ در سال ۲۰۱۸ نیز مانند سالهای گذشته برخی از بازیکنان نامدار دنیای فوتبال برای آخرین بار به میدان رفتند و کفش‌هایشان را آویختند. ستاره‌هایی که پس از ترک تیم‌های بزرگ خود تصمیم گرفتند در تیم‌های کوچکتر به فوتبال خود پایان دهند. برخی از آنها نیز به کشورشان بازگشتند تا آخرین روز‌های بازی‌شان را در تیمی بگذارنند که فوتبال خود را شروع کرده بودند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
والدس
در شروع سال نو میلادی ویکتور والدس دستکش‌هایش را آویخت. دروازه‌بان اسپانیایی دوران پر فراز و نشیبی در بارسلونا داشت. با این حال عناوین متعددی با تیم کاتالانی به دست آورد. او در حالی که ۳۵ سال داشت از طریق شبکه‌های اجتماعی خداحافظی‌اش را با جهان فوتبال اعلام کرد. والدس ۱۲ سال با پیراهن بارسا به میدان رفت و در این مدت شش بار قهرمان لالیگا شد و سه قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا را تجربه کرد. همچنین در کارنامه‌اش دو سوپرجام اروپا، کوپا دل‌ری و جام جهانی باشگاه‌ها دیده می‌شود. او شش بار سوپرجام اسپانیا را بالای سر برد و توانست پنج بار جایزه سامورا را به دست آورد.
با این حال مهمترین افتخار‌های والدس با تیم ملی اسپانیا بود. او در سال ۲۰۱۰ فاتح جام جهانی آفریقای جنوبی شد و در یورو ۲۰۱۲ طعم قهرمانی را چشید. دروازه‌بان اسپانیایی در سال ۲۰۱۴ بارسلونا را ترک کرد و پا به تیم بزرگ دیگری گذاشت. او در منچستریونایتد موفق نبود و سپس به بلژیک رفت. یک فصل برای استاندارد لیژ بازی کرد و دوباره به انگلیس بازگشت. آخرین فصل حضور این دروازه‌بان در میادین با پیراهن میدلزبورو بود.
آیمار
آیمار بیست و چهارم ژانویه سال جاری در جام حذفی آرژانتین با پیراهن استودیانتس برابر بلگرانو قرار گرفت و در کنار برادرش آندرس، آخرین بازی‌اش را در زادگاهش، ریوکوارتو انجام داد. او در ترکیب اصلی حضور داشت، اما دقایقی پس از شروع نیمه دوم با تشویق هواداران برای همیشه از دنیای فوتبال خداحافظی کرد.
هافبک آرژانتینی فوتبال خود را در ریورپلاته شروع کرد و در زمستان ۲۰۰۱ به والنسیا پیوست تا دوران درخشانش را در این تیم اسپانیایی سپری کند. قهرمانی در جام یوفا و لالیگا از افتخارات آیمار با والنسیا بود. او سپس برای رئال سارگوسا به میدان رفت و پنج سال با پیراهن بنفیکا بازی کرد. او در پرتغال نیز قهرمانی در لیگ را تجربه کرد. بازیکن آرژانتینی در ۵۷۵ بازی باشگاهی ۸۸ گل به ثمر رساند و ۱۳۰ پاس گل داد. آیمار با آلبی سلسته در دو جام جهانی ۲۰۰۲ و ۲۰۰۶ حضور داشت، اما عناوینی که با آرژانتین به دست آورد به تیم‌های پایه برمی‌گردد.
کریک
۲۰ سال فوتبال بازی کردن در سطح اول لیگ برتر انگلیس کار آسانی نیست، اما مایکل کریک توانست این کار را انجام دهد. با این حال مشکل قلبی مانع از این شد هافبک انگلیسی باز هم بتواند با پیراهن منچستریونایتد به میدان برود. او آخرین بازی‌اش را در در سیزدهم می‌برابر واتفورد انجام داد که با پیروزی یک بر صفر تیمش به پایان رسید.
کریک ۳۶ ساله از سال ۲۰۰۶ برای یونایتد ۴۶۳ بازی انجام داد، ۲۹ گل به ثمر رساند و توانست ۲۴ پاس گل بدهد. او که یکی از اسطوره‌های اولدترافورد در یک دهه اخیر محسوب می‌شد توانست به همراه این تیم پنج قهرمانی در لیگ برتر، یک لیگ قهرمانان اروپا، یک لیگ اروپا، یک جام جهانی باشگاه ها، یک اف‌ای کاپ و سه جام اتحادیه به دست آورد.
هافبک انگلیسی با تیم ملی دو جام جهانی ۲۰۰۶ و ۲۰۱۰ را تجربه کرد که تیمش ابتدا در مرحله یک چهارم و سپس در یک هشتم نهایی حذف شد. او در ۳۴ بازی ملی‌اش هرگز گلی به ثمر نرساند.
موتا
موتا فوتبال خود را از ۱۸ سالگی با تیم دوم بارسلونا شروع کرد. دو سال بعد توانست به تیم اول راه پیدا کند و در ۲۵ سالگی پیراهن اتلتیکومادرید را بر تن کرد. جنوا و اینتر مقصد‌های بعدی هافبک برزیلی بودند. او در تیم میلانی دوران درخشانی را سپری کرد و سپس با پاری سن ژرمن قرارداد امضا کرد تا فوتبالش را در فرانسه پایان دهد. در شش سال و نیم حضورش در تیم پاریسی ۱۹ جام را بالای سر برد و در ۲۲۸ بازی ۱۰ گل به ثمر رساند و ۱۵ پاس گل داد.
دو قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا، دو لالیگا اسپانیا، یک لیگ ایتالیا، یک جام جهانی باشگاه‌ها و دو سوپرجام اسپانیا از دیگر عناوین این بازیکن بود. موتا که برای تیم ملی ایتالیا بازی می‌کرد تجربه نایب قهرمانی در یورو ۲۰۱۲ را دارد.
رونالدینیو
رونالدینیو فوتبال خود را از گرمیو شروع کرد و پس از درخشش در پاری سن ژرمن توانست به اسپانیا برود. او سه سال نیز در میلان حضور داشت و دوباره به برزیل بازگشت. این اتفاق در سال ۲۰۱۱ رخ داد. "شاعر فوتبال" پیراهن فلامنگو را بر تن کرد و سپس به اتلتیکو مینیرو پیوست. در این تیم بود که توانست کوپا لیبرتادورس را فتح کند. مقصد بعدی این بازیکن کرتارو مکزیک بود تا این که دوباره به برزیل برگشت و برای فلومیننزه تا سال ۲۰۱۶ بازی کرد. پس از آن به کشورهای متخلف جهان رفت، از او تقدیر شد و در تورنمنت‌هایی شرکت کرد. در نهایت ستاره برزیلی در ۳۷ سالگی از فوتبال خداحافظی کرد.
مارکس
مارکس برای تیم‌های اطلس، موناکو، بارسلونا، نیویورک رد بولز، لئون اف سی و ورونا بازی کرد و توانست ۲۱ عنوان قهرمانی کسب کند. با این حال دوران پرافتخارش به زمان حضورش در بارسا برمی‌گردد. او با تیم کاتالانی دو قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا، چهار لالیگا، یک کوپا دل ری، سه سوپرجام اروپا، یک سوپرجام اروپا و یک جام جهانی باشگاه‌ها به دست آورد.
دمپسی
مهاجم آمریکایی علاوه بر حضور در لیگ MLS و بازی برای نیوانگلند در لیگ برتر انگلیس نیز به میدان رفت. او دو دوره در فولام حضور داشت و در فصل ۱۳-۲۰۱۲ پیراهن تاتنهام را بر تن کرد. دمپسی در ۳۶۹ بازی باشگاهی ۱۳۷ گل به ثمر رساند.
این بازیکن به همراه تیم ملی کشورش تجربه نایب قهرمانی در جام کنفدراسیون‌های ۲۰۰۹ آفریقای جنوبی را داشت. همچنین در سه جام جهانی آلمان، آفریقای جنوبی و برزیل بازی کرد. او در جام طلایی سه بار جام قهرمانی را بالای سر برد و در ۱۴۱ بازی ملی توانست ۵۷ گل به ثمر برساند.
تری
تری آخرین فصل را در استون ویلا گذارند و در ۳۶ بازی تنها یک بار گلزنی کرد. مدافع انگلیسی با کشورش دو جام جهانی ۲۰۰۶ و ۲۰۱۰ و دو یورو ۲۰۰۴ و ۲۰۱۲ را تجربه کرد.
بوردیسو
او هفتمین بازیکن آرژانتینی با بیشترین عنوان محسوب می‌شود. بوردیسو به همراه آلبی سلسته تنها دو جام به دست آورد. در سال ۲۰۰۱ قهرمان جام جهانی زیر ۲۰ سال شد و سه سال بعد مدال قهرمانی المپیک آتن را کسب کرد.
آرشاوین
مهاجم روسی در مجموع ۱۵۰ گل برای تیم‌های خود به ثمر رساند و ۱۷ بار با پیراهن تیم ملی دروازه حریفان را باز کرد. او در یازدهم نوامبر سال جاری در ۳۷ سالگی در حالی از فوتبال خداحافظی کرد که در دقیقه ۵۴ دیدار کایرات و شاختار وارد زمین شد و با وجود این که تلاش کرد گلزنی کند یا حتی پاس گل دهد بازی با تساوی بدون گل به پایان رسید. او به همراه زنیت سه قهرمانی در لیگ، یک لیگ اروپا و یک سوپرجام اروپا به دست آورد.
دروگبا
رهبر ساحل عاج، در جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان، ۲۰۱۰ آفریقای جنوبی و ۲۰۱۴ برزیل حضور داشت و پنج جام ملت‌های آفریقا را تجربه کرد. او در سالهای ۲۰۰۶ و ۲۰۱۲ جام قهرمانی را بالای سر برد و در مجموع ۱۰۵ بار به میدان رفت.
جو کول
کول آخرین روز‌های بازی‌اش را در آمریکا گذارند و دو سال با پیراهن تامپا بای رودیز به میدان رفت. هافبک انگلیسی در جام‌های جهانی ۲۰۰۲، ۲۰۰۶ و ۲۰۱۰ حضور داشت، اما عنوانی به دست نیاورد. او در ۵۶ بازی ملی تنها ۱۰ گل به ثمر رساند.
منبع: رویداد24
کلیدواژه: رویداد24 ویکتور والدس مایکل کریک تیاگو موتا رونالدینیو جان تری دروگبا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.rouydad24.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «رویداد24» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۱۸۱۵۸۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
خداحافظی احساسی ستاره‌ای ۳۹ ساله با آبی‌های لندن؛ سیلوا چرا ۴ سال در چلسی ماند؟
به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری علم و فناوری آنا، ۳۵ سالگی در دنیای حرفه‌ای فوتبال، سنی است که اکثر بازیکنان در آن، تصمیم به بازنشستگی می‌گیرند. حتی از نظر فیزیکی، اگر شرایط بازی را داشته باشند، معمولا به تیم‌های کوچکتر می‌روند که با فشار کمتری مواجه شوند اما «ماجراجویی واقعی» برای ستاره‌ای مطرح در دنیای توپ گرد، تازه از این سن آغاز می‌شود:تیاگو سیلوا، مدافع میانی برزیلی تا این رده سنی در تیم‌های پورتو، دینامومسکو، فلومیننزه، آث میلان و پاری سن ژرمن توپ زده بود. با فلومیننزه، میلان و سن ژرمن حداکثر به قهرمانی لیگ داخلی رسیده و در کارنامه اش قهرمانی هم قاره ثبت نشده بود.
او که حالا ۳۹ ساله شده، ۴ سال قبل چلسی را برگزید که یک سال برایش بازی کند و بعد به کارش به عنوان بازیکن حرفه‌ای خاتمه دهد. با این وجود ۴ سال نزد لندنی‌ها ماند و حالا به عنوان یک اسطوره تیم آبی پوش اقدام به ترک استمفوردبریج در پایان فصل اقدام می‌کند.
همین دو، سه روز قبل بود که از طریق فضای مجازی به همه از جمله هواداران بیشمارش اطلاع داد در پایان فصل با اتمام قراردادش از تیم لیگ برتری جدا می‌شود.
*احساس اسطوره به چلسی
او در پیام خود گفت: «چلسی برای من اهمیت و جایگاه بسیاری دارد. در سال ۲۰۲۰ با این قصد که فقط یک سال اینجا بمانم، آمدم. اما حضورم در تیم اکنون ۴ سال شده، همین مشخص می‌کند چقدر چلسی برای مهم است و در دلم جای دارد.
مدافعی که برای تیم ملی برزیل ۱۱۳ بازی کرده و ۷ گل زده، در حالی تصمیمش را در پایان فصل جاری عملی می‌کند که با کسب مدال قهرمانی لیگ قهرمان اروپا در چمدانش می‌رود. البته در این سن، بازهم هدفش بازی کردن است و ظاهرا می‌خواهد در وطن و زادگاهش که بازی کردن را شروع کرد و مطرح شد، با ورود به تیمی سرانجام کفش هایش را بیاویزد.
از طرفی وداعش با تیم در حالی خواهد بود که همه دوستداران فوتبال، از وی خاطره بازیکنی حرفه‌ای و جنتلمن در داخل و خارج از مستطیل سبز را دارند؛ ستاره‌ای که در زمین، قدرت هدایت و رهبری بالایی داشته و مثل فرماندهی واقعی، هم تیمی هایش را هدایت کرده است. در خارج از زمین نیز رفتارش، به واقع سرمشق برای خیلی‌ها بوده است.
به باور بسیاری از تحلیل گران، چلسی اگر او را در اختیار نمی‌داشت، به مشکلات بیشتری در مدت این چند سال بر می‌خورد. حالا هم مقام‌های تصمیم گیرنده در باشگاه، در تلاشند مدافعی در حد و اندازه‌های او را به خدمت گیرند که قادر باشد جای خالی اش را در تیم فصل آینده پر کند.
*سیلوا و کسب اولین قهرمانی اروپا در ۳۶ سالگی
صرف نظر از ویژگی‌ها و سوابقش، هیچکس ۴ سال قبل نمی‌توانست پیش بینی کند دوران حرفه‌ای او در تیم لیگ برتری در نهایت چگونه خواهد شد. به خصوص که می‌خواست برای یک فصل در آنجا فعالیت کند.
در آن موقع «تیاگوی» کهنه کار ۸ سال برای پاریسی‌ها بازی کرده بود. آبی‌ها هم به اصرار سرمربی وقت تیم (فرانک لمپارد) دنبال برطرف کردن مشکل قلب خط دفاع خود حداقل به صورت موقت بودند. انتخابش در آن سن و سال به باور رسانه‌ها یک جور «ریسک کردن» به حساب می‌آمد، اما مقام‌های تیم به کارایی، کیفیت و تجربه اش، ایمان داشتند. پس با او قرارداد یک سالهای بسته شد. آن هم در شرایطی که باشگاه خرید‌های گرانقیمتی مثل کای هاورتس و تیمو ورنر برای خط حمله کرده و بودجه زیادی برای خط دفاع باقی نمانده بود.
اما ستاره برزیلی یک فصل که ماند هیچ، حتی حضورش به ۴ سال و انجام ۱۵۱ بازی هم منجرشد. چرا؟ چون از بدو ورودش باعث سازماندهی دفاعی تیم شد. ضمن آنکه یکی از بهترین مدافعان میانی لیگ برتر در این مدت بوده است.
در این دوره سیلوا ارتباطی ناگسستنی با هواداران برقرارکرد. در زمانی که دوستداران تیم از عملکرد باشگاه در امر نقل و انتقالات ناراحت بودند، به عنوان استادی واقعی با هنر زیباسازی، اشکالات دفاعی تیم را پوشش می‌داد.
حتی در این مدت تکل‌های بی نقصی زد و ضربه‌های سرش در محوط جریمه خودی، به دفاع بهتر تیم کمک کرد و در محوطه جریمه حریفان، تهدیدی برای ورود به دروازه و گل شدن بود.
علاوه بر این در یک شب سرنوشت ساز در فینال لیگ قهرمانان اروپا در پورتو و در سال ۲۰۲۱، با کسب مقام نخست، اثری پاک نشدنی در قلب چلسی برجای گذاشت.
او آن موقع با وجودی که با مشکل مصدومیت دست و پنجه نرم می‌کرد، گزینه مورد نظر توماس توخل، سرمربی آلمانی آن هنگام چلسی بود و در بازی نهایی مقابل منچسترسیتی به میدان رفت و در رسیدن تیم به ایستگاه پایانی و دست یابی به جام سهم داشت؛ و البته به این افتخار بزرگ، لژیونر برزیلی در ۳۶ سالگی رسید!
*چلسی یعنی خانواده سیلوا
سیلوا که حالا به عنوان یک بازیکن بزرگ ثبت شده در تاریخ چلسی، اقدام به ترک لندن می‌کند، می‌گوید:«نه فقط برای من بلکه برای خانواده ام نیز چلسی اهمیت ویژه‌ای دارد. پسرانم اکنون در تیم پایه باشگاه بازی می‌کنند که همین افتخاری بزرگ برای من و خانواده ام است که بخشی از خانواده بزرگ باشگاه باشیم. امیدوارم دو پسرم همین جا به فراگیری فوتبال ادامه دهند و بتوانند در آینده بخشی از این باشگاه قدیمی و با افتخار باشند.»
وی ادامه می‌دهد: «در مورد حضورم در اینجا، می‌توان گفت عشقی وصف ناپذیر بوده که فقط و فقط بابت همه چیز باید تشکر کنم. بدیهی است وقتی کارم را در اینجا شروع شد، زمانی بود که متاسفانه همه گیری بیماری کرونا وجود داشت. بنابر این هیچ هواداری در ورزشگاه نبود. اما از طریق رسانه‌های اجتماعی، توانستم با هواداران ارتباط صمیمانه‌ای بگیرم. این ارتباط بعد با پایان همه گیری و بازگشت هواداران به ورزشگاه بهتر شد تا جایی که همیشه با محبت و احترام زیادی از طرف آنها مواجه شدم. در عین حال فکر می‌کنم در تمام این مدت ۴ سال، با تمام وجود برای پیشرفت و موفقیت، نهایت تلاشم را کردم. اما متاسفانه هر چیزی، یک شروع، یک میانه و یک پایان دارد. خداحافظی من به این معنی نیست که این یک پایان قطعی است. امیدوارم در را باز بگذارم تا در آینده برگردم، البته در نقشی دیگر»
*بازگشت به چلسی شاید در آینده
حالا همانگونه که مدافع پرسابقه برزیلی می‌گوید، این امکان هست که در آینده و در نقشی متفاوت وی به باشگاه لندنی بازگردد.طبق اطلاعاتی که روزنامه گاردین ارائه کرده، وی از چند سال قبل تصمیم گرفت بعد از اتمام دوران بازی، به مربیگری واردشود. به همین منظور در دوره‌های مقدماتی مربیگری شرکت کرد و مدارک اولیه را گرفت. حالا هم قصد دارد مدارک بالاتر را در آینده بعد از گذراندن دوره‌های عالی کسب کند. به این ترتیب احتمال این که بازهم به چلسی بازگردد و به محبوب خودش خدمت کند، وجود دارد.
ریوالدو، ستاره بزرگ سابق سلسائو در این مورد می‌گوید:تیاگو رهبری واقعی است که می‌داند چگونه بازیکنان را در زمین مدیریت کند. اگر مربی شود، عالی خواهد بود. او بازیکن بزرگی بوده و سابقه درخشانی هم دارد. به باورم می‌تواند یک مربی خوب و موفق شود.
انتهای پیام/
نفر چهارم تنیس روی میز جهان مغلوب نوشاد عالمیان شد