به نقل از «بسیج نیوز»

روحیه شکرگزاری ظرف وجودی انسان را بزرگ می کند

تاریخ انتشار: ۱۲ دی ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۲۰۸۰۳۹

به گزارش خبرگزاري بسيج استان مركزي ؛ همه ما برای یکبار هم که شده با این بیت مواجه شده ایم: «شکر نعمت، نعمتت افزون کند/کفر نعمت نعمتت بیرون کند» و با خود اندیشیده ایم که در چه شرایطی واقعا شکرگزار بودیم و در چه شرایطی در برابر نعمات خداوند سکوت کرده و حمد و سپاس او را نگفته ایم. گویی لحظه به لحظه سختی ها و نَه حتی خوشی ها و داشته هایمان را مرور کرده ایم و زمزمه کنان با خود گفتیم: این زندگی که تماما به سختی و زجر گذشت، کدام نعمت؟ در حالی که نعمت سلامتی، خانواده، زندگی آبرومند و بسیاری دیگر از مولفه ها را به کل فراموش کرده و فقط و فقط به نظرمان آمد که اگر ثروتمندتر بودم فلان وسیله و فلان امکانات را هم داشتم، اما ثروتمند نیستم و ندارم در نتیجه زندگی خاص و قابل توجهی نداریم این در حالی است که روحیه شکرگزاری مسیر دریافت نعمات و فیوضات الهی را هموار می کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

از این رو، در ادامه بخش هایی از سخنرانی حجت الاسلام «مسعود عالی»، استاد اخلاق پیرامون اهمیت شکرگذاری تقدیم حضورتان می شود:

حجت الاسلام عالی با بیان اینکه عنایت خداوند همین الان برای ما آماده است اما به دلیل محدودیت هایمان به آن دست نیافته ایم، اظهار کرد: باید این محدودیت ها را برداریم، هرچه که ظرف بزرگ تر باشد بیشتر از خداوند دریافت می کنیم، یکی از چیزهایی که ظرف انسان را بزرگ می کند، شکر کردن است. این استاد اخلاق ادامه داد: اگر خدا ببیند که بنده ای شاکرش بود آن وقت او لایق آن است که نعمت بیشتر دریافت کند. در برخی روایات از امام کاظم(ع) است که فرمود: «مَنْ حَمِدَ اَللَّهَ عَلَى اَلنِّعْمَةِ فَقَدْ شَكَرَهُ وَ كَانَ اَلْحَمْدُ أَفْضَلَ مِنْ تِلْكَ اَلنِّعْمَةِ» (هر كه حمد خدا را بر نعمتى كند، او را شكر نموده و حمد از آن نعمت برتر است).

حجت الاسلام عالی افزود: دلیل اهمیت شکر شاید این باشد که همه نعمت هایی که خداوند به ما ارزانی کرده، هدفی داشته است، سرمایه هایی که خداوند اعم از ظاهری و باطنی به ما عطا کرده است، مواردی نظیر سلامتی، قدرت، زیبایی، علم، آبرو، خانواده خوب، فرزند خوب، ثروت، موقعیت، ولایت مداری، معرفت، همه نعمت خداوند هستند که به انسان ارزانی داشته تا او بتواند در این عالم به خداوند نزدیک تر شود. وی با بیان اینکه نعمات خداوند برای آن است که به او قرب پیدا کنیم، اظهار کرد: بنابراین، این نعمت ها نردبان سلوک ما هستند، در صورتی نعمات برای انسان پل می شود که خداوند را برایشان شکر کنیم. نعمت با شکر کردن به خدا گره می خورد در غیر این صورت اصلا نزدیک به خدا نمی شویم بلکه نعمت تبدیل به حجاب می شود و دیگر نعمت نیست.

این استاد اخلاق اضافه کرد: اگر در قبال نعمت های الهی شکر نشود، نعمت وبال گردن می شود و البته حجاب، مرحوم میرزا رحیم ارباب اصفهانی از بزرگان اصفهان بود که مزارش در قبرستان تخته فولاد اصفهان قرار دارد. یکبار در دوران حیات اش مشغول پاک کردن سبزی بود و دانه دانه ریحان ها یا هر سبزی را که دستش بود ، پاک می کرد، شخصی کنارش نشسته بود و گفت: نمی خواهد این قدر دقت کنی، فلسفه که نیست. میرزا پاسخ داد: اگر یکی از این برگ ها زیر دستم رد شد و بعد از من گله کرد که چرا حق مرا ضایع کردی چه پاسخی به خدا بدهم؟

وی در ادامه افزود: اگر انسان بخواهد این صفت ارزشمند یعنی شاکر بودن که بسیار به انسان ظرفیت می دهد را به دست بیاورد، باید سه گام بردارد. اولین گام آن است که انسان نعمت ها را ببیند، دیدن نعمت ها و توجه به این داده ها کار بسیار بزرگی است و لطافت روحی می خواهد. با این دیدن نعمت است که انسان در چشم خدا بزرگ می شود. این استاد اخلاق با اشاره به روایتی که مرحوم محدث قمی نقل کرده، گفت: در روایت آمده حضرت موسی(ع) از خداوند خواست که عابدترین بنده را به او نشان دهد، خداوند فرمود: برو فلان مکان او را پیدا می کنی. موسی(ع) رفت و با شخصی فلج، جذامی و دارای بیماری برص مواجه شد و تصور کرد، اشتباه آمده است، از خداوند سوال کرد که آیا درست آمده ام؟ جبرییل نازل شد و گفت: درست آمده ای و من مامورم که اکنون بینایی این شخص را هم از او بگیرم.

وی ادامه داد: آن شخص در لحظه نابینا هم شد اما سرش را به آسمان بلند کرد و گفت: ای کسی که به نعمات فراوانی داده ای شکر. موسی(ع) دیگر تعجب کرد و جلو رفت و گفت: من پیامبر الهی هستم و مستجاب الدعوه، اگر چیزی از خدا می خواهی بگو، آن مردم پاسخ داد: آنچه که خدا به صلاحم بود به من داد و آنچه که به صلاحم نبود، نداد. در این اثنا موسی(ع) برای آنکه امتحانش کند، گفت: خداوند به تو چه چیزی داده؟ ظاهرت را از تو گرفته و این وضعیت را داری باز هم او را صدا می زنی؟ آن شخص گفت: این که در کل این منطقه گشتی و مرا پیدا کردی نعمت است چون خدا نعمت معرفتش را فقط به من داده و فقط من خداشناسم و سایر ساکنین این منطقه بت پرست هستند. حالا می خواهی به خاطر چند مریضی از خدا دست بردارم؟ آنجا بود که موسی(ع) متوجه شد عابدترین بنده خدا کسی است که قدردان نعمات اوست.

حجت الاسلام عالی ابراز کرد: نقطه مقابل این شخص هم وجود داشته است، یک نفر در بنی اسراییل هفتاد سال عبادت کرد و ملائکه دیدند که ظرف وجودی آن شخص بسیار کوچک است و نزد خدا بزرگ نیست، ملائکه خدمت خداوند عرض کردند که او هفتاد سال عبادت کرد، چرا چنین است؟ خداوند فرمود: از طرف من به او مژده بدهید خودتان می فهمید علت چیست، به او بگویید خداوند می خواهد با فضل اش با تو برخورد کند و نه با عدل اش. این بشارت به آن فرد داده شد، اما پاسخ داد: مگر من چه کرده ام که بترسم؟ هفتاد سال عبادت کردم و خداوند روزی فقط یک قرص نان و یک انار به من داد. به خداوند بگویید با عدلش با من برخورد کند، در بندگی چیزی کم نگذاشتم! خداوند به ملائکه فرمود: به روی این بنده نیاورید، من این هفتاد سال را به او سرمایه داده ام. همان نان و انار را که به او دادم، حساب کنید در برابر عبادات اش، ملائکه نیز چنین کردند و اعمال آن شخص را روی ترازو گذاشتند و تمام هفتاد سال عبادت اش به اندازه یک حبه انار شد. این چنین بود که ملائکه متوجه شدند که این شخص چرا نزد خداوند کوچک است.

عالی در پایان خاطرنشان کرد: بنابراین با شاکر و قدردان خداوند بودن است که انسان را بزرگ می کند؛ اولین قدم برای شاکر بودن آن است که انسان متوجه داده های خداوند بشود.

منبع : تبيان

منبع: بسیج نیوز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت basijnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «بسیج نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۲۰۸۰۳۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

آمریکا دیگر هژمونی ندارد/ روسیه تهدیدی وجودی برای اروپاست

رئیس‌ سیاست خارجی اتحادیه اروپا گفت: آمریکا موقعیت هژمونی خود را از دست داده و نظم جهانی چندجانبه پس از ۱۹۴۵ در حال از دست دادن جایگاه خود است.

به گزارش خبرگزاری ایمنا، جوزپ بورل، رئیس سیاست خارجی اتحادیه اروپا در سخنرانی خود در دانشگاه آکسفورد گفت: من تقابل بیشتر و همکاری کمتر در جهان را شاهد هستم. این یک روند رو به رشد در سال‌های گذشته بوده است؛ رویارویی بسیار بیشتر و همکاری بسیار کمتر. من دنیایی را بسیار پراکنده‌تر می‌بینم. من دنیایی را می‌بینم که در آن قوانین رعایت نمی‌شود. من قطبیت بیشتر و چندجانبه گرایی کمتر می‌بینم. من می‌بینم که چگونه وابستگی‌ها تبدیل به سلاح می‌شوند. من شاهد هستم که سیستم بین‌المللی که پس از جنگ سرد به آن عادت کرده بودیم، دیگر وجود ندارد. آمریکا موقعیت هژمونی خود را از دست داده و نظم جهانی چندجانبه پس از ۱۹۴۵ در حال از دست دادن جایگاه خود است.

بورل افزود: من چین را می‌بینم که به جایگاه ابرقدرتی می‌رسد. آنچه چین در ۴۰ سال گذشته انجام داده در تاریخ بشریت بی‌نظیر است. در ۳۰ سال گذشته، سهم چین از تولید ناخالص داخلی جهان، از ۶ درصد به تقریباً ۲۰ درصد رسیده است، در حالی که ما اروپایی‌ها از ۲۱ درصد به ۱۴ درصد و ایالات متحده از ۲۰ درصد به ۱۵ درصد رسیده است. این یک تغییر چشمگیر در چشم‌انداز اقتصادی است. چین در حال تبدیل شدن به یک رقیب برای ما و ایالات متحده است. نه تنها در تولید کالاهای ارزان، بلکه به عنوان یک قدرت نظامی، در خط مقدم توسعه فناوری و ساخت فناوری‌هایی که آینده ما را شکل خواهند داد. چین «دوستی بدون محدودیت» را آغاز کرده است.

این دیپلمات اروپایی تصریح کرد: من گفتم جهان چند قطبی‌تر است - بله، این درست است. همزمان قدرت‌های میانی، مانند هند، برزیل، عربستان سعودی، آفریقای جنوبی، ترکیه در حال ظهور هستند. آنها در حال تبدیل شدن به بازیگران مهم هستند. چه بریکس باشند و چه غیر بریکس، ویژگی‌های مشترک بسیار کمی دارند، بجز میل به کسب جایگاه بیشتر و صدای قوی‌تر در جهان، و همچنین مزایای بیشتر برای توسعه خود. برای رسیدن به این هدف، آنها استقلال خود را به حداکثر می‌رسانند، تمایلی به جانبداری ندارند، بسته به شرایط یک طرف یا طرف دیگر را محافظت می‌کنند. آنها تمایلی به انتخاب اردو ندارند و ما نباید آنها را به سمت انتخاب اردو سوق دهیم.

بورل افزود: ما اروپایی‌ها می‌خواستیم در همسایگی خود حلقه‌ای از دوستان ایجاد کنیم. به جای آن، آنچه امروز داریم حلقه‌ای از آتش است. حلقه‌ای از آتش که از ساحل به خاورمیانه، قفقاز و اکنون در میدان‌های نبرد اوکراین می‌آید. توماس گومارت، مدیر مؤسسه فرانسوی روابط بین‌الملل، در حال تجزیه و تحلیل نقاط ضعف اقتصاد جهانی است. چند مورد از این نقاط بسیار به ما نزدیک است؛ دریای سرخ برای تجارت، تنگه هرمز برای نفت و گاز و دریای سیاه برای صادرات غلات. آنها در مجاورت ما هستند و در برخی از آنها ما حتی با مأموریت‌های نیروی دریایی اتحادیه اروپا درگیر هستیم، مانند آنچه در دریای سرخ است.

او در ادامه گفت: اکنون دو جنگ داریم، دو جنگ که وقتی به بروکسل آمدم، در کار نبود. دو جنگ وجود دارد که در آن مردم برای سرزمین می‌جنگند. این نشان می‌دهد که جغرافیا بازگشته است. به ما گفته شد که جهانی شدن، جغرافیا را بی‌ربط کرده است، اما نه. بیشتر درگیری‌های ما مربوط به زمین است، سرزمینی که در مورد فلسطین وعده داده شده و در مورد اوکراین سرزمینی در تقاطع دو جهان و این مبارزه برای زمین، خون‌های زیادی را ریخته است.

بورل گفت: در عین حال شاهد شتاب روندهای جهانی هستیم. تغییرات اقلیمی دیگر مشکلی برای آینده نیست. فروپاشی آب و هوا در حال حاضر رخ داده- برای فردا نیست، برای امروز است. تحولات تکنولوژیکی - به ویژه، هوش مصنوعی. اینها تغییراتی را ایجاد می‌کند که ما نمی‌توانیم به طور کامل درک کنیم. جمعیت شناسی نیز به سرعت در حال تغییر است. مهاجرت به ویژه در آفریقا که ۲۵ درصد از مردم جهان در سال ۲۰۵۰ در آن زندگی خواهند کرد. در سال ۲۰۵۰، از هر چهار انسان یک نفر در آفریقا زندگی می‌کند و در عین حال شاهد افزایش نابرابری‌ها، کاهش دموکراسی‌ها و در خطر افتادن آزادی‌ها هستیم. این چیزی است که من می‌بینم. در این چشم‌انداز، نقش اتحادیه اروپا و نقش بریتانیا باید مشخص شود. نمی‌دانم نقش ما کدام خواهد بود. اما مطمئناً این بستگی به پاسخ ما به چالش‌هایی دارد که با آن روبرو هستیم - ما هشدارهایی می‌شنویم مبنی بر اینکه اروپا ممکن است بمیرد، باید چکار کنیم؟

مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا پیشنهاد کرد: اول، ما نیاز به ارزیابی روشنی از خطرات روسیه داریم - روسیه به عنوان وجودی‌ترین تهدید برای اروپا در نظر گرفته می‌شود. شاید همه اعضای شورای اروپا با آن موافق نباشند، اما اکثریت پشت این ایده هستند. روسیه برای ما یک تهدید وجودی است و ما باید ارزیابی شفافی از این خطر داشته باشیم. دوم، ما باید روی اصول، همکاری و قدرت کار کنیم. ما مدلی ساختیم – مدل اروپایی – بر اساس همکاری و وابستگی متقابل اقتصادی در درون خود – و موفقیت چشمگیری بوده است. ۷۰ سال صلح در میان ما. ما معتقد بودیم که وابستگی متقابل از طریق چیزی که آلمانی‌ها آن را «Wandel durch Handel» می‌نامند، همگرایی سیاسی ایجاد می‌کند. این تغییر سیاسی را در روسیه و حتی چین به همراه خواهد داشت. خوب، این اشتباه ثابت شده است. اتفاق نیفتاده است. در مواجهه با روسیه، وابستگی متقابل صلح به ارمغان نیاورد. برعکس، به وابستگی به ویژه به سوخت‌های فسیلی تبدیل شد و بعداً این وابستگی تبدیل به یک سلاح شد. امروز پوتین یک تهدید وجودی برای همه ماست. اگر پوتین در اوکراین موفق شود، به همین جا بسنده نخواهد کرد. چشم‌انداز داشتن یک دولت دست نشانده در کی‌یف مانند دولت بلاروس، و نیروهای روسی در مرز لهستان، و کنترل روسیه بر ۴۴ درصد از بازار غلات جهان، چیزی است که اروپایی‌ها باید از آن آگاه باشند. همه بیشتر و بیشتر از آن آگاه می‌شوند. اما من می‌دانم که همه در اتحادیه اروپا این ارزیابی را ندارند. اکنون پوتین کل غرب را به عنوان یک دشمن می‌بیند. او در بسیاری از سخنرانی‌های خود این را به صراحت بیان کرد.

بورل درخصوص شرایط کنونی در غرب آسیا هم گفت: و جنگ دیگر. پاسخ نامناسب اسرائیل به حمله ۷ اکتبر حماس خاورمیانه را در بدترین چرخه خشونت در دهه‌های اخیر فرو برد. جیک سالیوان یک هفته قبل از هفتم اکتبر گفته بود که خاورمیانه هرگز اینقدر آرام نبوده است! اما آرام نبود. فقط نگاهی به اتفاقات کرانه باختری بیندازید تا متوجه شوید که اصلاً آرام نبود. حالا دو جنگ داریم. و ما اروپایی‌ها برای آن آماده نیستیم. آنچه اکنون در غزه اتفاق می‌افتد، اروپا را به گونه‌ای به تصویر کشیده است که بسیاری از مردم آن را درک نمی‌کنند. آنها تعامل سریع و قاطعیت ما را در حمایت از اوکراین دیدند و از نحوه برخورد ما با آنچه در فلسطین روی می‌دهد تعجب کردند. فرآیندهای تصمیم‌گیری اتحادیه اروپا چگونه کار می‌کند؛ اتفاق آرا. در مجمع عمومی سازمان ملل متحد، ۱۸ نفر از یک طرف، ۲ نفر از طرف دیگر رأی دادند و دیگران وقتی زمان تصمیم‌گیری درباره آتش بس فرا رسید، رأی ممتنع دادند. اما اگر ما در یک جا چیزی را «جنایت جنگی» بنامیم، باید زمانی که در هر جای دیگری اتفاق می‌افتد، آن را به همان نام بنامیم. آنچه در ۶ ماه گذشته در غزه رخ داده، وحشت دیگری است.

این دیپلمات اروپایی تاکید کرد: باید به دنبال یک طرح صلح باشم. فکر می‌کنم اعراب باید چشم‌انداز خود را برای حل و فصل سیاسی اوضاع ارائه دهند. من از وزرای امور خارجه کشورهای عربی دعوت کردم که به بروکسل بیایند و پیشنهادات خود را توضیح دهند. ما باید به همه بفهمانیم که راه حل نظامی وجود ندارد. خب، همه می‌گویند که راه‌حل دو کشوری را می‌خواهند. ما ۳۰ سال است که از اسلو این را تکرار می‌کنیم. اما در اسلو، راه حل دو کشوری بخشی از توافق نبود. گفتند «بعداً شاید بتوانیم»، اما در متن نیست. اگر بر این باوریم که راه حل دو دولتی تنها راه حل است، جامعه بین‌المللی باید بسیار بیشتر مشارکت کند و این را نه به عنوان نقطه شروع، بلکه به عنوان نقطه پایان بازی در نظر بگیرد. اگر نابودی یا مهاجرت اجباری فلسطینی‌ها را کنار بگذاریم، راه‌حل چیست؟ وقتی این سوال را از دولت نتانیاهو می‌پرسیم، تنها پاسخی که می‌گیریم این است؛ «ما راه‌حل دو دولتی را نمی‌خواهیم». می‌پرسیم چه می‌خواهید؟ و این همان چیزی است که جامعه بین‌المللی باید بارها و بارها بپرسد تا به دنبال پاسخی باشد که بتواند از یک تراژدی انسانی دیگر جلوگیری کند. در ایرلند شمالی اتفاق افتاد، در اروپا اتفاق افتاد. دشمنان قدیمی امروز همسایگان خوبی هستند و بیشتر از همسایگان خوب، بهترین دوستان هستند. باید امکان پذیر باشد، اما برای این که [این امکان] فراهم شود، زمین باید تقسیم شود. آنها نمی‌توانند با هم زندگی کنند، آنها باید در کنار هم، در صلح و امنیت زندگی کنند، اما هر کدام با خانه، سرزمین، دولت، قلمرو و ظرفیت سیاسی خود. این یکی از مهمترین چیزهایی است که اروپایی‌ها باید حل کنند.

منبع: ایسنا

کد خبر 750686