گسست از نمایشنامه‌نویسی قدیم از منظر نسل جدید
تاریخ انتشار: ۱۲ دی ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۲۱۱۷۱۳
اشکان خیل‌نژاد و پیام لاریان در نشست پیوستگی/عدم‌پیوستگی نمایشنامه‌نویسی ایران نسبت به فاصله نسلی گذشته و حال ایران نظرات خود را با طعم انتقاد بیان کردند. ۱۲ دی ۱۳۹۷ - ۱۱:۱۲ فرهنگی تلویزیون ، سینما و تئاتر نظرات - اخبار فرهنگی -
به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، شب گذشته تئاتر نشر میزبان نشست دوم پنل‌های تخصصی نمایشنامه‌نویسی به عنوان بخشی از جشنواره تئاتر فجر بود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
پیام لاریان در مورد اینکه چرا خودش متونش را کارگردانی می‌کند، گفت: «من مجبورم خودم اثرم را کارگردانی کنم. پروسه اثبات خودم پیچیده بود. ما با تئاتری روبروییم که 2 هزار دانشجو می‌گیرد و این فضا را سخت می‌کند. معتقدم نمایشنامه راه خود را باز می‌کند و خودش را جایی نشان می‌دهد.»
این نویسنده جوان در نقد صحبت‌های محمد چرمشیر در نشست نخست گفت: «حرف چرمشیر درباب سوق نیافتن به مستندگرایی درست نیست چرا که جهان به سمت هایپررئالیسم می‌رود. خیال می‌کند باید دیالوگهای پرطمطراق و تراش خورده و کنایی باشد.»
او در بخش دیگری از صحبت‌هایش گفت: «برای من سوال است که چرا متن دیگران را کار نمی‌کنند. بارها به متن خودم به نفع نویسنده دیگری حمله کرده‌ام اما دیدم توانایی آن را ندارم. بیشتر افراد این توانایی را ندارند که متن دیگران را کار کنند. نمایشنامه‌نویس مثل زن است که باید برایش شوهری پیدا شود.»
لاریان درباره مونولوگ شدن در تئاتر ایران گفت: «مونولوگ بودن امروز محصول فرهنگ ماست و قرار نیست امروز اصلاح شود. 70 تا 80 درصد متونی که ترجمه شده‌اند آثار خوبی نیستند بخش اعظمی از این آثار به اشتباه ترجمه شده‌اند مثلا ضرورت ماتئی ویتسیک چیست این نمایشنامه‌ها در حال تبدیل شدن به الگو هستند از روی آنها کپی می‌کنیم و این عامل محدود کننده نویسندگان ایرانی می‌شود. موجی از تئاتر روشنفکری وجود دارد که بخش مهمی از نمایشنامه‌های ایرانی را کنار می‌گذارد.»
او در انتقاد به نقش دولت در حوزه نمایشنامه‌نویسی گفت: «مدیریت تئاتر هم نگذاشته وجه خیال‌انگیز نمایشنامه‌نویسی شکل بگیرد نگاه تئاتر ما تک‌سویه است.»
اشکان خیل‌نژاد در این نشست با اشاره به تلاشهای برای کارگردان متون ایرانی از جمله آثاری از علیرضا نادری، محمود استاد محمد گفت: من با برخی ایده‌هایی چون گروه جوان یا تئاتر جوان مخالفم. من از 6 سال پیش کارگردان جوان بودم و تا به امروز به من کارگردان جوان می‌گویند. این یک نوع سانسور است چرا که کارگردان جوان مطالبه کمتری دارد.
او در انتقاد به وضعیت تئاتر فجر گفت: «فجر سنتی را نهادینه کرده است که قرار بود ارتباطی بین نسل‌ها ایجاد کند و نسل جوان متن سترگی روی صحنه برند. برای همین گروه‌ها برای اجرا متن تولید می‌کردند و افرادی که استخدام می‌شدند سعی می‌کردند با این امکانات متن ایرانی تولید کنند. این نسبت به جشنواره‌های دیگر نیز تسری یافت.»
خیل‌نژاد در ادامه افزود: «اما سنت آموزش در دانشگاه با آنچه در تئاتر روز رخ می‌دهد نسبتی ندارد.»
کوروش نریمانی که به دعوت از امین عظیمی مدیر جلسه در این نشست نیز حاضر شده بود با اشاره به نمایشنامه والس مرده‌شوران خود که در آن یک وضعیت اجتماعی را سانسور کرده است گفت: «در نمایشنامه اگر اتفاقی است که باید برجسته شود باید نوشته شود. نمایشنامه‌ای که در گروه می‌نویسد در حال نوشتن برای ریتم بازیگر و شکل بخصوصی است.»
او در بخش دیگری از سخنان خود در مورد وضعیت شکل‌گرفته میان نسل قدیم و جدید نمایشنامه‌نویسان گفت: «یکی از نشانه‌های دقیق گسست در میان نسل جدید عدم مطالعه است. گلایه من از نسل پس از خودم این بود که ندیدم دقیق یا با تحقیق صحبت کنند.»
این نشست در پایان با صحبت‌های حضار همراه بود که عده بسیاری با مفهوم شکل گرفته در این نشست مخالفت کردند. عمده صحبت‌ها بر این مسئله بود هیچ نیاز مطلقی برای ایجاد پیوستگی میان متون قدیم و جدید وجود ندارد. همچنین برخی از عدم انتقاد نسبت به نمایشنامه‌نویسان گذشته و برخورد تعارفی با آنها انتقاد کردند.
انتهای پیام/
R1369/P/S4,34/CT11 واژه های کاربردی مرتبط اداره کل هنرهای نمایشی تئاتر شهر جشنواره تئاتر فجر تئاترمنبع: تسنیم
کلیدواژه: اداره کل هنرهای نمایشی تئاتر شهر جشنواره تئاتر فجر تئاتر اداره کل هنرهای نمایشی تئاتر شهر جشنواره تئاتر فجر تئاتر
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۲۱۱۷۱۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
معلمانِ نیک به خدا نزدیک ترند/ جایگاه معلم و تعلیم و تربیت از منظر امام رضا(ع)
دوازدهم اردیبهشت سالروز شهادت استاد شهید مطهری، به عنوان روز معلم نامیده شده است. شاید بتوان گفت در بین همه ادیان آسمانی و مکتب‌های موجود در دنیا، بیشترین سفارش و توصیه به علم‌آموزی و تکریم و تجلیل از حق معلم و استاد، در دین مبین اسلام بوده است.
بنابر آیه شریفه «و علّم آدم الأسماء کلّها» خداوند متعال نخستین معلم است و پیامبران الهی که وظیفه تعلیم آیات الهی را بر عهده دارند، همه معلمان بشریت هستند. مقام معلم آن قدر با ارزش است که پیامبر گرامی اسلام(ص) خود را معلم نامیده است: «إنّما بعثت معلّماً».
40 چهارشنبه را میهمان کلمات گهربار و حیات‌بخش حضرت علی بن موسی‌الرضا(ع) هستیم و همراه خوانندگان، شرح یک حدیث رضوی را در گفت‌وگو با اساتید حوزه و دانشگاه بررسی خواهیم کرد. شرح حدیث این هفته را در محضر استاد حوزه و دانشگاه، حجت الاسلام والمسلمین دکتر محمد باقر ربانی هستیم تا از جام معرفت کلمات رضوی، جان تشنه خویش را سیراب کنیم.
با عرض تبریک روز معّم خدمت شما استاد گرامی، صفحات رواق را منور به روایتی از حضرت رضا(ع) درباره علم آموزی و اهمیت کار معلّمی بفرمایید.
این روز بزرگ که به مناسبت شهادت استاد بزرگ حوزه و دانشگاه حضرت آیت الله شهید مطهری نامگذاری شده است، گرامی می‌دارم و مخصوصاً برای روح پاک آن دانشمند نمونه و دلسوز پر تلاش، از درگاه خداوند طلب رحمت و رضوان دارم و به همه اساتید کشور عزیزمان ایران، این روز بزرگ را تبریک و تهنیت عرض می کنم. همان‌طور که می‌دانید اسلام، تأکید بسیاری بر ارزش ذاتی علم و تعلیم و تعلم آن دارد تا جایی که بسیاری از آیات قرآن و روایات پیامبر و اهل بیت(ع) در این باره وارد شده است. بنابر آیه شریفه «و علّم آدم الأسماء کلّها»، خداوند متعال نخستین معلم است و پیامبران الهی که وظیفه تعلیم آیات الهی را بر عهده دارند، همه معلّمان بشریت هستند. مقام معلّم آن قدر با ارزش است که پیامبر گرامی اسلام(ص) خود را معلّم نامیده است: «إنّما بعثت معلّماً»
از امام رضا(ع) که خود ملقّب به عالم آل محمد(ص) است و معلم همه بشریت نیز روایاتی در این باب نقل شده که یکی از مهمترین آنها روایتی است که به نقل از پدران خود و آنها هم به نقل از پیامبر گرامی اسلام(ص) نقل فرموده‌اند که آن حضرت فرمود: «طَلَبُ اَلْعِلْمِ فَرِیضَةٌ عَلَی کُلِّ مُسْلِمٍ، فَاطْلُبُوا اَلْعِلْمَ مِنْ مَظَانِّهِ، وَ اِقْتَبِسُوهُ مِنْ أَهْلِهِ، فَإِنَّ تَعْلِیمَهُ لِلَّهِ حَسَنَةٌ، وَ طَلَبَهُ عِبَادَةٌ، وَ اَلْمُذَاکَرَةَ فِیهِ تَسْبِیحٌ، وَ اَلْعَمَلَ بِهِ جِهَادٌ، وَ تَعْلِیمَهُ مَنْ لاَ یَعْلَمُهُ صَدَقَةٌ، وَ بَذْلَهُ لِأَهْلِهِ قُرْبَةٌ إِلَی اللَّهِ، لِأَنَّهُ مَعَالِمُ اَلْحَلاَلِ وَ اَلْحَرَامِ، وَ مَنَارُ سَبِیلِ اَلْجَنَّةِ، وَ الْمُؤْنِسُ فِی اَلْوَحْشَةِ، وَ اَلصَّاحِبُ فِی اَلْغُرْبَةِ وَ اَلْوَحْدَةِ، وَ اَلْمُحَدِّثُ فِی اَلْخَلْوَةِ، وَ اَلدَّلِیلُ عَلَی اَلسَّرَّاءِ وَ اَلضَّرَّاءِ، وَ اَلسِّلاَحُ عَلَی اَلْأَعْدَاءِ، وَ اَلزَّیْنُ عِنْدَ اَلْأَخِلاَّءِ، یَرْفَعُ اَللَّهُ بِهِ أَقْوَاماً وَ یَجْعَلُهُمْ فِی اَلْخَیْرِ قَادَةً». در این روایت زیبا، امام رضا(ع) از قول پیامبر(ص) به ارزش ذاتی علم و لزوم تعلیم و تعلم و دلایل اهمیت علم نزد شارع مقدس اشاره می‌فرمایند. در این روایت، و به جهت مناسبتی که می‌خواهیم در این باره بحث کنیم، به شرح فقره‌ای از این روایت که درباره معلّم و ثواب تعلیم و دلایل این ثواب آمده است اشاره مختصری خواهم داشت.
امام رضا(ع) چه توصیه‌ای درباره شخصیت معلم و اینکه استاد و مربی چه خصوصیاتی باید داشته باشد دارند؟
امام رضا(ع) در جمله «فَاطْلُبُوا الْعِلْمَ فِی مَظَانِّهِ» اشاره نموده‌اند به اینکه در هر جا که مسلمان احتمال دهد علم وجود دارد، باید برای دریافت آن اقدام کند. در جمله بعدی امام اشاره به این موضوع دارند که «وَ اقْتَبِسُوهُ مِنْ أَهْلِهِ» یعنی علم را از اهل آن بگیرید» گر چه با توجه به فقره اول که گذشت، طلب علومی که معارف دینی نیستند حتی اگر نزد مشرک باشند، ضروری و واجب بوده و گمشده عاقل یا مؤمن تلقی شده اند اما علوم مربوط به دین و معارف دینی را باید از افرادی که شایستگی آن را دارند دریافت کرد و با توجه به سخن امیرالمؤمنین علی(ع) که تبعیت از اهل بیت(ع) و عدم پیشی گرفتن از ایشان را توصیه و عقب ماندن از آنها را نهی نمودند، اهل بیت(ع) کارشناسان واقعی علوم دینی بوده و مسلمانان تنها مجاز هستند علوم دین را از ایشان دریافت کنند. چنان که فرموده‌اند: «بر آنها پیشی مگیرید که گمراه می شوید و از آنان پس نمانید که تباه می‌شوید»
امیرالمؤمنین(ع) در جای دیگر فرموده‌اند: «ای کمیل! علم و معارف و اعتقادت را جز از ما نگیر تا از ما باشی». حدیث مزبور، دریافت علم از کسانی که علوم اهل بیت(ع) را نشر می‌دهند رد نمی‌کند، زیرا گرفتن علم از فقها و نشردهندگان علوم اهل بیت(ع) به نوعی گرفتن علوم از اهل بیت(ع) است.
پس معلوم شد که در علم‌آموزی غیر معارف دینی، باید انسان حتی اگر فقط در دست کفار و مشرکان این علم وجود دارد از آنها اخذ کند ولی در علوم دینی، کسب معارف فقط باید از طریق اهل بیت(ع) باشد. پس طلب علمی که واجب شده است بر همه مسلمانان؛ طریقی دارد که رکن اصلی این طریق معلم و استاد است. در ادامه این روایت، برخی امتیازها و نقاط مثبت تعلیم و تعلم بیان شده است.
از این امتیازها مخصوصاً در ثواب شغل معلمی برای خوانندگان رواق بگویید تا جامعه ما، ارزش معلّم را بیشتر بداند و از ایشان تکریم کند؟
حضرت علی بن موسی الرضا(ع) در ادامه اشاره به این مطلب دارند که یاد دادن و آموزش علم به دیگران اگر برای خدا باشد، حسنه و نیکی است «تَعلیمه لِلهِ حَسَنَة؛ یادگیری علم برای خداوند حسنه است». در فقره بعدی حضرت می‌فرمایند که مذاکره علم، تسبیح خداست: «الْمُذَاکَرَةِ فِیهِ تَسْبِیحٌ.» یعنی سر کلاس نشستن و درس معلم و استاد را گوش دادن، همتراز تسبیح خداوند متعال است. در روایات داریم که یک ساعت در طلب علم بودن بهتر از احیای یک شب و یک روز در طلب علم بودن بهتر از سی ماه روزه است. سپس حضرت به یک امتیاز دیگر معلّمان اشاره دارند و می فرمایند، آموزش علم به دیگران، صدقه است: «تَعْلِیمُهُ مِنْ لَا یَعْلَمُهُ صَدَقَهَ» از دیدگاه امام رضا(ع) آموزش علم به افرادی که نمی‌دانند، نوعی صدقه است چرا که صدقه، به کمک مالی محدود نمی‌شود، بلکه شامل هر کار خوبی می‌شود، چنان که در روایت دیگری فرموده‌اند: «کل معروف صدقة».
امتیاز مهم دیگری که حضرت به آن اشاره می‌فرمایند، این است که معلم اگر علم خود را به اهل آن یاد بدهد و آنها را تربیت کند، موجب قرب و نزدیکی او به خداوند می‌شود و می‌توان گفت معلمانِ نیک، به خدا نزدیکترند. جمله «بَذلُهُ لِأَهْلِهِ قُرْبَةٌ إِلَی اللهِ» دلالت بر این مطلب دارد.
بنا بر آنچه گفته شد، مقام معلم بسیار بالا و والا است و همان طور که مرحوم امام خمینی(ره) فرمودند: «معلمی شغل انبیاست». یعنی اگر بخواهیم کسی و شغلی را همتراز شغل انبیاء معرفی کنیم، شغل شریف «معلمی» است.
با توجه به این حدیث شریف، خطاب به جامعه و مسئولان و نیز معلمان عزیز چیست؟
گرچه فرصت و مجال بسیار کوتاه بود تا این حدیث زیبا و پر معنا را شرح دهیم، لیکن خلاصه و پیام آن را می‌توان برای معلمان عزیز این دانست که قدر این شغل مهم را بدانند و آن را با هیچ بهای مادی تعویض ننمایند و اخلاص و تقرب الهی را هدف خود در این شغل مهم قرار دهند. پیام دوم خطاب به مسئولان و جامعه است، همان گونه که احترام و تجلیل از انبیای الهی لازم است، باید جانشینان آنان در تعلیم و ارشاد دیگران به معرفت و بینش را تکریم و تعظیم کنند و به گونه‌ای شود که شغل معلمی در جامعه از احترام و ارزشی فوق‌العاده برخوردار شود.
منبع: روزنامه قدس
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند